گوشي یکصد گیگابایتی مجهز به ويدئوپروجکشن، افسانه ای که به حقیقت م
تالیانیوز- 26/9/1385 – تلفن های همراه در سال 2010 میلادی چگونه خواهند بود؟
این سوالی است که "تیرو اوجانپرا" مدیر اجرایی بخش فناوری نوکیا در جریان سخنرانی مهم خود در کنفرانس Nokia World مطرح کرد.
وی در خصوص اینکه تلفن همراه در سال 2010 میلادی چگونه خواهند بود، ایده های متعددی دارد که به شرح زیر هستند:
1- اکثر گوشي ها در سال 2010 میلادی به مدل N95 شباهت خواهد داشت ولی اطلاعات را از تقویم گوشي شما گرفته و پس از آغاز جستجودر وب، شما را به سايتي می برند که قصد رفتن به آن را داشته اید.
2-اگر یک روزنامه نگار هستید ، می توانید وقایع را با دوربین 10 مگاپیکسلی خود ثبت کنید و سپس با دوربین فیلمبرداری HDTV که در دستگاه تلفن همراه شما تعبیه شده است از وقایع فیلمبرداری کنید.
3- اگر احساس تمایل شدیدی به نوشيدن قهوه با شیر پیدا کردید ، دستگاه همراه شما می تواند دستگاه های قهوه فروشی متعددی را برای شما پیدا کند و معیارهای مورد نظر شما را از طریق اینترنت برای دستگاه قهوه جوش ارسال کرده و به این ترتیب تا زمانی که شما به محل مورد نظر برسید ، قهوه شما حاضر و آماده سرو خواهد بود.
اما جالبترین ایده ای که "اوجانپرا" در جریان سخنان خود به آن اشاره کرد ،گوشي هایی بود که از حافظه داخلی یکصد گیگابایتي برخوردار بوده و می توانند برنامه های مختلفی نظیر موسیقی ، فیلم ، عکس و غیره را در خود جای دهند. به گفته وی : "اگر شما به آمستردام روید می توانید از طریق دوربین ویدیویی HDTV از برخی از دشت های مملو از گل لاله فیلمبرداری کنید و پس از آنکه به خانه بازگشتید با استفاده از سیستم پروجکشنی که در دستگاه تلفن همراه شما تعبیه شده است تصاویر را بر روی دیوار منزل خود مشاهده کنید."
اوجانپرا در ادامه خاطر نشان کرد که تمامی این قابلیت ها تا 3 سال آینده تحقق خواهند یافت.
اوجانپرا در ادامه افزود" تصور کنید که قصد دارید به موزه ون گوگ بروید ، بنابراین با استفاده از دستگاه تلفن همراه خود آدرس محل را شناسایی خواهید کرد و سپس از طریق اینترنت به ساعات کار موزه و دیگر اطلاعات مورد نیاز خود پی مي برید."
وی همچنین در خصوص دیگر قابلیت های نسل آتی تلفنهای همراه افزود: " هنگامیکه به موزه رسیدید و نقاشی ها را مشاهده کردید، می توانید با وصل شدن به اینترنت از طریق تلفن همراه خود ، هرگونه اطلاعاتی را که در خصوص تابلوهای مورد نظر نیاز دارید به دست آورید."
وی همچنین از سنسورهایی سخن به میان آورد که در پاشنه کفش نصب می شوند و می توانند به هنگامیکه هوا بارانی است پیام هایی را برای تلفن همراه شما ارسا ل کنند و شما را به نزدیکترین ایستگاه اتوبوس راهنمایی کنند.
وی همچنین خاطر نشان کرد که نوکیا به زودي برنامه هاي کاربردي دیگری را نیز ارائه می دهد که از جمله مهترين آنها انتقال سرورهای اینترنتی به تلفن های همراه است بطوریکه تلفن های همراه خود می توانند همانند سرور عمل کنند.
اوجانپرا در همین خصوص تصریح کرد: " این امر تلفن های همراه را قادر می سازد تا نه تنها به اینترنت دستیابی یابند بلکه خود نیز قابل دستیابی شوند. به این ترتیب شما می توانید تمامی مدارک و تصاویر خود را که مایلید در مشاهده آنها با دیگران سهیم شوید، در این سرور کوچک ذخیره کنید و اگر اجازه دهید شخص دیگری هم بتواند به آنها دسترسی داشته باشد."
این امر بطور کلی ساختار دسترسي به اطلاعات از طريق اینترنت را تغيیر خواهد داد و واقعیت این است که چنین چیزی امروزه اتفاق افتاده است.
اظهارات متناقض وزير ICT و معاونش در نياز كشور به تلفن همراه اعتباري
درست زمانيكه اكثريت نمايندگان مجلس تلاش يك شركت دولتي براي پيشفروش مجدد سيمكارت و نيز ورود به عرصه جديد ارائه سيمكارتهاي اعتباري را محكوم و آن را خلاف فرمان رهبري در خصوص اصل 44 ارزيابي ميكنند، وزير ارتباطات بيتوجه به اين واكنشها، بار ديگر از ارائه سيمكارتهاي اعتباري دولتي ونيز پيشفروش نامحدود تلفن همراه حمايت كرد.
به گزارش فارس، نكته جالب توجه در حمايت اخير دولت از هر چه بزرگتر شدن بدنه حاكميت و تصديگرياش، اظهارات متناقض وزير ارتباطات با معاون مخابراتي وي است.
محمد سليماني وزير ارتباطات هفته گذشته و درست چند روز مانده به حضورش در مجلس براي پاسخگويي به مشكلات اين وزارتخانه، براي توجيه دلايل اصرار دولت براي ورود به يك عرصه جديد كه دو اپراتور غيردولتي در آن عرصه فعال هستند، گفت: «كشور به حدود 15 ميليون سيم كارت اعتباري نياز دارد.»
اين در شرايطي است كه معاون مخابراتي همين وزارتخانه، چندي پيش در يك مراسم رسمي، نياز كشور آن هم تا پايان برنامه چهارم توسعه را حدود 10ميليون سيمكارت اعتباري پيشبيني كرده بود.
حال پرسش اينجاست كه منبع اين آمارها وتحليل هايي كه هر روز از سوي مسئولان محترم اعلام ميشود كدام است كه يكباره ميزان نياز كشور در مدت زمان كوتاهي تا 50درصد افزايش مييابد.
بايد منتظر ماند شايد اين پرسش را وزير محترم روز سه شنبه به نمايندگان ملت پاسخ دهند.
آقای مخابرات! تماس با تلفن همراه در حین رانندگی ممنوع است
م.ر.بهنام رئوف - هفته گذشته یکی از پرکارترین هفتهها برای نمایندگان مجلس هفتم در کمیسیون صنایع و معادن و در بخش ارتباطات بود. با توجه به دعوت وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات به صحن علنی مجلس در هفته جاری، بهنظر میرسد مجلسیها نسبت به عملکرد وزارت متبوع سلیمانی حساس شدهاند. این حساسیتها در گفتوگوهای هفته گذشته اعضای کمیسیون صنایع و معادن و کمیته مخابرات مجلس با رسانهها بسیار مشهود بود.
به اعتقاد نمایندگان مجلس، وزارت ارتباطات در بحث ارتقای کیفیت تلفنهمراه ضعیف عمل کرده و ضعف خود را گردن دیگران که همان پیمانکاران ارتباطات سیار است میاندازد. مجلسیها همانند سال گذشته معتقدند که ثبتنام سیمکارت تلفنهمراه در بهمنماه جاری از سویی و ورود شرکت ارتباطات سیار در عرصه سیمکارتهای اعتباری از سویی دیگر با اصل 44 قانون اساسی که چندی پیش مواد تکمیلی آن نیز از سوی مقام معظم رهبری ابلاغ و بر لزوم بهکارگیری آن تاکید شده در مغایرت است. کما اینکه بهزعم کارشناسان و شواهد موجود سیمکارتهای اعتباری موسوم به تالیا نیز همان سیمکارتهای اعتباری مخابرات محسوب شده و مجتمع صنعتی رفسنجان در حقیقت پیمانکار شرکت مخابرات ایران برای راهاندازی و تجهیز شبکه اعتباری محسوب میشود.
