نقد و بررسی Metro: Last Light

[amigames]

نام بازی:Metro: Last Light
حامی:Deep Silver
ناشر:4A Games
سبک:Action
تاریخ انتشار:14 می 2013
پلتفورم های عرضه شده:PC,PS3,X360

نکات مثبت:استفاده از گرافیک مناسب برای ساخت فضایی قدرتمند که بازیکن را در خود غرق می کن
نکات منفی:برخی باگ ها,تنها در حالت Ranger مد حس واقعی بازی را حس می کنید,هوش مصنوعی نه چندان قوی
امتیاز منتقد:8.8/10

بازی Metro: Last Light الهام گرفته شده از رمان Metro 2033 و نسخه دوم سری بازی های Metro هست و دنباله بازی Metro 2033.گرچه برای فهم بازی نیازی به انجام نسخه اول نیست اما برای درک بهتر برخی شخصیت ها و وقایع انجام آن توصیه می شود.می توان گفت ناشر بازی که Deep Silver است بخاطر ورشکستی ناشر قبلی یعنی THQ شانس آورد که توانست در نشر این بازی دخیل باشد و یک بازی خوب را در کارنامه اش ثبت کند.

برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

داستان این نسخه یکسال بعد از بازی اول اتفاق می افتد و Artyom نقش اول داستان Dark One ها را به وسیله حمله موشکی نابود کرده و یا بهتر است بگوییم این چیزیست که همگی تصور می کردند تا اینکه خان با خبر جدیدی به D6 می آید و رهبر Ranger ها را از وجود یک Dark One با خبر می کند.به گفته او هنوز یک Dark One زنده مانده و تنها راه نجات بشریت همکاری و نجات آن است.اما همانطور که انتظار می رود میلر رهبر رنجرها زیر بار نمی رود و آرتیوم را به همراه دخترش آنا برای شکار Dark One می فرستدهمانند نسخه اول اساس بازی بر محیط و جو آن بنا شده و سازندگان به خوبی توانسته اند با فضاسازی به بازی روح ببخشند و گرافیک بالای بازی هم که از موتور ۴A Engine مختص شرکت سازنده استفاده می کند به این موضوع کمک زیادی کرده و بازی بارها شمارا تشویق به محو شدن در دنیای خود می کند.دنیایی که در آن گلوله و هوای تمیز مهم ترین چیزها به شمار می آیند.شما در این دنیا باید علاوه بر مواجه با کمبود این دو با موجوداتی که در ارتباط با مواد رادیواکتیو و دیگر دلایل تبدیل به جاندارانی ماورایی شده اند دست و پنجه نرم کنید.البته خوبی بازی این است که شما را تنها با جانداران ماورایی درگیر نمی کند و بلکه بازیکن را به نبرد با انسان های دیگر هم وا می دارد,گروه های دیگری که هرکدام در پی منافع خود هستند و با این کار تنوعی هم در بازی ایجاد شده و این واقعیت هم نشان داده می شود که حتی در چنین دنیایی حرص و طمع انسان ها بر آن ها ممکن است چیره شود.

برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

در ادامه آرتیوم موفق به یافتن Dark One می شود اما موفق به دستگیری آن نمی شود و آرتیوم و آنا در ماموریت خود شکست می خورند و آرتیوم توسط نازی ها دستگیر شده و آنا از معرکه فرار می کند.البته دست سرنوشت این کار وی را بی جواب نمی گذارد و در ادامه خود آنا دستگیر می شود که البته قهرمان داستان وی را تنها نمی گذارد.داستان به این سادگی پایان نمی یابد و وی قبل از رسیدن به هدفش باید با نازی ها و سپس گروه Red Line ها که با رنجر ها رابطه خوبی ندارند دست و پنجه نرم کند تا در نهایت به کمک خان به Dark One برسد.بازی شامل دو پایان هست که هردوی آن ها با نام بازی Last Light در ارتباطندو بر اساس اینکه کدام پایان را انتخاب می کنید این لقب تعبیر مختلفی خواهد داشت.همانطور که از تفاسیر مشخص است تمرکز بازی بر روی داستان است و کار سازندگان بر روی محیط بازی به این امر دلالت می بخشد اما نبود دیالوگ برای شخصیت بازی هم بدی و هم خوبی های خود را دارد.از طرفی تکیه بازی بر داستان و دیالوگ ها باعث می شود جای خالی دیالوگ برای شخصیت اصلی حس شود و از طرفی حس کلاسیک بودن به بازی داده می شود.و بازیکن می تواند دیالوگ های آرتیوم را خودش تصور کند! البته این موضوع جدیدی نیست اما بد نبود اگر در این نسخه از دیالوگ برای آرتیوم هم استفاده می شد از اونجایی که در کتاب چندان ساکت نیست.

برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

گیم پلی بازی ساده است اما در حین سادگی جذابیت های خود را دارد و حس کلاسیک بودن را به بازی می بخشد.البته محیط های متنوع و شرایط گوناگونی که بازی شما را در آن قرار می دهد این سادگی را جبران می کند.سلاح های گوناگونی در بازی موجودند و شما امکان بهبود بخشیدن و دستکاری آن ها را هم دارید که البته همانطور که گفته شد سیستم ساده ای دارد و چندان بر روی آن کار نشده.اما در کل زیاد نیاز به استفاده از سلاح ندارید و بازی شما را بیشتر به پنهان کاری و حرکت در سایه ها و تاریکی تشویق می کند و برای دست یابی به پایان خوب بازی بهتر است زیاد به فکر کشتن دشمنان نباشید.دشمن اصلی شما در تونل ها نور است و در هوای آزاد تاریکی زیرا نور انسان ها و تاریکی جانداران ماورایی بیشتری رو جلب می کند.موسیقی بازی هم قابل قبول است و با اینکه می توانست بهتر از این ها باشد اما می توان گفت track های خوبی در لیست موسیقی های بازی پیدا می شود همانند موسیقی منوی بازی.اما موسیقی تنها استفاده از صدا در بازی نیست و در گیم پلی هم کاربرد دارد به طور مثال زمانی که به طور مخفی در حال انجام بازی هستید و همچنین بر روی اکفت های صدا و برد شنیداری توسط بازیکن و اینگونه موارد بسیار خوب کار شده.
اما باز هم با همه این تفاسیر باید بر روی نبرد های موجود در بازی بیشتر کار می شد و همانطور که گفته شد بیشتر بازی شما را به فرار تشویق می کند در حالی که بازی فرصت های گوناگون زیادی برای ایجاد نبرد های خوب با نیروهای ماورایی و Mutant ها را داشت و آن دسته از نبردهایی که در بازی اعمال شده اند آن چنان پیچیده و خاص نیستند.
در انتها می توان گفت که با همه خوبی ها و بدی ها این بازی یکی ازکارهای زیبا در کارنامه ۴A Games هست و با تکیه بر داستان و به کمک فضاسازی و گرافیک خوب توانسته تا آنجا که می شود از یک داستان ساده و گیم پلی معمولی استفاده کند و تجربه ای خوب را به بازیکنان ارائه کند.

[mahdi1995]

می توان گفت ناشر بازی که Deep Silver است بخاطر ورشکستی ناشر قبلی یعنی THQ شانس آورد که توانست در نشر این بازی دخیل باشد و یک بازی خوب را در کارنامه اش ثبت کند.

آره والله! Deep Silver فقط با مرده خوری جلو میره! این از Metro که پس از ورشکست شدن THQ خریدش اونم از Saint's Row. کلا این Deep Silver تا حالا خودش یه franchise خوب نساخته!برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید