๑۩۞۩๑ قـــــرآن کـــــریـم ๑۩۞۩๑

[D J V A H I D]

البقرة آيات 16 الي 20


أُوْلَئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوُاْ الضَّلاَلَةَ بِالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ ﴿16﴾
همين كسانند كه گمراهى را به [بهاى] هدايت‏خريدند در نتيجه داد
و ستدشان سود[ى به بار] نياورد و هدايت‏يافته نبودند (16)



مَثَلُهُمْ كَمَثَلِ الَّذِي اسْتَوْقَدَ نَاراً فَلَمَّا أَضَاءتْ مَا حَوْلَهُ ذَهَبَ اللّهُ
بِنُورِهِمْ وَتَرَكَهُمْ فِي ظُلُمَاتٍ لاَّ يُبْصِرُونَ ﴿17﴾
مثل آنان همچون مثل كسانى است كه آتشى افروختند و چون
پيرامون آنان را روشنايى داد خدا نورشان را برد و در ميان تاريكيهايى
كه نمى‏بينند رهايشان كرد (17)


صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لاَ يَرْجِعُونَ ﴿18﴾

كرند لالند كورند بنابراين به راه نمى‏آيند (18)

أَوْ كَصَيِّبٍ مِّنَ السَّمَاء فِيهِ ظُلُمَاتٌ وَرَعْدٌ وَبَرْقٌ يَجْعَلُونَ أَصْابِعَهُمْ
فِي آذَانِهِم مِّنَ الصَّوَاعِقِ حَذَرَ الْمَوْتِ واللّهُ مُحِيطٌ بِالْكافِرِينَ
﴿19﴾ يا چون [كسانى كه در معرض] رگبارى از آسمان كه در آن تاريكيها و
رعد و برقى است [قرار گرفته‏اند] از [نهيب] آذرخش [و] بيم مرگ سر
انگشتان خود را در گوشهايشان نهند ولى خدا بر كافران احاطه دارد (19)



يَكَادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصَارَهُمْ كُلَّمَا أَضَاء لَهُم مَّشَوْاْ فِيهِ وَإِذَا أَظْلَمَ عَلَيْهِمْ
قَامُواْ وَلَوْ شَاء اللّهُ لَذَهَبَ بِسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ إِنَّ اللَّه عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿20﴾
نزديك است كه برق چشمانشان را بربايد هر گاه كه بر آنان روشنى
بخشد در آن گام زنند و چون راهشان را تاريك كند [بر جاى خود]
بايستند و اگر خدا مى‏خواست‏شنوايى و بينايى‏شان را برمى‏گرفت
كه خدا بر همه چيز تواناست (20)