چنين روزگاري را هر كسي در مقطعي تجربه ميكند
يكي در عشق.. ديگري در فراغ پدر ومادر و عزيزان.. و ان يكي در برگشت به 00000000صفر
اما
انچه كه محرز است تامل بر از دست دادنهاست والبته تامل بدون تحمل بر گران مصيتها هرگز ميسر نباشد
شوق را در پستوي خانه نهان بايد كرد
با اينهمه وجود دارد وشايد لحظه اي از لحظات نيامده در گردونه اي دگر وبا اميدي رساتر اين شوق به كمال خود برسد
خداي را در پستوي خانه نهان بايد كرد
حتي خداي نهان نيز روزي خدائي خواهد كرد
پس انچنان ناله كن كه احدي صدايت را نشنود وانچنان به درون قلبت نفوذ كن كه عبرتي بر او باشد
موفق باشي






پاسخ با نقل قول
Bookmarks