گاه می اندیشیم
که چه دنیای بزرگی داریم
چه جهان پیراسته ای
ما چه تصویربهم ریخته ای ساخته ایم از دنیا
در چه زندان عبوسی محبوس شدیم
چه غریبیم در آبادی خویش
و................................
و چه موجود بزرگی هستیم
کاش می شد خود را بالا بکشیم
کاش می شد خود را پیوند زنیم
کاش می شد خود را تقسیم کنیم
کاش می شد خود را تقدیم کنیم
کاش، کاش از جنس خدا می بودیم
همه چیز، همه جا، می بودیم.
(زنده یاد مجتبی کاشانی)






پاسخ با نقل قول
Bookmarks