جشنواره بين‌المللي تئاتر فجرمحلي براي تبادل انديشه و تفكرات نو تئاتري

بيست و پنجمين جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر از ‪ ۱۸‬دي ماه امسال باحضور گروه‌هاي داخلي و خارجي در دو بخش نمايش‌هاي ايراني و بخش بين‌الملل در تهران برگزار مي‌شود.


به گزارش خبرنگار گروه فرهنگي ايرناجشنواره تئاتر فجر بزرگترين رويداد فرهنگي و هنري تئاتري ايران در عرصه بين‌المللي‌است كه پس ازربع قرن فعاليت مي رود تا به عنوان جشنواره‌اي معتبر در عرصه جهاني شناخته شود.

امااينكه آيااين رويداد فرهنگي و هنري پس از‪ ۲۵‬دوره متمادي توانسته است نماينده مناسبي براي معرفي فرهنگ و هنر تئاتري اين مرز وبوم درعرصه جهاني باشد جاي تامل، سووال و كمي انديشيدن دارد.

به باوركارشناسان جشنواره بين‌المللي تئاترفجر به عنوان بزرگترين رويداد فرهنگي و هنري كشوردر عرصه جهاني به دليل مشكلات بسياري كه ازگذشته تاكنون دست به گريبان تئاتر ايران بوده است تا كنون نتوانسته به عنوان جشنواره‌اي معتبرو مطرح در عرصه جهاني آنگونه كه شايسته فرهنگ و هنر ايران اسلامي است خود را معرفي كند.

كارشناسان براين باورند كه مشكلات زيربنايي چون كمبود سالن نمايش وبودجه عدم ساماندهي و شناسايي گروه‌هاي تئاتر حرفه‌اي، آماتور، تجربي، دانشگاهي و كودك و نوجوان، ضعف در سيستم آموزشي، عدم استقرار گروه‌هاي نمايشي در سالن‌هاي ثابت، ضعف در سيستم مديريتي و محدوديت در فعاليت‌هاي بخش خصوصي در تئاتر كشور باعث شده است تا اين هنر تاثيرگذار، آموزنده، ناب و مردمي نتواند آنگونه كه شايسته فرهنگ و هنر ايران اسلامي است در عرصه داخلي و خارجي خود را معرفي كند.

اماجشنواره بين‌المللي تئاتر فجر به عنوان ويترين فعاليت‌هاي سالانه اهالي تئاتر ايران بزرگترين رويداد فرهنگي و هنري است كه به لحاظ معرفي فرهنگ بومي، ملي، ديني وميهني ما به جهانيان و همچنين تبادل‌انديشه بافرهنگ ديگر ملل از اهميت ويژه‌اي برخوردار است .

به گفته صاحب نظران اكنون كه جهان مي‌رود تا با مدد گرفتن از تكنولوژي نوين ارتباطي در قرن جديد به دهكده‌اي بزرگ مبدل شود ارتباط منطقي و سالم فرهنگي با مراكز و موسسه‌هاي بين‌المللي چون موسسه بين‌المللي تئاتر يونسكو (آي تي آي) موسسه بين‌المللي تئاتر عروسكي( يونيما) موسسه بين‌المللي تئاتر كودك و نوجوان (اسيتيج)وده‌ها موسسه بين‌المللي كه درعرصه جهاني براي رشد و گسترش فرهنگ و هنر به عنوان ابزاري اصلاح گر امور اجتماعي تلاش مي‌كنند از ملزومات مبادلات فرهنگي جوامع مختلف است.

كارشناسان بر اين باورند كه زمان آن فرا رسيده است تا دست اندركاران و فعالان حوزه تئاتر كشور به خصوص مراكز تئاتري دولتي و غير دولتي چون اداره كل هنرهاي نمايشي، خانه تئاتر، حوزه هنري ، خانه هنرمندان ايران و سازمان فرهنگي و هنري شهرداري با مدد گرفتن از طرح‌ها و برنامه‌هاي فرهنگي و هنري كه از طريق مجلس شوراي اسلامي به خصوص كميسيون فرهنگي از تصويب گذشته است به دور از حب و بغض و خود خواهي ، تك محوري و برخوردهاي سليقه‌اي ، همگام باهم و براي رشد واعتلاي فرهنگ و هنرايران اسلامي با تشكيل مجامع علمي و هنري و ارتباط با مراكز بين‌المللي و تعامل بخش دولتي و غيردولتي در راه رشد و گسترش تئاتر ملي و ايراني در عرصه جهاني تلاش كنند.

به باور صاحب نظران ، وقت آن رسيده است تا براي مقابله با تهاجم فرهنگي كه مرزهاي جغرافيايي را در نورديده است و با استفاده از مدرنترين امكانات سمعي و بصري در راه مطامع سود جويانه خود فرهنگ‌هاي ملي اقوام كهن را دست خوش تغيير ودگرگوني قرارداده‌است باهمدلي و تلاش مضاعف همه‌اقشار عرصه فرهنگ و هنر در راه رسيدن به هنري جهاني كوشش دو چندان كنيم.

به باور كارشناسان جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر به عنوان بزرگترين رويداد فرهنگي و هنري تئاترايران درعرصه جهاني درصورت برنامه‌ريزي و شناخت درست ظرفيت‌هاي نهفته در خود ، قادراست نماينده خوبي براي معرفي وتبادل انديشه و تفكرات هنري ، ملي ، ديني ،اسلامي و تكنيكي در عرصه جهاني باشد.

امااينكه چرا اين رويداد بين‌المللي پس ربع قرن فعاليت هنوز نتوانسته است از تمامي ظرفيت‌هاي خود براي معرفي هنري عالم گيراستفاده كند نيازمند آسيب شناسي كارشناسانه دارد.

ضعف آموزشي، يك سونگري در فعاليت‌هاي تئاتري، جشنواره زدگي، ضعف مديريتي تلاش در راه دولتي كردن فعاليت‌هاي غير دولتي برخوردهاي سليقه‌اي در اعزام و انتخاب گروه‌هاي نمايشي به جشنواره‌هاي خارجي و دعوت از گروه‌هاي خارجي براي حضور در جشنواره‌هاي داخلي ، ضعف در برنامه‌ريزي‌هاي بلند مدت و ميان مدت و كوتاه مدت براي ساماندهي فعاليت‌هاي مستمر تئاتري(اجراهاي عمومي)كم توجهي به گونه‌هاي نمايشي سنتي و آييني ايراني و تئاتر شهرستان‌هاوعدم توجه به بخش خصوصي باعث شده است تا با گذشت ‪ ۲۴‬دوره از جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر دست اندركاران تئاتر كشور هنوز هم نتوانسته‌اند گونه‌اي نمايشي با هويت ايراني و اسلامي را به جهانيان معرفي كنند.

اين ضعف هادر حوزه آموزشي بيش از همه خودنمايي مي‌كند به طوري كه در ‪۱۵‬ مركز آموزشي و دانشگاهي ، تئاتر كشور كه سالانه بيش از هزار و ‪ ۵۰۰‬فارغ- التحصيل را به بازار كار گسيل مي‌دارند تنها رشته‌هاي بازيگري ، ادبيات نمايشي و كارگرداني تدريس مي‌شود و از رشته‌هاي ديگري چون تئاتر عروسكي ، تئاتر خياباني ، طراحي صحنه و نور، دكور، موسيقي دراماتيك و ماسك و گريم چندان خبري نيست اين در حالي است كه فارغ التحصيلان دانشگاه همين رشته‌هاي محدود هم درهزارتو بودن و نبودن براي يافتن مكان و ماوايي براي عرضه هنر خود در دورانند به طوري كه ظرف چند سال گذشته جمع انبوهي از تحصيل كردگان تئاتر جذب مشاغل و حرفه‌هايي غيراز فعاليت تئاتري شده‌اند.

به باور كارشناسان به دليل محدوديت‌هاي‌اجرايي مهمترين ضعف درحوزه آموزشي فاصله كم تئوري و عملي استاد و دانشجو است به طوري كه اين تفاوت تنها در محفوظات اين دو قشر فرهنگي جلوه گر مي‌شود.

اما پس ازبرگزاري ‪ ۲۴‬دوره متمادي از جشنواره بين‌المللي تئاتر فجر اين سووال همواره مطرح است كه آيا ظرفيت‌هاي تئاتري ما درهمين حد است كه سال به سال دريغ از پارسال.

---> ايرنا.جشنواره فجر.تئاتر.