عجيب نيست!؟

[Trance]

اگر كاملا احساس موفقيت كنيم، موفقيت به سويمان خواهد آمد.

باور كنيد، زيرا احساس ما چيزي جز تشعشعات مغزمان نيست. تنها راه به دست آوردن احساس هاي مناسب اينه كه جسم را در موقعيت مناسبي قرار دهيم و فكرمان را بر مسائلي كه از آن ها تصوير دلپذيري داريم متمركز كنيم. كساني كه عكس اين عمل مي كنند، در ذهن خود قوانيني تنظيم مي كنند كه پيروزي در بازي زندگي را بسيار سخت و طاقت فرسا مي سازند. آن ها متوجه نيستند، آن چه زندگي را دشوار و عذاب آور ساخته است، خودشان هستند. بنابر اين همواره ناراحت و عصباني اند.

اما اين قوانين از كجا آمده اند؟

خودمون، محيطمون، خانواده مون و دوستانمون آن ها را خلق مي كنند. آن چه بايد سعي بر انجام آن داشته باشيم، كسب و انتقال تكنولوژي سرنوشته، كه افراد در اون ارزش ها و عقايد جديدي را در ذهن خود طراحي كنند. عقايدي كه بتوانند به طور خودكار و صرف نظر از آن چه اتفاق مي افتد، به آن ها احساس نشاط و موفقيت ببخشند. وقتي چنين عمل كرديم، شادي ها و موفقيت ها شروع به باريدن مي كنند و بر سر راهمان قرار مي گيرند. پس آن چه دوست داريد انجام دهيد. بنگريد و آن چه را كه باعث خوشنوديتان مي شود بيابيد. چيزي را كه موجب آرامش شما مي شود پيدا كنيد. هر كاري كه مي خواهيد، همين حالا انجام دهيد، فرداهاي زيادي در كار نيست.
پس به آفتاب و آسمان سلام كنيم، عميقا نفس بكشيم، براي نعمت هاي خدادادي شكر گزار باشيم، كسي را شاد كنيم، به فردي محبت كنيم، به روح اطرافيانتان توجه كنيم، انساني خيرانديش باشيم، چون انسان نيك خواه، پيرامونش هاله اي عظيم از حمايت مي آفريند. بدانيم اگر قلبمان را براي انسان ها نگشاييم، خداوند به سختي در دلمان نفوذ مي كند. اگر انسا ن ها از جمله خودمان را دوست نداشته باشيم نمي توانيم خدا را دوست بداريم. مسير معنوي ما، با انسان بودن ما آغاز مي شود. خلوتي براي خود پيدا كنيم تا صداي درونمان به گوشمان برسد.
با خود گفت و گو كن تا روحت آزاد شود در آن صورت ديگر زود رنج، عصباني، كسل، عيب جو، گيج و خسته نمي شوي.

زندگي را براي مهيا نمودن اسباب آن، هزينه نكنيم،
زندگي را براي آرامش آن جست و جو كنيم.

[arven_andomil]

کاملاً موافقم ... برای خودم هم پیش اومده.
فقط بعضیا هستن که آگاهانه یا نا اگاهانه باعث نا امیدی اطرافیانشون میشن!!