چرا هیچ وقت در اقتصاد کشور ما موفق نبوده است؟

[life24]

سلام،
پر حرفی کردم اما به نظرم موضوع مهمی هست.
عزیزان چرا؟
بحث من سیاسی نیست چون من آدم سیاست نیستم و بحث من اقتصادی-فرهنگی هست.
چرا هیچ وقت نتوانستیم در بحث اقتصادی حرفی بزنیم و حداقل نیازهایمان را رفع کنیم؟
همه خوب میدانیم که اگر توافق اخیر و جو مثبت و آرام کننده آن نبود،معلوم نبود عید امسال با چه قیمت هایی و وضعی می گذرانده ایم.
و بیشتر کسانی که از نواسانات اقتصادی اخیر آسیب دیده اند،ماها مردم عادی بودیم.
همین افراد بازنشسته و کارمند همین خرده کسبه ها و قشر متوسط.
به نظر شما چرا تولید و کار آفرینی تو ایران جواب نمیده؟
به نظر من هم بحث فرهنگی مطرح هست هم بحث اقتصادی و هم مشخص نبودن سیاست دولت در حمایت از کارآفرین.
البته نباید کار آفرین را بی مشکل دانست!
من چند وقتی است که به واسطه شغل یکی از دوستان با کارخانجات تولیدی و مسائل مختلف بازار هستم.
یکی از کارخانجات تولید کننده چند وقت پیش تعطیل شد.قضیه از این قرار بود که مدیر کارخانه فرد پیر و ساده ای بود و فرزاندانش یا خارج از کشور بودند یا مشغول به کار دیگر.
متاسفانه افراد شاغل در این کارخانه این قدر تنبلی کردند و از کار دزدیند تا در نهایت کارخانه ورشکست و خط تولید خوابید!
و همه کارگران شب عید بیکار شدند.حتی به خودشون هم رحم نکردند.یعنی در بین این کارگران حتی یک آدم دلسوز هم وجود نداشت!! ! درصورتی که مدیرکارخانه بیمه و حقوق رات سر موعد حتی شده از جیبش پرداخت می کرد. متاسفانه من یک سری مشاهده کردم که تاریخ تولید 10 سال پیش رو روی بسته بندی زدند!!! و برخی مسائل دیگه ..برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
در مثال بالا منظور بنده این هست که واقعا بسیار از جاها اگر زور بالای سر ما نباشه،متاسفانه کار نمیکنیم حتی اگر در نهایت به ضرر ما تمام بشه.

بحث نظارتی بسیار مهم هست.درکارخانه دیگری مسئول کارخانه کارگران را بیمه نمی کنند و عادت داریم به حق خوری.تا به هر طریقی سریعتر پیشرفت کنیم حتی اگر مقطعی باشد.
به نظر من بیشتر بحث نظارتی از سمت دولت و فرهنگ سازی سمت مردم نقش دارد.
مدیر کارخانه محصولی را تولید میکند که مثلا 5 هزار تومان با همه مسائل هزینه براش کرده.اینجا مدیر کارخانه
اگر نمونه مشابه نداشته باشد که هر مقدار دوست داشت روی جنس میکشد و روانه بازار می کند و هیچ کس نیست بگوید چرا؟!!!!!
بحث ی که مدیران کارخانجات میکنند این هست که جنس ما قابل رقابت نیست آن هم به دلیل واردات بی جا.
بحث کیفیت به کنار اما اگر واردات نباشد که چون نظارتی روی تعین قیمت محصول نیست هر قیمتی مه خواستند وارد بازار میکنند و بدبخت مصرف کننده نهایی!!!
و دولت هم برای کنترل بازار مجبور به وارادات محصول مشابه در بازار میکنند تا قیمت بالا تر نرود.قیمت کاذب!!
در نهایت این می شویم که پول نفت میدیم و کالا مصرفی وارد می کنیم.

بحث نظارتی و فرهنگی خیلی مهم هست.دوست بنده یک فروشگاه دارد و به افراد نیازمند بسیار کمک میکند و اهل غیبت و دروغ و ریا نیست و همش به ما توصیه میکند به مردم ظلم نکنیم. اما بحث سود جنس که پیش میاد به کمتر از 60 - 70 درصد راضی نیست. ظلم کردن دقیقا همین هست که جنس رو چند برابر به مصرف کننده نهایی برسونیم و بعد 1 درصد از اون سود رو بدیم فقرا و افراد نیازمند!!!! برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید و اینکه کی و چقدر جنس رو انبار کنیم که سال آینده فلان قیمت بفروشیم!!!و دنبال یارانه نقدی و سبد کالا باشیم
اگر از یارانه نقدی افرادی که نیاز نداشتند ، کنار می کشیدند و دولت واقعا اون راه صرف تولید و ساخت کارخانجات و فناوری می کرد.الان وضعمون بهتر بود.
پس این جا هم کار آفرین مقصر هست هم بحث نظارتی .

بحث دیگر ریشه در فرهنگ ما دارد.اگر در یک کار موفق نیتسیم یا نمیتوانیم یا امکان و توانش را نداریم . این شانس و موفقیت رو از افراد دیگر هم میگیریم.!!! برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
کافیه شما در یک جمع بگید من میخواهم فلان کار را راه بندازم.بدون شک از 20 نفر 18 نفر می گن . فایده نداره.به درد نمیخوره. . نرو.اشتباهه. حالا میخواد از حسادت باشه یا .... .
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید


بحث فرهنگی این هست که بهترین کار نزد ما فعلا شده استخدام در یک اداره! و این رو از بچگی رو مغز بچه میکنند.
فکر ما شده که یک مکانی بزنیم و یک جنسی بیاوریم و فلان درصد بکشیم و بفروشیم!
البته نواسانات بازار و نبود ثبات بازار در این موضوع مقصر هست.
بحث و مورد زیاد هست برای گفتن.به هر حال هدف این هست که باید برای خودمون یک کاری بکنیم و گرنه ما مردم عادی بیشتر از همه از این شل و سفت شدن صادرات شیر نفت آسیب میبینم.
و اینکه تا مرداد ماه صبر میکنیم که توافق نهایی چی میشه اگر شد که یک پول نفتی در کشور بیاد و واردات شروع بشه برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

[life24]

به هر حال بد نیست بدانیم که ما همه در یک مملکت زندگی میکنیم و بازخورد کارهایی که میکنیم به خودمان بر میگردد.
اگر به فردی کمک کردیم که کارآفرینی کنه و کارگاه و کارخانه ای و .. . بزنه ممکنه فردا خواهر یا برادر یا فرزندان خودمان در همان کارخانه مشغول به کار شوند و بیکار نمانند.
اگر جنسی را چند برابر بفروشیم . در یک گردش ساده در موقعیت های دیگر اجناس دیگر را به ما گران خواهند داد.
چاره ای نیست جز اینکه به همدیگر ظلم نکنیم و کمک همدیگر بکنیم
سعی کنیم کاری که بهمون داده شده به بهترین نحو انجام دهیم.. . حالا در هر موقعیت و هر مکانی.

[علی حسنی]

بنده هم با نظر شما کاملا موافقم ، ولی به نظر بنده مهمترین دلایل این امر می تونه موارد زیر باشه :(لطفا به کسی بر نخوره!)

-1 واردات بی رویه اجناس (که اکثرا بی کیفیت و ارزان قیمت هستند ):اغلب این اجناس (چه صنعتی و چه خوراکی)به صورت قاچاق وارد کشور میشن (البته نمیدونم چه طور مثلا یک کشتی 10000 تنی کالا قاچاقی وارد بندر میشه و بعد هم راحت تو کشور توزیع میشه(

2- رانت : رانت متاسفانه همه جا وجود داره ، مثلا بسیاری از تولید کننده ها با نفوذی که دارند و گرفتن دلار دولتی و پایین آوردن تعرفه ها ، اقدام به سفارش و واردات قطعات مختلف صنعتی می کنند و تو کشور با قیمت بسیار بیشتر (دلار آزاد) می فروشند (حتی به اسم تولید داخلی)و مسلما در چنین شرایطی تولید کننده واقعی تو کشور قادر به رقابت با اونها نیست .بحث خودرو هم که قضیش کلا مستثناست .

3-قوانین : بسیاری از قوانینی که در مورد کسب و کار در کشور داریم برای تولید کننده ها دست و پاگیر هستند ، برای همین مثلا راه اندازی یک شرکت یا کارخانه تو ایران ممکنه چند ماه طول بکشه ، در صورتی که در کشورهای صنعتی بعضا این زمان به زیر یک هفته می رسه .(آمار های مربوط به کسب و کار رو مطالعه بفرمایید)

4- نبود شرایط یکسان برای همه : این شرایط می تونه شرایط صادرات ، واردات ، فروش، دریافت وام ، شرکت در مناقصه ها (و برنده شدن در آنها)و ... باشه .

5- عدم حمایتهای دولتی : مسلما تا دولتها از تولید حمایت نکنند شرایط تولید در کشور خیلی مصاعد نخواهد شد ، مثلا تا چند سال پیش در کشور بیش از 20 کارخانه بزرگ تولید پتو داشتیم که با واردات بی رویه از چین و عدم حمایت از تولید داخلی اکثر کارخانجات تعطیل شدند (اونهایی هم که مشغول به کار موندند یا با ظرفیت حداقلی تولید می کنند یا برای ارگانهای مختلف از جمله ارگانهای نظامی تولید می کنند)

6- وجود بالای تورم : مسلما وقتی تورم نزدیک 40 درصد باشه مردم راغب نیستند به سمت راه اندازی واحدهای تولیدی بروند ، به خصوص وقتی قیمت گذاری از سوی نهاد های دولتی صورت بگیره و مثلا سود 25 درصد رو برای اونها تعیین کنند ؛کاهش نرخ تورم هم دست عامه مردم نیست .

7- سیستم بانکداری :مشکلات سیستم بانکی هم که دیگه نیاز به توضیح نداره ، مثلا یکی از مشکلاتش اینه که بعضی ها برای گرفتن 10 میلیون وام باید کفش آهنی بپوشند ولی بعضی ها خیلی راحت 10000000000000ریال (1000 میلیارد تومان) وام میگیرن (حالا نمی دونم مثلا چند تا ضامن می برن یا چه وثیقه و سندی می ذارن که بیش از این مبلغ می ارزه !؟)

8- عدم فرهنگ مناسب کار : یکی از مهترین دلایل هم نبود فرهنگ کار در بین ما ایرانیان است، نمی دونم چرا با این که تو دین ما این همه راجع به کار سفارش شده ولی در عمل ما به کار اهمیت نمی دهیم مثلا چرا کار مفید بسیاری از اداره جات باید کمتر از 1 ساعت باشه ؟ یا چرا ساعت کاری اداره ها باید تا 14 باشه ؟یا این که خیلی از اونها 2 روز تو هفته تعطیل باشند؟در صورتی که مثلا در ژاپن یا آلمان ساعت کاری مفید تقریبا 8 ساعت (از 8 ساعت )است یا خیلی از اونهات در شبانه روز بیش از 18 ساعت فعالیت می کنند ؟!


اما دوست گرامی این که فرمودید مردم از بچه گی دوست دارند استخدام دولت شوند این طور نیست آخه اگه تحقیق کنید سالهای مثلا 60 تا 70 کمتر کسی حاضر به استخدام بود چرا که شرایط کار آزاد بهتر بود ،لذا کارخانجات و شرکتها اگه نیرویی رو می گرفتند قرارداد 30 ساله باهاش می بستند .اما الان خوب برای خیل عظیم جویای کار مسلما کار دولتی بهتره به خاطر ساعات کاری کم ، روزهای تعطیلی زیاد ، حقوق و مزایای مناسب و . . .