به سراغ من اگر می ایید
پشت هیچستانم
پشت هیچستان جایی است
پشت هیچستان رگ های هوا پر قاصد هایی است
که خبر می ارند از گل واژه شده ی دورترین بوته خاک
روی شن ها هم نقش سم اسبان سواران ظریفی است که صبح
به سر تپه ی معراج شقایق رفتند.
ادم اینجا تنهاست
و در این تنهایی سایه ی نارونی تا ابدیت جاریست .