به اعتقاد کارشناسان و نمایندگان مجلس فقدان پروانه بهرهبرداری برای اپراتور اول تلفنهمراه که همان شرکت ارتباطات سیار است باعث عدم جوابگویی مسؤولان این اپراتور و به نوعی موجب مصونیت نیمهقانونی و مبهم این شبکه پرمشترک و ثروتمند دولت شده است.
محمود خسروی، رییس سازمان تنطیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز بر همین باور است و میگوید: چون اپراتور اول یک اپراتور دولتی است، برای صدور پروانه یا باید تا زمان ورود این اپراتور به بخش خصوصی صبر کرد و یا اینکه پروانه موقت برای این اپراتور صادر کرد. در عین حال خسروی پایان سال جاری را زمانی مناسب برای ارایه پرونده موقت اعلام میکند.
اما با وجود این مسایل وزارت ارتباطات و پولسازترین زیرمجموعهاش یعنی شرکت ارتباطات سیار همچنان با توجیه وجود تقاضا در بازار بر ثبتنام تلفنهمراه در دو بخش عادی و اعتباری اصرار میورزند. نکته قابل توجه در سخنان مدیران وزارت آیسیتی به تغییر نگرش و موضع آنها نسبت به مسایل کیفی تلفنهمراه بازمیگردد.
پیش از این مدیران شرکت مخابرات ایران و ارتباطات سیار بر فقدان مشکل و افزایش سطح کیفی شبکه تلفنهمراه در سال جاری تاکید داشتند، اما چندی پیش در بازدید وفا غفاریان، رییس هیاتمدیره شرکت مخابرات ایران از بخش مونیتورینگ شرکت ارتباطات سیار بر وجود مشکل در این شبکه تاکید شد. معاون پارلمانی وزیر ارتباطات نیز در نظر گرفتن زمان برای بهبود کیفیت را غیرممکن اعلام کرد. هرچند که او تابستان گذشته مدعی فقدان مشکل در شبکه و رسیدن به استانداردهای جهانی بود.
به هر حال به اعتقاد مدیران وزارت ارتباطات آنتندهی تلفنهمراه در 40 اتوبان و بزرگراه تهران، تحت پوشش کامل قرار گرفته و مکالمات در محدوده مذکور بدون قطعی مستمر انجام میشود. با توجه به ممنوعیت استفاده از تلفنهمراه در حین رانندگی و در نظر گرفتن جرایم سنگین برای رانندگان قانونشکن این سؤال پیش میآید که آیا این همه تبلیغ برای پوششدهی مناطقی که قطعا تعداد مخاطبان آن بسیار ناچیز است، میتواند توجیهی در عملکرد ارتباطات سیار بر افزایش کیفیت تلفنهمراه در تهران باشد؟
هفته گذشته بخش ارتباطات کشور بهغیر از مشکلات و اختلالات همیشگی خود شاهد یک موضوع جدید در بخش تلفنهمراه بود. شایعه کپی سیمکارت، خبری بود که بهسرعت در بین طرفداران این وسیله ارتباط جمعی پخش و باعث واکنش و تکذیب از سوی مقامات وزارت ارتباطات شد. این در حالی است که شواهد موجود و اظهارات برخی از کارشناسان علم مخابرات بر صحت این قضیه تاکید دارد، اما مسؤولان وزارت ارتباطات مدعی هستند که سیمکارتهای فعلی موجود در بازار از سیستم پیچیدهای برخوردار است و اخباری از این دست را تنها شایعه و ایجاد بازاری مکاره میدانند. در عین حال و علیرغم تکذیب مسؤولان برخی از منابع آگاه از وجود پروندههای شکایتمشترکان که مربوط به همین موضوع میشود در وزارت ارتباطات خبر میدهند.
تمام این مسایل در حالی مطرح میشوند که مجموعه مسؤولان وزارت ارتباطات و سازمان زیرمجموعه این وزارتخانه یعنی سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی نیز خبر از تصویب واگذاری سیمکارتهای اعتباری در کمیسیون تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی آن هم طی روزهای آتی میدهند
آمادگی مجلس برای پی گیری مطالبات شرکت های خصوصی
عضو کمیسیون صنایع و معادن مجلس وقتی از در هفتهنامه داخل میآید، با همه به گرمی احوالپرسی میکند. علیرغم عضویت در کمیته مخابرات و کمیسیونهای بررسی قرارداد اپراتور دوم و عضویت در هیاترییسه کمیته اقتصادی اصولگرایان مجلس چندان در مباحث ICT در رسانههای شناخته شده نیست یا حداقل نمیخواهد با مصاحبههای متعدد در این زمینه خود را فعالتر نشان دهد. او متخصص Level-5 الکترونیک تحت لیسانس M.T.S انگلستان است و پیش از نمایندگی مجلس در عقیدتی سیاسی ارتش نیز سابقه فعالیت داشته است.
* بهعنوان اولین سؤال، رویکرد مجلس هفتم در بخش آیسیتی چیست؟
حساسیت مجلس هفتم نسبت به بحث ICT یک حساسیت ویژهای است که شروع آن هم با بررسی قرارداد اپراتور دوم آغاز شده است. این حساسیت باعث شد تا کمیسیون مشترکی را برای بررسی ویژه این قرارداد تشکیل دهیم. بر همین اساس بازدیدهای مختلفی را از مراکز متعدد داشتیم. توانمندیهای مختلفی را که در کشور در همین زمینه وجود دارد چه در تهران و چه در شهرستانها در دو بخش خصوصی و دولتی مورد بررسی و بازدید قرار دادیم. جلسات متعددی را با کارشناسهای مربوطه در بخش دولتی و بهویژه دانشگاه برگزار کردیم و از زوایای مختلف این مسئله را بررسی کردیم.
در بحث اپراتور دوم چون اولین گامی بود که در بخش ارتباطات در این ابعاد و وسعت در اختیار بخش خصوصی قرار میداد و از توانمندیهای بخش خصوصی بهرهمند میکرد بر این اعتقاد بودیم که با یک پایه مناسب وارد این عرصه شویم تا در آینده بتوانیم بهرهبرداری مناسبی از این پروژه داشته باشیم.
در برنامه چهارم توسعه توجه ویژهای به بخش ارتباطات و فناوری اطلاعات شده است و دلیل آن هم این است که ما به سمتی حرکت میکنیم که آینده ما بر مبنای یک اقتصاد دانشمحور استوار باشد. اقتصاد دانشمحور هم در گروی توسعه بخش IT و ICT در سطح کشور و توسعه ارتباط در کل جهان است، در نتیجه باید باندهای فرکانسی پهن مناسب در اختیار داشته باشیم تا بتوانیم بهموقع و به اندازه با جهان ارتباط داشته باشیم و مانعی برای کارهای تحقیقاتی در داخل کشور وجود نداشته باشد.
امروز اگر بخواهیم شعار تولید علم را در کشور جدی بگیریم، یقینا باید توجه ویژهای به بخش IT و ICT در کشور داشته باشیم. بر همین اساس یک بخش کار برای رسیدن به اهداف فوق رفتن به سوی دولت الکترونیکی است. اگر قرار باشد دولت الکترونیکی را تشکیل دهیم، باید سازوکارهای مناسب آن را فراهم کنیم که بهترین زمینهساز برای آن همان توسعه بخش IT و ICT است که باید وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و مجموعه شرکتهایی که در این زمینه فعال هستند بسترهای لازم برای رسیدن به این مهم را فراهم سازند.
در حال حاضر فعالیتهایی از این دست هرچند اندک در کشور آغاز شده است، بهعنوان مثال در بحث ثبتنام در مقطع کارشناسی ارشد امسال شاهد نامنویسی اینترنتی هستیم و یا در رابطه با خدمات شهری برخی از فعالیتهای موجود را در بستر اینترنت قرار دادیم.
فعالیتهایی از این دست باعث روشن شدن برخی از حقایق برای ما شد. بهعنوان مثال این سؤال برای ما پیش آمد که اگر قرار است دولت الکترونیکی را در ابعاد کلان داشته باشیم و تمام اطلاعات خود را در بستر اینترنت قرار دهیم، آیا قرار است این اطلاعات و ارتباطات داخلی ما در مراکز دادهای خارج از کشور باشد و از آنجا در اختیار ما قرار گیرد یا اینکه میتوانیم اینترانتی داشته باشیم که تمام روند ارتباطی در داخل کشور قرار داشته باشد.
الزامی وجود ندارد که تمام اطلاعات و ارتباطات کشور در دست کسانی باشد که روزی علیه و به ضرر خودمان مورد استفاده قرار بگیرد.
بر همین اساس تفکری تحت عنوان شبکه اینترنت ملی مطرح شد. سال گذشته در بودجه سال 85 مبلغی برای آن در کمیسیون لحاظ شد که چون فضای مجلس برای این مهم آماده نبوده و از طرف دیگر چون وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات نیز این موضوع را در برنامههای خود قرار نداده بود نتوانستیم صحن مجلس را برای تصویب 10 میلیارد تومان اعتبار برای شروع کار قانع کنیم. ولی امسال طی نشستهایی که داشتیم خواستیم حتما این پروژه در برنامه کاری وزارت ICT و جزء بودجه سال 86 قرار بگیرد. خوشبختانه در حال حاضر هم مجلس و هم دولت آمادگی لازم برای پذیرش این طرح را دارند. نمایندگان مجلس تفاوت بین استفاده از شبکه ملی اینترنت را با استفاده از شبکه جهانی درک کردهاند. البته این کار به معنی محدود کردن اینترنت نیست و قرار نیست با ایجاد شبکه ملی اینترنت دسترسی به اینترنت جهانی محدود شود بلکه قرار است با این کار استفاده از شبکه بهبود یابد. اگر بتوانیم به این سؤال پاسخ دهیم که چه کسانی باید به اینترنت ملی دسترسی داشته باشند و چه کسانی به اینترنت جهانی دسترسی داشته باشند، خیلی از مشکلات حل میشود.
میزان مصرف پهنای باند در دانشگاهها، مراکز تجاری، مراکز فرهنگی و بهطور کلی در تمام زمینههای استفاده از اینترنت باید مشخص باشد. اگر شبکه ملی داشته باشیم، هم خیلی از هزینههای پهنای باند بینالمللی کاهش مییابد و هم در مواقع بحران میتوانیم آسیبپذیریهای موجود را کاهش دهیم. زمانی که هزینهها کاهش یابد، دسترسی افراد بیشتری به شبکه مهیا میشود و در نتیجه بهعنوان مثال در خیلی از روستاهای دورافتاده که بهدلیل تعداد کمی دانشآموزان امکان ساخت مدرسه وجود ندارد، میتوان با استفاده از شبکه آموزش مجازی، آموزش و پرورش را با هزینهای پایینتر به آن مناطق برد.
* بحث آیتی و آیسیتی در کشور ما بیشتر در دو محور سختافزار و شبکه خلاصه میشود، حال آنکه مهمترین بحث در شبکههای اینترنتی و اطلاعرسانی محتواست که در ایران تاکنون فعالیت درخور توجهی نسبت به آن صورت نگرفته است. در این مورد چه نظری دارید؟
اگر با همین برنامه پیش رویم، در آینده باید بهجای کابل مسی از فیبر نوری استفاده کنیم و یا در بخش اپراتورهای تلفنهمراه بهجای نسل اول و یا دوم باید بهسمت استفاده از نسل 5/2 و یا حتی سه پیش برویم. زمانی که فناوری در کشور بهروز شود، بهطور قطع بهتدریج محتوای مورد نیاز آن هم تامین میشود. اگر میخواهیم شبکه ملی اینترنت داشته باشیم، به این معنی نیست که دسترسی به سایر منابع موجود غیرممکن است و فقط باید از محتوای داخلی استفاده شود. بر اساس آمار موجود در حال حاضر بالغ بر 20 میلیون کاربر اینترنت در کشور وجود دارد، همه این افراد در اینترنت از چه چیزی استفاده میکنند؟ چه سرعتی نیاز دارند؟ و یا در چه ساعاتی از روز به اینترنت متصل میشوند؟
اگر به این سؤالها پاسخ مناسب داده شود، پهنای باند واقعی مورد نیاز بهدست خواهد آمد. وقتی سرعت اینترنت کاهش پیدا میکند، بهخاطر ارتباطاتی است که ضرورت ندارد برای آن پهنای باند اشغال شود. اگر شبکه ملی اینترنت بهوجود آید، بار بینالمللی پهنای باند سبکتر میشود، پهنای باند آزادتر میشود و در نتیجه دسترسیهای بینالمللی حقیقی آسانتر و سریعتر برقرار میشود.
* اما ما محتوایی در شبکه نداریم.
محتوا را میتوان ایجاد کرد.
* بهتر نیست اول محتوا را ایجاد کرد و بعد بهسراغ شبکه رفت؟
فکر خوبی است و باید این کار هم انجام شود.
* ولی در حال حاضر شما فقط شبکه را ایجاد میکنید؟
ما با این کار سرعت دسترسی به اینترنت را افزایش میدهیم.
* برای تولید محتوا چه کاری انجام دادهاید؟
برای این کار دانشگاهها و تمام نهادها و سازمانهایی که میتوانند در این زمینه فعالیت داشته باشند باید وارد عمل شوند. بهنظر من باید بفهمیم استفادهای که از اینترنت در حال حاضر در کشور صورت میگیرد در چه زمینهای است؟
حتی میتوان با تهیه پرسشنامه این کار را انجام داد و فهمید چند درصد علمی از اینترنت استفاده میکنند؟ چند درصد از بخش تفریحی استفاده میکنند؟ بعد خواهید دید که آن چیزی که الان بهعنوان پهنای باند در کشور هزینه میشود کم نیست بلکه برعکس رقم خوبی است و ما بهدرستی از آن استفاده نمیکنیم. اگر بتوانیم تمامی این موارد را به تفکیک داشته باشیم، میتوانیم مدیریت خوبی در این زمینه داشته باشیم و همه از پهنای باند موجود استفاده داشته باشند.
* با توجه به بحثی که داشتید بهنظر میرسد بر سر این مسئله که چه استفادهای از اینترنت در کشور صورت میگیرد بین مسؤولان کشور اختلافنظر وجود دارد. اینکه به یکباره سرعت اینترنت برای کاربران عادی به 128 کیلوبیت کاهش مییابد گواه همین امر است، در اینباره نظر مجلس چیست؟ بهنظر مجلس کاربر اینترنت واقعا به چه سرعتی نیاز دارد؟
اینکه خواستیم نظرسنجی شود و میزان مصرفی پهنای باند تفکیک شود به همین دلیل است. استفاده اینترنت در دانشگاهها به یک پهنای باند نیاز دارد، استفاده شخصی و در منزل به یک پهنای باند خاص دیگر. ما حتی میتوانیم بستری مناسب را برای کاربران خانگی که به سرعتی بالای 128 نیاز دارند فراهم کنیم که این کار را وزارت ارتباطات باید مدیریت کند و وزارت ICT باید پهنای باند را متناسب با کاربرها تعریف کند.
* برخی از همان کاربرهای خانگی که شما به آن اشاره میکنید دانشگاهیان هستند.
این امر قابل شناسایی است. کاربران میتوانند با پر کردن یک فرم مشخصات خود را به همراه پهنای باند درخواستی اعلام کنند که فکر میکنم این کار واقعا ضروری است و باید انجام شود.
بخش دیگر کار آیسیتی روستایی است. ما موظفیم مقوله ارتباطات را به این چند ده هزار روستایی که داریم وارد کنیم. تا بهحال تمام روستاهای کشور از نعمت برق و آب آشامیدنی برخوردار شدند.
ما باید اینترنت و ارتباطات را هم به روستاها ببریم. یکی از معضلات گستردهای که ما در روستاها داریم، پرداخت قبضهای آب و برق است. در خیلی از روستاها برای پرداخت قبض آب و برق و تلفن افراد باید هزینههای بیشتری متقبل شوند و به شهر بروند تا بتوانند قبضهای خود را پرداخت کنند. در دفاتر خدمات روستایی چند خدمت پیشبینی شده است. مخابرات، پست، آیتی و پستبانک و حتی پیشبینی کردهایم که هر روستا یک خودپرداز داشته باشد. در حال حاضر در دو هزار و 500 روستا این کار صورت گرفته که بر اساس برنامه چهارم توسعه این رقم باید به 10 هزار روستا افزایش یابد. دولت در این زمینه تعهد داده که تا پایان برنامه چهارم به این تعداد دست بیابیم هرچند که بهشخصه معتقدم با سازوکارهایی که فراهم میشود این رقم باید به 20 تا 30 هزار روستا افزایش پیدا کند و بخش خصوصی را وارد عرصه کنیم.
وقتی که ما در حال حاضر در کشور بالغ بر 72 هزار کیلومتر فیبر نوری داریم، در نتیجه باید از آن نهایت استفاده را داشته باشیم چون کابل فیبر نوری نعمت بزرگی برای ارتباطات محسوب میشود.
* بهغیر از پرداخت قبوض آب و برق، یک روستایی چه خدمات دیگری میتواند از دفاتر خدمات آیسیتی روستایی بگیرد؟
یک نمونه آن بحث خدمات آموزش از راه دور است. وقتی این کار بهطور موفق صورت گیرد، بهخصوص در روستاهایی که نزدیک شهرها هستند، باعث کاهش جمعیت شهری شده و بسیاری از روستاییانی را که برای ادامه تحصیل به شهرها مهاجرت کردهاند به بازگشت به روستاهای خود تشویق میکند.
حرکت بهسمت ارایه خدماتی از این دست باعث کاهش تنشهای اجتماعی میشود.
* نکاتی که به آن اشاره میکنید بسیار عالی است، اما آموزش الکترونیکی هنوز داخل شهرها هم فراهم نشده است چه برسد به روستاها.
چون تا بهحال بهطور جدی دنبال نشده است. باید برای برنامههایی از این دست یک اراده کلی وجود داشته باشد. ما این برنامهها را در دستور کار برنامه پنجساله چهارم قرار دادیم و باید تا پایان برنامه به شاخصهایی که تعریف کردیم دست یابیم.
* درباره آییننامه ساماندهی سایتهای اینترنتی بهعنوان فعال حوزه چه نظری دارید؟ آیا سایتهای اینترنتی هم باید همانند روزنامهها به وزارت ارشاد مراجعه کرده و درخواست فعالیت بگیرند؟
برای پاسخ به این سؤال بد نیست که روال موجود در کشورهای دیگر را هم مقایسه کنیم. آیا واقعا در اروپا و آمریکا هم افراد، آنقدر آزاد هستند که یک وبلاگنویس بتواند با درج مطالب و تصاویر در وبلاگ خود آبروی یک شهروند عادی را زیر سؤال ببرد؟
فکر میکنم در عین حال که امکانات و تسهیلات لازم را برای نشر در محیط وب فراهم میکنیم این کار را باید ضابطهمند هم بکنیم. اگر محیط وب قانونمند نباشد، در آیندهای نزدیک بهمشکل میرسیم.
* در دنیا این کار قانونمند شده است؟
بله
* توسط چه نهادی؟
به هر حال در کشورهای دیگر هم وزارت ارشاد و یا نهادی که مربوط به امور فناوری اطلاعات باشد این کار را انجام دادهاند.
* حتی برای وبلاگها؟
بهطور کلی هر اطلاعاتی که در محیط وب منتشر میشود شناسنامهدار است و باید بالاخره فردی مسؤولیت مطلب منتشر شده را بپذیرد، اما چون قانونی در کشور ما در این زمینه تاکنون وجود نداشته این ابهامات بهوجود میآید. در حال حاضر قانون جرایم رایانهای و اینترنتی در کمیسیون صنایع و کمیسیون قضایی و امنیت ملی مجلس در حال بررسی و پیگیری است. در مورد ضوابطی که از سوی وزارت ارشاد تعیین شده تا بررسی نشود نمیتوانم اظهارنظری داشته باشم ولی در ضرورت وجود چنین قانون و نظارتی بهشخصه تاکید دارم. با این کار میتوانیم سلامت محیط وب را حفظ کرده و آسیبپذیریهای جنبی را کاهش دهیم.
با توجه به اینکه در حال حاضر بالغ بر دو میلیون وبلاگ فعال و وبلاگنویس در کشور وجود دارد جدای آن 20 میلیون کاربری که خودتان اشاره کردید، خیلی از وبلاگنویسان با نام خود مطالب را منتشر میکنند و خیلی هم یا بدون نام و یا با نام مستعار. با بهکارگیری این قانون و در صورتی که مراجعهای از سوی وبلاگنویسان صورت نگیرد، فکر میکنید چه اتفاقی بیفتد؟ آیا سایتهایی که مراجعهکننده نداشتهاند مسدود خواهند شد؟
من اعتقادی به بستن ندارم، بلکه معتقدم فعالیتهایی از این دست باید مدیریت شده و دارای ضابطه باشد. متولی ضابطهمندی و مدیریت هم مشخص است. در عین حال چون موضوعاتی از این دست با عموم مردم سروکار دارد، بخش خصوصی هم باید نظر خود را در این زمینه ارایه کند. اگر این موضوع در کمیسیون مطرح شود، بهطور قطع ما از بخش خصوصی برای ارایه نظرات و راهکار دعوت خواهیم کرد. هیچ جای دنیا شما مطلبی بدون شناسنامه در محیط وب نمیتوانید پیدا کنید. این بحث ظرافتهای خاص خود را دارد و وظیفه جامعه، دولت، مجلس و همه مردم بر این است که سلامت و صیانت افراد و جامعه را در محیط مجازی حفظ کنیم.
* در رابطه با این موضوع افرادی هستند که چون در رسانههای رسمی با ممنوعیت و محدودیت مواجه شدهاند برای انتشار افکار و عقایدشان به محیط وب رو آوردهاند، در عین حال افرادی هم هستند که بدون هیچگونه تخطی از قانون به کار روزمره خود در محیط وب مشغول هستند، تکلیف دسته دوم چیست؟ فکر نمیکنید با این کار محدودیت برای این افراد قائل میشوید؟
سعی ما در مجلس بر این است که نگذاریم در روند اجرایی این کار محدودیتی برای فعالان در محیط اینترنت ایجاد شود تا افراد از جاهای دیگری سر دربیاورند. ما میخواهیم این محیط آزاد بماند، اما قانونمند و باضابطه. قرار هم نیست قوانین دستوپاگیری وضع شود، حتی ممکن است در برخی از موارد ضابطههای تصویب شده قابل اجرا نباشد و یا اجرای آن مشکل باشد. به هر حال قرار است در این مورد کارشناسی شود تا بتوانیم به استانداردهای قابل اجرایی دست پیدا کنیم.
* بهنظر میرسد در حوزه ICT بخش خصوصی در دولت جدید کمتر مورد توجه قرار گرفته و مسؤولان وزارت ارتباطات چندان تمایلی برای واگذار کردن امور به بخش خصوصی ندارند. بیشتر شرکتهای آیسیتی با مشکلات مالی روبهرو شده و مطالبات بسیاری از بخشهای دولتی دارند. تحلیل و ارزیابی شما از رابطه بخش دولتی با بخش خصوصی چگونه است؟
بر این اعتقادم که با توجه به تشکیل معاونتی بهنام تنظیم مقررات در مجموعه وزارتخانه باید سریعتر مشکلات بخش خصوصی با بخش دولتی حل شود.
یکی از مباحثی که در کمیته مخابرات کمیسیون صنایع و معادن مجلس در دست پیگیری است، بحث دفاتر خصوصی ارایه خدمات آیسیتی است، در برخی از موارد قانونی برای این دفاتر تصویب شده است. قوانینی وجود دارد که از حد طاقت این مراکز خارج بوده و قابل اجرا نیست، حتی برخی از موارد قانون دستوپاگیری هم در سر راه فعالیت این دفاتر وجود دارد. با جلساتی که در کمیته و با حضور بخش خصوصی و سازمان تنظیم مقررات برگزار شده، مشکلات موجود مطرح شد و قرار است سریعتر مشکلات موجود مرتفع شود و پاسخ مناسب از سوی وزارت ارتباطات به مجلس داده شود.
معتقدم که بر اساس برنامه چهارم، بودجه سال 85 و چشمانداز 20 ساله کشور بهسمتی در حال حرکت هستیم که در حوزه آیتی، مخابرات، تلفن ثابت و تلفنهمراه دولت در نظر دارد بخش خصوصی را بهطور جدی به عرصه وارد کند. انتظار ما از بخش خصوصی این است که فعالیتهای خود را گسترش دهد. در حال حاضر شاهد اجرای فعالیتهایی در بخش پیمانکاری هستیم، اما در بخش نرمافزار و سختافزار بهنظر میرسد که بخش خصوصی فاقد توان رقابتی بوده و صرفا در حد نمایندگی محصولات خارجی فعال است، در صورتی که انتظار ما از بخش خصوصی حضور افراد توانمند در عرصه و رفتن بهسوی تولید است.
بهتازگی برای حمایت از بخش خصوصی قراردادی برای ایجاد ظرفیت شش میلیون خط تلفنهمراه ایجاد شده است. همچنین زمینههای لازم برای تولید گوشی تلفنهمراه توسط بخش خصوصی فراهم شده است. اپراتورهای تلفن ثابت و تلفنهمراه هم در بخش خصوصی ایجاد و در حال فعالیت هستند.
اما هستند شرکتهای خصوصی که در مناقصات شرکت کرده و پروژه خود را تحویل دادهاند، اما در بخش پرداخت از سوی دولت با مشکل روبهرو شدهاند.
متاسفانه مواردی از این دست در کشور وجود دارد و من از اینجا از شرکتهایی که دچار مشکلاتی از این دست شدهاند میخواهم مشکلات خود را به مجلس منعکس کنند و مطمئن باشند که ما در مجلس به مشکلات آنها رسیدگی میکنیم. دولت باید حمایت خود را از بخش خصوصی بیشتر کند.
* بخش خصوصی چگونه میتواند با مجلس رابطه برقرار کند؟
کمیسیون صنایع و معادن این امکان را فراهم کرده است که آن دسته از افرادی که در بخش خصوصی با مشکل روبهرو شدهاند با مجلس مکاتبه داشته و یا حتی با نمایندگان دیدار داشته باشند و مشکلات خود را منعکس کنند و مطمئن باشند که به مشکلات آنها رسیدگی خواهد شد. علاوه بر کمیسیونهای تخصصی، کمیسیون اصل 90 نیز برای دریافت شکایات فعالان بخش خصوصی آمادگی دارد. هر جا مشاهده کنیم که حرکتی با روند خصوصیسازی مثبت مغایرت دارد، با آن برخورد خواهیم کرد چون سیاست کلی نظام واگذاری تصدیگریها به بخش خصوصی است.
* بهعنوان آخرین سؤال، ارزیابی مجلس از عملکرد وزارت ارتباطات چیست؟ بهعقیده مجلس هفتم وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در چه بخشهایی ضعف داشته و در چه بخشهایی قوی عمل کرده است؟
چند کار اساسی در سال 85 صورت گرفته است. یکی واگذاری هفت میلیون خط تلفنهمراه به متقاضیان است چه از لحاظ کمی و چه از لحاظ کیفی. نقاط کور شبکه تلفنهمراه کاهش پیدا کرده هرچند که استانداردهای جهانی و تعاریف بینالمللی در استفاده از تلفنهمراه از سوی مشترکان رعایت نمیشود. بر اساس آمار بیش از صد هزار نفر در طول یک روز بالغ بر 30 دقیقه بهصورت مداوم از تلفنهمراه استفاده کردهاند در حالی که استاندارد استفاده از تلفنهمراه دو دقیقه است در صورتی که استفادههایی از این دست فرکانس را اشغال کرده و شبکه را با مشکل مواجه میکند.
ارایه هفت میلیون خط در طول یک سال در کشور سابقه نداشته است. تالیا نیز طی یک سال گذشته فعالیتهای خود را گسترش و مراکز استانهای بزرگ را تحت پوشش قرار داد. اپراتور دوم فعالیت خود را آغاز کرد. زیرساختهای مخابراتی خوبی از جمله بهکار گرفتن 73 هزار کیلومتر فیبر نوری در کشور صورت گرفته و بهطور کلی معتقدم دولت در این بخش موفق عمل کرده است. مدیران ما در وزارت ارتباطات بسیار باتجربهتر از قبل شدهاند. البته عملکرد موفق وزارت آیسیتی به پایهگذاریهای گذشته نیز بازمیگردد. در نتیجه امروز هم باید پایهریزیهایی صورت بگیرد تا فردا بازدهیهای بیشتری را در این حوزه شاهد باشیم. روند فعلی مناسب است هرچند که بهتر از این میتواند باشد.
* شما روزانه چقدر از اینترنت استفاده میکنید؟
این سؤال را از نمایندگان نکنید، بهقدری وقت کم داریم که فقط آخر شبها فرصت استفاده از اینترنت برای ما باقی میماند. با این حال از همین زمان کم هم نهایت استفاده را میکنیم.
* عمدتا از چه سایتهایی بازدید میکنید؟
بهشخصه اخبار را پیگیری میکنم.
از وقتی که به ما دادید متشکریم.
* برای شما آرزوی موفقیت دارم و امیدوارم روزی بتوانید فعالیتهای خود را گسترش داده و اطلاعرسانی را از هفتهنامه به روزنامه ارتقا دهید.
منبع : بزرگراه فناوري
سيم كارت صفر كد هفت نيز به بازار عرضه شد
تاليانيوز- سيم كارت صفر كد هفت اپراتور دولتي صبح امروز دربازار خريد وفروش سيم كارت تهران عرضه شد
اين سيم كارت صفر كه 10ماه پس از ثبت نام دولتي سيم كارت و به قيد قرعه به مشتركان داده شده است تنها 10هزار تومان بالاتر از قيمت دولتي ثبت نامي (370هزار تومان) در بازار خريداري مي شود.
هم اكنون سيم كارت صفر كد هفت 370هزار تومان خريداري و با افزايش ده هزار توماني به فروش مي رسد.
سيم كارت هاي اپراتور اول تا كنون با كدهاي يك، دو ، سه ، چهار ، پنج و شش به بازار عرضه شده است
ثبت نام سيم كارت توسط دولت غير قانوني است
با توجه به سياستهاي ابلاغي اصل 44 قانون اساسي ، وزارت ارتباطات ملزم شده است تنها به دو مقوله زيرساخت و توزيع فركانس و نظارت بر آنها بپردازد و هرگونه تصديگري فعاليتهاي اجرايي توسط وزارت ارتباطات مغاير با سياستهاي اصل 44 بوده و غيرقانوني است.
سيد مصطفي سيد هاشمي، نايب رييس كميسيون ويژه اصل 44 و عضو كميسيون صنايع مجلس شوراي اسلامي ، درگفت و گو با خبرنگار ايلنا، ضمن اعلام اين مطلب، گفت: در كشوري كه بخش خصوصي آن حاضر است در همه زمينهها سرمايهگذاري كند نيازي به ورود دولت در اين زمينهها نيست.
وي، با بيان اين كه وزارت ارتباطات موظف است زيرساخت ارتباطي كشور را فعال كند، تصريح كرد: ورود به عرصه سيم كارت اعتباري و حتي ثبت نام و واگذاري سيمكارت معمولي در شرايط فعلي مغاير با اصل 44 است.
سيد هاشمي، تاكيد كرد: اعضاي كميسيون صنايع توصيه ميكنند وزارت ارتباطات وارد عرصه سيمكارتهاي اعتباري نشود، زيرا وظيفه اين وزارتخانه نظارت بر عملكرد اپراتورها و كيفيت خدمات است.
نايب رييس كميسيون ويژه اصل 44 هشدار داد؛ ما سعي ميكنيم وزارت ارتباطات را در اين خصوص قانع كنيم و در صورت عدم همكاري ، مجلس از سياستهاي نظارتي خود استفاده ميكند.
گفتوگو با کارشناس مخابراتی دانشگاه MIT ؛ تلفن های همراه در آینده
امروزه کمتر کسی است که با تلفنهمراه کار نکرده باشد و از مزایای آن بیخبر باشد. این وسیله کوچک که توانسته بیش از هر فناوری دیگری در زندگی مردم نفوذ کند به یکی از توانمندترین ابزارهای ضروری زندگی تبدیل شده، چنانکه بدون آن بیشتر ارتباطات ما با اطرافیان قطع میشود. از آنجایی که روز بهروز بر امکانات این ابزار افزوده میشود و تفاوت مدلهای جدید نسبت به مدلهای پیشین بسیار محسوس است، هیچکس بهدرستی نمیداند که تلفنهمراه به چه سمتی پیش میرود و در آینده شامل چه امکاناتی خواهد شد. مدت زیادی است که این سؤال علاوه بر ذهن کاربران، ذهن دانشمندان را هم بهخود مشغول کرده تا آینده مشخصی را برای تلفنهمراه پیشبینی کنند. نشریه Seattle Times برای آنکه بتواند تا اندازهای به این سؤال پاسخ گوید، گفتوگویی را با تریسیا دوری (Tricia Duryee) یکی از کارشناسان صاحبنام دانشگاه فناوری ماساچوست (MIT) انجام داده است.
آیا فکر میکنید که تلفنهمراه جای تلفنهای ثابت را خواهند گرفت؟ آیا این روند باعث خواهد شد تا مردم استفاده از تلفنهای ثابت را کنار بگذارند و تنها تلفنهمراه را به کار برند؟
اگرچه هماکنون بیش از 69 درصد مردم آمریکا از تلفنهمراه استفاده میکنند، تنها شش درصد آنها تلفنثابت خود را کنار گذاشتهاند و با اعتماد به فناوریهای جدید سعی کردهاند ارتباطاتشان را با اطرافیان حفظ کنند. این رقم چندان قابل ملاحظه نیست و من فکر میکنم هر اندازه که تلفنهمراه رشد کند، باز هم تلفنهای ثابت جایگاه خود را از دست نخواهند داد. کنار گذاشتن کامل تلفنهای خانگی مستلزم صرف هزینههای فراوان و فراهمکردن امکانات زیادی است که چندان مقرون بصرفه نیست و عملا غیرممکن بهنظر میرسد.
با این وجود نباید رشد تلفنهمراه را نادیده گرفت. برخی شرکتها نظیر RadioFrame Networks که از همکاران نوکیا محسوب میشود بر این باور است که میتواند تلفنهمراه را جایگزین تلفن ثابت کند. این شرکت بهتازگی دکلهای کوچکی ساخته که میتوان آنها را در منزل نصب کرد تا تماسهای تلفنی تقویت شوند. T-Mobile نیز بهتازگی فناوری را ارایه داده که با استفاده از آن میتوان شبکه داخلی تلفنهمراه (GPRS) را در آن واحد به شبکه Wi-Fi انتقال داد و از مزایای آن بهرهمند شد.
آنچه که هرگز نباید فراموش کرد قابلیتهای تلفنثابت است و بر این اساس تلفنهای همراه نمیتوانند بهطور کامل جای آنها را بگیرند. شرکتهای اینترنتی Skype و Vonage نیز چندی است که خدمات مخابراتی ارزانقیمت را به مشترکان خود ارایه میدهند. برای مثال، Skype به مشتریان خود اجازه میدهد تا با کانادا و آمریکا بهصورت رایگان تماس برقرار کنند و در حالی که Vonage خدمات مشابهی را در اختیار مشتریانش قرار داده، گفته میشود که تعداد مشترکان این شرکت از 6/1 میلیون نفر هم گذشته است.
نوکیا در زمینه اطلاعات،ارتباطات و جنبههای سرگرمی تلفنهمراه برای محصولات آتی خود چه تدابیری اندیشیده است؟
بد نیست بدانید شرکت نوکیا برای آنکه بازارهای جهانی را در سالهای آتی هم زیر سلطه خود نگه دارد سراغ امکانات تخصصی نرفته است و همچنان سعی میکند آن دسته از امکانات جدید را که به درد کاربران خانگی میخورد به محصولاتش بیفزاید. اما با این وجود برخی نکتهها وجود دارد که مردم به آن علاقه زیادی نشان میدهند. برای مثال، تصور کنید که شما یک فیلم سینمایی را از اینترنت خریده و آن را روی کامپیوتر شخصی خود بارگذاری کردهاید. شما برای آن پول پرداخت کردهاید و آن را بهدست آوردهاید. بعد شما به سراغ دوست خود میروید و به او میگویید که این فیلم را خریدهاید. در این حالت شما میتوانید به کمک تلفنهمراه به کامپیوتر خانگی خود دسترسی پیدا کنید و فیلم مورد نظر را در تلویزیون منزل دوست خود پخش کنید. بهکارگیری این فناوری شاید اندکی عجیب و غیرممکن بهنظر برسد، ولی توجه داشته باشید که شما به کمک آن میتوانید بهجای تماشای فیلم سینمایی در نمایشگر تلفنهمراه، آن را با کیفیت مناسب در تلویزیون ببینید.
کنترل همه این اتفاقات را تلفنهمراه شما در دست خواهد گرفت و زمانی که فیلم تمام میشود و شما به منزل خود میروید، دوست شما دیگر قادر به تماشای دوباره این فیلم نخواهد بود.
همچنین، شما میتوانید به کمک یک قفل دیجیتالی جدید دسترسی به موسیقي، فیلم، عکس و... روی کامپیوتر شخصی خود را غیرممکن کنید و زمانی که به اینترنت دسترسی دارید، از طریق تلفنهمراه این قفل را باز کرده و خودتان به این اطلاعات دسترسی داشته باشید.
اینها همان فناوریهایی هستند که نوکیا به مدلهای آتی محصولاتش خواهد افزود. شرکت نوکیا قصد دارد با استفاده از فناوریهایی از این دست، قابلیتهای مختلف تلفنهمراه را به کاربران نشان دهد. توجه داشته باشید که بهجز نوکیا، برخی شرکتهای دیگر نظیر GoGoMo، 3GUpload و Twango نیز اقداماتی را در این زمینه انجام دادهاند.
چرا سرعت رشد نسل جدید تلفنهای همراه در اروپا بیشتر از آمریکاست و کاربران این منطقه تمایل بیشتری به خرید این قبیل محصولات نشان میدهند؟
من فکر میکنم که این اتفاق به صنایع فعال در حوزه تلفنهمراه و نحوه فعالیت آنها مربوط میشود. راحتترین راهی که یک شهروند آمریکایی میتواند از طریق آن اقدام به خرید تلفنهمراه جدید بکند مراجعه به مراکز خدمات بیسیم و شعبات آنهاست. این راه محدودیتهای فراوانی را به همراه دارد و در نتیجه میانگین افرادی را که تمایل به خرید تلفنهمراه دارند کم میکند.
آمریکاییهایی که به خدمات بیسیم در این کشور دسترسی دارند میتوانند هر تلفنی که میخواهند خریداری کنند. در حقیقت، هر تلفنی که تبلیغ میشود برای این افراد کارایی دارد و بر این اساس، یک شهروند آمریکایی میتواند با مراجعه به سایت اینترنتی یکی از شرکتهای مربوطه نظیر سونیاریکسون (Sony Ericsson) هر تلفنهمراهی را که میخواهد خریداری کند. تنها مشکل موجود این است که این افراد باید به سیستم GSM در تلفنهای همراه توجه داشته باشند و تنها اگر مشترک شبکهCingular یا T-Mobile هستند تلفنی با امکانات بیسیم بخرند.
سیستم مخابراتی آمریکا با تمام امکاناتی که در اختیار مردم قرار میدهد، محدودیتهای فراوانی را به آنها تحمیل میکند و همین امر موجب شده تا کشورهای اروپایی در این زمینه از آمریکا پیشي بگیرند. امروزه دیده میشود که بیشتر مشترکان تلفنهمراه در اروپا به خدماتی نظیر Wi-Fi دسترسی دارند و میتوانند به کمک گوشی خود در سایتهای اینترنتی جستوجو کنند. به همین خاطر، نخستین مدلهای تلفنهمراه با استقبال گرم کاربران اروپایی مواجه میشود و پس از گذشت مدتی آمریکاییها بهسراغ آن میروند.
