در ادامه پست قبلی نگاهی بر عملکرد هسته گرافیکی مجتمع پردازنده Core i7 3770K یعنی HD 4000 ، می اندازیم.
اینتل ماه ها قبل در نمایشگاه IDF ، تبلیغات زیادی پیرامون گرافیک مجتمع انجام داده بود و اعلام کرده بود که تمرکز اصلی در این نسل از پردازنده ها بر روی این قسمت صورت گرفته است. دلیل این امر هم APU های شرکت AMD هستند که دارای گرافیک مجتمعی بسیار قدرتمندی بوده و می تواند نبض بازار را از دست اینتل بگیرد. در پردازنده های نسل قبلی اینتل ، HD 3000 توانست با پیشرفت قابل توجهی در کارایی به رقابت با کارت های گرافیکی Low End دو شرکت nVIDIA و AMD بپردازد.HD 4000 یک قدم گام را فراتر می گذارد و با پشتیبانی از ویژگی هایی چون DirectX11 ، تعداد بیشتر واحد اجرایی ( EU ) و بهبود عملکرد آن ها ، پشتیبانی از قابلیت Quick Syns 2.0 و همچنین کاهش توان مصرفی به واسطه تکنولوژی ساخت 22nm به رقیبی جدی تر مبدل می شود.
حال به منظور تست ابتدا از چند گیم محبوب و رایج میان کاربران استفاده می کنیم. در این تست ها به منظور مقایسه بهتر از کارت های دیگری همچون GT 440 ، HD 5450 ،GT 520 و HD 6550D ( گرافیک مجتمع پردازنده A8 3870K از نسل پردازنده های Llano ) نیز استفاده شده است.
در کلیه این تست ها از تنظمیات گرافیکی متوسط و رزولوشن های پایین تر که عمدتا در لپ تاپ ها موجود هست ، استفاده شده است:
برتری 20 الی 40 درصدی گرافیک مجتمع در مقایسه با نسل قبلی ( HD 3000 ) در گیم ها به وضوح مشخص است که پیشرفت قابل ملاحظه ای برای اینتل محسوب می شود. به جرات می توان گفت در رزولوشن 1366x768 و تنظیمات گرافیکی متوسط می توان جدیدترین و سنگین ترین گیم های فعلی را بدون هیچ مشکلی اجرا کرد.
نکته حائز اهمیت دیگر برتری قابل توجه پردازنده های Llano در این رقابت و همچنین نزدیک شدن به زمان معرفی پردازنده های Trinity کمپانی AMD به همراه گرافیک های مجتمع HD 7000 می باشد که کار اینتل را سخت تر خواهد کرد.
بخش دیگر این بررسی مربوط به تست قابلیت Quick Syns 2.0 می باشد که به منظور تبدیل فرمت های ویدئویی از جمله H264 با سرعت بسیار بالا استفاده می شود. (نسخه اول این قابلیت ، اولین بار در معماری سندی بریج معرفی شد که جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانید به تاپیک مربوطه مراجعه کنید.)
با وجود اینکه هنوز درایورهای نهایی برای Quick Syns از سوی اینتل ارائه نشده اند اما شاهد بهبود چشمگیری در تبدیل فرمت های ویدئویی هستیم ( نتایج بر حسب تعداد فریمی هستند که در هر ثانیه تبدیل می شوند ) :
البته هنوز اطلاعات زیادی پیرامون Quick Syns 2.0 منتشر نشده است و باید تا زمان عرضه نهایی محصول صبر کنیم.
سرانجام در آخرین بخش ، نگاهی بر مصرف پردازنده در دو حالت Load و Idle می اندازیم. برای اندازه گیری حداکثر مصرف پردازنده از Encoder X264 استفاده کردیم که به راحتی 100% هسته های پردازنده را درگیر می کند:
در حالت Idle تفاوت فاحشی وجود ندارد اما در حالت Load پردازنده Core i7 3770K حدود 27 وات نسبت به Core i7 2600K برق کمتری مصرف کرد و این در حالیست که کارایی بسیار بالاتری را نیز ارائه کرده است. پس ما در این محصولات شاهد افزایش چشمگیر Performance Per Watt یا به عبارت دیگر یک معماریه بسیار بهینه از لحاظ مصرف خواهیم بود.
به عنوان سخن پایانی باید اقرار کرد که Ivy Bridge کاملا در حد انتظار و پیش بینی ها ظاهر شد و با توجه به اینکه از نظر قیمت و همچنین پلتفرم مورد نیاز ( سوکت 1155 ) با پردازنده های نسل پیشین خود یکسان هستند ، فروش بسیار خوبی را خواهند داشت. همچنین به واسطه مصرف پایین در کنار کارایی بالا و عملکرد راضی کننده گرافیک مجتمع ، بار دیگر نبض بازار محصولات Mobile را نیز در اختیار خواهد گرفت و این زنگ خطری برای کمپانی AMD و محصولات نه چندان راضی کننده آن به شمار می آید. اینتل برای مرحله بعدی یعنی Tock ، معماری Haswell را در نظر گرفته است که با ایجاد تغییرات اساسی در معماری Ivy Bridge و معرفی دستورالعمل های جدیدی مانند AVX2 ، وعده گامی بزرگ در افزایش سرعت و کارایی در قسمت پردازنده و گرافیک مجتمع را داده است.
در پایان خوش حال میشم دوستان نظراتشونو اعلام بفرمایند.
منبع تصاویر و بنچمارک ها : AnandTech.com
Bookmarks