ایران دیگر نمی تواند ادعای خلق اینترنت در جهان را داشته باشد!

[KING]

در سال جاری نه تنها اسمی از "اینترنت ملی" در بودجه پیشنهادی دولت برده نشد، بلكه حتی بودجه‌‏ای به فناوری اطلاعات نیز اختصاص داده نشد تا وزارت ارتباطات بتواند از محل آن این پدیده نو را به عنوان اولین كشور در جهان به سرانجام رسانده و ادعای خلق اینترنت را در جهان داشته باشد!

این روزها دیگر صحبت از اینترنت ملی نیست. واژه‌‏ای كه از زبان مدیران وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در بهمن‌‏ماه سال 84 مطرح و به نقل محافل كارشناسی و رسانه‌‏ای تبدیل شد، این روزها خاموش مانده است.

بیش از یك سال از ابداع كلمه اینترنت ملی گذشته است؛ اما خبری از این ایده نوی دبیر شورایعالی فناوری اطلاعات برای رقابت با شبكه بی‌‏مرز اینترنت نیست.

"عبدالمجید ریاضی" كه نبود شبكه ملی را ضعف اصلی It درایران می‌‏دانست، آن روزها در حالی از اینترنت ملی به عنوان یك طرح مورد نیاز كشور نام می‌‏برد كه فهم نسبی از مزایای اینترنت به عنوان یك شبكه جهانی اطلاع‌‏رسانی در كشور ایجاد شده بود.

اگرچه از زمان مطرح شدن اینترنت ملی كارشناسان بسیاری به نقد این پدیده پرداختند؛ اما پر واضح بود كه ایجاد نسخه ایرانی از اینترنت نه عملی است و نه منطقی و اگر قصد بر این بود كه به دلیل موضوعات هسته‌‏ای ایران و شرایط سیاسی شبكه‌‏ای در موازات اینترنت جهانی ایجاد شود، نیازی به انتخاب نام آن به عنوان اینترنت ملی نبود.

زمانی كه كارشناسان فناوری اطلاعات بر این باور بودند كه اینترنت در سطح كشور به تنهایی قابل راه‌‏اندازی نیست و مطرح كردن اینترنت ملی بدون داشتن دیتاسنتر ملی محال است، این مدیران تراز اول وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بودند كه به دفاع از استقرار یك اینترنت كشوری برخاستند و سنگش را به سینه زدند.

اما این دفاع تنها در یك بازه زمانی كوتاه ‌‏مدت شكل گرفت و پس از رد درخواست بودجه آن توسط مجلس در سال 85 به دلیل توجیه نبودن مفهوم این طرح، به دست فراموشی سپرده شد.

به عقیده بسیاری از كارشناسان در آن زمان شبكه اینترنت ملی كه كم‌‏كم به شبكه ملی اینترنت تغییر نام داد همان شبكه ملی دیتا بود كه سال‌‏ها در حال راه‌‏اندازی است و پروژه‌‏ای كه تنها مانع انتقال اطلاعات به خارج از كشور شود متفاوت از شبكه اینترنت ملی است.

واقعیت آن است كه نسخه ایرانی اینترنت در جهت قطع نیاز از وابستگی به كشورهای دیگر، حركت به سوی برنامه‌‏ریزی در جهت سانسور اطلاعات منتشر شده در اینترنت و ورود آن به كشور از طریق چند لایه كردن ورود اطلاعات به رایانه كاربران داخلی براساس معیارهای خاص مطرح شد؛ اما همانند اكثر طرح‌‏های وزارت ارتباطات در حد حرف باقی ماند و كم‌‏كم به دست فراموشی سپرده شد و شاید تنها یك بار خبری از ارائه طرح مفهومی اولیه آن از سوی مركز تحقیقات مخابرات ایران به گوش رسید كه آن هم فقط در حد یك خبر بود.

به هر حال و با توجه به ناتمام ماندن و به تاریخ پیوستن طرح‌‏های عظیمی كه در كشور ما عناوین ملی بر دوش می‌‏كشند، واضح بود كه پروژه اینترنت ملی نیز در حد و اندازه همین حرف و حدیث باقی خواهد ماند!



منبع : Itna

[Mehdi_Full]

اصلا نمیخوام زیاد بحث كنم اما
بابا باید به كی بگیم كه بعضی از مدیران رده بالای كشور دوست ندارن كه كشورمون پیشرفت كنه
یعنی هدفشون اینکه همون جهان سومی بمونیم و ساکن ساکن
فقط فكر منافع خودشونن
پس چی شد مگه قرار نبود اینترنت ملی داشته باشیم ؟
مگه یه مقدار بودجه بهش اختصاص ندادن ؟ پس بقیش كو ؟
باید به كجا بگیم كه داریم با یه دایل آپ مذخرف این همه هزینه میكنیم تا یه سرعت فكستنی و دروغی 44kb بهمون بده و سر ماه هم کلی پول تلفن بیاد
بعد نفری که تو یکی از کشورهای اروپایی زندگی میکنه باید سرعت کانکتش 100 مگابایت باشه اونم به پول ما ماهی 8 هزار تومن ناقابلبرای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
بهنام جان همیشه باید این چیزا رو بخونیم و بشنویم و تاسف بخوریمبرای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
ببخشید که داغ کردمبرای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید
به امید روزی بهتر ....