آموزش جاوا اسکرپت [آرشیو] - انجمن شهر سخت افزار

Security

16-11-07, 11:16

اوا اسکرپت یک زبان اسکرپت نویسی تحت وب است که برای افزایش پویایی صفحات HTML استفاده می شود. از این زبان می توان برای ارزیابی اعتبار فرمهای HTML قبل از ارسال به سرور، شناسایی مرورگر کاربران، ایجاد انواع منو ها و بسیاری کارهای دیگر استفاده کرد.

نکته : باید توجه داشت که جاوا اسکرپت یک زبان طرف کاربر (Client Side) است توسط کامپیوتر شخصی کاربر تفسیر می شود. کدهای مربوط به جاوا اسکرپت توسط کاربر نهایی قابل مشاهده هستند پس توصیه می شود از آن برای مقاصد مهم نظیر اتصال به دیتابیس استفاده نشود.

می توان کدهای جاوا اسکرپت را به صورت تعبیه شده در صفحات HTML استفاده کرد و یا کدهای جاوا اسکرپت را در یک فایل جداگانه با پسوند js. ذخیره کرد ولی در هر صورت یان فایلها هم باید توسط یک صفحه HTML فراخوانی شده و نتیجه آنها در صفحات HTML نمایان خواهد شد.

بهتر است قبل از شروع به یادگیری جاوا اسکرپت با HTML و CSS آشنایی داشته باشد تا بتوانید به خوبی از قابلیتهای جاوا اسکرپت استفاده کنید. برای یادگیری زبانهای ذکر شده می توانید از پیوندهای زیر استفاده کنید :

آموزش HTML به زبان فارسی (Only the registered members can see the link)

آموزش سی اس اس (CSS) (Only the registered members can see the link)

برای آزمایش کردن اسکرپتهایی که می نویسید باید از مرورگری استفاده کنید که از جاوا اسکرپت پشتیبانی می کند. قابل ذکر است که تقریباً همه مرورگرهای جدید از جاوا اسکرپت پشتیبانی می کنند از جمله این مرورگرها می توان به اینترنت اکسپلورر (IE) که در ویندوز به صورت پیش فرض نصب می شود، فایر فوکس (Firefox) و اپرا (Opera) اشاره کرد. به خاطر داشته باشید که نسخه های قبل از نسخه 4.0 اینترنت اکسپلورر و Netscape از جاوا اسکرپت پشتیبانی نمی کنند.
----------------------------------------------------------------------
با تشکر از سایت Neopersia و سایت iranw3 (منابع آموزشی)

Security

16-11-07, 13:00

به طور کلی به سه طریق می توانیم از جاوا اسکرپت در یک صفحه استفاده کنیم:
وارد کردن اسکرپت در بخش <head> صفحه
وارد کردن جاوا اسکرپت در بخش <body> صفحه
استفاده از فایل اسکرپت خارجی

به یاد داشته باشید که می توانید از همه روشهای بالا به طور همزمان برای وارد کردن جاوا اسکرپت در صفحه استفاده کنید.

در دو روش اول کدهای جاوا اسکرپت به طور مستقیم وارد صفحه HTML می شوند. برای وارد کردن جاوا اسکرپت در این دو روش از تگ script استفاده می شود. تمامی کدهای جاوا اسکرپتی که می خواهید به طور مستقیم وارد صفحه کنید باید در تگ script قرار داشته باشند وگرنه مرورگر به جای به کار بردن آنها را به صورت متن در صفحه نمایش می دهد. معمولاً کدهای جاوا اسکرپت با ساختار زیر وارد صفحه می شوند :

<script language="javascript" type="text/javascript">
دستورات جاوا اسکرپتی که قصد استفاده از آنها را دارید در این قسمت وارد می شوند
</script>

در تگ بالا برای مشخص کردن نوع موتور اسکرپتی که مرورگر باید برای تفسیر کردن کد استفاده کند از دو شناسه language و type استفاده می کنیم.

وارد کردن اسکرپت در بخش <head>

در هنگام باز شدن یک صفحه وب عناصر موجود در بخش <head> قبل از سایر اجزای صفحه لود می شوند. معمولاً هنگامی کدهای جاوا اسکرپت در بخش <head> متن استفاده می شود که بخواهیم مطمئن شویم به هنگام نیاز کدهای ما لود شده اند.

در اینجا یک مثال از استفاده از جاوا اسکرپت در <head> را مشاهده می کنید:

<html dir="rtl">

<head>
<script language="javascript" type="text/javascript">
function message() {
document.write('<div align="center">کدهای جاوا اسکرپت موجود در <head> صفحه قبل از سایر اجزای صفحه لود می شوند <br> این متن به وسیله همین نوع اسکرپت به وجود آمده است</div>');
}
</script>
</head>

<body>
<p align="center"><a href="javascript:message();">روی این متن کلیک کنید</a></p>
</body>

</html>

وارد کردن جاوا اسکرپت در قسمت بدنه متن HTML

این امکان وجود دارد که کدهای جاوا اسکرپت را در قسمت <body> صفحه وارد کنیم. در این صورت لود شدن آنها تا هنگامی که آن بخش از صفحه لود شود به عقب می افتد و اگر صفحه به صورت کامل باز نشود ممکن است اسکرپت ما کار نکند. مثال زیر یک نمونه از وارد کردن جاوا اسکرپت در <body> صفحه HTML را نشان می دهد:

<html dir="rtl">

<head>
<title>جاوا اسکرپت در بدنه صفحه</title>
</head>

<body>
<script language="javascript" type="text/javascript">
document.write('<br><h1 align="center">این متن توسط جاوا اسکرپت نوشته شده است.</h1>');
</script>
</body>

</html>

فرا خوانی اسکرپت خارجی به صفحه

گاهی اوقات ممکن است بخواهید از یک سری از کدهای جاوا اسکرپت برای چندین صفحه استفاده کنید و نمی خواهید همه آنها را به صورت جداگانه در هر صفحه بنویسید. در این مواقع می توانید کدهای مورد نظر خود را در یک فایل متنی وارد کنید و آنرا با پسوند js. ذخیره کنید. در هر صفحه ای که بخواهید از این فایل استفاده کنید کافی است آنرا در آن صفحه فرا خوانی کنید. ( به یاد داشته باشید که در این فایلهای خارجی نباید از تگهای <script> که مخصوص HTML هستند استفاده کنید )

برای فرا خوانی این فایلها به صفحه از همان تگ script که در موارد قبل استفاده می کردیم کمک می گیریم با این تفاوت که در اینجا به آن یک شناسه src که آدرس اسکرپت ما به عنوان مقدار آن قرار گرفته است اضافه می کنیم.

برای مثال کد جاوا اسکرپت زیر را در نظر بگیرید :

var text = '<br><h1 align="center" dir="rtl" >این متن با استفاده از جاوا اسکرپت نوشته شده است.</h1>';

document.write(text);

ما این کد را در فایلی با نام external.js در همان پوشه ای که صفحه ما قرار دارد ذخیره کرده ایم. حالا با وارد کردن کد زیر در صفحه می توانیم فایل بالا را فراخوانی کنیم:

<script language="javascript" type="text/javascript" src="external.js"></script>

Security

16-11-07, 16:28

در جاوا اسکرپت برای جمع، تفریق، مقایسه و بسیاری از عملیات دیگر از عملگرها استفاده می کنیم. عملگرها به چند دسته تقسیم می شوند : عملگرهای محاسباتی، مقایسه ای، جایگزینی، منطقی، رشته ای، و شرطی. در ادامه به ارائه توضیحاتی برای هر نوع از این عملگرها خواهیم پرداخت.

عملگرهای محاسباتی

از این نوع عملگرها برای انجام عملیات ریاضی نظیر جمع و ضرب استفاده می شود. می توانید این عملگرها را در اینجا مشاهده کنید ( در مثال زیر متغیر x را برابر 8 و متغیر y را برابر 4 در نظر بگیرید ) :

Only the registered members can see the link

از عملگرهای افزایش و کاهش به ترتیب برای افزودن 1 به مقدار قبلی و کم کردن 1 از مقدار قبلی استفاده می شود.

عملگرهای جایگزینی

این عملگرها ترکیبی از عملگرهای دیگر هستند و به همین دلیل آنها را عملگرهای ترکیبی هم می نامند. می توانید این عملگرها را در جدول زیر مشاهده کنید ( در مثال زیر متغیر x را برابر 8 و متغیر y را برابر 4 در نظر بگیرید ) :

Only the registered members can see the link

عملگرهای مقایسه ای

از این عملگرها برای مقایسه دو مقدار استفاده می شود که شامل عملگرهای زیر هستند.

در جدول زیر مقادیر x و y و z را مطابق زیر در نظر بگیرید و توجه داشته باشید که مقدار متغیرهای x و y عددی و مقدار متغیر z از نوع رشته ای است :

x = 4;
y = 8;
z = "4";

Only the registered members can see the link

تفاوت عملگر تساوی با عملگر همانی در این است که در عملگر تساوی نوع متغیر ها در نظر گرفته نمی شود و اگر مقدار متغیرها با هم برابر باشد حتی اگر از یک نوع هم نباشند نتیجه True خواهد بود. ولی در عملگر همانی باید متغیرها مقداری مساوی داشته باشند و از یک نوع هم باشند تا نتیجه True باشد.

عملگرهای منطقی

این عملگرها برای انجام عملیات منطقی بر روی دو عبارت به کار می روند ( در مثال زیر متغیر x را برابر 8 و متغیر y را برابر 4 در نظر بگیرید ) :

Only the registered members can see the link

عملگر رشته ای

از این عملگر برای چسباندن دو رشته به هم استفاده می شود. مثلاً برای اتصال دو متغیر از نوع رشته از این عملگر استفاده می شود.

Only the registered members can see the link

در مثال بالا مقدار متغیر c این است : 'طراحی وببا جاوا اسکرپت'
برای ایجا فاصله بین کلمه وب و کلمه با می توانیم یک فاصله خالی به یکی از متغیرهای a یا b اضافه کنیم یا با استفاده از عملوند رشته ای یک فضای خالی به متغیر c اضافه کنیم :

a = ' طراحی وب';
b ='با جاوا اسکرپت';
c = a+b;
------------------------------
a = 'طراحی وب';
b ='با جاوا اسکرپت';
c = a+' '+b;

در نتیجه کد بالا مقدار متغیر c به این صورت خواهد بود : 'طراحی وب با جاوا اسکرپت'

عملگر شرطی

در جاوا اسکرپت نوعی عملگر وجود دارد که بسته به شرایط مقداری را به یک متغیر تخصیص می دهد به این عملگر عملگر شرطی می گویند. ساختار این عملگر به صورت زیر است :

VAR_NAME=(شرط)?value1:value2

این عملگر در صورتی که شرط برقرار باشد مقدار اول را به متغیر می دهد و در صورت برقرار نبودن شرط مقدار دوم را به متغیر تخصیص می دهد. به مثال زیر توجه کنید :

age_group=(age>18)?'زیر سن بلوغ':'بزرگسال'

در این مثال اگر متغیر age بزرگتر از 18 باشد مقدار 'بزرگسال' به متغیر age_group تخصیص داده می شود و در صورتی که متغیر age کوچکتر از 18 باشد مقدار 'زیر سن بلوغ' به عنوان مقدار متغیر age_group قرار می گیرد.

Security

16-11-07, 16:40

آیا مایلید یکی از آن کادر هایی که ناگهان ظاهر می شوند و معلوم نیست از کجا آمده اند را به صفحه خود اضافه کنید؟ بسیار خوب بیایید با کادر هشدار شروع کنیم که به بیننده چیزهایی را که شما می خواهید می گوید.

این فرمان هشدار است:

alert('متنی که می خواهید به بازدید کننده نشان داده شود')

حالا برای استفاده از آن ما باید آنرا در یک فرمان دیگر قرار دهیم. بیایید آنرا در یک فرمان آشنا مثل فرمان onMouseover استفاده کنیم. اسکرپت مقابل باعث ظاهر شدن یک کادر هشدار وقتی که ما نشانگر ماوس خود را روی لینک به وجود آمده قرار می دهیم می شود. مثلاً در لینکی که نمی خواهیم بیننده کلیک کند:

<a href="alert.php" onmouseover="alert('Insert your message here')">
ماوس خود را روی این لینک قرار دهید
</a>

در ابنجا به ارائه توضیحاتی در مورد دستورات جاوا اسکرپت استفاده شده در کد بالا می پردازیم :

onmouseover :

این رویداد مسئولیت اجرای کد جاوا اسکرپت موجود در خود را وقتی که ماوس روی آن قرار می گیرد بر عهده دارد.

(' ')alert :

این تابع متنی را که به عنوان مقدار آن قرار گیرد در یک کادر محاوره ای با یک دکمه OK نمایش می دهد.

بسیار خوب، یک روش دیگر هم وجود دارد که بیشتر باعث گیج شده بیننده می شود. آن هم کادر هشدار به محض باز شدن پنجره است. شما با این روش می توانید مطالبی را که می خواهید به بیننده خود بگویید قبل از باز شدن صفحه به او نشان دهید.

برای ساختن این نوع کادر هشدار فرمان هشدار را بین <head> و <head/> قرار دهید. برای این کار باید از تگهای <script> که در اول فصل با آن آشنا شدیم استفاده کنیم تا کدهای جاوا اسکرپت بین بقیه کدها تشخیص داده شوند:

<head>
<script language="javascript">

</script>
</head>

فرمان بالا یک کادر محاوره ای را وقتی که بیننده صفحه شما را باز می کند نشان می دهد. وقتی که OK را کلیک کنید بارگذاری صفحه ادامه پیدا می کند.

آیا می خواهید آنرا امتحان کنید؟ لینک زیر را کلیک کنید و به صفحه آزمایشی که ما برای این فرمان ساخته ایم بروید:

!پیام هشدار به محض باز شدن صفحه! (Only the registered members can see the link)

یا می خواهید چند گام جلو تر برویم؟ چندین فرمان هشدار را در تگ SCRIPT قرار دهیم تا چندین کادر هشدار پشت سر هم به محض باز شدن صفحه نمایش داده شوند و البته برای هر پیام باید دکمه OK را کلیک کنیم تا به پیام بعدی برویم. خودتان این را امتحان کنید:

!چندین پیام هشدار به محض باز شدن صفحه! (Only the registered members can see the link)

این هم کدی که مسئول این پیامها است:

<head>
<title>javascript example 2</title>
<script language="javascript">

</script>
</head>

شما می توانید برای ظاهر شدن کادر هشدار از دکمه ها هم استفاده کنید. فقط کد را در جایی که می خواهید دکمه نشان داده شود قرار دهید. در این حالت شما نیازی به تگهای <script> هم ندارید.

این هم کد این اسکرپت:

<input type="button" value="اگر این صفحه را مطالعه کرده اید اینجا را کلیک کنید"
onclick="alert('از اینکه به سایت ما مراجعه کردید متشکریم باز هم سری به ما بزنید')">

ا در این دکمه از رویداد onclick استفاده کردیم. کار این رویداد هم مانند onmouseover است با این تفاوت که کد مربوطه را در هنگام کلیک کردن روی آن اجرا می کند.

Security

16-11-07, 16:44

ادامه دارد ...

با تشکر Security

Security

28-11-07, 09:02

در جاوا اسکرپت این امکان وجود دارد که متنی را نوشته و در صفحه نمایش بدهیم. متن مورد نظر را می توانیم قالب بندی کنیم و از تگهای HTML نیز در آن استافده کنیم. برای این کار از فرمان ()document.write استفاده می کنیم که یک فرمان جاوا اسکرپت مخصوص چاپ کردن خروجی در صفحه است. روش کار به صورت زیر است :

نوشتن متنهای ساده

<script language="JavaScript" type="text/javascript">
document.write('متن مورد نظر خود را اینجا بنویسید');
</script>

البته نقطه ویرگولی که در آخر فرمان نوشته شده تنها در صورتی الزامی است که بیش از یک فرمان در اسکرپت خود داشته باشیم.

برای نوشتن متن به این صورت کافی است تا فرمان بالا را در جایی از صفحه HTML که می خواهید متن به نمایش در آید بنویسید. در مثال زیر متنی با استفاده از جاوا اسکرپت در صفحه نمایش داده می شود، برای مشاهده مثال لینک زیر را کلیک کنید :

نوشتن متنهای ساده با استفاده از جاوا اسکرپت (Only the registered members can see the link)

نوشتن متنهای قالب بندی شده

با استفاده از فرمان document.write امکان نوشتن متنهای قالب بندی شده با استفاده از تگهای HTML هم وجود دارد. برای اینکار فقط کافیست متن HTML مورد نظر خود را در تابع ()document.write قرار دهید. برای مثال به کد زیر توجه کنید :

<script language="JavaScript" type="text/javascript">
document.write('<h1>این متن با استفاده از جاوا اسکرپت نوشته شده است!</h1>');
</script>

برای مشاهده نتیجه این مثال لینک زیر را کلیک کنید :

نوشتن متنهای قالب بندی شده با HTML توسط جاوا اسکرپت (Only the registered members can see the link)

تابع ()document.write با مقدار چند سطری

اگر بخواهیم متنی که با استفاده از جاوا اسکرپت متنی را بنویسیم که در صفحه در چند سطر نمایش داده شود به راحتی می توانیم با وارد کردم <br> در متن مورد نظر یا با سایر تگهای HTML این کار را انجام دهیم. اما اگر بخواهیم مقداری را که به تابع ()document.write می دهیم در چند سطر وارد کنیدم باید مقدار مورد نظر را در هر سطر از هم جدا کرده و با استفاده از عملوند رشته ای + آنها را در چند سطر به هم پیوند بزنیم.

نکته : نباید بدون استفاده از عملگر های مربوطه مقدار تابع بالا را در بیش از یک سطر بنویسید. در صورتی که متن مورد نظر خود را به این گونه در چند سطر بنویسید تابع کار نمی کند و احتمالاً با پیغام خطا مواجه می شوید.

اگر کد خود را به صورت زیر بنویسید با خطا مواجه خواهید شد :

<script language="JavaScript" type="text/javascript">
document.write('First part of text
Second part of text');
</script>

برای اینکه با خطا مواجه نشوید و کد شما کار حود را انجام دهد باید آنرا به صورت زیر بنویسید :

<script language="JavaScript" type="text/javascript">
document.write('First part of text'
+
'Second part of text');
</script>

Security

28-11-07, 09:08

از دستورات شرطی برای انجام دستوراتی به شرط برقراری یک رابطه دیگر استفاده می شود. در طراحی صفحات وب بسیار پیش می آید که می خواهیم در شرایط خاصی صفحه یک رفتار مشخص داشته باشد و در موارد دیگر رفتار صفحه تفاوت داشته باشد. در این مواقع می توانیم از دستور شرطی if استفاده کنیم. با این دستور مشخص می کنیم اگر شرط خاصی برقرار بود یک عمل خاص انجام شود. ساختار این دستور به شکل زیر است :

دستور شرطی if

if (condition)
{
دستوری که در صورت درستی شرط اجرا می شود در اینجا قرار می گیرد
}

به یک مثال برای دستور if توجه کنید :

var test = confirm('اگر این پیام را تأیید کنید دستور شرطی اجرا می شود');

if (test == true) {
alert('شما دکمه مورد نظر را کلیک کردید و این پیام به نمایش در آمد');
}

برای اینکه کد بالا را آزمایش کنید لینک زیر را کلی کنید و در پیامی که نمایش داده می شود دکمه OK را کلیک کنید. اگر دکمه Cancel را کلیک کنید شرط بالا برقرا نمی شود و بدون اجرا شدن دستور شرطی صفحه مثال باز می شود.

برای مشاهده مثال بالا در عمل اینجا را کلیک کنید. (Only the registered members can see the link)

دستور شرطی if...else

برخی مواقع ممکن است بخواهیم دستور شرطی یک شرط را چک کند تا در صورت برقرار بودن آن شرط یک فرمان خاص را اجرا کند و در صورتی که شرط برقار نبود یک فرمان دیگر را به اجرا در آورد. در این موارد می توانیم از دستور if به همراه else استفاده کنیم. ساختار این دستور به شکل زیر است :

if (condition) {
دستوراتی که در صورت برقراری شرط اجرا می شوند.
}
else {
دستوراتی که در صورت عدم برقراری شرط اجرا می شوند.
}

در کد بالا ابتدا شرط بررسی می شود و در صورت برقراری آن دستورات مربوطه اجرا می شوند ولی در صورتی که شرط برقرار نباشد دستورات مربوط به قسمت else اجرا می شود.

var yourmark = prompt('یک شماره از 0 تا 20 وارد کنید :','');

if (yourmark > 10) {
alert('شماره ای که وارد کرده ای از 10 بزرگتر است');
}
else {
alert('عبارتی که شما وارد کرده اید از 10 بزرگتر نیست!');
}

رای مشاهده نتیجه مثال بالا لینک زیر را کلیک کنید و در کادری که نمایش داده می شود یک عدد از 0 تا 20 وارد کنید و دکمه OK را کلیک کنید.

مثال استفاده از دستور if...else (Only the registered members can see the link)

استفاده از دستور if..else if...else (دستورات شرطی تو در تو)

ممکن است در نظر داشته باشیم تا در صورت برقراری یک شرط یک دستور خاص اجرا شود و در صورتی که شرط برقرار نبود شرط دیگری بررسی شود و دستور مربوط به آن اجرا شود و در صورتی که هیچ یک از شرطهای قبل برقرار نبود دستور دیگری اجرا شود. در این مواقع می توانیم از دستور else if در دستور if...else قبلی استفاده کنید. به صورت زیر :

if (condition 1) {
دستوراتی که در صورت درستی شرط اول اجرا می شوند
}
else if (condition 2) {
دستوراتی که در صورت درستی شرط دوم اجرا می شوند
}
else {
دستوراتی که زمانی که هیچکدام از شرطها صحیح نباشد اجرا می شوند
}

در این روش محدودیتی از نظر تعداد شرطها وجود ندارد و می توانیم به تعداد نامحدود از دستور else if استفاده کنیم ولی در مواردی که تعداد این شرطها خیلی زیاد می شود بهتر است به جای این روش از دستور switch که بعداً توضیح داده خواهد شد استفاده کنیم.

در اینجا مثال قبل را با کمی تغییر برای این روش استفاده می کنیم :

var yourmark = prompt('یک شماره به دلخواه وارد کنید :','');

if (yourmark > 0 && yourmark < 100 ) {
alert('شماره وارد شده بین 0 تا 100 است');
}
else if (yourmark > 100) {
alert('شماره وارد شده از 100 بزرگتر است');
}
else {
alert('عبارت وارد شده یا 0 است یا به جای عدد از حروف استفاده کرده اید');
}

برای مشاهده نتیجه مثال دستور if...else if...else اینجا را کلیک کنید. (Only the registered members can see the link)

Security

02-12-07, 18:34

با استفاده از دستور if امکان این وجود دارد که برنامه را حداکثر به یکی از دو جهت ممکن هدایت کنیم. یعنی اگر شرط مورد نظر برقرار بود اسکرپت یک سری کد را اجرا می کند و در صورت عدم برقراری شرط یک سری کد دیگر اجرا می شود. اگر بخواهیم برای اسکرپت خود مسیرهای بیشتری در نظر بگیریم یک راه موجود استفاده از دستورات if تو در تو است. این روش ممکن است در موارد جزئی کارایی داشته باشد اما اگر تعداد شرطها زیاد شود ما را مجبور می کند از تعداد زیادی if و else در اسکرپت خود استفاده کنیم که این مسئله هم باعث طولانی شدن برنامه و هم باعث گیج کننده شدن آن می شود از طرفی امکان اشتباه را هم بالا می برد.

راه حل دیگر استفاده از دستور شرطی switch است. این دستور را می توان در هنگامی که می خواهیم یک متغیر را با چندین مقدار مقایسه کنیم و مقدار متناسب با آنرا پیدا کنیم کار برد دارد. ساختار این دستور به صورت زیر است :

switch(x)
{
case مقدار اول:
این کد در صورت برابری متغیر x با مقدار اول اجرا می شود
break
case مقدار دوم:
این کد در صورت برابری متغیر x با مقدار دوم اجرا می شود
break
default:
این کد در صورتی اجرا می شود که مقدار متغیر x با هیچکدام از مقادیر ذکر شده برابر نباشد
}

در این دستور مقدار متغیر معرفی شده در قسمت switch با مقادیر آورده شده در هر case مقایسه می شود. در صورت مساوی بودن مقادیر کد همان case اجرا می شود و با استفاده از دستور break آورده شده در هر قسمت برنامه پس از اجرای کد آن قسمت به خارج از دستور switch هدایت می شود. در غیر این صورت برنامه به سراغ case بعدی می رود و در صورتی که مقدار متغیر مورد نظر با هیچکدام از case ها برایر نبود کد قسمت default اجرا خواهد شد.

قابل ذکر است که استفاده از default اختیاری است و شما بنا به نیاز خود می توانید از آن استفاده کرده یا آنرا حذف کنید.در دستور switch محدودیتی در تعدار case ها وجود ندارد و می توانید به هر تعدادی که نیاز داری از این مورد استفاده کنید.

در این قسمت به ذکر یک نمونه برای ادستور switch می پردازیم :

به کدی که در اینجا آورده شده است توجه کنید. پس از جرای این کد کادری باز می شود که از شما میخواهد عددی را وارد کنید. با وارد کردن عدد در این کادر و تأیید آن پیامی متناسب با روز معادل آن عدد در هفته ظاهر می شود. البته ما این کار را فقط برای اعداد 1 تا 3 انجام دادیم، شما در صورت تمایل می توانید آنرا تکمیل کنید :

var x=prompt('لطفاً یک عدد بین 1 تا 7 وارد کنید :',' ');

switch (x) {
case '1':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « شنبه » است');
break
case '2':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « یکشنبه » است');
break
case '3':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « دوشنبه » است');
break
case '4':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « سه شنبه » است');
break
case '5':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « چهارشنبه » است');
break
case '6':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « پنجشنبه » است');
break
case '7':
alert('شماره وارد شده مربوط به روز « جمعه » است');
break
default:
alert('روز مربوط به شماره وارد شده در این برنامه وجود ندارد');
}

برای مشاهده مثال بالا در عمل اینجا را کلیک کنید. (Only the registered members can see the link)

Security

03-12-07, 18:23

بیایید فرض کنیم می خواهیم نام فردی را قبل از ورود به صفحه بپرسیم و سپس نام آنها را در صفحه برای خودشان نمایش دهیم. این کار را با استفاده از جاوااسکرپت می توان انجام داد. فرمانی که برای این کار استفاده می شود به این صورت است:

prompt('سؤال شما', ' ');

این فرمان یک پنجره را قبل از باز شدن صفحه نمایش می دهد که سؤال شما در آن پرسیده می شود و بیننده می تواند جواب خود را در کادری که برای او در نظر گرفته شده بنویسد. دو سینگل کوت بعدی جواب پیش فرض شما برای سؤال است. اگر شما چیزی بین این دو سینگل کوت ننویسید، بیننده با یک لیست خالی، آماده برای نوشتن مواجه می شود. این پیغام قبل از بارگذاری صفحه نمایش داده می شود پس شما می توانید پاسخ بیننده را در صفحه نمایش دهید.
اگر مثالی در این مورد می خواهید لینک زیر را کلیک کنید. در صفحه مثال نام شما پرسیده می شود و پس از وارد کرده آن، نام شما در صفحه جدید نمایش داده می شود:

لینک صفحه آزمایشی (Only the registered members can see the link)

حالا به سراغ اسکرپتی که این کار را انجام می دهد می رویم. توجه داشته باشید که دستورات prompt و if/else در بخش HEAD صفحه وارد می شوند ولی نام کاربر در بخش BODY صفحه مشاهده می شود.

حالا به سراغ اسکرپتی که این کار را انجام می دهد می رویم. توجه داشته باشید که دستورات prompt و if/else در بخش HEAD صفحه وارد می شوند ولی نام کاربر در بخش BODY صفحه مشاهده می شود.

<html dir="rtl" >

<head>
<script language="javascript">

</script>
</head>

<body>
<script language="javascript">

</script>
</body>

</html>

اولین چیزی که اتفاق می افتد این است که متغیر yourname مقداری را که کاربر برای آن وارد می کند به خود می گیرد. پس مقدار متغیر yourname معادل استرینگی است که نام کاربر را می سازد.

دستور if/else نام « ناشناس » را در صورتی که کاربر نامی را وارد نکند به عنوان مقدار متغیر yourname قرار می دهد. این دستور چک می کند که اگر نامی وارد نشود (null) و یا اگر فضای خالی وارد شود، مقدار « ناشناس » را به متغیر yourname می دهد.

در بخش body متن دوباره از تگ script استفاده می کنیم تا کدهای جاوا اسکرپت از بقیه متن html متمایز شود. در این قسمت ما از یک فرمان جدید یعنی ;(" ")document.write استفاده کرده ایم. این همان چیزی است که به متغیر yourname اجازه نوشته شدن در صفحه html را می دهد. ما در این پیغام دو استرینگ را به علاوه متغیر yourname در صفحه می نویسیم. متغیر yourname در این فرمان بین دو دابل کوت قرار نمی گیرد چون یک مقدار است نه یک استرینگ، (البته مقدار متغیر yourname یک استرینگ است). به دلیل اینکه متغیر yourname یک استرینگ نیست ما از دو علامت بعلاوه در ابتدا و انتهای آن استفاده می کنیم. این سری نوشته ها مرورگر را وادار می کند ابتدا یک استرینگ سپس مقدار متغیر و سپس استرینگ دوم را بنویسد. چون ما در حال نوشتن یک کد جاوا اسکرپت هستیم برای اینکه بتوانیم متنی را در صفحه بنویسیم نمی توانیم مانند نوشتن متن در html عمل کنیم، و باید متن مورد نظر را بین دابل کوت و در قالب استرینگ در صفحه بنویسیم.

شاید متوجه شده باشید تگهای پایانی h1 و center به گونه ای متفاوت با قبل نوشته شده اند ( <h1/\> ). این تفاوت بدین دلیل است که اسلش در جاوا اسکرپت به معنای تقسیم است و برای جلوگیری از اشتباه شدن آن با علامت تقسیم از یک بک اسلش قبل از آن استفاده می کنیم. در نتیجه استفاده از یک بک اسلش ( \ ) و بلافاصله بعد از آن یک اسلش ( / )

Security

03-12-07, 18:36

چگونگي دريافت پيغام خطا

يکي از مواردي که در نوشتن کدهاي جاوااسکريپت ممکن است زياد با آن برخورد کنيد، دريافت پيغام هاي خطا هنگام اجراي کدها در مرورگر مي باشد، پس بهتر است در همين ابتداي کار با آنها آشنا شويد تا هنگام مشاهده خطا، تجربه کافي براي رفع آن داشته باشيد. خطاهاي جاوااسکريپت را به دو صورت متوجه مي شويد يکي ظاهر شدن مثلثي زرد با يک علامت تعجب در سمت چپ نوار وضعيت مرورگر مانند شکل زير:

Only the registered members can see the link

در بعضي از مرورگرها اين نوار مشاهده نمي شود که مي توانيد براي مشاهده آن به منوي View مرورگر رفته و روي گزينه Status Bar کليک کنيد. حالت ديگر ديدن پيغامهاي خطا، باز شدن يک پنجره در وسط مرورگر است که در اين حالت جزئيات خطاي ايجاد شده را هم مي توانيد مشاهده کنيد. مانند شکل زير:

Only the registered members can see the link

توجه داشته باشيد، در نسخه هاي جديد مرورگر اينترنت اکسپلورر اين پنجره مشاهده نميشود و ابتدا آنرا بايد فعال کنيد. براي فعال کردن آن به منوي Tools مرورگر رفته و گزينه Internet Options را انتخاب کنيد، در پنجره باز شده به قسمت Advanced رفته و گزينه Display a notification about script error را تيک بزنيد، سپس دکمه Ok را زده تا کار شما تأييد شود. بهتر است که قبل از شروع کد نويسي جاوااسکريپت اين عمل را انجام دهيد تا هنگام بروز خطا در صدد رفع آن برآييد که به اين کار اشکال زدايي يا Debugging مي گويند. اگر هم اين گزينه را فعال نکرديد، هنگام بروز خطا مي توانيد بر روي آن مثلث زرد رنگ در نوار وضعيت رفته و دوبار کليک کنيد که همان پنجره اعلان خطا باز خواهد شد.

انواع خطاها

اساساً دو نوع خطا براي جاوااسکريپت وجود دارد، خطاهاي نحوي يا Syntax errors و خطاهاي زمان اجرا يا Run time errors که در خطاهاي نحوي يک مشکلي در ترکيبات کدها بوجود آمده مثلاً يک غلط املائي در يک دستور يا جا انداختن يک حروف يا علامت و در خطاهاي زمان اجرا احتمالاً يک دستور بطور اشتباه جاي يک دستور ديگر نوشته شده است که در هنگام اجراي کد، مفسر مرورگر نمي تواند اين دستور را تجزيه تحليل کند وخطا را اعلام مي کند.

ايجاد يک خطا

خب حالا اجازه دهيد تا اين پيغامها را تجربه کنيم و ببينيد که به چه راحتي توسط آنها مي توانيد اشکال زدايي کرده و کد خود را به سرعت اصلاح کنيد. ممکن است که دهها بار با پيغام خطا روبرو شويد ولي نااميد نشويد چون حرفه اي ها هم بارها و بارها با آن مواجه مي شوند. حالا کد زير را با نام error.htm ذخيره کنيد:

<html>
<head>
<title> Error message </title>
</head>
<body>
<script language="javascript" type="text/javascript">
document.write("I'm ready for first error message.");
</script>
</body>
</html>

يکبار آنرا اجرا کنيد و نتيجه را مشاهده کنيد. حالا پرانتز دوم راحذف مي کنيم، بدين صورت:

document.write("I'm ready for first error message.";

سپس فايل را دوباره ذخيره کرده و اجرا مي کنيم. همانطور که انتظار داشتيم پنجره پيغام خطا باز شد، اگر جزئيات پيغام را نداريد روي دکمه Details يا Show Details کليک کنيد تا ببينيم که چه اطلاعاتي را مي توانيم بدست آوريم. در کادر جزئيات اولين گزينه Line مي باشد که اگر مطابق کد بالا عمل کرده باشيد بايد درجلوي آن عدد 7 نوشته شده باشد. اين خط به ما مي فهماند که ايراد در خط هفتم سورس کد است. دقت کنيد، تنها خطهاي مربوط به جاوااسکريپت را نبايد بخوانيد بلکه کليه خطوط از بالا به پايين خوانده مي شود، حتي خطهاي خالي هم بايد شمرده شوند.

دومين گزينه، کلمه Char است که بيانگر عدد شمارش شده کاراکتري که باعث بروز خطا شده است و در اينجا آن عدد 52 مي باشد. فراموش نکنيد که هر فاصله بين کلمات هم يک کاراکتر به حساب ميايد. شايد اينجا سؤالي برايتان پيش بيايد که چرا عدد 52 ؟ در صورتي که در اينجا پرانتز کاراکتر51 است. بايد يک نکته را خدمتتان عرض کنم که علامت ; در جاوااسکريپت يک کاراکتر اختياري است که نشان دهنده پايان يک خط از کد مي باشد و برنامه نويسان بر حسب عادتي که دارند از اين علامت استفاده مي کنند ، در اينجا مفسر جاوااسکريپت آنرا به عنوان يک کاراکتر قبل از کاراکتر اصلي خطا شناسايي کرده است.

گزينه بعدي Code ميباشد که ظاهراً بطور معمول عدد صفر جلوي آن ميباشد و هنوز نتوانستم کارآيي آنرا تشخيص بدهم و گزينه آخر هم URL است که آدرس فايل اچ تي ام ال است که در آن خطا توليد شده است.

در مجموع شما براي اشکال زدايي به سه گزينه اول نياز داريد که با توجه به آنها بلافاصله مي توانيد محل بروز اشکال را تشخيص دهيد. يک نکته را به خاطر بسپاريد که در کدهاي طولاني ممکن است با تعداد خطاهاي زيادي برخورد کنيد که در بيشتر مواقع برطرف کردن اولين خطا باعث رفع کليه اشکالات مي شود.

به عنوان جمله آخر اين قسمت، هميشه به پنجره هاي اعلان خطا با ديد مثبت نگاه کنيد چون آنها به ما کمک مي کنند تا اشکال را براحتي پيدا کنيم.

Security

03-12-07, 18:40

متغير چيست؟

متغيرها يکي از مباحث مهم در جاوااسکريپت هستند چون کاربرد زيادي در اين زبان دارند. متغيرها يا Variables مانند يک ظرف و مخزن براي ذخيره سازي اطلاعات هستند که اين اطلاعات مي تواند يک کلمه يا جمله ، عدد و يا حتي يک شئ باشد. متغيرها، کد نويسي را راحت تر کرده و نظم خاصي به اسکريپت ما مي بخشند. بطور مثال ما يک متن را مي خواهيم در چند نقطه از کد وارد کنيم که بجاي آن مي توانيم از يک کلمه کوتاه که اين متن در آن ذخيره شده استفاده کنيم تا از تکرار جلوگيري کرده و اسکريپت هم شلوغ نشود. به مثال زير توجه کنيد تا وظيفه يک متغير را ببينيد:

<script language="javascript" type="text/javascript">
var strTest = "This is an example for variable."
document.write(txtTest)
</script>

حالا مي پردازيم به جزئيات تعريف يک متغير در اين اسکريپت:

var strTest = "This is an example for variable."

اصطلاح var از کلمه variable مي آيد که نوشتن آن اختياري مي باشد، يعني مي توانيد يک متغير را بدون نوشتن آن هم تعريف کنيد ولي اگر مي خواهيد کد شما خوانا تر باشد بهتر است که از var استفاده کنيد. قسمت بعدي يعني strTest نامي است که شما براي آن متغير انتخاب مي کنيد و سپس علامت مساوي است که متغير را برابر با يک مقدار قرار مي دهد و در آخر هم مقدار تعيين شده براي متغير که در اينجا يک رشته متني است يا يک text string ميباشد که به همين دليل بايد آنرا بين دو علامت " " قرار دهيم تا عيناً محتويات آن در مرورگر نوشته شود.

انتخاب نام متغير

بهتر است نام يک متغير را طوري انتخاب کنيد که در عين سادگي، گويا بوده و يادآور نکاتي براي شما باشد چون هميشه کدهاي شما به چند خط ختم نميشود، گاهي اوقات ممکن است مجبور شويد بيش از صد خط کد در يک صفحه قرار دهيد. بطور مثال چون مقدار متغيردر اينجا يک رشته يعني string بود من سه حرف str را به ابتداي نام متغير اضافه کردم.

اما براي انتخاب نام متغير بايد نکات زير را رعايت کنيد:
نام يک متغير مي تواند از مجموع حروف، اعداد و علامت underline يا زيرين خط يعني _ تشکيل شود، که آغاز کننده نام نبايد يک عدد باشد و همچنين هيچگونه فاصله اي هم در آن نبايد باشد.
در جاوااسکريپت حروف کوچک با بزرگ متفاوت مي باشند يعني strTest با strtest کاملاً تفاوت دارد که اصطلاحاً مي گويند جاوااسکريپت case sensitive است.

انواع متغيرها

دو نوع متغير وجود دارد که تفاوت اين دو مدل در محل استفاده از آنها مي باشد. متغيرهاي کلي و سراسري که به آنها global گفته مي شود. اين متغيرها در سراسر يک فايل اچ تي ام ال کاربرد دارند يعني يکبار آنرا در ابتداي اسکريپت تعريف و مقدار دهي مي کنيد ولي در هر کجا از کد که مورد نياز باشد از آنها بهره مي گيريد. نوع ديگر آن متغيرهاي محلي يا local هستند که فقط در يک قسمت از اسکريپت کارآيي دارند که ممکن است در قسمت ديگري همان متغير با يک مقدار ديگري تعريف شود. معمولاً متغير هاي محلي در توابع يا function ها کاربرد دارند که يک متغير در هر تابع مي تواند مقادير متفاوت داشته باشد بدون اينکه پيغام خطايي توليد کند که در قسمت مورد نظر function ها را ياد خواهيد گرفت.

به قسمتي از اسکريپت که يک متغير در آن کاربرد دارد، حوضه يا scope آن متغير گفته مي شود.

با درک مفهوم متغيرها در جاوااسکريپت مي توانيم در صفحه بعد با چگونگي نمايش تاريخ و زمان در صفحات وب آشنا شويم.

Security

03-12-07, 18:45

Date Object

يکي از ويژگي هايي که جاوااسکريپت دارد جمع آوري اطلاعات از سيستم کاربر و نمايش آنها در صفحات وب است. همانطور که ميدانيد زبان اچ تي ام ال به تنهايي قادر به انجام چنين کاري نيست اما با کمک زبانهاي ديگر تحت وب مانند Javascript ، مي تواند تا حدودي اين مشکل را برطرف کند. شئ هايي در جاوااسکريپت وجود دارند که توسط متدهاي مختلف، اطلاعات مورد نياز را از سيستم گرفته و در اختيار کاربران قرار مي دهند. يکي از اين object ها و شئ ها ، Date مي باشد که به کمک آن مي توانيم تاريخ و زمان سيستم را هنگام اجراي کد دريافت کنيم، سپس آنرا نمايش دهيم و يا اينکه در يک متغير ذخيره کنيم تا در صورت لزوم از آن بهره گيريم. اين object بصورت زير تعريف مي شود:

new Date()

به طرز نوشتن آن دقت کنيد که غير از اين باشد با پيغام خطا روبرو خواهيد شد چون جاوااسکريپت زبان حساسي است پس هر جا که حروف بزرگ است بايد بزرگ و هر جا کوچک است بايد کوچک نوشته شود. در آخر هم پرانتز مي گذاريد که در قسمتهاي بعدي همين صفحه کارآيي آنها را درک خواهيد کرد. اين شئ يک رشته متني شامل روز، ماه، سال، ساعت، دقيقه، ثانيه و اختلاف زماني با UTC را برميگرداند. UTC مخفف Coordinated Universal Time مي باشد که به آن Zulu time هم مي گويند و مطابق با استاندارد جهاني زمان است.

کد زير را در يک سند اچ تي ام ال وارد کنيد و پس از ذخيره، آنرا اجرا کنيد:

<script language="javascript" type="text/javascript">
document.write ( new Date() )
</script>

متدهاي شئ Date

بعد از ساختن شئ جديد Date ، مي توانيد توسط متدهاي مربوط به آن جزئيات ديگري از اين شئ دريافت کنيد. اين شئ داراي هفت متد اصلي ميباشد که بيشترين کاربرد را دارند. اين متدها عبارتند از:

getDate(), getDay(), getMonth(), getYear(), getHours(), getMinutes(), getSeconds()

براي تعريف و استفاده از اين متدها بايد ابتدا شئ را نوشته، سپس يک نقطه بگذاريم و بعد از نقطه متد مورد نظر را بنويسيم.

براي درک بهتر مطالب گفته شده يک تمرين را با هم انجام مي دهيم. در يک صفحه وب، مي خواهيم زمان ورود يک کاربر به همان صفحه را اعلام کنيم. بطور مثال:

شما دقيقاً درساعت 19:10:45 وارد اين صفحه شديد.

که اسکريپت آن براي برگرداندن زمان مورد نظر به صورت زير مي باشد:

<script language="javascript" type="text/javascript">
var vorood = new Date()
document.write( vorood.getHours() + ":" + vorood.getMinutes() + ":" + vorood.getSeconds() )
</script>

ابتدا شئ Date را تعريف کرده و در يک متغير به نام vorood ذخيره مي کنيم تا بکار بردن آن در قسمتهاي بعدي راحت تر باشد، سپس از شئ document و متد write براي چاپ نتيجه در صفحه وب استفاده کرده و متدهاي لازم براي برگرداندن اطلاعات مورد نياز را مي نويسيم. دقت کنيد که براي ترکيب متدها از علامت + استفاده کرديم، اين علامت باعث ترکيب و پيوند بين اجزاي يک اسکريپت مي شود که خاصيت آنرا در بخش بعدي operator ها يعني عملگرها توضيح خواهم داد. ازعلامت : هم بين ساعت، دقيقه و ثانيه استفاده شده و چون مي خواستيم که اين علامت عيناً در صفحه نوشته شود آنرا بين علامت نقل قول يعني "" گذاشتيم. در ضمن مي توانيد از کدهاي اچ تي ام ال هم استفاده کنيد تا زمان به شکل دلخواه شما در صفحه چاپ شود. بطور مثال اگر بخواهيد که صورت Bold در صفحه نوشته شود، به شکل زير عمل مي کنيد:

document.write("<b>"+ vorood.getHours()+ ":"+ ...... + "</b>")

نکته: هنگاميکه از متد getMonth() براي برگرداندن عدد ماه استفاده مي کنيد بايد هميشه آنرا بعلاوه عدد يک کنيد چون جاوااسکريپت اولين ماه ميلادي را برابر با عدد صفر قرار مي دهد.

document.write( new Date().getMonth()+1 )

در مورد متد getYear() هم اگر مي خواهيد نتيجه کامل برگردد يعني سال بصورت چهاررقمي نوشته شود بايد از متد getFullYear() استفاده کنيد.

اگر هم بخواهيد تمام مقادير بر اساس UTC برگردانده شوند، بايد اين کلمه را در وسط متد مورد نظر وارد کنيد. بدين صورت:

getUTCFullyear(), getUTCDate(), getUTCHours(), getUTCMinutes()

تنظيم تاريخ و زمان

شئ Date به غير از متدهاي ذکر شده در بالا، داراي متدهاي ديگري است که توسط آنها مي توانيد زمان و تاريخي را بصورت دلخواه تنظيم کنيد. در اينگونه متدها بجاي کلمه get بايد از set استفاده کنيد و مقدار معيني را در پرانتز وارد کنيد. بطور مثال مي خواهيم همين موقع را در سال 2008 داخل صفحه چاپ کنيم.

<script language="javascript" type="text/javascript">
var zaman = new Date()
zaman.setFullYear(2008)
document.write ( zaman )
</script>

نتيجه اي که اين اسکريپت برميگرداند بصورت زير است، به روز هفته در اول خط و سال در آخر خط توجه کنيد که براي سال 2008 تنظيم شده است.

Wed, 03 Dec 2008 19:10:45 GMT+0330

Security

03-12-07, 18:49

هر گاه بخواهيد يک مجموعه کد به دفعات مشخص و يا رسيدن به يک نتيجه مشخص تکرار شود، بايد از حلقه استفاده کنيد. حلقه ها در جاوااسکريپت دو نوع هستند، يکي حلقه for و ديگري حلقه while که هر کدام از آنها هم ممکن است بسته به موقعيت کد مدلهاي مختلفي داشته باشند که در ادامه با کار آنها آشنا خواهيد شد.

حلقه for

در اين حلقه، مجموعه کد مورد نظر به تعداد مشخص تکرار مي شود که در ابتداي حلقه تعداد دفعات اجراي کد بايد اعلام شود. پس هرگاه مي دانستيد که چند بار قرار است کد اجرا شود از اين حلقه استفاده کنيد. بطور مثال مي خواهيم اعداد از 0 تا 10 در صفحه چاپ شوند:

<script language="javascript" type="text/javascript">

for ( i = 0; i <= 10; i++ )
{
document.write ( " Number " + i + "<br />")
}
</script>

خب براي اجراي اين مثال ابتدا کلمه for را نوشتيم تا شروع حلقه را به مفسر اعلام کنيم سپس يک پرانتز بايد باز کنيم تا پارامترهاي لازم براي تکرار در اين حلقه را وارد کنيم. اولين پارامتري که بايد وارد شود، يک متغير است با مقداردهي اوليه که به آن initial expression يا همان عبارت آغازين مي گويند. سپس دومين پارامتر که يک شرط است و مفهوم آن اينست که حلقه بايد ادامه پيدا کند تا متغير کوچکتر يا برابر با عدد 10 بشود. سومين پارامتر به عبارت افزاينده يا increment expression معروف است که در اينجا به اين مفهوم مي باشد که در هر بار اجراي حلقه يک واحد بايد به متغير افزوده شود. در انتهاي اعلام پارامترها پرانتز را مي بنديم. فقط دقت کنيد که در اين پرانتز هر پارامتري که نوشته شود بلافاصله بعد از آن بايد علامت ; قرار گيرد تا تداخلي بين آنها بوجود نيايد.

بطور ساده پارامترهاي داخل پرانتز را مي توانيم اينچنين بيان کنيم: مقدار اوليه متغير سپس مقدار نهايي و در آخر هم ترتيب افزايش متغير در هر تکرار حلقه. ناگفته نماند که حتماً نبايد مقدار افزايشي باشد، مي تواند به ترتيب کم شود که همه مقادير برعکس خواهند شد.

در خط بعد هم نتيجه را مابين آکلاد مي گذاريم تا به اسکريپت نظم دهيم و سپس دستور تايپ نتيجه که کلمه number را چون مي خواهيم عيناً در صفحه چاپ شود داخل " " گذاشتيم و بعد + که با پارامترهاي ديگه ترکيب بشود. البته در اينجا بجاي علامت بعلاوه مي توانيد کاما هم بگذاريد و بعد از آن متغير تعريف شده و در انتهاي آنها از تگ br استفاده کرديم تا هربار که حلقه تکرار مي شود نتيجه در يک خط جديد چاپ شود.

حلقه while

نوع ديگر حلقه ها، حلقه while مي باشد که بر خلاف حلقه for لزومي ندارد که متغيرها را در داخل پرانتز به عنوان پارامتر حلقه اعلام کنيم و همچنين در مواردي هم که مقدار انتهايي حلقه مشخص نيست مي توانيم از اين نوع استفاده کنيم چون کد مورد نظر تا جايي که نتيجه دلخواه بدست بيايد تکرار خواهد شد. البته اين نوع حلقه را مي توانيم بجاي حلقه for هم بکار بريم يعني اگر مقدار نهايي متغير هم داشته باشيم اين حلقه کاربرد خواهد داشت. مثال بالا را در مورد اين حلقه مي توانيم به اين صورت ذکر کنيم:

var i = 0
while (i <= 10)
{
document.write(" Number " + i + "<br />")
i++
}

کلمه while را مي توانيم ترجمه کنيم به ماداميکه ، پس در اينجا ما متغير را جداگانه تعريف کرديم و حالا مي گوييم، ماداميکه شرط کوچکتر يا مساوي 10 بودن برقرار نيست حلقه را تکرار کن و يک واحد به آن اضافه کن تا بالاخره شرط ما درست دربيايد.

حلقه Do...while

يک نوع حلقه ديگر در جاوااسکريپت وجود دارد که در حقيقت برعکس حلقه while مي باشد. در اين حلقه، شرط در آخر بدنه حلقه بررسي مي شود يعني يکسري دستور اجرا مي شود سپس شرط بررسي مي گردد که آيا به نتيجه مورد نظر رسيده است يا نه که اگر نتيجه درست نبود دوباره باز تکرار خواهد شد. فرق اين حلقه با حلقه while در اينست که حداقل يکبار دستورات اجرا خواهند شد ولي در حلقه while ممکن بود در صورت برقرار بودن شرط در همان ابتدا ديگر دستورات اجرا نشوند. حالا به مثال زير توجه کنيد تا کاملاً موضوع را درک کنيد:

var i=0
do
{
document.write(" Number " + i + "<br />")
i=i+1
}
while (i <= 10)

در اينجا همه چي مانند مثالهاي بالا است با اين تفاوت که کلمه do به ابتداي حلقه اضافه شده و بررسي شرط هم به انتهاي حلقه منتقل شده. همانطور که ميدانيد يکي از معني هاي do انجام دادن کاري است. مفهوم اين کد هم بدين گونه است که دستور چاپ را انجام بده و يک واحد به متغير اضافه کن ماداميکه متغير کوچکتر يا مساوي با عدد 10 بشود. پس اين دستورات حداقل يکبار اجرا مي شوند تا به شرط برسند، شما مي توانيد براي رسيدن به صحت اين گفته مقدار متغير را بجاي صفر به يک عدد ديگر تغيير دهيد مثلاً عدد 20 را بدهيد و يکبار کد را اجرا کنيد.

در اين مثال نوع ديگر افزايش هم نشان داده شده است که شما مي توانيد از اين مدل هم استفاده کنيد.

break

مثالهايي که در بالا ذکر شد همگي ساده بودند اما هنگاميکه شما نياز به نوشتن حلقه هاي پيچيده تري داريد، بايد دقت کنيد که حلقه شما دچار حلقه بي نهايت يا همان حلقه نامتناهي نشود. بطور مثال يک مقدار اوليه براي متغير در نظر مي گيريد و يک شرطي هم تعيين مي کنيد اما هيچگاه شرط حلقه درست نخواهد شد که حلقه از تکرار باز ايستد و همينطور اجراي کد ادامه پيدا مي کند تا خود کاربر آن را با بستن مرورگر متوقف کند و گاهي حتي مجبور به راه اندازي مجدد کامپيوتر خواهد شد.

براي جلوگيري از همچين اتفاقي مي توانيد از دستور break استفاده کنيد و يک شرطي هم براي آن در نظر بگيريد تا از حلقه هاي بي نهايت جلوگيري شود.

var i = 11
while (i >= 10)
{
document.write(" Number " + i + "<br />")
i++
if ( i == 21 ) break
}

در اين حلقه هيچگاه شرط درست نخواهد بود و تا بي نهايت ادامه پيدا مي کند اما با استفاده از دستور break و شرطي که در نظر گرفتيم از تکرار نا محدود اين حلقه جلوگيري کرديم در حقيقت از حلقه خارج شديم. پس استفاده از اين دستور را براي حلقه هاي پيچيده در نظر داشته باشيد تا با مشکلات جدي مواجه نشويد.

Security

08-12-07, 09:22

آرايه چيست؟

آرايه يکي ديگر از دستورات جاوااسکريپت مي باشد که همانند بقيه دستورها يک وظيفه اي دارد و بهترين خاصيت اين دستور، کوتاه کردن اسکريپت ما است. شئ آرايه يا همان Array براي ذخيره کردن مقادير متفاوت در يک متغير بکار مي رود. همانطور که مي دانيد تا قبل از شناخت اين دستور براي هر متغير يک مقدار مشخص در نظر گرفته مي شد، اما توسط يک آرايه شما مي توانيد چندين مقدار را به يک متغير نسبت دهيد. بطور مثال مي توانيد اسامي روزهاي هفته را در يک متغير ذخيره کنيد. دستور آرايه داراي قسمتهايي است که با توجه به مثال زير به توضيح آنها مي پردازيم:

var weekdays = new Array(7)
weekdays[0] = "Shanbeh"
weekdays[1] = "Yekshanbeh"
weekdays[2] = "Doshanbeh"
weekdays[3] = "Seshanbeh"
weekdays[4] = "Chaharshanbeh"
weekdays[5] = "Panjshanbeh"
weekdays[6] = "Jomeh"

اول از همه يک متغير بنام weekdays تعريف کرديم و آنرا برابر با آرايه جديد قرار داديم، دستور آرايه را بايد با new Array شروع کنيد که به طرز نوشتن حروف بايد توجه کنيد، سپس پرانتزي باز کرده و تعداد مقادير را در آن مي نويسيم. به اين عدد داخل پرانتز index يا انديس مي گويند. انديس ها از صفر شروع مي شوند.

در خطوط بعد، نوبت به مقداردهي هر انديس مي رسد که متغير را مي نويسيم و هر انديس را بايد در کروشه [ ] بگذاريم و سپس آنها را برابر با يک مقدار قرار دهيم که اين مقادير هر چيزي مي توانند باشند مانند رشته هاي متني و يا اعداد.

مثال بالا را مي توان بصورت زير هم نوشت:

var weekdays = new Array ("Shanbeh","Yekshanbeh",...)

يعني بجاي نوشتن انديس کلي در پرانتز، مقادير هر انديس را بنويسيم و توسط کاما آنها را از هم جدا کنيم.

حالا مي خواهيم هنگام باز شدن صفحه وب، روزهاي هفته به ترتيب نمايش داده شوند. بعد از اينکه مقادير را در آرايه تعريف کرديم سپس بهترين دستوري که به ما در اينجا کمک مي کند يک حلقه است تا دستور چاپ کردن در صفحه را تکرار کند تا به آخرين روز هفته برسيم:

for ( i=0; i<7; i++ ) {
document.write ( weekdays[ i ] + "<br />" )
}

خصوصيت آرايه

آرايه هم داراي خصوصيت و متدهايي است که شما در صورت لزوم مي توانيد آنها را بکار بريد. براي تعريف کردن يک خصوصيت براي آرايه کافيست که بعد از متغير تعريف شده در آرايه، يک نقطه بگذاريد و سپس آن خصوصيت را بنويسيد.

خصوصيتي که بيشترين کاربرد را براي آرايه دارد، length مي باشد. وظيفه اين خصوصيت نمايش انديس کلي يک آرايه است. اگر بخواهيم در مثال بالا اين خصوصيت را بکار بريم، بايد خط زير را بعد يا قبل از حلقه for بکار بريم:

document.write ( weekdays.length + "<br />" )

بعد از وارد کردن اين کد و اجراي اسکريپت، عدد هفت در صفحه نوشته خواهد شد چون انديس ما در اينجا هفت بود.

متدهاي آرايه

آرايه داراي متدهايي هم هست که نحوه تعريف کردن آنها همانند خصوصيت است و تنها فرقي که دارد بعد از نوشتن متد بايد پرانتز هم بگذاريد. متدهاي آرايه عبارتند از:

concat(), join(), pop(), shift(), push(), unshift(), reverse(), slice(), sort(), splice(), toString(), valueOf()

متد concat براي ترکيب مقادير دو يا سه آرايه بکار مي رود. اين متد هيچ چيزي را در آرايه ها تغيير نمي دهد و فقط مقادير تعريف شده را در صفحه چاپ مي کند.

متد join تقريباً مانند متد قبلي عمل مي کند و کليه مقادير را بصورت يک رشته متني در صفحه نشان مي دهد با اين تفاوت که در اين متد مي توانيد يک علامت مانند نقطه، تعيين کنيد تا بين مقادير چاپ شده در صفحه قرار گيرد. بصورت پيش فرض اين علامت، کاما مي باشد.

متد pop آخرين مقدار آرايه را جدا کرده و در صفحه نمايش مي دهد. دقت کنيد که اين متد در خصوصيت length تأثير مي گذارد يعني اگر بعد از اين متد خصوصيت length را بکار بريد، يک انديس کمتر نشان مي دهد.

متد shift برعکس متد قبلي است يعني اين متد اولين مقدار آرايه را جدا مي کند و نشان مي دهد.

متد push يک يا چند مقدار را به آخر يک آرايه اضافه مي کند و انديس جديد برمي گرداند.

متد unshift يک يا چند مقدار به ابتداي يک آرايه اضافه مي کند و انديس جديد بر مي گرداند. دقت کنيد که اين متد در مرورگر اينترنت اکسپلورر بدرستي کار نمي کند.

متد reverse ترتيب نمايش مقادير يک آرايه را برعکس کرده و در صفحه وب نمايش مي دهد.

متد slice يکسري از مقادير موجود در يک آرايه را جدا مي کند که در اين متد شماره انديس مقداري که مي خواهيد از آنجا جداسازي شروع شود را بايد بنويسيد و همچنين مي توانيد آخرين مقدار هم مشخص کنيد که اگر آنرا معين نکنيد تا آخرين مقدار انتخاب خواهد شد.

متد sort براي منظم کردن مقادير يک آرايه به ترتيب حروف الفباي انگليسي است. اگر هم مقادير يک آرايه، عدد باشند به ترتيب اعداد تنظيم خواهند شد که مفسر جاوااسکريپت به اولين عدد از سمت چپ نگاه مي کند و بعد از رديف کردن آنها سپس به اعداد بعدي نگاه مي کند.

متد splice براي اضافه يا حذف يک مقدار در آرايه مي باشد که اين متد داراي پارامترهايي مي باشد که اين پارامترها را بايد در پرانتز مشخص کنيد. اولين پارامتر شماره انديس که در آنجا يک مقدار حذف يا اضافه خواهد شد و بايد عدد باشد. دومين پارامتر مقدار عددي است که معين مي کند چند تا مقدار از آن انديسي که در پارامتر قبل انتخاب کرديم، بايد حذف شود که اگر آنرا صفر در نظر بگيريد هيچ مقداري حذف نخواهد شد. اين دو پارامتر حتماً بايد نوشته شوند. در ضمن اگر مي خواهيد مقاديري هم اضافه شود بعد از اين پارامتر ها به عنوان پارامترهاي بعدي ذکر مي کنيد.

متد toString مقادير يک آرايه را تبديل به يک رشته متني مي کند.

اينها متدهايي هستند که کاربردشان در آرايه ها متداول است. شايد بنظرتان غير مفيد بيايند اما در بعضي جاها مي توانند به کمک شما بيايند و اسکريپت شما را خلاصه تر کنند.

Security

18-12-07, 10:56

تابع چیست؟

هنگاميکه شما شروع به نوشتن کد مي کنيد، بايد سعي کنيد که اسکريپت شما حتي الامکان خلاصه و منظم و خوانا باشد تا در مراجعت بعدي براي عيب يابي و يا تغييرات، مشکلي نداشته باشيد. هميشه کدهاي شما کوتاه نيست و گاهي اسکريپت شما ممکن است تا پنجاه خط برسد که در اين موقع نياز به يک سازمان دهي داريد.

توابع يا همان functions در جاوااسکريپت مي توانند کمک بزرگي به اين سازمان دهي کنند. شما مي توانيد يک مجموعه کد را که بايد در جاهاي مختلف تکرار شود را به صورت يک تابع تعريف کنيد و در هر جاي اسکريپت به آن نياز داشتيد آنرا فراخواني کنيد و از نوشتن مجدد بپرهيزيد. پس يک تابع، مجموعه کدي است که مي توان آنرا در جاهاي مختلف اسکريپت استفاده کرد بدون آنکه نياز به نوشتن مجدد آن کدها باشد. يک تابع مي تواند هر دستوري از جاوااسکريپت و يا حتي يک خط کد ساده باشد:

function message ( )
{
alert ( " Hello friends! " )
}

همانطور که مشاهده مي کنيد براي تعريف يک تابع از کلمه function استفاده مي شود و دقت کنيد که حروف آن بايد حتماً کوچک باشد. بعد از نوشتن دستور function نوبت به تعيين يک اسم واحد براي اين تابع است که بهتر است اين اسم متناسب با وظيفه اي که اين مجموعه قرار است انجام دهد باشد چون بخاطر آوردن آن هم راحتتر خواهد بود. سپس پرانتز مي گذاريم تا در صورت لزوم پارامترهايي را در آن مشخص کنيم که به اين پارامترها آرگومان و يا argument مي گويند. طبق معمول هم با گذاشتن علامت آکلاد مشخص مي کنيم که اين مجموعه در کجا شروع و در کجا ختم مي شود که در بين اين علامت هم کدهاي جاوااسکريپت را وارد مي کنيم. در اينجا يک دستوري نوشته شده که هنگام فراخواني اين تابع و اجراي کد، يک پنجره باز مي کند و عبارت متني داخل پرانتز را نمايش مي دهد که در بخشهاي بعدي در مورد اينگونه پيغامها و پنجره ها بيشتر توضيح خواهم داد.

شما يک تابع را در هر کجاي يک سند html مي توانيد بکار بريد. اگر دستوراتي است که هنگام باز شدن صفحه وب بايد اجرا شوند و يا آماده اجرا باشند پس بهتر است در قسمت head نوشته شوند. حتي مي توانيد يک تابع را در فايل خارجي جاوااسکريپت که با پسوند js ذخيره مي شود وارد کنيد تا در صفحات مختلف آنرا بکار بريد.

فراخواني يک تابع

توابعي که در يک سند اچ تي ام ال تعريف مي شوند به خودي خود اجرا نخواهند شد. اگر شما يک تابع تعريف کنيد پس از باز کردن صفحه وب خواهيد ديد که هيچ اتفاقي نمي افتد.

توابع پس از تعريف بايد در جاي مورد نظر فراخواني شوند يعني آنها را صدا کنيم تا به کمک ما بيايند. در حقيقت آنها آماده هستند تا پس از فراخواني اجرا شوند. همانطور که با صدا کردن اسمتان شما پاسخ مي دهيد، يک تابع هم بايد اسمش را بکار بريد تا اجرا شود. پس هر کجا که نياز به دستورات آن تابع داشتيد، نامش را بنويسيد:

<html>
<head>
<title> Call function </title>

<script type="text/javascript" type="text/javascript">
function message ( )
{
alert ( " Hello friends! " )
}
</script>

</head>
<body>

<form>
<input type="button" onclick="message( )" value="Click me">
</form>

</body>
</html>

اجراي کد (Only the registered members can see the link)
نگران دستور alert و onclick نباشيد چون در بخشهاي بعدي با آنها آشنا خواهيد شد. فقط به فراخواني تابع دقت کنيد که چگونه بکار برده مي شود.

آرگومان يک تابع

گاهي اوقات هنگام تعريف يک تابع، آرگومان و يا پارامتري را براي آن داخل پرانتز تعيين مي کنيد تا هنگام صدا زدن تابع، آن آرگومان مقداردهي شود. در کل مي توان گفت که يک آرگومان، متغيري است که هنگام صدا زدن تابع مقدار آن ارسال مي شود تا تابع از آن استفاده کند. مي توانيم مثال بالا را با يک آرگومان تعريف کنيم:

function message ( msg )
{
alert ( msg )
}
</script>

<input type="button" onclick="message( 'Hello friends!' )" value="Click me">

در اينجا يک آرگومان بنام msg تعيين کرديم تا هنگام فراخواني تابع، مقدارش به تابع فرستاده شود و نتيجه آن اجرا شود. در حقيقت عبارت Hello friends مقدار اين آرگومان مي باشد. تعيين آرگومان هيچ محدوديتي ندارد و فقط بايد آنها را با علامت کاما از هم جدا کنيد.

دقت کنيد که در دستورات جاوااسکريپت، بين دو علامت " " بايد از ' ' استفاده شود چون اگر مجدداً از خود علامت نقل قول يعني " " استفاده کنيد با پيغام خطا مواجه مي شويد.

بازگرداندن یک مقدار توسط دستور return

توابع جاوااسکريپت داراي يک دستوري بنام return هستند که وظيفه اين دستور برگرداندن مقادير تعريف شده در آن تابع است.

function greeting ( ) {
return ( " Hello world! " )
}
.......

document.write ( greeting( ) )

اين مجموعه کد را اگر بدون استفاده از return اجرا کنيد، نتيجه درست نخواهيد گرفت. به يک مثال ديگر توجه کنيد:

<html>
<head>
<title> return statement </title>

<script type="text/javascript" type="text/javascript">
function total (a,b )
{
x = a * b
return x
}
</script>

</head>
<body>
<script type="text/javascript" type="text/javascript">
price = total ( 4, 15 )
document.write ( price )
</script>
</body>
</html>

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

همانطور که مشاهده مي کنيد دو آرگومان براي تابع total تعريف شده است که در متغير x ذخيره مي شوند و توسط دستور return مقدارشان به تابع ارسال خواهد شد.

در نظر داشته باشيد که توابع در جاوااسکريپت بسيار کاربرد دارند و شما هنگام نوشتن اسکريپت خود پي به اهميت آنها خواهيد برد مخصوصاً زماني که يک سري کد را بخواهيد در کليه صفحات يک وب سايت بکار بريد که مي توانيد آنها را بصورت يک تابع در يک فايل خارجي جاوااسکريپت ذخيره کنيد و سپس در هر صفحه آن تابع را فراخواني کنيد.

Security

22-12-07, 18:23

سه نوع پنجره در جاوااسکريپت وجود دارند که مي توانيد توسط آنها پيغامي را در صفحه براي کاربر نمايش دهيد و يا اطلاعاتي براي تأييد آنها بفرستيد و يا اينکه اطلاعاتي را از آنها بخواهيد. آنها پنجره هاي کوچکي هستند که چون خيلي سريع در صفحه بالا آمده و در مقابل کاربر ظاهر مي شوند، به آنها popup گفته مي شود.

اين پنجره ها عبارتند از: پنجره alert ، پنجره confirm و پنجره prompt .

پنجره Alert

پنجره alert ، حاوي يک اخطاريه براي کاربر است که در آن هشداري داده مي شود تا کاربر متوجه کاري که مي کند باشد. دستور اين پنجره به صورت زير است:

alert (" text ")

اين پنجره فقط داراي يک دکمه OK است که کاربر بعد از خواندن آن اخطاريه با زدن دکمه ok ، پنجره را مي بندد.

<html>
<head>
<script type="text/javascript" type="text/javascript">
function alertbox ( ) {
alert ( " This is an Alert box! " )
}
</script>
</head>

<body>
<form>
<input type="button" onclick="alertbox ( )" value="Click here">
</form>
</body>

</html>

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

پنجره Confirm

اين مدل پنجره ، همانطور که از اسمش پيداست براي گرفتن تأييد از کاربر اجرا مي شود. اين پنجره داراي دو دکمه OK و Cancel مي باشد که با زدن دکمه OK توسط کاربر مقدار true بازگردانده مي شود و با زدن Cancel مقدار false برگردانده مي شود. دستور اين پنجره به اين صورت است:

confirm ( " text " )

اين پنجره براي مواقعي خوب است که شما نياز به جواب کاربر براي ادامه مطلبي يا چيزي داريد، در صورتيکه کاربر تأييد کند آن مطلب ادامه پيدا مي کند و در غير اينصورت همانجا متوقف خواهد شد.

<html>
<head>
<script type="text/javascript" type="javascript">
function confirmbox ( )
{
var button = confirm (" press a button.")
if (button == true)
{
document.write (" You pressed OK button. ")
}
else
{
document.write (" You pressed Cancel button.")
}
}
</script>
</head>

<body onload="confirmbox()">

</body>

</html>

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

در اين اسکريپت ما ابتدا يک تابع در قسمت head تعريف کرديم سپس دستور confirm را در يک متغير بنام button ذخيره کرديم تا بتوانيم براي اين متغير شرطي را تعيين کنيم. همانطور که گفتيم اگر کاربر دکمه OK را بزند، مقدار true برگردانده مي شود پس شرط را بر اين روال گرفتيم که اگر مقدار true بازگردانده شد متني در صفحه چاپ شود و در غير اينصورت متني ديگر نوشته شود. سپس اين تابع را در تگ بدنه و در رويداد onload قرار داديم تا به محض باز شدن صفحه پنجره confirm اجرا شود. رويداد onload را در بخش بعدي ياد خواهيد گرفت.

پنجره prompt

از اين پنجره زماني استفاده مي شود که شما نياز داشته باشيد تا اطلاعاتي را از کاربر دريافت کنيد و آنرا در جايي مناسب بازگردانيد. معمولاً اجراي اين پنجره هنگام باز شدن صفحه وب است و داراي دو قسمت يا دو پارامتر مي باشد:

prompt ( "text or question", " default value " )

در قسمت اول يک متن که معمولاً سؤال است را وارد مي کنيد تا در پنجره ظاهر شود و در قسمت دوم يک مقدار پيش فرض براي راهنمايي کاربر وارد مي کنيد که معمولاً آن قسمت را خالي مي گذارند تا کاربر آن مقدار را وارد نمايد. البته اگر هم شما مقدار پيش فرض را وارد نماييد، باز کاربر قادر به وارد کردن مقدار ميباشد.

<html>
<head>
<script type="text/javascript">
function promptbox ( )
{
var name=prompt("Please enter your name", "name...")
if (name!=null && name!="")
{
document.write("Hello " + name + " and welcome to this page.")
}
}
</script>
</head>

<body onload="promptbox()">

</body>
</html>

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

مانند مثال قبل عمل کرديم با اين تفاوت که اين بار از دستور prompt استفاده شده است. فقط به يک نکته دقت کنيد که در دستور شرط ما متغير name را نا مساوي با مقدار null قرار داديم. null به معني هيچ چيز ميباشد و در اينجا آنرا بکار گرفتيم تا اگر کاربر بعد از باز شدن پنجره دکمه cancel را زد و يا هيچ اسمي وارد نکرد تغييري در صفحه ايجاد نشود. شما مي توانيد يکبار آنرا حذف کنيد و نتيجه اجراي کد را ببينيد.

در حال حاضر شما سه نوع پنجره ارتباط با کاربر را فرا گرفتيد که دو مدل اول بيشترين کاربرد را در کدنويسي شما خواهند داشت.

Security

22-01-08, 10:35

رويدادها و يا حوادث در جاوااسکريپت، کدهاي کوتاهي هستند که بين اقدامات انجام شده توسط کاربر مانند کليک کردن موس و اسکريپت، ارتباط برقرار مي کنند. يعني هنگاميکه کاربر بر روي دکمه هاي موس فشار مي آورد، رويدادها به اسکريپت اين موضوع را مي فهمانند تا اسکريپت براي آن حرکت عکس العملي در نظر بگيرد.

اين اقدامات شامل حرکاتي است مانند کليک کردن دکمه هاي موس، قرار گرفتن نشانگر موس بر روي يک نقطه از صفحه، فشردن کليدهاي کيبورد، انتخاب يا تغيير در اجزاي يک فرم، فشردن دکمه هاي فرم و يا باز و بستن يک صفحه وب.

در کل رويدادها باعث مي شوند تا جاوااسکريپت اينگونه حرکات را شناسايي و درک کند.

رويدادها مانند بقيه خصوصيات تگهاي اچ تي ام ال هستند که بايد در ميان تگها قرار گيرند و آنها را برابر با يک کد کوتاه جاوااسکريپت و يا اسم يک تابع تعريف شده بايد قرار داد.

رويداد و کد استفاده شده به صورت زير است:

<span onMouseOver="alert('Salam doost e man')">

در صفحات قبل با بعضي از رويدادها آشنا شديد و حالا در اينجا کليه آنها را ياد خواهيد گرفت. لازم بذکر است که، همه رويدادها در تمام مرورگرها اجرا نمی شوند.

رويدادهاي موس

زمانيکه مي خواهيد جاوااسکريپت نسبت به حرکات موس، عکس العمل نشان دهد از اين رويدادها استفاده مي کنيد. به سورس کد مثالها دقت کنيد تا با کاربرد آنها بيشتر آشنا شويد.

onClick براي کليک کردن دکمه چپ موس توسط کاربر. مثال (Only the registered members can see the link)

onDblClick رويداد براي دوبار کليک دکمه چپ موس. مثال (Only the registered members can see the link)

onMouseDown فشار آوردن بر روي دکمه چپ موس. مثال (Only the registered members can see the link)

onMouseUp رها کردن دکمه موس پس از فشردن آن. مثال (Only the registered members can see the link)

onMouseOver قرار گرفتن نشانگر موس بر روي يک چيزي. مثال (Only the registered members can see the link)

onMouseOut خارج شدن موس از روي يک چيزي. مثال (Only the registered members can see the link)

رويدادهاي کيبورد

در اين رويدادها، جاوااسکريپت نسبت به فشردن يک کليد بر روي کيبورد توسط کاربر، عکس العمل نشان خواهد داد.

onKeyPress فشردن يک کليد کيبورد. مثال (Only the registered members can see the link)

onKeyDown مانند رويداد بالا براي فشردن يک کليد. مثال
(Only the registered members can see the link)
onKeyUp رها کردن يک کليد فشرده شده. مثال (Only the registered members can see the link)

رويدادهاي فرم

اين رويدادها مربوط به عملياتي است که کاربر بر روي اجزاي فرم انجام مي دهد. البته ممکن است بعضي از اين رويدادها بر روي متنهاي عادي در صفحه هم عکس العمل نشان دهند اما بيشترين کاربرد را در فرمها دارند.

onFocus هنگاميکه توسط موس و يا دکمه Tab کيبورد بر روي يکي از اجزاي فرم متمرکز شويد. مثال (Only the registered members can see the link)

onBlur هنگاميکه تمرکز از روي يکي از اجزاي فرم خارج شود. مثال (Only the registered members can see the link)

onSelect انتخاب کردن يک متن در صفحه يا در يک فرم. مثال (Only the registered members can see the link)

onChange تغيير در اجزاي فرم، مانند تغيير متن در کادر متني. مثال (Only the registered members can see the link)

onSubmit فشردن دکمه تأييد يک فرم. مثال (Only the registered members can see the link)

onReset فشردن دکمه reset يا همان پاک کردن اطلاعات فرم. مثال (Only the registered members can see the link)

رويدادهاي يک صفحه

يکسري از رويدادها هم مربوط به صفحات وب مي باشد، مانند لود شدن صفحه يا بستن آن.

onLoad تکميل شدن يک صفحه وب يا يک تصوير در مرورگر. مثال (Only the registered members can see the link)

onUnload بستن مرورگر يا خروج از يک صفحه وب. مثال
(Only the registered members can see the link)
onResize تغيير اندازه پنجره مرورگر. مثال (Only the registered members can see the link)

يک رويداد ديگر هست که مي توان هم براي يک صفحه و هم براي يک عکس بکار برد:

onError اين رويداد زماني اجرا مي شود که يک عکس به هر دليلي لود نشود يعني در جاي خود قرار نگيرد. مثال (Only the registered members can see the link)

معمولاً براي رويدادها، ابتدا يک تابع تعريف مي شود تا هنگام نوشتن رويداد در يک تگ اچ تي ام ال، نظم برقرار باشد و از شلوغي تگ جلوگيري شود. بيشترين کاربرد اين رويدادها در تأييد اعتبار فرمها و پرسشنامه ها مي باشند که در يک بخش مجزا آنرا توضيح خواهم داد.

Security

22-01-08, 10:37

مبحث بعدی : شئ ها در جاوا اسکريپت Javascript Objects

Security

23-02-08, 12:51

در بخشهاي قبل با بعضي از object ها يا همان شئ هاي جاوااسکريپت مانند، شئ Date و آرايه ها آشنا شديد. در اين صفحه قصد داريم در مورد شئ هاي ديگر در جاوااسکريپت صحبت کنيم.

شئ جاوااسکريپت چيست؟

وظيفه شئ ها را مي توان شبيه به متغير ها دانست اما شئ ها بسيار کامل تر از متغيرها هستند چون آنها مي توانند اطلاعات بيشتري را در خود ذخيره کنند و همچنين تفاوت ديگري هم که با متغيرها دارند اينست که متغيرها بايد تعريف شوند تا جاوااسکريپت آنها را بشناسد اما بعضي از شئ ها در جاوااسکريپت ساخته و تعريف شده اند. اين شئ هاي از قبل تعريف شده را درون ساخت يا Built-in مي گويند مانند شئ Date . البته همانطور که ميدانيد بايد همين اشياء هم در ابتداي کد يکبار ديگر با دستور new تعريف شوند:

mydate = new Date ( )
name = new Array ( )

پس فراموش نکنيد که از اين دستور براي شروع يک object استفاده کنيد.

کليه شئ ها داراي خصوصيات و متدهاي شناخته شده براي جاوااسکريپت هستند که آنها را با گذاشتن يک نقطه بعد از خود شئ بکار مي بريم و مي توانيم مقادير مختلفي را براي آنها در نظر بگيريم.

انواع اشياء

به غير از شئ هاي درون ساخت Date و Array که در صفحات قبل با آنها آشنا شديد، شئ هاي درون ساخت ديگر جاوااسکريپت عبارتند از شئ String و Math و شئ هايي که مربوط به HTML DOM مي شوند. در بخش هاي بعدي به ترتيب به توضيح هر کدام از اين اشياء خواهيم پرداخت.

دستور with

در اين دستور شما مي توانيد يک شئ را به همراه خصوصيات و متدهايش بصورت پيش فرض در اسکريپت خود تعريف کنيد. اين دستور به نوعي کد شما را راحت تر و خلاصه تر مي کند و مانند توابع فقط اسم تعيين شده را در کدها بکار مي بريد که جاوااسکريپت کليه خصوصيات و متدهاي آنرا برايش در نظر خواهد گرفت. قالب دستور with به شکل زير است:

with ( name ) {
.... javascript code ....
}

روش ساخت يک شئ

در بالا صحبت از يک سري اشياء شد که جاوااسکريپت از قبل با آنها آشناست اما گاهي اوقات نياز هست که يک شئ را خودتان تعريف کنيد تا بهتر بتوانيد اسکريپت خود را مديريت کنيد. البته توسط دستور with هم مي توانيد اينکار را انجام دهيد، به اين صورت که اسم شئ مورد نظر را بجاي name در الگوي بالا بنويسيد و خصوصيت و متد آنرا در خطوط بعدي بين { } تعريف کنيد.

اما اگر بخواهيد يک شئ را در اسکريپت خود بسازيد نياز به دو چيز داريد، ابتدا يک تابع سازنده که به آن Constructor مي گويند و در آن نوع شئ تعيين مي شود، سپس به نمونه شئ که از آن تابع استفاده مي کند و به آن Instance مي گويند که توسط دستور new تعريف مي شود. اين مطلب ممکن است کمي گيج کننده باشد اما به مثال زير توجه کنيد تا کاملاً به ساخت شئ توسط خودتان تسلط پيدا کنيد.

مي خواهيم يک شئ براي اتومبيل تعريف کنيم که خصوصياتي مانند اسم، رنگ و مدل را داشته باشد. براي اينکار ابتدا يک تابع بايد تعريف کنيم بنام car و خصوصيات آنرا به عنوان پارامترهايش در پرانتز بنويسيم و سپس اين پارامترها را بر اساس خصوصياتش مقداردهي مي کنيم:

function Car ( name, model, color ) {
this.name = name
this.model = model
this.color = color
}

به عبارت this دقت کنيد، اين يک دستور جاوااسکريپت است و به شئ که در حال تعريف آن هستيم، اشاره دارد و در حقيقت به مفسر جاوااسکريپت مي فهماند که اين خصوصيت شئ تعريف شده با اين مقدار است و شما بايد از اين دستور استفاده کنيد تا خصوصيت يک شئ را برايش تعريف کنيد و مقدار آنها را هم مانند بالا مشخص کنيد.

حالا بايد يک شئ جديد براي آن بسازيد که اين شئ جديد را در متغيري بنام mycar ذخيره مي کنيم:

mycar = new Car ( "Corvette", "Z06", "Red" )

اين خط کد به جاوااسکريپت مي فهماند که يک شئ بنام mycar داراي خصوصيات اسم که Corvette و مدل Z06 و رنگ Red مي باشد. شما مي توانيد هر شئ ديگر که بخواهيد با دستور new بسازيد:

thecar = new Car ( "BMW", "Z4", "Silver" )

الان مي خواهيم از شئ اول اسم ماشين و از شئ دوم رنگ را در صفحه چاپ کنيم:

document.write ( mycar.name + "<br />" )
document.write ( thecar.color )

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

بعد از اينکه خصوصياتي براي يک شئ تعريف کرديد حالا نوبت به متدهاي شئ ساخته شده، مي رسد. در اينجا متدي که تعريف مي کنيم براي کليه ماشينها مي توانيم بکار بريم. الگوي کلي يک متد به شرح زير است:

object.methodname( ) = function_name

شئ است که ساختيم، methodname نام متدي است که شما در نظر مي گيريد و function name هم اسم تابعي که بايد بسازيد. سپس هر کجا که لازم بود از متد استفاده کنيد ابتدا شئ و سپس با گذاشتن يک نقطه متد را به همراه پرانتز مي نويسيد که اگر اين متد پارامتري هم داشت بايد آنرا داخل پرانتز معين کنيد.

متدي که مي خواهيم براي شئ Car بسازيم را بايد ابتدا بصورت يک تابع تعريف کنيم:

function displaycar ( ) {
var result = " I like " + this.name + " " + this.model + " with " + this.color + " color."
document.write ( result )
}

حالا با استفاده از دستور this اين تابع را به عنوان متد شئ Car تعريف مي کنيم:

function Car ( name, model, color ) {
this.name = name
this.model = model
this.color = color
this.displaycar = displaycar
}

بعد از تعريف توابع، شئ را توسط دستور new مي سازيم و متد را اجرا مي کنيم:

mycar = new Car ( "Corvette", "Z06", "Red" )
mycar.displaycar ( )

اجراي کد (Only the registered members can see the link)

دستور prototype

در طول اسکريپت شما، ممکن است به جايي برسيد که نياز داشته باشيد يک خصوصيت و يا يک متد ديگر براي شئ ساخته شده در خارج از آن توابع تعريف شود که با استفاده از دستور prototype مي توانيد آنها را تعريف کنيد. الگوي اين دستور به اين صورت مي باشد:

object.prototype.method or property = value

کليه دستورات بالا را توسط توابع و آرايه مي توانيد انجام دهيد اما تعريف کردن شئ در اسکريپت هاي طولاني بسيار راحت تر و سريع تر از نوشتن بقيه دستورات مي باشد.

Security

23-02-08, 13:01

قسمت مقدماتي آموزش جاوااسکريپت به پايان رسيد و همانطور که مشاهده کرديد دستورات اين زبان، توضيح داده شد تا با استفاده از آنها بتوانيد اسکريپتهايي براي صفحات وب خود بنويسيد و يا اگر با اسکريپتي برخورد کرديد، کاملاً آنرا درک کنيد و مطابق نياز خود آن را اصلاح کنيد. فراموش نکنيد که اين دستورات و کدها را مرتب تمرين کرده و اسکريپتهاي جديد و ساده براي خود بسازيد تا اين زبان در ذهن شما قرار گيرد. بهترين راه به خاطر سپردن دستورات جاوااسکريپت خلق کدهايي براي خودتان و ديگران است.

هرگاه خواستيد که اسکريپتي خلق کنيد، ابتدا آنرا در ذهن خود بررسي کنيد که اين اسکريپت چه کاري بايد انجام دهد و چه نتيجه اي را مي خواهيد از آن بگيريد، سپس افکارتان را روي کاغذ پياده کنيد با جزئيات کامل که چه اطلاعاتي را بايد دريافت کنيد و توسط چه دستوراتي آنرا پيش ببريد و در آخر چه نتيجه اي بايد بدهد.

هنگام خلق يک اسکريپت نکاتي را بايد در نظر داشته باشيد:

سعي کنيد بعد از هر خط علامت ; را بگذاريد تا پايان آن خط مشخص شود.

document.write ( " text string " );
document.write ( myFunction ) ;

جاوااسکريپت case sensetive است يعني به حروف کوچک و بزرگ حساس است و بين آنها فرق مي گذارد. در جاوااسکريپت myFunction با myfunction تفاوت دارد.

دقت کنيد کليه علامتها مانند پرانتز، آکلاد و کروشه در هر جا که مي نويسيد بايد دوباره آنها را ببنديد.

( { [ ..... ] } )

جاوااسکريپت فاصله هاي اضافي را در نظر نمي گيرد، پس شما مي توانيد براي خوانا بودن کد خود فاصله هايي را اضافه کنيد. دو خط زير تفاوتي با هم ندارند:

var name="value";
var name = " value " ;

در نظر داشته باشيد که يک خط کد جاوااسکريپت حتماً بايد در يک خط نوشته شود و نمي توانيد ادامه آنرا در خط بعدي بنويسيد، مگر اينکه به انتهاي صفحه برسيد و خود به خود به ابتداي خط بعد هدايت شويد. اما در ميان رشته هاي متني با گذاشتن علامت \ مي توانيد به خط بعد رفته و ادامه دهيد.

document.write ( " Hello \
my friends! " ) ;

شما مي توانيد جلوي کدهاي خود يک توضيح و يا يک نظريه را وارد کنيد تا براي مراجعتهاي بعدي يک سر نخي داشته باشيد و سريع متوجه بشويد که آن قسمت از اسکريپت، چه کاري را انجام مي دهد و يا اينکه شما يک اسکريپت براي يک فرد مبتدي مي سازيد و مي خواهيد بعضي از قسمتهاي کد را توضيح دهيد که براي اين منظور ها مي توانيد در هر خط از اسکريپت که مي خواهيد علامت // گذاشته و سپس آن توضيح را بنويسيد.

document.write( " text " ) ; // your comment

اگر هم نظريه يا توضيح شما بيشتر از چند کلمه است مي توانيد به صورت زير عمل کنيد:

/* This is a comment
block. It contains
several lines */

لازم بذکر است که اين توضيحات و نظريات در صفحه نمايش داده نمي شوند.

در حال حاضر کليه مرورگرها از جاوااسکريپت پشتيباني مي کنند ولي بعضي ممکن است از مرورگرهاي قديمي استفاده کنند و يا مرورگرهايي که قابليت جاوااسکريپت را نداشته باشند، بکار برند. در اين حالت شما يک تگ بعد از مجموعه اسکريپت خود به تگهاي اچ تي ام ال صفحه اضافه مي کنيد به اسم noscript و متني را داخل آن مي نويسيد تا به آن کاربر نشان داده شود و کاربر از کدهاي جاوااسکريپت آن صفحه با خبر شود.

<script language="javascript" type="text/javascript">
javascript code......
</script>

<noscript> Your browser does not support javascript.</noscript>

پایان آموزش