استخراج بیت کوین فرآیندی است که تراکنش‌ها را روی شبکه بلاک‌چین تایید می‌کند تا بتواند بیت کوین‌های جدیدی را وارد چرخه نماید. این فرآیند به دلیل نیاز به قدرت محاسباتی بالا، به دستگاه‌های ماینر پرمصرف و در نتیجه برق ارزان نیاز دارد و از این رو کشورهایی مثل ایران می‌توانند سهم زیادی از آن داشته باشند.
در سال‌های گذشته چین برای این کار بهترین مکان به حساب می‌آمد زیرا این کشور با استفاده از منابع عظیم ذغال سنک می‌تواند برق ارزانی تولید نماید. با این حال دو ماه پیش دولت چین همه فعالیت‌های مرتبط به استخراج رمزارزهای را ممنوع اعلام کرد تا عملاً بخش بزرگی از فعالیت استخراج بیت کوین و ارزهای دیجیتال جهان متوقف شود.
با حذف سهمی چینی‌ها از سفره استخراج رمزارز، ماینرها در کشورهای دیگری توانسته‌اند هش ریت بیشتری را به خود اختصاص داده و از سود سالانه بیشتری برخوردار شوند. هش ریت یا هش پاور یکی از معیارهای اندازه‌گیری قدرت دستگاه‌های ماینر برای حل هش‌ها و دریافت ارزهای دیجیتال بوده و اکنون دانشگاه کمبریج بر اساس همین معیار، توانایی ماینرهای کشورهای مختلف برای استخراج ارزهای دیجیتال را با یکدیگر مقایسه کرده و در جدولی ارائه داده است.
این جدول تغییرات بزرگی در این زمینه را به نمایش می‌گذارد. کشور چین که در سال 2019 بیشتر از سه چهارم هش ریت جهانی را در اختیار داشت، اکنون تقریباً هیچ سهمی در این زمینه ندارد و بر اساس محاسبات صورت گرفته، هر سال 6 میلیارد درآمد استخراج ارزهای دیجیتال را از دست داده است.
در این تصاویر می‌بینیم که کشور ایران نیز اندکی رشد را در این زمینه دیده و حال 3.1 درصد از هش ریت جهانی را در اختیار دارد. با این کشور آمریکا بیشترین افزایش سهم را در این زمینه تجربه کرده و حال با 35.4 درصد، در رتبه نخست قرار گرفته است.
دلیل این امر را باید وجود شبکه‌های برق غیرقانونی در ایالتی مانند تگزاس دانست که امکان بستن قراردادهای ماینینگ بلند مدت را برای فعالان این حوزه فراهم می‌آورد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت