تنها ایراد قابل تاملی که به TCP/IP گرفته می شود مربوط به این لایه می باشد.
تا آنجا که بحث کردم قرار بود هر لایه یک سری مسئولیت های هم جنس را انجام دهد و سرویس هایی را در اختیار لایه بالاتر قرار دهد، ولی این لایه یک مقداری مبهم نسبت به سایر لایه ها هست.
برای مثال در مدولاسیون (تکنیکی برای انتقال اطلاعات بصورت بهینه می باشد، بعدا بطور کامل آن را توضیح می دهم) و انتقال اطلاعات در کنار روش کنترل و تشخیص خطا ، کنترل جریان و کنترل دسترسی در این لایه تعریف می شود.
همانطور که متوجه شده اید قسمت اول کار با بیت ها (یا همون صفر و یک) می باشد و هیچ درکی از مفهوم آنها ندارد
ولی قسمت دوم تخصصش در همین صفر و یک ها است و بر اساس آنها کار می کند البته درک بیشتری از آنها نخواهد داشت (که مربوط به لایه های بالاست)
درسته اینکه شما یک کلیک می کنید و تو یک چشم بهم زدن صفحه وب مورد نظر خود را مشاهده می کنند به همین کشکی نیست شاید در بین راه هزاران دستگاه و هزاران الگوریتم برای این درخواست ناچیز شما فعالیت کند.
به قول سعدی
روتر و سوییچ و هاب و دروازه و پروتکل در کارند
تا تو صفحه وبی ببینی و حال کنی
برای همین مشابه مدل OSI این لایه را به دو زیر لایه زیر تقسیم می کنند:
1- Physical : در این زیر لایه همانطور که از نامش پیداست بر روی تجهیزات فیزیکی و روش های مدولاسیون بحث می کند مثلا سیم تلفن یکی از آنهاست.
2- Data Link : همانطور که عنوان شد در این زیر لایه روش های تشخیص و تصحیح خطا ، کنترل جریان (تنظیم سرعت) ، کنترل دسترسی(نحوه استفاده چندین کاربر از یک کانال ارتباطی مانند کابل اترنت) عنوان می گردد.
مختصر و مفید:
لایه Network-to-Host در اصل به نحوی انتقال به اینترنت را فراهم می کند و در اصل یک لایه واقعی نمی باشد و بهتر است که لایه های Physical و Data Link را جایگزین آن کنیم.







پاسخ با نقل قول
Bookmarks