PDA

مشاهده نسخه کامل : شرح مختصری از شاعران و مشاهیر



leila
15-08-07, 08:23
ابو بکر زین العابدین بن اسماعیل وراق هروی او را از مدیران و ارادتمندان خواجه عبدالله انصاری بوده ایشان در مدح این بزرگوار ابیاتی نیز سروده است . او هم عصر سلجوقیان و به خصوص اب ارسلان بوده است.او در سرودن قصیده و داستان سرایی مهارتی خاص داشته است.و داستان معروف سندباد از ایشان است.اثرهای منظوم ایشان الفیه و شلفیه است.

leila
15-08-07, 08:24
این شاعر در قرن ÷نجم می زیسته و مشهور به اسدی و محل تولدش طوس است. گرشاسب نامه که به سبک مثنوی است از آثار ایشان اندفرهنگ لغات طوس.الابنیه و عن الحقایق الادویه است. عن الحقایق الدویه از ابو منصور موفق هروی است که به خط اسدی طوسی استنساخ گردیده است.






ایشان از نوادگان قائم مقام بوده است که در تهران بدنیا و در آن جا به لقا الله ÷یوست.
او به امیدی تخلص یافت. اشعار ایشان دارای نکات اخلاقی و اجتماعی بسیاری است.


او در زمان سامانیان می زیسته که قبل از فردوسی به نام شاهنامه دست داشته است . ایشان منظومه ای به نام یوسف و زولیخا دارد.



ایشان ازشاعران هم عصر با سلجوقیان و غزنویان بوده است. بعضی ها او را از رونه ی هندوستان که امروزه جز ÷اکستان است می دانند ولی با احتمال زیاد از لوندی نیشابور خراسان است. او هم عصر انوری و.مسعود سعد بوده است آنان شعر های او را بسیار مورد ستایش قرار میدهند.



او در زمان سامانیان بوده است و در شهر بلخ به دنیا آمد و به بخارا مهاجرت کرد.او منظومه ای به نام آفرین نامه دارد که عده ای او را اولین شاعر مثنوی سرا نامیده اند.



از شاعران قدیمی خراسان است.ایشان هم عصر عمر و لیث صفاری بوده است او جز اولین شعرایی که به زبان ÷ارسی شعر می سروده است.

M A H R A D
15-08-07, 16:18
دوست عزیز ،

پستهای شما ادغام شد
لطفا مطالب پیوسته رو یکجا بنویسید

leila
16-08-07, 17:23
doste aziz in mataleb az ye shakhsyat nabodand ke edgham shand male chand shakhsyat boodand

leila
17-08-07, 10:16
هرکس به طریقی دل ما میشکند بیگانه جدا دوست جدا می شکند
بیگانه اگر میشکند حرفی نیست از دوست بپرسید چرا می شکند

میخواستم این تاپیک رو ادامه بدم ولی شما بستش دادید:1. (28):

Mehdi_Full
17-08-07, 10:34
دوست عزیز تاپیک بسته نیست و میتونید به کار خودتون ادامه بدید

با تشکر
مهدی:1. (23):

M A H R A D
17-08-07, 21:40
doste aziz in mataleb az ye shakhsyat nabodand ke edgham shand male chand shakhsyat boodand
دوست عزیز نام تاپیک شما طوریه که استنباط میشه واسه یک شاعره ...

در هر صورت بنده از شما معذرت خواهی میکنم ...

شما میتونید یکبار دیگه متنهای موجود در پست 2 رو کپی کنید و در پستهای سوا ارسال کنید

بعدش بنده اون پست 2 رو پاک میکنم

ببخشید اگه باعث آزرده خاطر شدن شما شدم Only the registered members can see the link

leila
19-08-07, 23:49
دکتر در سال 1281 ه. خورشیدی در تهران بدنیا آمد و تحصیلات خود را در مدرسه فرانسوی و در کالج آمریکایی بیروت تا درجه لیسانس به اتمام رسانید و در نهایت از مدرسه مهندسی بیروت فارق التحصیل این استاد در دانشگاه تندیس دکتری فیزیک دریافت کرد و از مدرسه عالی الکترونیک همان شهر مهندسی برق گرفت ایشان از شاگردان آلبرت انیشتین بوده است.
این استاد کتاب های بسیاری در رابطه با برق الکتریسیته اتم و .... به زبان های زنده فرانسه وانگلیسی و فارسی دارد.
این استاد بزرگوار عضو شورای انستیتوی اتمی و فیزیک جهان است ایشان از طرف دولت فرانسه نشان کماندور دونور گرفته است و از سوی مجمع علمی دانشمندان جهان در سال 1990 مرد علمی سال انتخاب شد.
و سرانجام درسال 1371 دار فانی را وداع گفت.

leila
19-08-07, 23:51
خواجه نصیرالدین طوسی
نصیرالدین محمدبن حسن جهرودی طوسی از علما و دانشمندان ارزنده ایرانی است.اصل و نسب ایشان از جهرود قم می باشد که از نظر اقامت در طوس به طوسی معروف گشته است.ایشان در علم حکمت و ریاضی در جوانی سر آمد دوران خود بوده است. وبه مطالعه در مذهب در نزد و مدتی در زندان اسماعیلیه به سر برده است . بعد از آنکه به خدمت هلاکوخان در آمد به دستور او رصدخانه ای برای علم نجوم تاسیس کرد و در نهایت بسیاری از اخترشناسان و دانشمندان را در آنجا جمع آوری کرد و شاگردانی چون قطب الدین شیرازی و علامه حلی را تربیت کرد . ایشان بالغ بر چهارصد هزار جلد کتاب در کتابخانه آن رصدخانه جمع آوری کرد .آثار مهم ایشان عبارتند از تحریر مجسطی و تحریر اقلیدس در علم هیئت ریاضی به زبان عربی تجریدالتحاید به عربی در کلام شیعه اخلاق ناصری در اخلاق به فارسی اساسی الاقتباس در منطق به فارسی معیار الاشعار و اوصاف الاشراف و تذکره نصیریه است.ایشان در سال 672 ه.ق فوت کرده اند.

leila
19-08-07, 23:52
ابوبکرمحمدبن زکریا بن یحی الرازی در شهر ری بدنیا آمد .ایشان به جالینوس عرب معروف بود که از بزرگان طب دنیا بود ایشان در جوانی به تحقیق در فلسفه و ادبیات و ریاضیات و نجوم و موسیقی پرداخت و در نهایت به شیمی و کیمیاگری پرداخت. او در کیمیاگری پیشرفت های بسیاری کرد .یکی از کارهای مهم او کشف جوهر گوگرد و الکل است.او بر اثر بخاراتی که در آزمایشگاه متوجه چشمش بود به بیماری چشمی مبتلا گشت و پیش طبیب معالج رفت او نیز برای معالجه او درخواست پول زیادی کرد و زکریا به او گفت من قبل از توکیمیارا یافته ام و آن هم پزشکی است و در همان دم به فکر دریافت علم پزشکی افتاد و آن را ادامه داد تا اینکه به چنان مقامی رسید که در علم پزشکی سرآمد دنیای عصرخود شد.از مهمترین آثار او الحاوی است که از کتاب های اصلی طب در چندین سال قبل بود و مورد مطالعه و مراجعه پزشکان قرار گرفته است .
طب منصوری اثر دیگر اوست و اثر دیگرش لایحضره الطیب که شامل دستورات ساده ی طبی می باشد و کتاب دیگرش برالساعد می باشد.کتاب الاکسیر در کیمیا و کتاب دیگرش التربیه می باشد.کتب و رساله های او بیش از 56 جلد می باشد .این دانشمند سرانجام در ماه شعبان سال 313 درگذشت.

leila
19-08-07, 23:54
محمدبن زکریا رازی

ابوبکرمحمدبن زکریا بن یحی الرازی در شهر ری بدنیا آمد .ایشان به جالینوس عرب معروف بود که از بزرگان طب دنیا بود ایشان در جوانی به تحقیق در فلسفه و ادبیات و ریاضیات و نجوم و موسیقی پرداخت و در نهایت به شیمی و کیمیاگری پرداخت. او در کیمیاگری پیشرفت های بسیاری کرد .یکی از کارهای مهم او کشف جوهر گوگرد و الکل است.او بر اثر بخاراتی که در آزمایشگاه متوجه چشمش بود به بیماری چشمی مبتلا گشت و پیش طبیب معالج رفت او نیز برای معالجه او درخواست پول زیادی کرد و زکریا به او گفت من قبل از توکیمیارا یافته ام و آن هم پزشکی است و در همان دم به فکر دریافت علم پزشکی افتاد و آن را ادامه داد تا اینکه به چنان مقامی رسید که در علم پزشکی سرآمد دنیای عصرخود شد.از مهمترین آثار او الحاوی است که از کتاب های اصلی طب در چندین سال قبل بود و مورد مطالعه و مراجعه پزشکان قرار گرفته است .
طب منصوری اثر دیگر اوست و اثر دیگرش لایحضره الطیب که شامل دستورات ساده ی طبی می باشد و کتاب دیگرش برالساعد می باشد.کتاب الاکسیر در کیمیا و کتاب دیگرش التربیه می باشد.کتب و رساله های او بیش از 56 جلد می باشد .این دانشمند سرانجام در ماه شعبان سال 313 درگذشت.

leila
19-08-07, 23:55
ابو الفرج روفی (در گذشته به سال 525 ه. ق )

ایشان ازشاعران هم عصر با سلجوقیان و غزنویان بوده است. بعضی ها او را از رونه ی هندوستان که امروزه جز پاکستان است می دانند ولی با احتمال زیاد از لوندی نیشابور خراسان است. او هم عصر انوری و.مسعود سعد بوده است آنان شعر های او را بسیار مورد ستایش قرار میدهند.

leila
19-08-07, 23:55
ابو اشعریه بلخی (قرن چهرم هجری)

او در زمان سامانیان می زیسته که قبل از فردوسی به نام شاهنامه دست داشته است . ایشان منظومه ای به نام یوسف و زولیخا دارد.

leila
19-08-07, 23:56
ادیب الممالک فراهانی (1277-1336 ه. ق )

ایشان از نوادگان قائم مقام بوده است که در تهران بدنیا و در آن جا به لقا الله پیوست.

او به امیدی تخلص یافت. اشعار ایشان دارای نکات اخلاقی و اجتماعی بسیاری است.

leila
19-08-07, 23:57
اسدی(در گذشته به سال 465 ه.ق )


این شاعر در قرن پنجم می زیسته و مشهور به اسدی و محل تولدش طوس است. گرشاسب نامه که به سبک مثنوی است از آثار ایشان اندفرهنگ لغات طوس.الابنیه و عن الحقایق الادویه است. عن الحقایق الدویه از ابو منصور موفق هروی است که به خط اسدی طوسی استنساخ گردیده است.

leila
19-08-07, 23:59
محمدبن زکریا رازی

ابوبکرمحمدبن زکریا بن یحی الرازی در شهر ری بدنیا آمد .ایشان به جالینوس عرب معروف بود که از بزرگان طب دنیا بود ایشان در جوانی به تحقیق در فلسفه و ادبیات و ریاضیات و نجوم و موسیقی پرداخت و در نهایت به شیمی و کیمیاگری پرداخت. او در کیمیاگری پیشرفت های بسیاری کرد .یکی از کارهای مهم او کشف جوهر گوگرد و الکل است.او بر اثر بخاراتی که در آزمایشگاه متوجه چشمش بود به بیماری چشمی مبتلا گشت و پیش طبیب معالج رفت او نیز برای معالجه او درخواست پول زیادی کرد و زکریا به او گفت من قبل از توکیمیارا یافته ام و آن هم پزشکی است و در همان دم به فکر دریافت علم پزشکی افتاد و آن را ادامه داد تا اینکه به چنان مقامی رسید که در علم پزشکی سرآمد دنیای عصرخود شد.از مهمترین آثار او الحاوی است که از کتاب های اصلی طب در چندین سال قبل بود و مورد مطالعه و مراجعه پزشکان قرار گرفته است .
طب منصوری اثر دیگر اوست و اثر دیگرش لایحضره الطیب که شامل دستورات ساده ی طبی می باشد و کتاب دیگرش برالساعد می باشد.کتاب الاکسیر در کیمیا و کتاب دیگرش التربیه می باشد.کتب و رساله های او بیش از 56 جلد می باشد .این دانشمند سرانجام در ماه شعبان سال 313 درگذشت.

leila
20-08-07, 00:01
حافظ(726-791ه.ق)

شمس الدین محمد بها الدین شیرازی ملقب به لسان الغیب داشت. او در شیراز به دنیا آمد و پدرش از اصفهان و مادرش از کازرون بود و چون قرآن را از برداشت او را حافظ نام نهادند.او در شیراز به تحصیل علم پرداخت

و در مجالس درس بازرگانان حاضر می شدو کسب علم و فیض می نمود او در عصر آل مظفر و تیموریان بوده است او بسیار شاه شجاع را مدح گفته است.

حکیم ابوالفتح عمربن ابراهیم خیام متوفی به سال 517 ه.ق)

ایشان دانشمند.ریاضیدان.شاعر و فیلسوف ارزشمند ایران که از ریاضی دانان و منجمان معروف زمان سلجوقیان است و در نیشابور دیده به حیات نمود.شهرت او بسیار .برای رباعیات اوست که در حالت عارفانه و حکیمانه خاصی می باشد.از آثار او میتوان نو روزنامه.روضه القلوب رساله جبر و مقابلات رساله وجود رساله ای در طبیعیات و فلسفه نام برد.

leila
20-08-07, 00:02
ابو منصور محمدبن احمد دقیقی (330-وفات بین سال های 367-370 ه.ق)

او آخرین شاعر عهد سامانیان است . که قبل از فردوسی به نظم شاهنامه پرداخت و به دلیل آنکه دقت خاصی در الفاظ و معانی برای خود داشته او را دقیقی گویند او در بلخ بدنیا آمد و دینش زرتشتی بوده است.

او به دستور نوح ابن منصور شروع به تنظیم شاهنامه کرد ولی قبل از اتمام آن به قتل رسید.

leila
20-08-07, 00:03
ابوعبدالله جعفربن محمد(260-329ه.ق)

او از شاعران قرن سوم و چهارم هجری است که در روستای لودک سمرقند دیده به جهان گشود.

در چنان هوش و ذکاوتی بود که در هشت سالگی قرآن را از بر داشت او ساز بربط را فراگرفت و چنان نواخت تا استاد شد ودر دربار امید نصربن احمد سامانی را ه یافت به نقلی او را کور مادرزاد گویند و از او دیوان اشعاری به جا مانده است . ازاو کتابی منظوم به نام کلیله و دمنه باقی مانده است .

M A H R A D
20-08-07, 11:55
نام تاپیک اصلاح شد ...

ممنون از شما Only the registered members can see the link

leila
20-08-07, 15:30
باباطاهر همدانی (390-477 ه.ق)

باباطاهر همدانی به عریان معروف بوده است . ایشان از شعرا و عرفای ایران استاو در سیرو سلوک درویشی و سعدی از مظاهر دنیوی وشیوه های عارفانه است.او از شعرای صاحبدل و دردمند بوده که اغلب به هجری محلی

چیزی شبیه به لری سروده است.



کلمات قصار ایشان به عربی در رساله ها و کتب مختلف ضبط گردیده استو معروفیت ایشان بیشتر در سرودن دو بیتی هاست.

leila
20-08-07, 15:31
محمد حسین شهریار(1285-1367 ه. ش )
محمد حسین بهجت تبریزی . در سال 1280 خورشیدی در تبریز چشم به جهان گشود او به شهریار تخلص داشت او پس از آشنایی با نیمایوشیج تحت تاثیر او قرار گرفت و شعر دو پرندهی بهشتی را به دنبال افسانه نیما سرود و به شعر نوی نیمایی روی اورد اما پس از مدتی او به غزل روی آورد که اشعار حیدر بابای او به ترکی از شاهکارهای اوست.

aMiR HosSeiN
22-09-07, 23:07
از استاد محمد منزوی هم بذار.
ممنون