Wink
18-07-07, 20:33
سلام خدمت دوستان عزيز: حتما از قابليت ها و قدرت زبان C خيلي چيزها شنيده ايد. بايد بگويم اين گفته هم درست و هم نادرست است. چون نوع برنامه ا يكه ميخواهيم بنويسيم تعيين مي كند كه كدام زبان براي ا ين برنامه مناسب تر است. زبان C از قدرتمندترين زبانهاست كه سالهاست در صنايع و تجارت و خيلي چيزهاي ديگر مورد استفاده قرار گرفته است. زبان C يك زبان سطح مياني ميباشد. يعني نه سطح بالاست(مانند پاسكال)و نه سطح پايين (مانند زبان اسمبلي). بلكه قابليتهاي هر دو اينها را دارد. به همين دليل هم است كه زبان C براي نوشتن برنامه هاي سيستمي مانند سيستم عامل و كامپايلر و... بسيار مناسب است. بطوري كه قدرمندترين و پر كاربردترين سيستمهاي عامل جهان را با اين زبان يا با كمك اين زبان نوشته اند. مثلا يونيكس را كاملا با اين زبان نوشته اند و در ويندوز هم از C و اسمبلي (تا جايي كه ميدانم) استفاده كرده اند.من به تمام كساني كه مي خواهند در علم كامپيوتر متخصص شوند و تمام كساني كه ميخواهند با برنامه هاي فوق العاده ديگران را متحير كنند توصيه مي كنم كه زبان C را ياد بگيرند. مقدمه چيني كافيه و بهتره بريم به موضوع اصلي. قبل از هر چيز چند نكته در موردC هست كه بايد رعايت شوند:
دستورات زبان C به حروف كوچك و بزرگ حساس هستند و تمام كلمات كليدي اين زبان با حروف كوچك هستند.( case sensitive )
حداكثر طول يك دستور 255 كاراكتر است.
تمامي دستورات به ; ختم مي شوند.(سمي كولون)
توضيحات در C بين //(براي يك خط) و /* ..... */ (براي چند خط) قرار مي گيرند.
ساختار يك برنامه ساده درC بصورت زير مي باشد:
void main()
{
تعريف متغيرها
:
دستورات
:
}
كاراكترهاي } و { نشان دهنده آغاز و پايان يك بلو ك ميباشند. البته اين ساختار خيلي ساده است و در جلسه هاي آينده اين ساختار را گسترش خواهيم داد.
انواع داده ها در C :
داده هاي صحيح(integer): براي تعريف از كلمه كليدي int استفاده مي كنيم.
داده هاي اعشاري(float): براي تعريف از كلمه كليدي floatاستفاده مي كنيم.
داده هاي اعشاري با دقت مضاعف: براي تعريف از كلمه كليدي double استفاده مي كنيم.
داده هاي كاراكتري: براي تعريف از كلمه كليدي char استفاده مي كنيم.
داده تهي: براي تعريف از كلمه كليدي void استفاده مي كنيم.
براي تعريف رشته ها در C نيز از char استفاده ميكنيم .البته رشته در C وجود ندارد و ما از آرايه كاراكتري براي تعريف رشته استفاده مي كنيم. كاراكتر ها در C بين گيومه(‘ ‘) و رشته ها بين كوتيشن(“ “)قرار مي گيرند.
نحوه تعريف متغيرها:
هر متغير از يكي از انواع بالا تعريف ميشود. البته نوع تهي براي تعريف توابع و نوع برگشتي آنها وقتي كه نمي خواهيم چيزي برگشت دهند به كار مي رود. براي تعريف متغيرها مي توان از حروف كوچك و بزرگ انگليسي و ارقام صفر تا نه استفاده كرد به شرطي كه نام متغير با عدد شروع نشود. شكل كلي تعريف متغير به صورت زير مي باشد:
;نام متغير نوع
براي مثال:
; int a
; float a,b,c
; int a=5,b18
; char ch
خط اول متغير a را از نوع صحيح، خط دوم متغيرهاي a و bو c را از نوع اعشاري و خط آخر ch را از نوع كاراكتري تعريف مي كند . خط سوم علاوه بر تعريف متغير a مقدار 5 را نيز در آن قرار مي دهد همچنين متغير b18 را نيز بدون مقدار تعريف ميكند.
عملگرهاي زبان C :
<FONT size=1>(عملگرهاي محاسباتي<SPAN lang=AR-SA style="COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'">)
دستورات زبان C به حروف كوچك و بزرگ حساس هستند و تمام كلمات كليدي اين زبان با حروف كوچك هستند.( case sensitive )
حداكثر طول يك دستور 255 كاراكتر است.
تمامي دستورات به ; ختم مي شوند.(سمي كولون)
توضيحات در C بين //(براي يك خط) و /* ..... */ (براي چند خط) قرار مي گيرند.
ساختار يك برنامه ساده درC بصورت زير مي باشد:
void main()
{
تعريف متغيرها
:
دستورات
:
}
كاراكترهاي } و { نشان دهنده آغاز و پايان يك بلو ك ميباشند. البته اين ساختار خيلي ساده است و در جلسه هاي آينده اين ساختار را گسترش خواهيم داد.
انواع داده ها در C :
داده هاي صحيح(integer): براي تعريف از كلمه كليدي int استفاده مي كنيم.
داده هاي اعشاري(float): براي تعريف از كلمه كليدي floatاستفاده مي كنيم.
داده هاي اعشاري با دقت مضاعف: براي تعريف از كلمه كليدي double استفاده مي كنيم.
داده هاي كاراكتري: براي تعريف از كلمه كليدي char استفاده مي كنيم.
داده تهي: براي تعريف از كلمه كليدي void استفاده مي كنيم.
براي تعريف رشته ها در C نيز از char استفاده ميكنيم .البته رشته در C وجود ندارد و ما از آرايه كاراكتري براي تعريف رشته استفاده مي كنيم. كاراكتر ها در C بين گيومه(‘ ‘) و رشته ها بين كوتيشن(“ “)قرار مي گيرند.
نحوه تعريف متغيرها:
هر متغير از يكي از انواع بالا تعريف ميشود. البته نوع تهي براي تعريف توابع و نوع برگشتي آنها وقتي كه نمي خواهيم چيزي برگشت دهند به كار مي رود. براي تعريف متغيرها مي توان از حروف كوچك و بزرگ انگليسي و ارقام صفر تا نه استفاده كرد به شرطي كه نام متغير با عدد شروع نشود. شكل كلي تعريف متغير به صورت زير مي باشد:
;نام متغير نوع
براي مثال:
; int a
; float a,b,c
; int a=5,b18
; char ch
خط اول متغير a را از نوع صحيح، خط دوم متغيرهاي a و bو c را از نوع اعشاري و خط آخر ch را از نوع كاراكتري تعريف مي كند . خط سوم علاوه بر تعريف متغير a مقدار 5 را نيز در آن قرار مي دهد همچنين متغير b18 را نيز بدون مقدار تعريف ميكند.
عملگرهاي زبان C :
<FONT size=1>(عملگرهاي محاسباتي<SPAN lang=AR-SA style="COLOR: black; FONT-FAMILY: Tahoma; mso-ascii-font-family: 'Times New Roman'; mso-hansi-font-family: 'Times New Roman'">)