کوته نوشت

چیزهایی که سرنوشت انسان را می‌سازد
استعدادهایش نیست، انتخاب‌هایش است
جی کی رولینگ

سياره ما ديگر نيازى به آدمهاى موفق ندارد! اين سياره به شدت نيازمند افراد صلح جو، درمانگر، ناجى، قصه گو و عاشق است
دالایی لاما

مرگ عادلانه ترین چیزِ دنیاست؛ همون چیزی که هیچ کی نتونسته از دستش قِسِر در بره! زمین همه رو می کِشونه سمت خودش: آدم خوبا رو، آدم بدا رو، همه و همه رو. میتونی همونطور که با زنده ها حرف می زنی، با مُرده هام حرف بزنی. واسه من که فرقی نمی‌کنه. می شه صدای مُرده ها رو هم شنید؛ درست وقتی که تنهایی، درست وقتی که غمگینی، وقتی خیلی غمگینی.
سوتلانا الکسیویچ | صداهایی از چرنوبیل

روزگار همیشه بر یک قرار نمی ماند. روز و شب دارد، روشنی دارد، تاریکی دارد، کم دارد، بیش دارد. دیگر چیزی از زمستان باقی نمانده، تمام می شود، بهار می آید.
از یک جایی به بعد، آدم آرام می گیرد، بزرگ می شود، بالغ می شود، پای تمام اشتباهاتش می ایستد، سنگینی تصمیمی را که گرفته، گردن دیگری نمی اندازد.
دنبال مقصر نمی گردد، قبول می کند گذشته اش را، انکار نمی کند آن را، نادیده اش نمیگیرد، حذفش نمی کند، اجازه می دهد هرچه هست، هرچه بوده در همان گذشته بماند.
حالا باید آینده را بسازد، از نو، به نوعی دیگر. یاد می گیرد زندگی یک موهبت است، غنیمت است، نعمت است، قدرش را بداند و آن را فدای آدم های بی مقدار نکند
محمود دولت آبادی |

دوست دارم در دنیایی از کتاب، قهوه و روزهای بارانی گم شوم یه مدت
یوناس یوناسون | از کتابِ دختری که پادشاه سوئد را نجات داد

یا چنان نمای كه هستی؛ یا چنان باش كه می نمایی.
(بایزید بسطامی)

پير شدن به کوهنوردی شباهت دارد: هر قدر بالاتر می روی نیرویت کمتر می شود، اما افق دیدت وسیع تر می گردد
اینگمار برگمان

مهم‌ترین درسی که از مادربزرگم آموختم این بود: اگر می خواهی چیزی را نابود کنی، اگر می خواهی صدمه و آسیبی به چیزی برسانی، کافی‌ است آن را محدود کنی، کافی است آن را محصور کنی. آن‌وقت می بینی که خود به خود خشک می شود، پژمرده می شود و می میرد
الیف شافاک | از کتاب شیر سیاه

زندگى را نبايد انتخاب كرد
بلكه بايد گسترش اش داد
آلبر كامو

اگر مردم به روياهاى شما نمى خندند، روياهاى شما به اندازه كافى بزرگ نيست
بيل گيتس