امروزه برای استفاده همزمان از کامپیوتر و تلفنهمراه مشکلات فراوانی وجود دارد. چه زمانی میتوانیم این دو سیستم را بدون هیچگونه مشکلی در کنار یکدیگر بهکار بریم و از مزایای آن بهرهمند شویم؟
اگرچه بر خلاف تلاشهای فراوانی که تاکنون در این زمینه صورت گرفته هنوز موفقیت چشمگیری کسب نشده است، باید بگویم که شما در آینده نزدیک شاهد تعامل دوسویه و متقابل تلفنهمراه و کامپیوتر خواهید بود. معمولترین روشهای ارتباطی کنونی بین این دو دستگاه مربوط به کارتهای حافظه و کابلهای USB میشود، اما بهعقیده من، تا چند سال دیگر تلفنهای همراه میتوانند مثل شبکههای کامپیوتری به این دستگاه متصل شوند. این یکی از چشماندازهای مایکروسافت برای چند سال آتی است. مایکروسافت معتقد است، سیستمهای مدیریت تلفنهمراه و کامپیوتر نباید با یکدیگر تفاوت داشته باشند و کاربران باید به کمک یک سیستم واحد،هر دوی این دستگاهها را مدیریت کنند.
آیا این امر ممکن خواهد بود که بدون استفاده از کارتهای حافظه اطلاعات را در تلفنهمراه ذخیره کرد و آن را به دیگر دستگاههای دیجیتالی انتقال داد؟
با توجه به اینکه کارتهای حافظه و کابلهای USB تنها روش انتقال اطلاعات ذخیره شده در تلفنهمراه به دیگر دستگاهها محسوب میشوند، برای حذف این دو فناوری و استفاده از فناوریهای جدید باید اندکی صبر کرد. شبکههای کنونی تلفنهمراه امکان انتقال انواع مختلف اطلاعات را برای مشترکان خود فراهم آوردهاند، اما با این وجود ارسال اطلاعات از یک تلفنهمراه به دنیای بیرون با کندی صورت میگیرد و مطالعات صورت گرفته در این زمینه هنوز به اتمام نرسیده است.
آن دسته از شرکتهایی که امروزه بر نسل سوم تلفنهمراه (3G) تمرکز کردهاند، تا اندازهای این مشکل را برای خود حل کردهاند و به مشترکانشان امکان میدهند که برخی اطلاعات را با سرعت بیشتر و بهصورت بیسیم ردوبدل کنند.
هزینههای بالای استفاده از تلفنهمراه عاملی است که همه مشترکان را با مشکل مواجه کرده است، در حال حاضر هزینه اشتراک در شبکهتلفنهمراه در آمریکا، ژاپن و اروپا چگونه است و در کدامیک از مناطق یاد شده کاربران مجبور به پرداخت هزینههای بیشتر هستند؟
باید توجه داشت که هزینههای استفاده از تلفنهمراه چندان هم زیاد نیست. من چندی پیش با نیگل کلیفورد (Nigel Clifford) مدیرعامل شرکت انگلیسی سیمبین (Symbian) در اینباره گفتوگو میکردم. این شرکت وظیفه ساخت سیستمعاملهای محصولات شرکت نوکیا را بر عهده دارد. در زمان ملاقات من با کلیفورد شرکت T-Mobile USA برای هر 1500 دقیقه مکالمه از مشترکان خود 99/39 دلار هزینه دریافت میکرد.
بهعقیده من- که البته کلیفورد نیز با آن موافق بود- اگر بخواهیم آمریکا، ژاپن و اروپا را از این منظر بررسی کنیم درخواهیم یافت که هماکنون گرانترین هزینههای استفاده از تلفنهمراه در اروپا پرداخت میشود. با وجود این، عرضه خدمات مختلف توسط اپراتورها موجب شده تا مردم هیچگونه نارضایتی را در این زمینه نشان ندهند و با وجود بالا بودن هزینهها، باز هم خدمات مختلف را بهکار برند.
آنچه که از هماکنون مهم است، افزایش روزافزون کارایی تلفنهای همراه است و من معتقدم، مدلهای هوشمند از این دستگاه در آینده رشدی چشمگیر خواهند داشت و بیشترین تاثیر را در بازارهای جهانی برجای خواهند گذاشت.
منبع : بزرگراه فناوري
مهم ترین پدیده آنلاین سال2007، ظهور Web 3.0 از تلفنهای همراه
حدود دو سال پیش یعنی در سال 2004 میلادی استفاده از اصطلاح "Web 2.0" بهتدریج در میان کارشناسان IT و صاحبنظران این حوزه متداول شد.
این اصطلاح به منظور توصیف نسل دوم خدمات مبتنی بر اینترنت به کار گرفته شده بود. منظور از این خدمات، سرویسهایی مانند سایتهای شبکهای اجتماعی مانند اورکات و My Space بود که راهاندازی آنها تحولی جدی در فضای مجازی ایجاد کرد و باعث شد زمینه فعالیتهای نوینی در اینترنت فراهم شود. فصل مشترک تمامی این فعالیتها تقویت همکاری آنلاین و به اشتراکگذاری انواع دیتا بود.
پس از راهاندازی سایتهای اجتماعی شبکهای، وبسایتهایی مانند Flicler و You Tube که به ترتیب امکان به اشتراکگذاری عکس و فایلهای ویدئویی را به کاربران میدادند، انقلابی در وب ایجاد کردند و منشاء تحولات جالبی شدند. کارشناسان معتقدند که سه فاکتور اساسی، شامل نیاز گسترده عمومی، فناوریهای خلاقانه و تبعیت از یک مدل تجاری بینظیر موجب موفقیت استثنایی و مداوم استفاده از ویدئو روی وب شده است.
آنان تصریح میکنند که همین سه فاکتور اساسی موجب شکلگیری مهمترین پدیده آنلاین سال 2007 خواهد شد که به اختصار پیدایش Web 3.0 نام گرفته است. منظور از وب 3 نسل سوم خدمات مبتنی بر وب است. اما این بار دستگاههای الکترونیکی سیار و بهخصوص تلفنهای همراه هستند که به پلاتفورم همکاری و استفاده از خدمات شبکهای در میان کاربران تبدیل میشوند.
یکی از ویژگیهای کلیدی Web 3.0 تبادل فایلهای ویدئویی و به اشتراکگذاری آنها از طریق PDAها، رایانههای جیبی و تلفنهای همراه است.
البته این پدیده نوظهور نیز مانند هر پدیده نوظهور دیگری مزایا و معایب خاص خودش را دارد و تحقق کامل آن با دشواریهایی روبهروست که در اینجا بدان میپردازیم.
نرمافزارهای معیوب
فناوری که به افراد امکان میدهد بهصورت بیسیم دست به بارگذاری فایلهای ویدئویی اینترنتی روی وسایل سیار خود بزنند بسیار نوپاست و دسترسی به آن هنوز در بسیاری از نقاط جهان ممکن نیست. بنابراین مهمترین و اولین مانع بر سر راه استفاده از این فناوری عدم دسترسی به آن است.
بنابراین کاملا بدیهی است در کشوری مانند ایران که انجام چند دقیقه مکالمه بدون دردسر و با کیفیت صدای قابل قبول هنوز یک رویا بهحساب میآید، دسترسی به اینترنت و بارگذاری فایلهای ویدئویی از طریق تلفنهمراه فعلا در حد خواب و خیال است.
اما در مرحله بعد به مناطقی از جهان میرسیم که تا حدی زیرساختهای فنی مورد نیاز برای ارایه خدمات Web 3.0 را فراهم آوردهاند. متاسفانه محدودیت در پهنای باند، مشکلات مربوط به کیفیت خدمات و توانمندیهای ناکافی سختافزاری از جمله معضلاتی است که اپراتورها با آن دست به گریبان هستند.
بهطور کلی کدگذاری فایلهای ویدئویی با استفاده از فرمت مناسب به گونهای که این فرمت بهراحتی توسط گوشیهای هوشمند، PDAها و رایانههای جیبی قابل قرائت باشد به یک مشکل دایمی مبدل شده که هنوز راهحل خوبی برایش پیدا نشده است.
به بیان دیگر مهندسان و مسؤولان امور فنی میگویند بسیاری از این مسایل حاصل مشکلات مربوط به پردازش، تحلیل و کدگذاری محتویات ویدئویی برای وسایل الکترونیکی سیار است.
از جمله نرمافزارهای پرطرفدار مورد استفاده برای مشاهده ویدئو روی وسایل الکترونیکی سیار نرمافزاری موسوم به Palm Media Studio است که توسط شرکت makayama Interactive طراحی شده است. این شرکت که مقر آن در آمستردام پایتخت هلند قرار دارد، در زمینه طراحی و عرضه نرمافزارهای چندرسانهای برای استفاده شخصی روی وسایل الکترونیکی سیار فعال است. Makayama مدعی است Palm Media Studio سریعترین و بهترین نرمافزار برای تبدیل فیلمهای DVD به فایلهای ویدئویی مناسب برای نمایش روی گوشیهای همراه هوشمند و PDAهاست.
در وبسایت این شرکت چنین آمده که صفحات کوچک تلفنهمراه در آینده به الگوی غالب برای مشاهده محتویات ویدئویی مبدل خواهند شد و نرمافزارهای ساخت Makayama ابزاری برای آینده هستند. اما آنهایی که Palm Media Studio را امتحان کردهاند میگویند که این نرمافزار چنین قابلیتی ندارد و آنقدرها هم خوب نیست. این نرمافزار باید بتواند در عرض 45 دقیقه فیلم DVD را به فرمت قابل پخش روی تلفنهمراه و گوشیهای هوشمند Palm مبدل کند.
اما در عمل و در حالی که گوشیهای Palm توانایی شناسایی و پخش فایلهای ویدئویی با فرمتهای avi، mpeg، mpg، asf، avr و vob را دارند، فایلهای تصویری تبدیل شده توسط این نرمافزار روی گوشیهای پالم باز نمیشوند. جالب اینکه این نرمافزار توانایی تبدیل مناسب فایلهای ضبط شده از اینترنت را هم ندارد.
در برخی موارد اگرچه فایل 3GP در ظاهر ایجاد شده، اما وقتی آن را روی گوشی کپی میکنند امکان مشاهده آن را نخواهند داشت.
کارشناسان میگویند: وقتی چنین مشکلات گستردهای برای انتقال فایلهای ویدئویی استاتیک از DVD یا رایانه روی وسایل الکترونیکی سیار وجود دارد، نمیتوان انتظار داشت که توزیع آنی و بیسیم این فایلها روی تلفنهمراه از طریق اینترنت ممکن باشد.
الگوبرداری سیار از You Tube
چند هفته پیش یک شرکت کانادایی بهنام Movidity ایدهای جالب و سودآور را مطرح کرد.
بنیانگذار و مدیر این شرکت فردی بهنام مائورو لولو است که تا بهحال طرحهای خلاقانه فراوانی را ؟ اجرا کرده است.
لولو بهدنبال تسهیل دسترسی به فایلهای ویدئویی و به اشتراکگذاری آنها با استفاده از وسایل الکترونیکی سیار است. وی در این مورد میگوید: وقتی گردانندگان You Tube با ایجاد سایتی برای آپلود، مشاهده و به اشتراکگذاری فایلهای ویدئویی به شهرت سرشاری رسیدند، به فکر افتادم که همین کار را برای کاربران وسایل الکترونیکی سیار انجام دهم.
وی به همین منظور سایتی به آدرس movy.tv را راهاندازی کرده تا دسترسی به محتویات چندرسانهای بهصورت بیسیم ممکن باشد.
movy.tv اولین سرویس به اشتراکگذاری سیار فایلهای ویدئویی در جهان بهحساب میآید.
دسترسی به این خدمات بهصورت محدود و برای برخی کاربران خاص از 15 دسامبر امکانپذیر شده و عموم مردم هم از 15 ژانویه سال 2007 به آن دسترسی خواهند داشت.
استفاده از خدمات movy.tv سه مرحله خواهد داشت:
1- کاربران ابتدا فایل ویدئویی یا صوتی خود را روی سایت movy.tv آپلود میکنند. این کار با آپلود فایل روی You Tube تفاوتی ندارد.
2- فایل صوتی یا تصویری آپلود شده بهطور خودکار بهصورت مناسب کدگذاری میشود تا روی وسایل الکترونیکی سیار قابل مشاهده باشد.
3- هر فردی که به PDA یا تلفنهمراه هوشمند دسترسی داشته و از خدمات نسل سوم تلفنهمراه بهره ببرد، میتواند فایلهای ویدئویی را مشاهده یا بارگذاری کرده و حتی آنها را به اشتراک بگذارد.
لولو میگوید که این سرویس طیف گستردهای از محصولات الکترونیکی سیار اعم از گوشیهای هوشمند متوسط تا PDAهای فوقالعاده پیشرفته را پشتیبانی میکند.
نرمافزار مورد نیاز برای استفاده از این خدمات از سایت movy.tv قابل بارگذاری بوده و بهطور خودکار روی گوشی نصب میشود. برای استفاده از این محصول گوشی باید به سیستمعامل ویندوز موبایل (نسخه سه به بالا) یا Palm (نسخه پنج به بالا) مجهز باشد. البته گوشیهای هوشمند بلاکبری و Pearl هم توسط این نرمافزار پشتیبانی میشوند.
استفاده از مرور و قابلیت Java Midp2 برای بهرهمندی از تمامی قابلیتهای این سرویس الزامی است.
Movidity درآمدزایی از طریق این سرویس را فراموش نکرده و قصد دارد از آگهیهای تبلیغاتی نیز در سرویس یاد شده استفاده کند.
بدون شک خدماتی چنین جذاب بهطور بالقوه توان موفقیت دارند، البته بهشرطی که با کیفیت مناسب و بدون مشکلاتی که سرویسهای بیسیم خدمات چندرسانهای معمولا با آنها مواجهند، ارایه شوند.
بد نیست بدانید که بنیانگذاران سایت You Tube، چاد هارلی، استیو چن و جاد کریم که هر سه در ابتدا کارمند PayPal بودند با راهاندازی این سرویس به اشتراکگذاری ویدئویی به درآمد سرشاری دست یافتند و سرانجام گوگل غول جستوجوی جهان با پرداخت 65/1 میلیارد دلار این سایت را خریداری کرد.
آیا Movidity میتواند موفقیت بینظیر You Tube را در جهان بیسیم تکرار کند؟
بدون شک با توجه به رقابت دایمی اپراتورها که حاصل آن کاهش درآمد آنان از محل ارایه خدمات صوتی و وابستگی بیشتر به ارایه خدمات ارزش افزوده و چندرسانهای برای مشترکان تلفنهمراه است، چشمانداز روشنی پیش روی Movidity قرار دارد. باید منتظر ماند و دید آیا سایت movy.tv به یک کسب و کار چند میلیارد دلاری مبدل خواهد شد یا خیر.
منبع : بزرگراه فناوري
پالم و آلتل،گوشي های هوشمند مجهز به Windows Mobile ارائه می دهند
تالیا نیوز- 26/9/1385- شرکتهای مخابراتی بی سیم "آلتل" و "پالم " روز جمعه اعلام کردند که با همکاری یکدیگر بر روی تلفن هوشمند جدیدی کار می کنند که به سیستم عامل Windows Mobile مجهز است.
بر اساس این خبر اطلاعات و جزئیات مربوط به جوانب مالی این قرارداد هنوز مشخص نشده است . Sunnyvale که یکی از زیرمجموعه های پالم است تلفن هوشمند مدل Treo 700wx را که بر اساس مدل 650 ساخته شده و از سیستم عامل Windows Mobile 5.0 نیز بهره می برد را ارائه خواهد داد.
Little Rock نیز که از زیر مجموعه های شرکت آلتل محسوب می شود ، اعلام کرده است که "تریو"ی جدید اولین تلفن همراهی است که بر مبنای سیستم عامل Windows mobile ارائه می شود و دسترسي به خدمات پرسرعت با استفاده از آن ممکن خواهد بود.
بر اساس این خبر ، گوشي جدید سُرعت مشاهده و ویرایش فایل های Word Mobile و Excel Mobile مایکرو سافت را افزایش خواهد داد و باعث می شود تا نحوه مشاهده فایل های PowerPoint Mobile و PDF ، ارتقا یابد.
همچنین استفاده کنندگان از گوشي جدید قادر خواهند بود با بهره گیری از Internet Explorer Mobile و Windows Media Player Mobile به برنامه ها و محتویات اینترنتی و چند رسانه ای دسترسی داشته باشند.
از طرف دیگر استفاده کنندگان قادر خواهند بود تا با بهره گیری از Microsoft Exchange Server 2003 از طریق تلفن همراه به ای میل نیز دسترسی داشته باشند.