قشنگ ترین شعرهایی که خوندی!

[M A H R A D]

در یک رباعی از خیام می خوانیم :

ای آمده از عالم روحانی تفت | حیران شده در پنج و چهار و شش و هفت

می نوش ندانی ز کجا آمده‌ای |خوش باش ندانی بکجا خواهی رفت

نظرم روی این رباعی اینه که تفت اشاره به تولد نوزاد انسان داره که چون پا به دنیا میذاره، به دلیل خارج شدن از رحم هنوز بدنش گرم هست.
پنج منظور حواس پنج گانه (شنوایی، بینایی، چشایی، لامسه و بویایی) است.
چهار منظور چهار عنصر سازنده ی گیتی به عقیده ی ارسطو آب، خاک، آتش و باد هست.
شش هنوز دلیل منطقی پیدا نکردم که منظور خیام چی هست.
هفت هم مظهر خیلی چیزهاست که محتمل ترینشون هفت آسمان هست.

«تفت» میتونه به صورت صفت برای عالم یا قید حالت برای فاعل هم اومده باشه. (البته تعبیر تو هم زیبا بود)

منظور از «شش» هم شش جهت هست (بالا، پایین، عقب، جلو، چپ، راست)

در یک رباعی دیگه خیام میگه:

ای آنکه نتیجـه چـهـار و هـفتی / وز هـفـت و چـهـار دائـم انـدر تفتی
می خور که هزار بار بیشت گفتم / باز آمدنت نیست چو رفتی، رفتی

===


آنچه تو را و مرا نجات می‌دهد

دروغ نگفتن است

نه شعر گفتن و شعر خواندن


کتابِ نیست / علیرضا روشن / نشر آموت