نیمه شب آواره

[AMD>INTEL]

به چه دل مي بنديم؟!
به جهاني كه درآن ظلم بازيچه دست بشر است؟!
يا به عشقي كه به ناگاه به تنفر بدل است؟!


به چه دل مي بنديم؟!
به تماشاي رخ مهرويي
كه گذرگاه زمان پير وفرسوده كند سيمايش؟!
يا به ثروت كه چو آبي گذران در گذر است؟!



به چه دل مي بنديم؟!
به زميني كه درآن
قتل از خوردن يك ليوان اب
و دروغ وتهمت،همچو شيريني يك لحظه خواب
سهل و شيرين باشد؟!
يا به علم بشري
كه شررهاي وجودش به جهان شعله ور است؟!


به چه دل مي بنديم؟!
به محبت كه بود ريشه اش در خشكي؟!
يا جهاني كه در آن بازي هر كودك
كشتن گنجشكي است؟!



به چه دل مي بنديم؟!
به نگه داشتن مرغ عشق در درون قفس دلتنگي؟!
يا به زهد پوچي كه فقط ظاهر آن يك رنگي است؟!



به چه دل مي بنديم؟!
به صداقت،به رفاقت،به رفيق؟!
كه وجودش با توست
ولي آن باطن شومش به كجا مي نگرد
گفتنش آسان نيست



به چه دل مي بنديم؟!
به دمي كه شايد گر فرو رفت دگر بازنيايد هرگز؟!
يا به عمري كه تمامش به دم و بازدمي وابسته است؟!



به چه دل مي بنديم؟!
به سكوت شب و آرامش آن
كه به آواز و نوايي خاموش در هم شكند؟!
يا به زيبايي و نوراني روز
كه بود تيره و سرد
آن زماني كه دلي افسرده است؟!
و در اين پهنه گيتي
چه فراوان دل غمگين
و چه بسيار نوايي كه به زير ستم و ظلم تكيده است



به چه دل مي بنديم؟!
به جهاني كه سراسر رنگ است؟!
ليك سهم هركس قايقي بيرنگ است

بادبان قايق حيله و نيرنگ است
مي برد قايق را رو بسوي جايي
انتهاي اين راه،آبشار تنهايي است



به چه دل مي بنديم؟!
به چه دل مي بنديم؟!
به چه دل مي بنديم؟!

.......

اين جهان با همه سختي ها
و تمام بدي و بد بختي ها
حكمتي از پس اوست
درك اين حكمت و راز در يد قدرت اوست

پس بياييد همه تا به او دل بنديم