مشــــــــــــــــــاعره

[M@STER]

در این درگه که گه گه که کوه و کوه که شود ناگه

مشو غره به امروزت که کس نباشید ز فردایش آگه

[AMD>INTEL]

هم منزل عشق و هم رهت می‌بینم
در بنده و در مرو شهت می‌بینم
در اختر و خورشید و مهت می‌بینم
در برگ و گیاه و درگهت می‌بینم

[M@STER]

من به روی آفتابم

می برم در ساحت دریا نظاره

و همه دنیا خراب و خرد از باد است

و به ره ، نی زن که دائم می نوازد نی ، در این دنیای ابراندود

راه

خود را دارد اندر پیش.

[mehrdad_ab]

شباب عمر عجب با شتاب مي گذرد
بدين شتاب خدا يا شباب مي گذرد
شباب و شاهد و گل مغتنم بود ، ساقي
شتاب كن كه جهان با شتاب مي گذرد
خوش آن دقايق مستي كه زير ساية بيد
بنالة دف و چنگ و رُباب مي گذرد
به چشم خود گذر عمر خويش مي بينم
نشسته ام لب جوئي و آب مي گذرد
غبارِ آيينة دل حجاب ديدة ماست
وگرنه شاهد ما بي نقاب مي گذرد
به آب و تابِ جواني چگونه غره شدي
كه خود جواني و اين آب و تاب مي گذرد
كمان چرخ فلك شهريار در كف كيست ؟
كه روزگار چو تير شهاب مي گذرد

[M@STER]

دوشیزه عشق من

مادری بیگانه است

و ستاره پر شتاب

در گذرگاهی مایوس

بر مداری جاودانه می گردد

[mehrdad_ab]

در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم
بدان امید دهم جان که مست خاک کوی تو باشم

[M@STER]

معبر زندگی محل گذر است

هر لحظه ی آن ز دیگری تازه تر است....

[mehrdad_ab]

تیره از گرد سپاهان چهرهٔ خورشید و ماه
تیره آخر چهرهٔ خورشید تابان تا به کی



باغبان گلشن شیراز گلخن تا به چند
جای گلخن اندرین صحن گلستان تا به کی

[M@STER]

یا رب این نو گل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

[mehrdad_ab]

شوق ديدار تو لبريز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق ديوانه كه بودم