من یک چیزی در مورد ایران خیلی برام جالب و سوال برانگیزه، در عین حال پاسخ دقیقش مبهم
امیدوارم جسارت نشه ولی دانش آموزان ضعیف و کم استعداد تا بوده و بیاد داریم، اکثرا به رشته ی علوم انسانی می گریزند چون پناهگاه بسیار خوبیه براشون
بعد اکثریت همینها توی مملکت ما شدن و میشن رییس و معاون وزیر و رییس بانک و و و (اکثریت مناصب عالی، میانی و سفلی در کشور ما) و همینطور مزایا و پوله که بجا و بیجا از بودجه ی عمومی (نه از دسترنج و حاصل ابتکار و اختراع) داره تزریق میشه به حسابهای بانکیشون تا اونجایی که بترکن
و اون آدمهای با استعدادی که رفتن دروس سنگین علوم پایه و فنی مهندسی خواندن در بهترین و ایده آل ترین حالات میشن نوکر این بالایی ها . گرچه اکثرا همین شانس رو هم نمیارن و بیکار دارن می گردن، یک عده هم شدن تعمیرکار و فروشنده!
شخصا همیشه فکر می کردم "اقتصاد نفتی" علت این وارونه بودن اوضاع و شوربختی IQبالاها و نخبه های مملکت ماست ، گرچه بعنوان بخشی از پاسخ رد به خودم، به برخی کشورهای غیرنفت خیز همسایه هم که نگاه می کنم همچین نخبه پروری و شایسته سالاری قابل توجهی در اونها نمی بینم ...


راست و دروغ رو نمیدانم اما یکی از اساتید ما میگفت ، خارج کشور دقیقا بر عکس هست. با استعداد هاش میرن علوم انسانی.
میگفت شما تا می بینید از رشته های فنی و مهندسی میرن دکتری اون ور آّ میخونند . چون با استعداد ها ی ما تو این رشته ها هستند .
حرف بدی هم نیست. من خودم ندیدم کسی رفته باشه مثلا دکتری اقتصاد اون ور گرفته باشه و برگرده یعنی دیدم اما کم هست نسبت به فنی و مهندسی ها صفر هست.
اگر توازن برقرار بشه و با استعداد ها در رشته های علوم انسانی پخش شوند این مشکلات کمتر میشه