امروز دوستان براتون در مورد Dual-Channel مطالبی رو قرار میدم و البته از مرجعهایی که معرفی کردم نیست چون اول یه جستجو کردم و دیدم مطالب بهتری گفته شده پس من هم این مطالب رو میزارم البته مقداری از مقاله ای که معرفی کردم به اون اضافه کردم و مقداری دست کاری کردم ، امیدوارم که به کارتون بیاد و اگر مشکلی بود در خدمتم .
با تشکر
اشاره :
افزايش سرعت و بهرهگيري از حداكثر توان پردازنده، يكي از مهمترين اهداف طراحان سيستمهاي كامپيوتري است . اما آيا فقط افزايش سرعت پردازنده كافيست ؟
بسياري از اجزاء كامپيوتر به عنوان گلوگاه سرعت بشمار ميآيند.
RAM ، PCI ، AGP و … مسيرهاي انتقال اطلاعاتي هستند كه سرعت انتقال در آنها به مراتب كمتر از سرعت پردازنده است .
سوالي كه در اينجا مطرح مي شود اينست كه آيا طراحان توانائي طراحي و توليد RAM با سرعت بالا و همتراز پردازنده را ندارند ؟
جواب مطمئناً مثبت است . Cache يا همان حافظه نهان در پردازندهها ، حافظههاي بسيار سريعي ( SRAM) هستند كه قادرند با سرعتي برابر با سرعت پردازنده كار كنند.حـافظههاي ( SRAM ( StaticRAM از تكنولوژي ساخت متفاوتي نسبت به حافظههاي( DRAM ( Dynamic RAM بهره ميگيرند( استفاده از ترانزيستور در SRAM به جاي خازن درDRAM ).
اما هزينه توليد اين حافظهها بسيار گران است.اين هزينه بالا در توليد SRAM موجب شد كه طراحان به توليد DRAM و گسترش آن ادامه دهند و از ترفندهاي ديگري براي افزايش سرعت استفاده كنند. تكنولوژيهاي DDR و Dual Channel از راههاي افزايش سرعت ميباشند.توضيح Dual Channel را با يك مثال شروع ميكنيم :
شكل1 ، طرحي شماتيك از يك پردازنده Pentium4 با FSB 800MHz به همراه حافظه DDR400 را مي دهد .
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
شكل 1
همانطور كه مي دانيد ، FSB نمايانگر سرعت انتفال اطلاعات بين پردازنده و چيپ اصلي مادربرد يعني MCH(Memory Controller HUB( ميباشد.
در حالت FSB 800MHz ، نرخ انتقال اطلاعات بين پردازنده و چيپ مادر برد درحدود 6.4GB/s است(حداكثر نرخ انتقال اطلاعات در رمهاي DDR400 ، در حدود 3.2GB/s ميباشد(400 x 64 bit ).با مقايسه اعداد بدست ميتوان به اين نتيجه رسيد كه نيمي از پهناي باند بين پردازنده و MCH تقريباً بلا استفاده ميماند و اين يعني پنجاه درصد كاهش كارائي سيستم.طراحان براي استفاده ازحداکثر کارايی،از تکنولوژی Dual Channel DDR استفاده کردند.
در اين تکنولوژی به جای استفاده از يك مسير انتقال اطلاعات، بين رم و كنترلر حافظه ، از دو مسير (Channel ) استفاده ميشود كه با توجه به پهناي باند هر يك از كانالها ( 3.2GB/s ) مجموع نرخ انتقال اطلاعات در هر دو كانال برابر با نرخ انتقال اطلاعات بين CPU و MCH ميباشد .
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
شكل 2
اضافه میکنم که در مادربردهای دکستاب از 4 عدد اسلات DIMMs پشتیبانی میشود که میتوان از پیکر بندی quad-channel استفاده کرد ، اما در مادربرد های سرور و workstation با چیپ کنترل کننده رمها (Fully Buffered DIMM) یا FB-DIMM (برای cpuهای اینتل)از 8 عدد اسلات DIMMs پشتیبانی میشود .
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
شکل 3
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
شکل 4
طرح چند نكته:
رمهاي مورد استفاده در سيستمهاي Dual Channel تفاوتي با رمهاي معمولي DDR ندارند و به بيان سادهتر در اين سيستمها از رم های خاص و يا متفاوتي استفاده نميگردد.
در اكثر مادربردهاي Dual Channel ، 2 بانك رم و هر كدام از بانك ها داراي 2 اسلات است. در مادربردهاي Dual Channel بر خلاف مادر بردهاي معمولي ، بانك هاي 0 و 1 از هم فاصلهدارند. اكثر سازندگان مادربرد براي تشخيص راحتتر كاربران ، اسلات رمهاي هر كانال را با يك رنگ خاص نمايش ميدهند . به عنوان مثال كانال A را با رنگ نارنجي و كانال B را با رنگ بنفش مشخص ميكنند.
تعداد رمهاي نصب شده بر روي مادربرد ، حتماً بايد زوج باشد به عنوان مثال اگر شما 3 عدد در اسلاتها قرار دهید به حالت Single-Channel قرار میگیرد البته چیپهای به طور استثنا هستند که با 3 عدد رم Dual Channel را نیز برقرار میکنند .
رمهائي كه در اسلاتهای Dual Channel قرار میگیرند ، از نظر سرعت و ظرفيت حتماً بايد يكسان باشند.بطور مثال اگر يكي از رمها 1GB و DDR2 800 است ، ماژول ديگر نيز بايد مشابه آن باشد.
رم ها در اسلات هاي 1و3 با رم هاي اسلات 2و4 باید مشابه باشند
Bookmarks