افزایش رزولوشن دوربین گوشی های هوشمند تا کجا ادامه پیدا می کند؟

طی ماه‌های اخیر شاهد عرضه گوشی‌های هوشمندی بودیم که دوربین‌های با رزولوشن‌های هیجان انگیزی تا 48 مگاپیکسل داشته‌اند؛ اما به نظر این پایان کار نیست و خبرهای جدید حاکی از آن هستند که شاید در آینده‌ای بسیار نزدیک شرکت‌های سازنده دوربین‌هایی تا 100 مگاپیکسل را برای گوشی‌ها خود ارائه کنند.

رشد فناوری دوربین در گوشی‌های هوشمند طی سالیان اخیر این دستگاه‌ها را به جایگاهی رسانده که بتوان تمایز بین اعداد و ارقام بین آنها و دروبین‌‎های دیجیتال را به سختی انجام داد و در این حال شرکت‌های تولیدکننده این گوشی‌ها نیز تمایل دارند که حتی برای اهداف تبلیغاتی خود هم که شده این عددها را بسیار بالاتر از آنچه در حال حاضر هستند ببرند.

به صورت کلی اینکه شما بتوانید یک دوربین با مگاپیگسل‌های بالا داشته باشید نیازمند دو عامل اصلی است. اول از همه شما باید سنسورهایی داشته باشید که این تعداد پیکسل را ارائه کنند و در وهله بعدی باید پردازنده‌ای داشته نیز در پس این دوربین داشته باشید که بتواند این حجم از اطلاعات ورودی از انبوه پیکسل‌ها را پردازش کرده و در اختیار واحد‌های دیگر دستگاه قرار دهد. به نظر به نقطه‌ای رسیدیم که هیچ کدام از این دو مورد نمی‌توانند محدودیتی در تولید گوشی‌های با حجم پیکسل بسیار بالا تا 100 مگاپیکسل در گوشی‌های هوشمند ایجاد کنند.

در مصاحبه‌ای که اخیراً آقای جاد هیپ، مدیر ارشد بخش مدیریت محصول شرکت کوالکام انجام داده اینگونه اعلام شده که در سال 2019 شرکت‌های تولیدکننده گوشی‌های هوشمند محصولاتی با دوربین‌های 64 و حتی 100 مگاپیکسلی را ارائه خواهند کرد.

اگرچه طی هفته قبل شرکت کوالکام با بروزرسانی دیتاشیت‌های برخی مدل محصولات خود مانند چیپست‌های اسنپدراگون 660، 670، 675، 710، 845 و 855 رسماً اعلام کرد که این دستگاه‌ها می‌توانند سنسورهای دوربین تا 192 مگاپیکسل را پشتیبانی کنند ولی به نظر افزایش مگاپیکسل‌ها مسیری نیست که کوالکام آن را دنبال کند. ارائه قابلیت‌های جذاب و مفیدی مانند کاهش نویز چند فریمه، از بین بردن لگ شاتر و بسیاری موارد دیگر از جمله اهدافی است که به نظر کوالکام باید طی سال جاری و با بهبود وضعیت دوربین در گوشی‌های هوشمند به دست آید.

این بدان معناست که وضعیت فعلی که اخذ چند عکس از محیط و ترکیب آنها به صورت نرم‌افزاری تا رسیدن به عکس نهایی با بالاترین کیفیت و کمترین نویز است باید کنار گذاشته شود و به جای آن بتوان تنها یک عکس با کیفیت در رزولوشن بسیار بالا از سوژه گرفت و همان عکس را با استفاده از تکنیک Pixel Binning (که در آن چندین پیکسل با هم ترکیب شده و یک پیکسل واحد را تشکیل می‌دهند)، به عکسی با رزولوشن پایینتر تبدیل کرد که حالا کیفیت بسیار بالاتر و واضحتری دارد.

در حال حاضر شرکت‌هایی مانند سامسونگ و سونی سنسورهای دوربینی ساخته‌اند که می‌تواند از این تکنیک استفاده کنند و رزولوشن 48 مگاپیکسلی اولیه دوربین با ترکیب هر 4 پیکسل با هم و ساخت یک پیکسل واحد بستری برای رسیدن به یک سنسور 12 مگاپیکسلی ایجاد می‌کند که تصاویر آن یک سر و گردن بالاتر، واضح‌تر و با کیفیت‌تر از یک دوربین معمولی 12 مگاپیکسلی است. در این حالت برای رسیدن به یک تصویر 16 مگاپیکسلی نیاز به استفاده از سنسور با رزولوشن اصلی 64 مگاپیکسلی است.

اما جدای از هدف کوالکام، مسیری که سامسونگ با گلکسی اس 10، گوگل با پیکسل 3  و یا اپل با آیفون XS در پی گرفته‌اند کاملاً متفاوت است. این دستگاه‌ها با استفاده از سنسورهای خود که رزولوشن به مراتب پایین‌تری دارند چندین عکس از سوژه می‌گیرند و سپس با جادویی که در پس استفاده از فناوری ترکیب چند فریمه است، عکس‌هایی با نویز پایین‌تر و البته جزئیات بیشتر را به کاربر ارائه می‌دهند.

البته باید این مورد را در نظر داشته باشید که ساخت و استفاده از سنسورهای با رزولوشن بالا خود چالشی سطح در سطح میکروالکترونیک و میکرواپتیک است. چرا که برای ساخت سنسورهای با مگاپیکسل بالا فضای اشغال شده توسط سنسورها به شدت افزایش پیدا می‌کند و با توجه به محدودیتی که در حال حاضر وجود دارد شاید این مورد چالش‌های بیشتری را در بحث طراحی برای سازندگان گوشی‌های هوشمند ایجاد کند.

نکته دیگر این است که شرکت‌های بزرگی مانند شیائومی و اوپو از همین امروز حرکت به این فناوری را شروع کرده‌‌اند. محصولاتی مانند شیائومی می 9 و ردمی نوت 7 پرو دارای دوربین پشتی 48 مگاپیکسل هستند و حتی چند روز پیش شاهد معرفی گوشی فوق‌العاده ویوو V15 Pro بودیم که دوربین جلوی 32 مگاپیکسلی و دوربین پشتی 48 مگاپیکسلی دارد.

با این اوصاف ترند ایجاد شده در بحث افزایش رزولوشن به نظر در سال جاری همچنان ادامه پیدا خواهد کرد ولی اینکه بتوانیم به رزولوشن‌های بسیار بالاتر تا 100 مگاپیکسل برسیم از دو مبحث جای تأمل بیشتری را برای تحلیل‌گران ایجاد می‌کند.

مورد اول این است که اصولاً افزایش مگاپیکسل‌ها خود هزینه بر است و باید دست به دامان سنسورهایی شد که قیمت‌های بالاتری دارند و در مورد دوم، همانطور که بالاتر اشاره کردیم چالش‌های طراحی را نیز باید پاسخگو شد. به هر حال این مورد دیری نخواهد پایید که به ثمر بنشیند و در آینده شاهد این دست از محصولات نیز خواهیم بود.

در انتها باید به این موضوع اشاره کنیم که تولید گوشی‌های هوشمند با قابلیت‌های عکسبرداری و فیلمبرداری ویژه در سال‌های آینده می‌تواند جذابیت‌های تبلیغاتی بیشتری با خود به همراه داشته باشند؛ چرا که برای مثال یکی از فناوری‌های هیجان‌انگیزی که انتظار داریم طی سال آینده وارد دنیای گوشی‌های هوشمند شود توانایی ضبط ویدئوهایی با قابلیت بی‌نظیر HDR10 به صورت پایه است.

این قابلیت بنابر آنچه آقای جاد هیپ اعلام کرده طی سال آینده و با محصول بعدی پرچمدار کوالکام که احتمال می‌دهیم Snapdragon 865 نامیده شود، وارد دنیای گوشی‌های هوشمند خواهد شد و می‌تواند گوشی‌های کوچک درون جیب لباس ما را به یک دوربین فیلمبرداری حرفه‌ای و بسیار پیشرفته تبدیل کنند. بله دوستان فناوری هیچ‌گاه ارضا نمی‌شود و دائماً در حال پیشرفت خواهد بود و بسیار سخت است که حتی بتوانیم پنج سال آینده را پیش‌بینی کنیم.

نظر شما دوستان در این مورد چیست؟ آیا انتظاراتی بیشتر از این از دوربین‌های گوشی‌های هوشمند دارید؟