روز گذشته 50 رسانه خارجی که انویدیا نمونه‌ای از کارت گرافیک GeForce GTX 1080 را اختیار آن‌ها گذاشته بود، هر کدام بررسی (Review) اختصاصی خود را از این محصول جدید منتشر کردند. از آنجایی که فعلاً کارت GTX 1080 در اختیار هیچ رسانه داخلی قرار ندارد، در مطلب پیش رو به بررسی اجمالی عملکرد کارت GTX 1080 با استفاده از نتایج بررسی‌های منتشر شده در منابع خارجی می‌پردازیم. با ما همراه شوید.
معماری پاسکال یک گام تکامی رو به جلو از معماری ماکسول است و بسیاری از فناوری‌هایی که برای اولین بار با نسل دوم معماری ماکسل در قالب سری GeForce 9xx معرفی شدند، با معماری پاسکال برای GTX 1080 بازنگری و بهبود یافته‌اند. تراشه‌ای که GTX 1080 بر پایه آن خلق شده، در سطح پردازنده گرافیکی دارای 2560 هسته CUDA در قالب 20 بلاک SM و 128 هسته CUDA به ازای هر بلاک SM است. همچنین 160 واحد آدرس دهی یافت یا TMU و 64 واحد ROP دارد. تعداد واحدهای TMU و ROP کمی دور از انتظار بود، چراکه پیش‌تر انتظار می‌رفت هر دو انودیا و AMD با هدف بهبود fill-rate برای واقعیت مجازی و هدست‌های واقعیت مجازی، تعداد واحدهای ROP را افزایش دهند که دست کم انویدیا تصمکیم دیگری گرفته است.
پیش از هر چیز باید در نظر داشته باشید، GTX 1080 جانشین GTX 980 است و انویدیا به هیچ عنوان محصول جدید خود را مقابل GTX 980 Ti که هنوز هم فروش بسیار خوبی دارد، قرار نمی‌دهد، بنابراین نباید GTX 1080 را با GTX 980 Ti، جز از نظر کارایی کلی مقایسه کرد، چراکه این دو محصول در یک رده قیمت و کارایی قرار نمی‌گیرند. به عبارتی دیگر، هنوز جانشین GTX 980 Ti معرفی نشده است. GTX 1080 در مقایسه با GTX 980،ا 25 درصد هسته CUDA بیشتر و 25 درصد واحد TMU بیشتری دارد. فرکانس پایه هسته نیز از 1.1 گیگاهرتز به 1.61 گیگاهرتز افزایش یافته است. هم چنین پهنای باند حافظه از 224 گیگابایت بر ثانیه در GTX 980 به 320 گیگابایت بر ثانیه در GTX 1080 افزایش پیدا کرده است. علیرغم آنچه که گفته شد، GTX 1080 بر روی کاغذ بسیار شبیه به GTX 980 Ti به نظر می‌رسد و حتی در عمل آن را پشت سر می‌گذارد، اما سیاست فروش انویدیا است دیگر!
انویدیا با معماری پاسکال و به طور مشخص کارت گرافیک GTX 1080، از تراشه‌های حافظه GDDR5X برای افزایش پهنای باند حافظه بهره گرفته اما در همین حال، رابط حافظه (باس)، همان 256 بیت GTX 980 دست نخورده باقی مانده و خبری از رابط 384 بیتی، آنچه که در کارت GTX 980 Ti و GTX Titan X استفاده شده، نیست. احتمالاً می‌پرسید پس چطوری GTX 1080 می‌تواند بهتر باشد؟ پاسخ در گونه پیشرفته تری از فناوری فشرده سازی delta color compression نفهته است، البته نباید افزایش فرکانس حافظه از نزدیک به 8 گیگاهرتز به 10 گیگاهرتز در GTX 1080 را ندیده گرفت.
در زمان معرفی نسل اول از معماری ماکسول، انویدیا ادعا می‌کرد مکسول نیاز به حافظه ویدئویی را در مقایسه با معماری کپلر، بین 19 تا 30 درصد بسته به نیاز بازی کاهش می‌دهد. پاسکال بین 11 تا 28 درصد دیگر، در مقایسه با مکسل نیاز بازی‌ها به پهنای باند حافظه را از طریق فشرده سازی کاهش می‌دهد. هم اکنون GTX 1080 نزدیک به 43 درصد پهنای باند حافظه بیشتری نسبت به GTX 980 ارائه می‌کند اما انویدیا با بکارگیری فناوری فشرده سازی رنگ پیشرفته‌تر از قبل، راه هوشمندانه‌ای را با کمترین هزینه برای دست یابی به وضوح 4K و حتی فرا‌تر از آن، در پیش گرفته است.
تصویر فوق، فشرده سازی رنگ‌ها در معماری ماکسول و تصویر زیر، فشرده سازی در معماری پاسکال را نشان می‌دهد. همانطور که می‌بینید، ماکسول در فشرده سازی رنگ‌ها خیلی خوب عمل می‌کند اما هنوز هم نواحی زیادی در تصویر وجود دارد که ماکسول قادر به فشرده سازی آن‌ها است.
تصویر فوق همان تصویر قبلی اما فشرده سازی شده با فناوری فشرده سازی رنگ جدید معماری پاسکال است. همانطور که می‌بینید، پاسکال به مراتب بیشتر از مکسول رنگ‌ها را فشرده می‌کند و این به کاهش نیاز برای حافظه ویدئویی می‌انجامد. با ماکسول انویدیا نشان داد بکارگیری فناوری فشرده سازی رنگ‌ها، راه کارآمد تری به جای افزایش حجم حافظه ویدئویی است، از این رو انتظار می‌رود یکبار دیگر با پاسکال نیز انویدیا نیاز به حافظه ویدئویی را کاهش دهد و اجرای بازی‌ها در وضوح 4K روان‌تر از قبل باشد.
طبق اعلام انویدیا، با بکارگیری هم زمان دو درگاه DisplayPort 1.3، کارت GTX 1080 قادر ارائه وضوح تصویر حداکثر 7680×4320 پیکسل با نرخ نوسازی تصویر 60 هرتز است. خود پردازنده گرافیکی GTX 1080 دارای گواهی پشتیبانی از DisplayPort 1. 2 است اما انویدیا پشتیبانی از DisplayPort 1. 3 و DisplayPort 1.4 را در لیست مشخصات آن ذکر کرده است. افزون بر DisplayPort 1.3، این کارت از HDMI 2.0b و HDCP 2. 2 نیز پشتیبانی می‌کند. در بخش پشتیبانی از استانداردهای رسانه، پاسکال اکنون از رمزگشایی و رمزنگاری کامل هر دو کُدک H.265 and 10-bit H.265 پشتیبانی می‌کند، چیزی که در نسل ماکسول وجود ندارد. همچنین از 12 بیتی نیز پشتیبانی می‌شود اما فقط رمزگشایی. در نهایت پاسکال از رمزگشایی سخت افزاری کُدک VP-9 گوگل نیز پشتیبانی می‌کند و همه این‌ها، گام‌های رو به جلو و پیشرفت طلقی می‌شوند.
احتمالاً به خوبی می‌دانید انویدیا تا به امروز از پل (بریج) SLI برای وصل کردن یک پردازنده گرافیکی با دیگری بهره می‌گیرد. AMD این طرح را در سال 2013 و با کارت‌های برپایه تراشه Hawaii کنار گذشات و کارت‌ها به طور مستقیم از طریق رابط PCI Express 3. 0 و بدون نیاز به بریج به یکدیگر وصل می‌شوند. با این حال انویدیا به استفاده از بریج SLI با معماری پاسکال و یا دست کم با کارت‌های بر پایه تراشه GP104 ادامه داده است اما این دفعه با یک بریج جدید برای تامین نیاز به پهنای باند بالا‌تر روبرو هستیم. بریج‌های فعلی انویدیا تا وضوح تصویر 2560×1440 با نرخ نوسازی 60 هرتز عملکرد مطلوبی دارند اما با فرا رفتن نرخ نوسازی از 60 هرتز و یا SLI کردن دو یا سه کارت برای اجرای بازی‌ها در وضوح 4K یا 5K، به دلیل محدودیت پهنای باند بریج SLI، کارایی مطلوبی را شاهد نخواهید بود. با بریج جدید که HB SLI نام دارد، انویدیا با دوبرابر کردن پهنای باند، این مشکل را نیز برطرف کرده است و اگر از این استاندارد جدید برای SLI کردن دو کارت استفاده کنید، عملکرد بسیار بهتر از قبل را تجربه خواهید کرد.
تصویر فوق اختلاف عملکرد SLI نسل فعلی با HB SLI در اجرای بازی Shadows of Mordor بر روی سه مانیتور 4K تحت پیکربندی Surround (سه مانیتور به طور هم زمان) نشان می‌دهد. این سه مانیتور در کنار یدکدیگر، وضوح تصویر بسیار بالای 15360×2160 پیکسل را تشکیل می‌دهد. با اینکه عملکرد HB SLI بهتر از نسل قبل است، اما به دلیل وضوح تصویر بسیار بالا، در این مورد خاص به نرخ فریم دهی بسیار پایین و غیر قابل بازی کردن انجامیده است.
اگر به یاد داشته باشید، با بازی Ashes of the Singularity، دعوای سختی بین طرفداران AMD با انویدیا بر سر Asynchronous compute (محاسبات ناهمگان) درگرفت و به نظر می‌رسید کارت‌های AMD با برخورداری از موتور Asynchronous compute، با DirectX 12 عملکرد بهتری از محصولات انویدیا دارند. با اینکه آنچه که گفته شد با بازی‌های مختلف نتایج متفاوتی داشت اما هنوز هم سوالاتی پیرامون این مسله با معماری پاسکال وجود دارد و مطمئن نیستیم این معماری به موتور محاسبات ناهمگام مجهز باشد. به گفته انویدیا، تراشه GP104 پاسکال در مقایسه با ماکسول از جهات مختلفی بهبود یافته و در محاسبات ناهمگام عملکرد بسیار بهتری ارائه می‌کند.
با اینکه محاسبات ناهمگام چیزی نیست که در هر بازی مورد استفاده قرار بگیرد و Ashes of the Singularity یک استثنا محسوب می‌شود، اما می‌توان گفت معماری پاسکال در مقایسه با نسل قبل بهبود یافته است، هرچند هنوز مطمئن نیستیم به موتور محاسبات ناهمگام تجهیز شده باشد. حتی اگر فرض کنیم کارت‌های AMD در اجرای بازی‌ها با DirectX 12 عملکرد بهتری دارند، اما از آنجایی که انویدیا نزدیک به 75 تا 80 درصد بازار را در اختیار دارد، احتمال قوی اغلب توسعه دهندگان بازی، موتورهای بازی خود را بر مبنای قابلیت‌های معماری ریزپردازنده گرافیکی انویدیا می‌سازند تا AMD. در همین حال برخی از توسعه دهندگان موتورهای بازی نیز اظهار داشته‌اند ممکن است موتورهای‌های بازی بدون در نظر گرفتن مطلوب بودن این مسله برای AMD، به سمت محاسبات ناهمگام پیش بروند.
نمودار بالا عملکرد کارت GTX 1080 در اجرای بازی Ashes of the Singularity را نشان می‌دهد و همانطور که ملاحظه می‌کنید، در مقایسه با نسل قبل بهبود عملکرد را نشان می‌دهد. اما باید نکته‌ای را در نظر گرفت، تسوعه دهنده بازی Ashes of the Singularity، از پیش قابلیت محاسبات ناهمگام در این بازی را برای کارت‌های انویدیا غیر فعال کرده و هنوز مشخص نیست با فعال کردن این قابلیت، چه تغییری را شاهد خواهیم بود. این موضوع هنگامی جالب‌تر می‌شود که انویدیا در دمویی از عملکرد محاسبات ناهمگام GTX 1080، از رابط برنامه نویسی قدیمی‌تر DirectX 11 استفاده کرد، دلیل این کار هنوز مشخص نیست.
در کنار بهبودهایی چون بهره وری از انرژی، نتایج بررسی‌های منتشر شده حاکی از 25 تا 35 درصد عملکرد بهتر GTX 1080 در مقایسه با GTX 980 است و این یک گام رو به جلو برای انویدیا محسوب می‌شود.
منبع: extremetech
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت