البته ما کوچکت از اونیم که بخواهیم اشعار حضرت حافظ که عارف و پیر طریقت هستند رو حتی معنی کنیم چه برسه به تفسیر
ولی در بیت اول بنده نظرم اینه که حضرت حافظ میفرمان عاشق خالق هستی باش (درک کن که خدا با چه عشقی تورا آفریده) تا همیشگی شوی وگرنه دنیای جامدات و خاکی بزودی نابود میشه یا این تعبیر هم به ذهن میرسه که اگر عارف و اهل معنی نباشی در دنیای مادی نابود میشی
بیت دوم هم که مربوط به همون غزل میشه باز به نظرمن درمصرع اول به خداوند عرضه میداره که عشقت مارو شکست و بیخود شدیم و ازتو مملوء و از خداوند میخوان این سیاهی که به نظر میرسه عالم ماده و ظلم و جور دنیوی باشه رو با تداوم وصل و سیر سلوک پایان بده.
از حضرت حافظ به خاطر این بی ادبی که شعرشون رو از دیدگاه خودم عرض کرد معذرت میخوام.مستدام باشید