شومی عدد ۱۳

[D J V A H I D]

عدد ۱۳ نزد اغلب ملل، نحس، شوم و نامبارك شمرده می‌شود و در طول قرن‌ها سعی شده از استفاده از این عددپرهیزشود.
اما عدد ۱۳ سكه‌ای است كه دو رو دارد. به طور مثال در ورق تاروت كارت ۱۳، كارت مرگ است كه درعین حال نشان دهنده تولد دوباره و نو شدن هم هست.
(۱۳) در واقع عدد سیزده یك نوشدن و زایش دوباره را تداعی می‌كند. می‌دانیم كه سیستم شمارس در برخی از نقاط دنیای باستان دوازده دوازدهی بوده، بنابراین عدد سیزده می‌تواند مفهوم پایان یك دوره و شروع دوره‌ای جدید را تداعی كند .
عدد ۱۳ همیشه با سحر و جادو در ارتباط بوده و عددی به شمار می‌آمده است كه اعتقاد داشتند از قدرت اسرارآمیزی برخوردار است. این عدد نشان معرفت درونی است كه به افرادی كه با آن آشنایی دارند، قدرت می‌بخشد. عدد ۱۳ ممكن است برای كسانی نحس باشد كه از رازهایی كه این عدد آشكار می‌كند؛ می‌ترسند ولی برای طرفداران علوم اسرارآمیز (همانطور كه همیشه نیز چنین بوده) عدد مقدسی است.
شومی عدد سیزده چندین دلیل دارد:
_ تعداد خدایان در یونان دوازده بوده اما وقتی سیزدهمی وارد می‌شود یكی از آنها را می‌كشد و خود به جای او می‌نشیند و از آن به بعد همه چیز به هم می‌ریزد و اوضاع خراب می‌شود.
_ به قول (ویل‌دورانت) از آنجا كه دوازده عددی بوده كه به ۲ و ۳ و ۴ و ۶ بخش پذیر بوده و عدد كاملی به شمار می‌آمده و درست بعد از آن عدد سیزده است كه به هیچ كدام از آن اعداد بخش پذیر نیست، نحس شده است.
_ مسحیان؛ یهودای خیانت‌كار را سیزدهمین آن دوازده نفر می‌دانند.
_ در روز جمعه،۱۳ اكتبر ۱۳۰۷ میلادی تعدادی از اعضای فرقه‌ای از صلیبیون نظامی قرون وسطی توسط فرمانداران فیلیب چهارم، شاه فرانسه دستگیر و محكوم شدند.
از آنجا كه این عدد را نحس می دانند، بعضی از معماران تا همین اواخر در بناها از ساخت طبقه سیزدهم پرهیز می‌كردند. گاهی پلاك سیزده بر روی نشانی ها گذاشته نمی‌شود.
مسیحیان در یك اتاق و پشت یك میز، سیزده نفر (در ضیافت شام) نمی‌نشینند.
در هواپیمای ایرباس آمریكایی، صندلی شماره سیزده وجود ندارد.
سیزده در مسیحیت، عدد یهودا اسخریوطی است.
عدد اجتماع جادوگران نیز سیزده است.
در ایران هم در نگاه عامه مردم با شومی عدد سیزده مواجه می‌شویم.
آن روی سكه ۱۳
سیزده در تقویم آزتك عدد مهمی محسوب می‌شود. این تقویم به ادوار سیزده روزه تقسیم شده است و در ضمن برای پیشگویی هم به كار می‌رفته است.
در میان اسراییلیان باستان، سیزده مقدس بود، زیرا برای تابوت عهد، وجود سیزده چیز ضروری بود.
همچنین این عدد بر طبق حروف ابجد، معادل احد (الف: ۱، ح: ۸، د: ۴) و به معنی خداست.
از طرفی اگر مسیح سیزدهمین نفر به اضافه دوازده حواری خود باشد دیگر این عدد نحس و شوم نیست و همچنین اگر خورشید را سیزدهمینِ دوازده صورت فلكی شناخته شده در آن زمان، بدانیم باز از شومی آن خبری نیست.
عدد ۱۳ در بسیاری از آداب و رسوم‌ كه علم هندسه در آن‌ها به نوعی وجود دارد، نقش‌ محوری داشته است، زیرا نمایان‌گر الگویی بوده كه در انسان، طبیعت و بهشت دیده می‌شود. برای نمونه ۱۳ مفصل اصلی در بدن آدمی وجود دارد. سال خورشیدی ۱۳ مدار قمری دارد و ماه هر روز ۱۳ درجه در آسمان حركت می‌كند.
شاید دلیل دیگر اهمیت عدد ۱۳، كاری است كه “تریسی تویمان”( Tracy Twyman ) بر روی تقویم طلایی كه مبتنی بر مضرب‌های ۱۳ نظیر ۲۶ و ۵۲ است، انجام داده است. تقویم امروز ما هنوز نشان‌هایی از این تقویم را در خود دارد. به این معنی كه اصل ۵۲ هفته را درتقویم سال حفظ كرده است. بنابر اطلاعات موجود، قرن‌ آزتك‌ها بر مبنای ۵۲ سال استوار بوده است. بومیان جنوب آمریكا كه به امكان برخی مكاشفات در یك تاریخ خاص معتقد بودند طبق سنت، هر ۵۲ سال تمدن خود را نابود می‌كردند.
سیزدهمین الفبای ملل اسكاندیناوی «Eiwaz» نامیده می‌شود كه مجموعه روش‌ها و باورها و رسوم مردم شمال اروپا را نشان می‌دهد و نمایانگر نقطه تعادل بین روشنایی و تاریكی، نیروی خلاق و مخرب، بهشت و زمین است كه در واقع به طور هم‌زمان پایان و شروع محسوب می‌شود و به یك اندازه برای مرگ و زندگی ابدی اهمیت قایل می‌شود.
در نمادهایی كه در اسكناس یك دلاری وجود دارد، به طور اغراق آمیزی نقش عدد ۱۳ دیده می‌شود. در واقع مفهوم عدد ۱۳ در تاریخ آمریكا بسیار مستحكم است.عدد ۱۳ در بسیاری از نمادهای یك دلاری آمریكایی به كار می‌رود (۱۳ قوم اولیه آمریكا، ۱۳ امضاكننده بیانیه استقلال، ۱۳ نوار روی پرچم، ۱۳ طبقه هرم، ۱۳ ستاره در بالای سر عقاب، عبارت۱۳ حرفیe pluribus unum، تعداد ۱۳ پر تزیینی از پرهای موجود در طول هر یك از بال‌های عقاب، ۱۳ نوار بر روی سپر، ۱۳ برگ روی شاخه زیتون و تعداد ۱۳ عدد پیكان.)
بالای سر عقاب (واقع در پشت ۱ دلاری) نیز سیزده ستاره وجود دارد كه به شكل یك ستاره داوود(خاتم سلیمان) چیده شده اند. این شكل به تعبیر «جوزف كمبل» می‌تواند نماد دموكراسی باشد، كه هركسی می‌تواند از هر موضعی (با توجه به ۶ گوشه بالا و پایین و طرفین) سخن بگوید، زیرا ذهن او از حقیقت (مركز) جدا نشده است.
و از طرفی با توجه به شكل خاتم سلیمان، سیزده نقطه داریم كه دوازده نقطه آن در محل تقاطع خطوط و یك نقطه نیز در مركز قرار دارد.
در ایران و هند باستان، تعداد سال‌های جهان در آفرینش، ۱۲۰۰۰ سال انگاشته شده است. تعداد ماه‌های سال هم بر همین اساس (به ازای هر ۱۰۰۰ سال،یك ماه) دوازده ماه است. شاید در راستای همین باورها بوده كه اكنون در ابتدای سال شمسی، ایرانیان ۱۲ روز و در ادامه، روز سیزدهم فروردین را تعطیل هستند. روز سیزدهم نمادی از آشوب آغازین قبل از آفرینش و البته شروع دوباره زندگی پنداشته می‌شود و این چنین است كه بعد از روز سیزدهم دوباره كار و تلاش در سال جدید آغاز می‌شود.


منبع : news.p30vel.com