درایوهای حالت جامد، ویژگی ها و خصوصیات برتری نسبت به هارد دیسک ها دارند از جمله:
- مقاوم بودن در برابر ضربات
- سرعت بالای خواندن و نوشتن
- تقریبا بدون سر و صدا هستند
- برخلاف هارد دیسکها، در مقابل شوک و ویبره مقاوم هستند.
- این نوع حافظهها معمولاً گرمای زیادی تولید نمیکنند.
- SSD نیازی به Defragment شدن ندارد. یعنی بر خلاف هارد دیسک که پس از مدتی استفاده کند میشود، تغییری در سرعت SSD بوجود نمیاید.
- میدانهای مغناطیسی قوی میتوانند به اطلاعات هارد دیسک آسیب برسانند اما SSD در برابر میدان مغناطیسی آسیب نمیبیند.
- از نظر مصرف انرژی هارد دیسک در حدود 3 تا 4 برابر انرژی بیشتری نسبت به SSD مشابه خود مصرف میکند. یعنی در صورت استفاده از SSD به جای هارد دیسک در نوت بوک، باتری نوت بوک شما دیرتر خالی خواهد شد.
این نوع حافظهها اگر چه مزایای زیادی دارند، اما نباید از معایب آن نیز گذشت:
- قیمت تمام شده این نوع حافظهها در مقایسه با هارد دیسکها زیاد است. بنابراین کاربران هارد دیسکها را به SSDها ترجیح میدهند.
- سلولها طول عمری دارند که با هر بار “نوشته شدن” کمتر میشود. (البته این مورد جزو معایب همه قطعات الکتریکی است) سلولهای درایوهایی که از تکنولوژی SLC استفاده میکنند، معمولاً قابل نوشته شدن از ۵۰ هزار بار تا ۱۰۰ هزار بار هستند. سلولهای موجود در درایوهایی که از استاندارد MLC استفاده میکنند، میتوانند بین ۳ هزار تا ۵ هزار بار نوشته شوند. البته این مورد توسط کنترلر (Controller) مدیریت میشود و درایو حالت جامد میتواند با این محدودیت برای سالهای زیادی در حالت عادی کار کند.درایو حالت جامدهایی که بر پایه DRAM ساخته شده اند، دارای محدودیت “نوشتن سلولها” نمیباشند
Bookmarks