ویروس نقص ایمنی اکتسابی(ایدز) یا Hiv

[aMiR HosSeiN]

HIV ویروسی از گروه رتروويروس‌ها است كه به سلول‌هاى دستگاه ايمنى بدن حمله مى‌كند. HIV را لوك مونتانيه فرانسوی و رابرت گالوی آمريكایی كشف كردند.

رتروويرو‌س ها (retroviruses) ويروس هايى هستند كه ماده ژنتیکی یا ژنوم آنها از از RNA تشكيل شده است.

بنابراين ویروس‌های ایدز براى تكثير خود به آنزيمى به نام "نسخه بردار معكوس" (reverse Transcriptase) نیازمندند كه ژنوم RNA آنها را به صورت DNA نسخه‌بردارى كند تا بعد بتواند آن را با كمك آنزيم "اينتگراز" وارد ژنوم سلول ميزبان كند و به اين ترتيب امكان تكثير ويروس به وجود مى‌آيد.

كلمه retro (معكوس) در نام اين نوع ويروس‌ها هم به همين خاطر است چرا كه معمولاً در سلول‌ها نسخه بردارى از DNA به RNA انجام مى‌شود.

HIV داراى ژن هاى مختلفى است كه پروتئين‌هاى ساختمانی آن را رمزبندى مى‌‌كنند. HIV داراى ژن هاى عمومى رتروويروس‌ها یعنی، gag، pol و env و نيز ژن هاى اختصاصى خودش، tat و rev است.

عفونت با HIV با انتشار حاد ويروس در خون آغاز مى‌شود. پس از اين مرحله شمارش ويروس‌ها در خون تا صد برابر كاهش مى‌يابد. پس از اين مرحله يك دوره نهفتگى بالينى آغاز مى‌شود.

در ابتدا تصور مى شد كه اين دوره يك دوره حقيقى نهفتگى ويروسى است كه در آن HIV درون ژنوم ميزبان به صورت غيرفعال قرار مى‌گيرد.

بعدها مشخص شد كه یک نوع سلول در بافت‌های لنفاوی بدن مثل گره‌های لنفاوی به نام سلول‌هاى دندريتي با ويروس پوشيده شده‌اند و بنابراين حتى در مرحله‌اى كه ويروس در خون ديده نمى‌شود، ميزان آن در بدن بالاست.

HIV با آلوده‌كردن گروهی از سلولهای دستگاه ایمنی به نام لنفوسیت‌های T از نوع CD4 مثبت بیماری ایدز را بوجود می‌آورد. اين سلول هاى زيرگروهى از گلبول‌هاى سفيد هستند كه به طور طبيعى پاسخ ايمنى به عفونت را تنظيم مى‌كنند.

HIV با استفاده از سلول هاى T براى تكثير خودش در سراسر بدن گسترش مى‌يابد و در همان زمان باعث كاهش اين سلول‌ها مى‌شود كه بدن براى دفاع از خود به آنها نياز دارد.

هنگامى كه ميزان سلول هاى +T CD4 در فرد آلوده به HIV تا حد معينى سقوط كند، آن فرد به طيفى از بيمارى‌ها مستعد می‌شود كه در حالت معمول بدن مى تواند آنها را كنترل كند. اين عفونت هاى فرصت طلب هستند كه باعث مرگ فرد مى‌شوند.


برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
دلايل مختلفى وجود دارد كه مبارزه با HIV را مشكل مى‌كند:

اول اينكه HIV يك ويروس دارای RNA است كه از آنزيم نسخه بردار معكوس براى تبديل RNA خودش به DNA استفاده مى‌كند. اين روند باعث مى‌شود كه احتمال بيشترى براى موتاسيون (جهش) در HIV نسبت به ويروس هاى دارای DNA وجود داشته باشد. بنابراين امكان ایجاد مقاومت سريع ويروس به درمان وجود دارد.

دوم اينكه اين تصور رايج كه HIV يك ويروس كشنده است صحت ندارد. اگر HIV يك ويروس كشنده بود، خودش هم به زودى از بين می‌رفت، چرا كه فرصت چندانى براى عفونت‌هاى جديد باقى نمى‌ماند. در واقع HIV سال‌ها در بدن باقى مى‌ماند و از طرق مختلف مانند رابطه جنسى، انتقال خون، انتقال از مادر به نوزاد ديگران را هم آلوده مى‌كند.

همان طور كه ذكر شد حتى هنگامى كه هيچ ذره ويروسى در خون وجود ندارد ويروس در بدن به حالت نهفته باقى مى‌ماند. پس از سال ها ويروس مى‌تواند فعال شود و از ماشين‌هاى سلولى براى تكثير خودش استفاده كند.

حتى در سال‌هاى اخير اين تصور كه عفونت مستقيم HIV باعث كاهش يافتن سلول هاى T CD4+ مى‌شود، مورد ترديد قرار گرفته است. علت كاهش سلول‌هاى ايمنى به اين امر مربوط مى‌شود كه پروتئين سازنده پوشش HIV به آسانى از ذرات ويروس جدا و به خون وارد مى‌شود و آن را پر مى‌كنند.

اين پروتئين ها مانند چسب، سلول‌هاى T CD4+ را به هم مى‌چسبانند، از طرف ديگر دستگاه ايمنى بدن به آنها واكنش نشان مى هد و باعث مى‌شود ساير سلول هاى ايمنى بدن به سلول‌هاى + T CD4 خود بدن حمله كنند و آنها را از بين ببرند.
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

چرخه زندگى HIV

HIV به سلول هاى + T CD4 -که به آنها سلول‌های T کمک‌کننده (T helper) هم می‌گویند و زيرگروهى از گلبول هاى سفيد هستند كه نقش تنظيم پاسخ ايمنى را در بدن دارند- از طريق مولكول CXCR4 يا هر دو مولكول CXCR4 و CCR5 - بسته به مرحله عفونت - متصل مى‌شوند.

در مراحل اوليه عفونت HIV هر دو گيرنده CCR5 و CXCR4 محل اتصال ويروس هستند اما در مراحل انتهايى عفونت كه اغلب HIV دچار جهش مى شود، تنها به CXCR4 متصل مى‌شود.(مرحله a در شکل بالا)

هنگامى كه HIV به سلول هاى + T CD4 متصل مى‌شود، يك ساختار ويروسى به نام GP41 به داخل غشاى سلول نفوذ مى‌كند و RNA ويروس و آنزيم‌هاى مختلف از جمله نسخه‌بردار معكوس، اينتگراز و پروتئاز به داخل سلول تزريق مى‌شوند.(مرحله b)

مرحله بعدى توليد DNA از روى RNA ويروس با كمك آنزيم نسخه‌بردار معكوس است.(مرحله c و d)

در صورت موفقيت اين عمل، DNA پروويروسى با استفاده از آنزيم اينتگراز وارد DNA سلول ميزبان مى شود.(مرحله e) در اين حال سلول ميزبان كامل با HIV آلوده شده است اما به صورت فعال پروتئين هاى ويروس را توليد نمى‌كند.

از اين بعد دوره نهفته آغاز مى شود كه در آن سلول هاى آلوده مانند "بمب هايى منفجر نشده" براى مدت طولانى باقى مى‌مانند.

هنگامى كه سلول ميزبان توليد پروتئين هاى ويروس را از روى DNA پروويروسى آغاز مى‌كنند، آنزيم پروتئاز فراهم شده به وسيله HIV بايد آنها را به صورت پروتئين‌هاى نوبنياد HIV درآورند تا با اتصال آنها به هم ذرات ويروسى HIV به وجود آيد. ذرات ويروسى تازه به وجود آمده با جوانه زدن بر روى سطح سلول ميزبان از آن خارج مى‌شوند.(مراحل f تا m)

داروهاى ضد رتروويروسی

امروزه بيماران آلوده به HIV را با مجموعه اى از داروها كه در مراحل مختلف چرخه زندگى ويروس اثر مى كنند مورد درمان قرار مى دهند. اين داروها كه به آنها داروهاى ضد رتروويروسى مى‌گويند شامل اين گروه ها هستند:

* مهاركننده‌هاى پروتئاز (PIS): این داروها فعاليت آنزیم پروتئاز در ویروس را مهار مى‌كنند. پروتئاز آنزيمى است براى ساخته شدن ذرات جديد ويروسى (ويريون‌ها) در مرحله نهايى لازم است.

* مهاركننده‌هاى آنزيم نسخه بردار معكوس: آنزيم نسخه بردار معكوس براى تكميل مرحله آلوده شدن سلول ها به وسيله ويروس لازم است و به وسيله آن است كه HIV مى تواند از روى RNA خود DNA بسازد.

اين داروها به سه دسته تقسيم مى شوند:

۱- مهاركننده هاى غيرنوكلئوزيدى نسخه بردار معكوس (NNRTTS)
۲- مهاركننده هاى آنالوگ نوكلئوزيدى نسخه بردار معكوس( NRTIS يا NARTIS)
۳- مهاركننده هاى آنالوگ نوكلئوئيدى نسخه بردار معكوس (NTRTIS يا NTARTIS)

* مهاركننده ورود ويروس: اين داروها با تعامل مستقيم با گيرنده هاى ويروس و جلوگيرى اتصال ويروس به غشاء سلول هدف از ورود آن به سلول جلوگيرى مى‌كنند.

مشكلات بسيار در تجويز يك دوره درمانى ضد HIV رخ مى‌دهد. هر داروى موثر داراى عوارض جانبى است كه اغلب جدى و گاه تهديدكننده حيات هستند.

عوارض جانبى شايع در درمان ايدز شامل تهوع و استفراغ شديد، اسهال، آسيب كبدى و نارسايى كبدى و زردى است. در هر برنامه درمانى به انجام آزمون هاى مكرر خون براى تعيين مداوم كارايى دارو (كه بر مبناى تعداد سلول هاى T و ميزان ويروس در خون سنجيده مى‌شود) و بررسى كاركرد كبد نياز دارد.

ويروس ايدز از كجا آمد؟

منشاء ويروس ايدز مورد سئوال بوده است. چند سال قبل گروهى بين المللى از دانشمندان بالاخره توانستند اين مسئله را حل كنند. حل اين مسئله مديون شمپانزه‌اى به نام مريلين بود كه دانشمندان را قادر كرد ثابت كنند كه ويروس در ابتدا از يك زيرگونه خاص از شمپانزه ها در جنگل هاى بارانى آفريقاى مركزى منشا گرفته است.

به اعتقاد دانشمندان عفونت انسان با ويروس ايدز در نيمه اول قرن بيستم در نتيجه فعاليت افرادى كه شمپانزه ها را شكار مى كردند و آنها را مى خوردند رخ داده است. اين عمل همچنان در حال حاضر ادامه دارد.

به گفته پژوهشگران آزمون هاى ژنتيكى نشان مى‌دهد كه ويروس اصلى انسانى عامل ايدز (يعنى HIV1) كاملاً به ويروسی شبيه است كه شمپانزه‌ها را آلوده مى كند اما در آنها بيمارى ايجاد نمى‌كند.

دكتر بئاتريس هان از دانشگاه آلباماى آمريكا و همكارانش هنگامى به اين كشف نائل آمدند كه نمونه هاى منجمد شده خون و بافت يك شمپانزه آزمايشگاهى به نام "مريلين" را كه در سال ۱۹۸۵ مرده بود بررسى مى‌كردند.

آزمون هاى ژنتيكى در آن زمان در اختيار نبودند. به گفته دكتر هان اين شمپانزه ماده هرگز در پژوهش هاى ايدز مورد استفاده قرار نگرفته و از سال ۱۹۶۹ به بعد فرآورده هاى خونى انسانى دريافت نكرده بود.گروه پژوهشگران به سرپرستى خانم دكتر هان در خون و بافت هاى مريلين ويروس "پدربزرگ" ويروس انسانى را يافتند.

ويروس هاى مشابهى پيش از اين در ۴ شمپانزه ديگر ديده شده بودند اما بعدها مشخص شد كه تنها زيرگونه‌اى كه مريلين به آن متعلق بود، يعنى گونه "پان‌تروگلوديتس تروگلوديتس" (Pantriglodytes Troglodytes) داراى ويروسی بود كه می‌تواند انسان‌ها را آلوده كند.

در روز هاى ابتدايى پژوهش درباره ايدز، چند شمپانزه به طور عامدانه با ويروس ايدز آلوده شدند تا معلوم شود كه آيا به بيمارى مبتلا مى شوند يا نه.

در كمال تعجب دانشمندان به رغم ۹۸درصد مشابهت ماده ژنتيكى شمپانزه‌ها با انسان، هيچكدام از شمپانزه ها به بيمارى مبتلا نشدند. با مشخص‌شدن زير گونه اختصاصى شمپانزه كه منشاء ويروس بودند و با توجه به این که شمپانزه‌ها به رغم آلوده بودن به ويروس به بيمارى مبتلا نمى‌شوند، مطالعه بر روى آنها احتمالاً مى‌تواند به توليد درمان‌هاى جديد یرای ایدز كمك كند.

در حال حاضر مشخص نيست كه آيا شمپانزه ها به علت تفاوت هاى ژنتيكى با انسان ها به بيمارى مبتلا نمى‌شوند يا اينكه دستگاه ايمنى آنها بهتر مى‌تواند با ويروس مبارزه كند.

پاسخ به اين سئوال تعيين خواهد كرد آيا مطالعه شمپانزه مى تواند به درمان‌هاى بهتر يا واكسن براى ايدز منجر شود يا نه.

شواهدى وجود دارد كه ويروس ايدز در طول تاريخ به انسان ها منتقل مى‌شده است اما تنها در قرن بيستم بود كه همه گيرى ايدز به وجود آمد.

به گفته دكتر هان دليل اين تغيير وضعيت ممكن است به افزايش بى بندوبارى جنسى، ناآرامى هاى مدنى و مهاجرت مردم به شهرها مربوط باشد.

پژوهشگران اولين مورد شناخته شده ايدز را در يك مرد سياه پوست جزء قبيله بانتو كشف كردند كه در سال ۱۹۵۹ فوت كرده بود و در كنگوى بلژيك جمهورى كنگوى فعلى محل زندگى زيرگونه هاى شمپانزه زندگى مى‌كرده است


منبع : همشهری آنلاین

[Hooshi]

HIV مخفف ""Human Immunodeficiency Virus به معني "ويروس نقص ايمني انسان" مي‌باشد. ويروس ، يك ذره زنده خيلي كوچك است كه مي‌تواند تكثير و پخش شود اما براي زندگي نياز به موجود زندة ديگري دارد. وقتي ويروس، سلولي را آلوده كند شروع به تكثير در داخل آن سلول مي‌كند كه در نهايت منجر به آسيب آن سلول مي‌شود.

انسان مي‌تواند توسط فرد ديگري كه به HIV مبتلا است آلوده شود و او نيز مي‌تواند بقيه افراد را آلوده كند و بر اين اساس HIV منتشر مي‌شود.

به فردي كه به HIV آلوده است HIV) +HIV مثبت) اطلاق مي‌شود.

(سيستم ايمني، گروهي ازسلولها و ارگانها هستند كه بدن را در برابر ويروسها و عفونتها محفاظت مي‌كنند.)


چرا HIV خطرناك است ؟



اگر سيستم ايمني بدن به ويروسها حمله مي‌كند و آنها را مي‌كشد پس مشكل چيست ؟

ويروسهاي مختلف به سلولها و بافتهای مختلفي از بدن حمله مي‌كنند. برخي ويروسها به پوست، برخي به دستگاه تنفسی و … حمله مي‌كنند. چيزي كه HIV را اين چنين خطرناك كرده اين است كه HIV به خود سيستم ايمني حمله مي‌كند. سيستم ايمني، گروهي ازسلولها هستند كه بدن را در برابر انواع عفونتها محفاظت مي‌كند و بدون آنها٬ توانايي بدن براي مبارزه با نواع عفونتها تضعيف مي‌شود. لذا وقتی ويروس HIV وارد بدن فردی شود به تدريج قدرت دفاعی بدن وی ضعيف می شود و اين فرد در برابر انواع بيماريها و عفونتها حتی آنهايی که در حالت عادی بيماريزا نيستند آسيب پذير میگردد.

اين روند قابل رؤيت نيست و راهي وجود ندارد تا با نگاه كردن به افراد بگوئيم كه آيا به HIV مبتلا هستند يا خير٬ ولي آزمايش خون مي‌تواند پس از چند ماه از اولين تماس، ويروس را در خون آشكار كند.

افراد آلوده به HIV ممكن است سالها كاملاً سالم بمانند و حتي خودشان ندانند كه آلوده هستند




ايدز چيست ؟

ايدز (AIDS) مخفف Acquired Immune Deficiency Syndrome به معني سندرم نقص ايمني اكتسابي مي‌باشد.

وقتی سيستم ايمني آسيب ببيند، نه تنها در برابر ويروس HIV (كه در آغاز به آن صدمه زده) بلكه به نسبت به بقيه عفونتها هم آسيب پذير مي‌شود و ديگر قادر به كشتن ميکربها و ويروسهايي كه قبلاً برايش مشكلي ايجاد نمي‌كردند نيست و لذا با گذشت زمان، افراد آلوده به HIV بيشتر و بيشتر بيمار مي‌شوند و معمولاً سالها پس از آلودگي به يكي از بيماريهاي خاص٬ شديداً مبتلا مي‌شوند و در اين زمان گفته مي‌شود كه آنها به ايدز مبتلا شده‌اند. بنابراين زماني كه فرد آلوده به ويروس HIV براي اولين بار به يك بيماري جدي مبتلا شود و يا وقتي كه تعداد سلولهاي ايمني باقيمانده در بدن او از حد معيني كمتر شود، مبتلا به بيماری ايدز در نظر گرفته می شود.



ايدز يك مرحله كاملاً جدي است كه بدن، دفاع بسيار كمي در برابر انواع عفونتها دارد. در واقع هر فرد آلوده به ويروس HIV ، الزاما مبتلا به ايدز نمی باشد اما در طول مدت آلودگی خود، می تواند ديگران را آلوده کند.



چه مدت طول مي‌كشد تا HIV به ايدز تبديل شود؟

بدون درمان دارويي، بطور متوسط طي 10 سال آلودگی به ويروس HIV به سمت ايدز پيش مي‌رود که البته اين مدت 10 سال براي فردي است كه تغذيه مناسبی دارد. اما فردي كه در منقطه فقيرنشين است و بخوبي تغذيه نمي‌شود ممكن است بسيار سريعتر به سمت ايدز و نهايتاً مرگ پيش برود.

درمان دارويی ضد ويروس مي‌تواند مدت زمان بين آلودگي با HIV و شروع ايدز را طولاني تر كند. داروهاي جديدي بوليد شده‌اند که با مصرف آنها، فرد آلوده به HIV مي‌تواند مدت زمان طولاني قبل از ايجاد ايدز زندگي كند. اما اين دارو‌ها بسيار گران و کمياب بوده و در بسياري از كشورهاي فقير در دسترس نیست و آلوده شدگان در این کشورها٬ سریعتر به سمت مرگ پيش مي‌روند.



HIV >> چگونه منتقل مي‌شود؟ <<



HIV در خون و ترشحات جنسي فرد مبتلا و نيز شير پستان زن آلوده، يافت مي‌شود.

HIV‌ هنگامي منتقل مي‌شود كه مقدار كافي از اين ترشحات به بدن فردي برسد





راههاي مختلفي كه فرد مي‌تواند به HIV مبتلا گردد عبارتند از:





1 - رابطه جنسي بدون محافظت با فرد آلوده



رابطه جنسي بدون كاندوم خطرناك است چراکه ويروسي كه در ترشحات جنسي فرد آلوده وجود دارد مي‌تواند بطور مستقيم به بدن شريك جنسي‌اش منتقل گردد. اين موضوع در مورد تماس مقعدی ((anal sex هم صادق است.

(Oral sex)تماس جنسی دهانیخطر كمتري دارند ولي اگر يك شريك جنسي خونريزي لثه يا زخم باز هر چند كوچك در دهانش داشته باشد و كاندوم استفاده نشود HIV مي‌تواند منتقل شود









2 – تماس با خون فرد آلوده

اگر خون به ميزان كافي از فرد آلوده به بدن فرد غير آلوده وارد شود مي‌تواند ويروس را به او منتقل كند.







3- سرايت از مادر حامله آلوده به جنين در داخل رحم و يا از شیرمادر آلوده به كودك
ويروس HIV از مادر آلوده به كودك ممكن است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل يا كمی بعد از زايمان انتقال يابد.

HIV مي‌تواند در شير پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهاي خاص٬ شانس اين انتقال بسيار كاهش مي‌يابد هر چند در بسياري از كشورهاي در حال پيشرفت و فقير، چنين داروهايي در دسترس نيست.









4 – استفاده از محصولات خوني آلوده

در گذشته بسياري از افراد از طريق انتقال خون و فرآورده‌هاي خوني آلوده٬ به HIV مبتلا مي‌شدند در حال حاضر در اكثر نقاط جهان خونهاي اهدايي، آزمايش مي‌شوند و خطري در اين زمينه وجود ندارد.









5 – داروهاي تزريقي



افرادي كه بصورت غير قانوني داروي تزريقي استفاده مي‌كنند نيز نسبت به عفونت HIV آسيب پذير هستند (مثل معتادان تزريقي، كه بصورت مخفيانه و غير قانوني عمل كرده و معمولاً سرنگي براي تزريق در دسترس ندارند و از سرنگ مشترك استفاده مي‌كنند.)









افسانة ها وپندارهای غلط درباره HIV :



در اقسا نقاط جهان افسانه‌هاي گوناگوني دربارة HIV و ايدز وجود دارد كه تعدادي از آنها در ذيل آورده شده‌اند.



« داشتن رابطه جنسي با دختر باكره مي‌تواند HIV را شفا دهد!»

اين افسانه در بخشهايي از آفريقا متداول است و كاملاً غلط است اين اسطوره سبب تجاوز به بسياري از دختران جوان و كودكان توسط مردان HIV مثبت شده است كه اغلب آنها را هم آلوده ساخته است.

تجاوز هيچ بيماري را درمان نمي‌كند و اين مسئله يك جنايت جدي در سراسر جهان است.



« HIV مختص مردان همجنس باز، سياهپوستان، افراد جوان و … است ! »

اين افسانه هم غلط است ، اغلب كساني كه به HIV آلوده شوند حتي تصور اينكه ممكن است آنها آلوده شوند را هم نداشتند. كه البته اشتباه فكر مي‌كردند.



« HIV مي‌تواند از طريق لاتكس كاندوم عبور كند ….»

…. برخي تصور مي‌كنند كه چون ويروس بسيار كوچك است مي‌تواند از طريق سوراخهاي موجود در لاتكس استفاده شده در كاندوم عبور كند لازم به ذكر است اين تصور اشتباه مي‌باشد. لاتكس موجود در كاندوم، HIV را مسدود مي‌كند همانطور كه اسپرم را مسدود مي‌نمايد و مانع از حاملگي مي‌شود.








رابطه جنسي ايمن (safe sex) يعني چه ؟

رابطه جنسي ايمن اشاره به فعاليت جنسي دارد كه سبب انتقال خون يا ترشحات جنسي از يك شريك جنسي به طرف مقابل نشود. اگر 2 نفر رابطه جنسي ايمن داشته باشند حتي اگر يكي از آنها آلوده باشد، احتمال اينكه فرد ديگر مبتلا شود وجود ندارد از نمونه‌هاي رابطه جنسي ايمن مثلاً :

1- نداشتن رابطه جنسي كه اصطلاحاً پرهيز جنسي (abstinence) ناميده مي‌شود

2- پرهيز جنسي تا زمان ازدواج و پايبند باقی ماندن نسبت به همسر٬ پس از ازدواج . (كه البته اين روش خوبي براي اجتناب از آلودگي با HIV است به شرطی که همسر آنها هم وفادرا باشند و آنها را آلوده نكند.)






رابطه جنسي ايمن‌تر (safer sex) يعني چه ؟

رابطه جنسي ايمن‌تر به فعاليتهاي جنسي اطلاق مي‌شود كه ريسك كمي از عفونت با HIV‌ دارند.

رابطه جنسي ايمن‌تر اغلب به معناي استفاده از كاندوم حين رابطه جنسي است.

وقتي كاندوم بطور صحيح استفاده شود بعنوان سد فيزيكي عمل مي‌كند و از انتقال ترشحات آلوده به جريان خون فرد ديگر جلوگيري مي‌‌كند.




آيا بوسيدن خطرناك است ؟

بوسيدن گونهٴ فرد مقابل٬ كه بعنوان بوسيدن متداول اجتماعي شناخته مي‌شود هيچ خطري براي انتقال HIV ندارد. بوسة عميق يا همان بوسه با دهان باز (French kiss) ريسك بسيار پائين در انتقال HIV دارد بخاطر اينكه HIV در بزاق وجود دارد ولي در ميزان كم به تنهائي منجر به عفونت HIV نمي‌شود.





آيا چيزي مي‌تواند HIV ايجاد كند ؟



خير؛ HIV خلق نمیشود. بعنوان مثال٬ رابطه جنسي بدون محافظ تنها در صورتي خطرناكست كه يك شريك جنسي با ويروس آلوده باشد. اگر شريك جنسي شما HIV منفي است هر نوع رابطه و فعاليت جنسي بين شما نمي‌تواند سبب آلودگي شما به HIV گردد، بعنوان مثال داشتن رابطه تماس مقعدی (anal sex) نمي‌تواند HIV خلق كند و يا بعنوان مثال شما بوسيلة masturbation (استمنا) به HIV آلوده نخواهيد شد.

خطر در تماس های جنسی بيشتر درعدم شناخت کافی سوابق خونی شريک جنسی شماست. در هر صورت برای اطمينان از کاندوم استفاده کنيد. مگر تا زمانی که مطمئن باشيد که هيچ کدام از شما شريک جنسی ديگری ندارد و قبلاً آلوده به ويروس نشده است.















علائم بيماری چگونه ظاهر می شود؟



با کاهش قدرت سيستم دفاعی٬ به مرور زمان بدن آمادهٴ ابتلا به عفونتها و سرطانهايی می شود که به طور معمول در مردم عادی ديده نمی شوند ، اين بيماريها بصورت بيماريهاي ريوی ، اسهالهاي شديد و مزمن ،‌ تبهای طولانی ، کاهش وزن ،‌ اختلالات شخصيتی ،‌ بيماريهاي مغزی و پوستی خود را نشان مي دهند که درنهايت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.


علائم آلودگی با HIV بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است كه الزاماً همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود.
این مراحل عبارتند از: ‪




مرحله عفونت اوليه HIV : (مرحله اول)

اين مرحله چند هفته طول مي‌كشد و معمولاً با يك حالت شبيه سرماخوردگي كه بلافاصله بعد از عفونت رخ مي‌هد همراه است اين حالت شبيه سرماخوردگي گاهي اوقات تحت عنوان حالت seroconversion ياد مي‌شود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، كاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی)

در حدود 20% موارد علائم به گونه‌اي است كه فرد به پزشك مراجعه مي‌كند ولي معمولاً تشخيص داده نمي‌شود و حتي اگر تست HIV آنتي بادي در اين موقع انجام شود ممكن است هنوز مثبت نباشد.

طي اين مرحله مقدار زيادي HIV در خون محيطي فرد وجود دارد و سيستم ايمني با توليد پادتن ها (آنتي بادي ها)، و لنفوسيتهاي سلول كش (لنفوسیتهای سيتوتوكسيك) شروع به پاسخ در برابر ويروس مي‌كنند.

از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی كه نشانگر آلودگی فرد است حدود 2 تا 12 هفته و گاهی تا 16 ماه طول می كشد.



درصد فراوانی علایم اصلی مرحله حاد آلودگی اولیه با HIV


فراوانی


نشانه

80%


تب

51%


دانه های پوستی (راش)

37%


زخمهای دهان

54%


درد مفاصل

44%


التهاب گلو (فارنژیت)

54%


بی اشتهایی

32%


کاهش وزن بیشتر از 2.5 کیلوگرم

68%


کسالت و بی حالی

49%


دردهای عضلانی

46%


تب و راش پوستی








مرحله بدون علامت باليني (مرحله دوم)

اين مرحله بطور متوسط 10 سال طول مي‌كشد و همانطور كه از نام اين مرحله پيدا است، خالي از هر علامتي است هرچند ممكن است غدد متورم لنفاوي هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتي). سطح HIV در خون محيطي به سطح بسيار پائيني كاهش مي‌يابد ولي بیماری همچنان مسري است و آنتي بادي HIV در خون قابل ارزيابي است.

تحقيقات اخير نشان داده است كه HIV طي اين مرحله غير فعال نيست و در غدد لنفاوي بسيار فعال است. تعداد زيادي از سلولهاي T- helper آلوده شده و مي‌ميرند و ويروس فراواني توليد مي‌شود.

تست آزمايشگاهي جديدي وجود دارد كه مقدار ناچيز HIV كه از غدد لنفاوي آزاد مي‌شود را اندازه مي‌گيرد اين تست HIV-RNA را اندازه مي‌گيرد (RNA ماده ژنتيكي HIV مي‌باشد) این تست را تست بارگيري ويروس (viral load test) مي‌گويند که نقش بسيار مهمي در درمان آلودگی با HIV دارد.

رحله علامتدار عفونت HIV (مرحله سوم)

با گذشت زمان، سيستم ايمني توان خود را از دست مي‌هد كه به 3 دليل عمده زير است.

1 – بافتها و غدد لنفاوي بدليل سالها فعاليت، آسيب مي‌بينند

2 – و HIV جهش پيدا مي‌كند و آلوده كنندگي‌اش تشديد مي‌شود بعبارت ديگر براي تخريب سلولهاي ،T- helper قويتر و متنوعتر ميشود

3 – بدن توانايي جايگزيني سلولهاي T – helper از دست رفته را ندارد.

با ايجاد نقص در سيستم ايمني، علائم بوجود مي‌آيند که در آغاز بسياري از علائم خفيف هستند. ولي با تحليل سيستم ايمني، علائم تشديد مي‌شوند.


آيا درماني وجود دارد؟

متاسفانه مطالعات نشان مي‌دهد كه بسياري از افراد گمان مي‌كنند كه براي ايدز درماني وجود دارد كه منجر مي‌شود كه آنها احساس امنيت داشته و ريسك بيشتري بكنندکه البته آنها در اشتباهند. هنوز هيچ درمان قطعی براي ايدز بوجود نيامده است. تنها درمانهاي دارويي ضد ويروس وجود دارد كه پيشرفت HIV به سمت AIDS را آهسته‌ تر ميكند و در اين حالت فرد چند سال مي‌تواند زندگي سالمي داشته باشد.

- در برخي موارد، درمان ضد ويروس چس از چند سال تأثير خود را از دست مي‌دهند و در برخي موارد ديگر فرد از AIDS بهبود مي‌يابد ولی با HIV براي دهه‌ها زندگي مي‌كند ولي اين افراد مجبورند كه براي تمام عمر روزانه داروهاي قوي مصرف كنند كه گهگاه با عوارض جانبي ناخوشايند همراه است.

- هنوز هيچ راهي براي درمان قطعي HIV وجود ندارد و تا اين لحظه تنها راه ايمن باقي ماندن، آلوده نشدن است.



برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید