دوست دارم که گر گل نیستم ،خارم نباشم
بار برداری ز دوشی نیستم ،بارم نباشم
گر پر گشاده دارم همچو کبک کوهساران
طعنه زن بر خاری مرغ گرفتاری نباشم
خیلی این شعر رو دوس دارم.
دوست دارم که گر گل نیستم ،خارم نباشم
بار برداری ز دوشی نیستم ،بارم نباشم
گر پر گشاده دارم همچو کبک کوهساران
طعنه زن بر خاری مرغ گرفتاری نباشم
خیلی این شعر رو دوس دارم.
من نه آبشارم که هردم سر به زیر آرم
من آن کوهم که دست آسمان در دست خویش دارم/
من نه آن ساقه ی خم گشته ی ژولیده ی یاسم
من همان سرو بلندم،لانه ها در قلب خویش دارم/
من نه آن جوی ضعیف کوچه هایم
آن خروشان بحر مواجم،بسی ناگفته ها در کام خویش دارم...
(اشکان)
mehrdad_ab (15-10-10), ripek (16-10-10), ViViD (17-11-10)
3 کاربر در حال مشاهده این موضوع. (0 عضو و 3 میهمان)
Bookmarks