با اینکه میدانیم پردازنده های گرافیکی سری Radeon 300 همان هایی هستند که در قالب سری Radeon 200 و پیشتر عرضه شده اند اما طبق جزئیات ارائه شده از سوی AMD، این سری صرفاً باز عرضه محصولات پیشین در قالب محصولات جدید نیست و بهبود ها و فناوری های جدیدی با خود دارند و قیمت گذاری آنها می تواند بسیار قابل تامل باشد.
در این سری ما پردازنده های گرافیکی پیشین Pitcairn، Bonaire، Tonga و Hawaii را داریم که اسم رمز آنها تغییر یافته است. با این حال مشکل این پردازنده ها مربوط به پشتیبانی از فناوری مختلف نیست بلکه به میزان بهره وری از انرژی و پیرو آن میزان مصرف انرژی و حرارت تولید شده بر می گردد. AMD خود به هیچ عنوان مخفی نکرده است که پردازنده های گرافیکی سری 300 قدیمی هستند اما از نظر بهبود بنیادین از آنها دفاع می کند.
پردازنده های با اسم رمز جزایر کارئیب تنها ریبند سری پیشین نیستند
به گفته خود AMD؛ این کمپانی در یک سال و نیم گذشته سخت مشغول بهینه سازی و باز طراحی میکروکنترلر های دارای مدارهای با کاربری خاص (مدار داخل تراشه) خود بوده است. با درکنار هم قرار گرفتن بهبودهای صورت گرفته در خط تولید این کمپانی، AMD توانسته است که از این تراشه ها کارایی بیشتری را بدست آورد اما آنها را با قیمت گذاری سری پیشین عرضه کند. R9 390 و R9 390X بترتیب جایگزین R9 290 و R9 290X می شوند که هر دو نسبت به نسل پیشین بدون تغییر میزان مصرف انرژی تا 300 گیگافلاپس قدرت پردازشی بیشتری دارند و خود نشان از بهبودی جدی است. R9 380 نیز به لطف لیتوگرافی 28 نانومتری بهبود یافته و نسبت به مدل پیشین 200 گیگافلاپس قدرت پردازشی بیشتری ارائه می کند. R7 370 نیز نسبت به نسل پیشن خود (R7 265) به میزان 200 گیگافلاپس سریعتر است. R7 360 در مقایسه با R7 260 قدرت محاسباتی 1610 گیگافلاپس را ارائه می کند که نسبت به 1536 گیگافلاپس R7 260، به میزان قالب توجهی بهبود یافته است.
AMD در تمامی موارد نسبت به سری 200 کارایی سری 300 را افزایش داده و قابلیت های جدیدی که در سری 200 وجود نداشته را اضافه کرده است. برخی از این بهبود ها و قابلیت ها صرفاً نرم افزاری و در سطح درایور و برخی دیگر در سطح سخت افزاری افزوده شده اند. کلیه پردازنده های سری 300 از رابط های برنامه نویسی DirectX 12،Vulkan و Mantle پشتیبانی می کنند.
سری Radeon R9 390 مبتنی بر تراشه Grenada هستند و تعداد 2816 پردازنده جریانی یا واحد سایه زنی دارند. در حالی که R9 390X دارای 2816 پردازنده جریانی است؛ R9 390 نمونه تقیلیل یافته ای از این تراشه را با 2560 پردازنده جریانی با خود دارد. هر دو این کارت ها به 8 گیگابایت حافظه ویدئویی GDDR5 با رابط 512 بیتی مجهز خواهند بود.
کارت های گرافیک مبتنی بر این دو پردازنده گرافیکی به رقابت با GTX 980 و GTX 970 رقیب که مبتنی بر تراشه GM204 و معماری به مراتب بهنیه تر ماکسول هستند می پردازند. سری R9 390 به دلیل حجم حافظه ویدئویی بیشتر و پهنای رابط حافظه عریض تر در وضوح تصویر های بالا عملکرد بهتری ارائه خواهند کرد اما به اندازه معماری ماکسول انویدیا از نظر میزان مصرف انرژی و حرارت تولیدی بهینه نیستند. R9 390X با قیمت 430 دلار و R9 390 با قیمت 330 دلار عرضه می شود.
R9 380 مبتنی بر همان تراشه R9 285 اما با اسم رمز جدید Antigua می باشد. این پردازنده گرافیکی 1792 پردازنده جریانی و کارت های مبتنی بر آن حداکثر 4 گیگابایت حافظه GDDR5 خواهند داشت. R9 380 با قیمت 200 دلار عرضه می شود.
سری Radeon R7 300 مبتنی بر تراشه های به نسبت قدیمی تری هستند. R7 370 مبتنی بر تراشه Trinidad می باشد و از فناوری های FreeSync و TrueAudio پشتیبانی نمی کند. این پردازنده گرافیکی دارای 1024 پردازنده جریانی بوده و حداکثر می تواند تا 4 گیگابایت حافظه ویدئویی داشته باشد. این کارت با قیمت 150 دلار عرضه می شود.
سرانجام به R7 360 می رسیم که ضعیفترین پردازنده گرافیکی این سری و مبتنی بر تراشه Tobago با 768 پردازنده جریانی و 2 گیگابایت حافظه می باشد. این کارت تنها 110 دلار قیمت دارد.
منبع: videocardz
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت