شتاب مكن
كه ابر بر خانهات ببارد
و عشق
در تکهای نان گم شود
هرگز نتوان
آدمی را به خانه آورد
آدمی در سقوط كلمات
سقوط میکند
و هنگامی كه از زمین برخیزد
كلمات نارس را
به عابران تعارف میکند
آدمی را توانایی
عشق نیست
در عشق میشکند و میمیرد
شتاب مكن
كه ابر بر خانهات ببارد
و عشق
در تکهای نان گم شود
هرگز نتوان
آدمی را به خانه آورد
آدمی در سقوط كلمات
سقوط میکند
و هنگامی كه از زمین برخیزد
كلمات نارس را
به عابران تعارف میکند
آدمی را توانایی
عشق نیست
در عشق میشکند و میمیرد
AMD>INTEL (11-03-15)
2 کاربر در حال مشاهده این موضوع. (0 عضو و 2 میهمان)
Bookmarks