ما هنوز اندر خم 128 كيلو بيتيم!

[Trance]

عميد نمازيخواه.ایتنا


مسئولين امر بايد بپذيرند كه مشكل از كاربران نيست و با فيلترينگ هم نمي‌توان جلوي استفاده‌هاي ناصحيح را گرفت. يك كاربر اينترنت، هنگامي كه فضاي اطلاعاتي خوب و مؤثري در اختيار داشته باشد، ديگر سراغ راه‌هاي خلاف نمي‌رود؛ ولي آيا ما چنين فضايي را براي كاربران ايجاد كرده‌ايم كه از آنها بخواهيم «تنها بايد در سايت‌هايي كه من مي‌گويم بروي»؟




در شرايط فعلي، اگر روزنامه‌نگاري بخواهد از خجالت مسئولين محترم امور اينترنتي ايران درآيد، احتمالا يكي از سخت‌ترين كارها خواهد بود؛ البته اگر دروغ گفتن برايش سخت باشد. ما هم در ماه‌هاي اخير هر چه نوشته‌ايم، انتقادي بوده و البته چاره‌اي جز اين هم نداشته‌ايم. از چه تعريف كنيم؟ از سرعت اينترنت، از قيمت اينترنت، از فيلترينگ اينترنت، از دولتي بودن اينترنت، از وضعيت نابسامان Ispها، از نارضايتي‌هاي Ispها، از سخنان گهربار مسئولان امر (مثل اين‌كه مي‌گويند همين سرعت هم براي كاربران ايراني زياد است و يا اينترنت يك بازيچه براي ايرانيان است و ....)، از كمياب بودن اينترنت پرسرعت، از قطعي‌هاي مكررش و هكذا؟! شما باشيد و مثلا اين خبر را ببينيد، چه مي‌كنيد؟

«يك شركت ارائه دهنده اينترنت (isp) در مالزي اعلام كرد كه به كاربران خود پهناي باند با خطوط پرسرعت ٢٢٤ مگابيت بر ثانيه را تنها با قيمت 58 دلار در ماه عرضه مي‌كند.» سرعت بالا يا قيمت پايين؛ هر دوي آنها براي من و شما مثل يك روياست. شخصا ياد شعر آن شاعر بزرگوار افتادم كه مي‌گويد اهل كاشانم من، روزگارم بد نيست، تكه ناني دارم... و شايد در وصف يك كاربر اينترنتي در ايران (مثل من) بتوان چنين گفت كه: اهل ايرانم من، اينترنتم بد نيست، تكه پهناي باندي دارم، خرده درآمدي، سر سوزن Adslاي، وزارت Ictاي بهتر از برگ درخت، كاربراني بهتر از آب روان. بگذريم و به جاي خيال‌پردازي‌ها به مستندات بپردازيم.

مهم‌ترين نكته اين خبر براي ما ايرانيان، همان قيمت است. باور مي‌كنيد كه قيمت اينترنت پرسرعت ايران حداقل 16 هزار برابر اينترنت پر‌سرعت مالزي است؟ نكته دوم هم سرعت است. نسبت سرعت اينترنت پرسرعت مالزي به ايران 1792 برابر است. البته خيلي ناراحت نباشيد و دلتان براي خودتان نسوزد، زيرا در اين مورد قوانيني وضع شده تا خود را با كشورهاي ديگر مقايسه نكنيد.

حتماً تمامي كاربران گرامي اينترنت مي‌دانند كه قانون محدوديت سرعت اينترنت (كه در نوع خود از عجايب خلقت است) به كاربران تنها اجازه بهره‌مندي 128 كيلوبيتي مي‌دهد (البته در ايران با سرعت‌هاي بالاتر هم ارائه مي‌شود، فقط بايد براي گرفتنش يك شركت ثبت كنيد!) اثبات اين رقم‌ها، محاسبه خيلي سختي نمي‌خواهد و با يك ضرب و تقسيم ساده موضوع روشن مي‌شود.

سرعت اينترنت پرسرعت مالزي: ٢٢٤ مگابيت ضرب در ١٠٢٤ كيلوبيت= ٢٢٩٣٧٦ كيلو بيت
سرعت اينترنت پرسرعت ايران: ١٢٨ كيلوبيت
نسبت اينترنت پرسرعت مالزي به ايران: ١٧٩٢ برابر
قيمت اينترنت پرسرعت ايران: هر ١٢٨ كيلوبيت در ثانيه به‌طور متوسط ١٥٠٠٠ تومان
قيمت اينترنت پرسرعت مالزي: هر ٢٢٩٣٧٦ كيلوبيت در ثانيه معادل ١٥٠٠ تومان
مقايسه قيمت اينترنت پرسرعت مالزي نسبت به ايران: حدود ٩ ريال در هر ١٢٨ كيلوبيت در ثانيه به اين ترتيب مي‌توان نتيجه گرفت كه قيمت اينترنت پرسرعت ايران حداقل ١٦ هزار برابر اينترنت پرسرعت مالزي است!

اين از سرعت و قيمت اينترنت. حالا مي‌رسيم به بحث شيرين فيلترينگ. موضوع فيلترينگ در كشورهاي ديگر هم وجود دارد و ما تنها كشوري نيستيم كه با عزم راسخ و با هزينه‌هايي جالب فيلترينگ را ادامه مي‌دهيم. هر فناوري كه ابداع مي‌شود فرهنگ و ادب خود را دارد، ولي اين موضوع مهم است كه اين فرهنگ و ادب از كجا مي‌آيد. مسلماً كاربران اين فناوري هستند كه فرهنگش را مي‌سازند و حتي به يكديگر مي‌آموزند. در اين مورد و در مقوله‌هايي مانند اين، بارها و بارها ديده‌ايم كه يك نهاد اجرايي نمي‌تواند سمت و سوي چگونگي استفاده كاربران را مشخص كند و آنها را به سوي هدف مشخصي سوق دهد. اگر هم تأثير‌گذار باشد، بسيار اندك است و بهترين روش، ايجاد راه‌هاي استفاده صحيح و صواب است، نه تنها مقابله با راه‌هاي بد.

حرف‌هاي استاد كاوه‌راد (صاحب كرسي تحقيقاتي در دانشگاه پنسيلوانيا با عنوان پروفسور در زمينه مخابرات و همچنين برنده جايزه Ieee براي نوآوري در سرعت انتقال داده‌ها كه چند ماه قبل در همين صفحه با او مصاحبه مفصلي داشتيم) را به ياد مي‌آورم كه مي‌گفت: «خداوند اين قدرت را داشت كه به شيطان اجازه فعاليت ندهد، ولي داد و به ما هم قدرت انتخاب را داد. كتاب هم برايمان فرستاد، راه و چاه را هم به ما نشان داد كه خودمان انتخاب كنيم و اصلاً يكي از وجوه تمايز انسان و حيوان همين قدرت انتخاب است. در واقع خدا اين لطف را به ما عطا كرد كه خودمان انتخاب كنيم نه اينكه به ما مسائل را ديكته و اجبار كنند.

از طرف ديگر در هر فناوري فوايد و نواقصي وجود دارد مانند وسايلي كه فايل‌هاي تصويري را نشان مي‌دهند. شما هم مي‌توانيد چيزهاي بد با آن ببينيد و هم خوب. در واقع از هر فناوري مي‌توان هم استفاده سوء داشت و هم صحيح و ممكن است تعدادي سوءاستفاده‌گر در اين ميان باشند. اگر قرار باشد كه به خاطر سوءاستفاده‌كنندگان جلوي فناوري را بگيريم، ظلم بزرگي به نسل‌هاي كنوني و آيندگان مي‌كنيم زيرا آن تعدادي كه استفاده صحيح از فناوري دارند در حال رشد و نوآوري هستند و در صورت محدوديت، جلوي آن استعدادها را گرفته‌ايم.

اين مسئله ظلم بزرگ‌تري نسبت به محدوديت سوءاستفاده‌كنندگان است. كسي كه بخواهد راه كج برود، راهش را پيدا مي‌كند و نمي‌توان با اين محدوديت‌ها جلويش را گرفت. مردم بايد آموزش صحيح ببينند.» بارها براي همه ما اين مشكل به وجود آمده كه در جست‌وجوهاي اينترنتي، هنگامي كه به‌دنبال كليد واژه‌اي، مانند ميزان ضريب نفوذ كاربران اينترنتي دنيا (به انگليسي) مي‌گرديم، پيغام معروف فيلترينگ را مي‌بينيم كه نوشته است: دسترسي به اين سايت امكانپذير نمي‌باشد (البته «نمي‌باشد» در صنف ما خبرنگاران غلط مي‌باشد!) و اين نشان دهنده نظارت و اجراي اشتباه فيلترينگ است.

مسئولين امر بايد بپذيرند كه مشكل از كاربران نيست و با فيلترينگ هم نمي‌توان جلوي استفاده‌هاي ناصحيح را گرفت. يك كاربر اينترنت، هنگامي كه فضاي اطلاعاتي خوب و مؤثري در اختيار داشته باشد، ديگر سراغ راه‌هاي خلاف نمي‌رود؛ ولي آيا ما چنين فضايي را براي كاربران ايجاد كرده‌ايم كه از آنها بخواهيم «تنها بايد در سايت‌هايي كه من مي‌گويم بروي»؟

خلاصه، اين قصه سر دراز دارد و اگر بخواهيم از ديگر مصايبش مانند مشكلات Ispها و دولتي بودن عرضه اينترنت و... صحبت كنيم، احتياج به نوشتن چند جلد كتاب است. فقط مي‌توانيم بگوييم: هفت شهر سايبر را مالزي هم گشت/ ما هنوز اندر خم 128 كيلو بيتيم!

[Fusion]

سلام ممنون
يك چيزي ميخوام بگم اين بحث ها 1000 بار در انجمن ها بحث شده و هيچ تاثيري هم نداره ييعني اون اصلي كه بايد ببين نبيبين
به جايي اين بيام يك راهپيمايي درست جلوي اين مخابرات مركزي جمع بشيم و اعتراض خودم بگيم اگر جمعيت واقعا گسترده بشه مطمن جواب ميده هر كس موافق از همين الان شروع كنيم