«« اشعار فارسي : ميراث جاودان ايران زمين »»

[Shahryar]

عشق است و اين شعر برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید :

بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزو ست بگشای لب که سيب فراوانم آرزوست

ای آفتا ب حسن برون آ دمی زا بر که آن چهرۀ مشعشع تابانم آرزوست

بشنيدم از هوای تو آواز طبل باز باز آمدم که ساعد و سلطانم آرزوست

گفتی زناز بيش مرنجا ن مرا برو آن گفتنت که بيش مرنجانم آرزوست

وآن دفع گفتنت که برو شه به خانه نيست وآن ناز و باز تندی دربانم آرزوست

اين نان و آب چرخ چو سيل است بی وفا من ماهي ام نهنگم عمانم آرزوست

يعقوب وار وا اسفا ها همی زنم ديدار خوب يوسف کنعام آرزوست

و الله که شهر بی تو مرا حبس می شود آوارگی و کوه و بيابانم آرزوست

زا ين همرهان سست عناصر دلم گرفت شير خدا و رستم دستانم آرزوست

جانم ملول گشت زفرعون و ظلم او آن نور روی موسی عمرانم آرزوست

زا ين خلق پر شکايت گريان شدم ملول آن های هوی و نعرۀ مستانم آرزوست

گويا ترم ز بلبل اما ز رشک عام مهر است بردهانم و افغانم آرزوست

دی شيخ با چراغ همی گشت گرد شهر که از ديو و دد ملولم و انسانم آرزوست

گفتند يافت می نشود جسته ايم ما گفت آنکه يافت می نشود آنم آرزوست

هر چند مفلسم نپذيرم عقيق خرد که آن عقيق نادر ارزانم آرزوست

يک دست جام باده و يک دست زلف يار رقصی چنين ميانۀ ميدانم آرزوست

می گويد آ ن ربا ب که مردم ز انتظار دست و کنار وزخمۀ عثمانم آرزوست

من هم رباب عشقم و عشقم ربابی است و آن لطفهای زخمۀ رحمانم آرزوست

باقی اين غزل را ای مطرب ظريف زاين سان همی شمار که زاين سانم آرزوست

بنمای شمس مفخر تبريز روز شرق

من هدهدم حضور سليمانم آرزوست

برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید واقعا زيباستبرای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید