ادیب الممالک فراهانی (1277-1336 ه. ق )
ایشان از نوادگان قائم مقام بوده است که در تهران بدنیا و در آن جا به لقا الله پیوست.
او به امیدی تخلص یافت. اشعار ایشان دارای نکات اخلاقی و اجتماعی بسیاری است.