maysamsina
21-04-15, 13:37
س از وقوع زمین‌لرزه‌های مهیب شماری از افراد زیر آوار می‌مانند که از این رو یافتن این افراد و کمک‌رسانی به آن‌ها کمی طول می‌کشد. استفاده از روبات‌هایی با سایز کوچک می‌تواند در یافتن افرادی که زیر آوار می‌مانند، بسیار یاری کننده باشد. از این‌رو دانشمندان با ترکیب سوسک‌های طبیعی و ماژول‌های الکترونیک، به یاری افراد زیر آوار مانده خواهند رفت.
سال 2012 میلادی محققان دانشگاه کارولینای شمالی موفق شدند الکترودهایی را برای ردیابی سوسک‌های ماداگاسکار به شاخک‌های این موجودات زنده متصل کنند، حال دانشمندان درصدد تجهیز این سوسک‌ها به محموله‌های الکترونیکی کوچکی هستند تا با استفاده از آن بتوانند صدا را از محیط‌های بسته و محل‌هایی که سایر موجودات قادر به وارد شدن به آن نیستند، ضبط کنند. آلپر بوزکورت، یکی از مهندسانی که در این طرح مشارکت دارد در این خصوص می‌گوید:
ما درصدد ایجاد شبکه‌ی سنسوری با استفاده از سوسک‌ها هستیم.
Only the registered members can see the link سوسک‌های مجهز به سنسور چگونه کار می‌کنند
1. محموله‌ی متصل شده. متخصصان با استفاده از پرینت 3D ماژول مورد نظر را در پشت سوسک تعبیه می‌کنند. با استفاده از این فرآیند، بلاک دوم که شامل ماژول‌های الکترونیک شامل مدار مورد نظر و میکروکنترلر است، در پشت سوسک قرار می‌گیرد.
2. هدایت سوسک‌ها از طریق تحریک شاخک‌ها. الکترودهای کوچکی روی شاخک‌های سوسک‌ها چسبانده می‌شود که با استفاده از آن دانشمندان می‌توانند با ارسال امواج الکتریکی، نئورون‌های مربوط به حرکت را تحریک کنند. با استفاده از این ساز و کار دانشمندان می‌توانند با تحریک شاخک سمت چپ سوسک مورد نظر را به سمت چپ و با تحریک شاخک سمت راست، سوسک را به سمت راست هدایت کنند.
3. رادیو. یک رادیوی دو طرفه به‌همراه تراشه‌ی آنتن اطلاعات محیطی نظیر مکان و نزدیک‌های صداهای موجود در مکان را برای اتاق کنترل ارسال می‌کنند. با استفاده از اطلاعات ارسال شده توسط سایبرگ‌ها و ترکیب آن با الگوریتم‌های کامپیوتری هدایت کننده، می‌توان چندین سایبرگ را به منشا پخش صدا ارسال کرد و با اتکا به آن عملیات نجات را آغاز کرد.
4. میکروفون. میکروفونی یک یا چند جهته در پشت سوسک مورد نظر تعبیه می‌شود و می‌توان با استفاده از آن جهت صدای منتشر شده در محیط را پیدا کرد. سایبرگ‌ها با دریافت صدای محیط آن را به کامپیوتر مرکزی ارسال می‌کنند که از این طریق می‌توان با الگوریتم‌های توسعه یافته تشخیص داد که آیا صدا متعلق به انسان است یا خیر. در صورتی که کامپیوتر صدا را متعلق به انسان تشخیص دهد، در این صورت دستوری مبنی بر نزدیک شدن به سوژه صادر می‌شود.
5. باتری. یک باتری سه ولتی لیتیویم-پلیمر که تنها نیم گرم وزن دارد، انرژی کل ماژول‌های سخت‌افزاری را تامین می‌کند. این باتری را می‌توان برای شارژ کردن از پشت سوسک جدا کرد. همچنین می‌توان یک پنل خورشیدی را در پشت سوسک سایبرگ قرار داد که با استفاده از آن می‌توان باتری خالی شده را در دو ساعت شارژ کرد.
اخبارعلمی - زومیت/جام جم
منبع : Only the registered members can see the link (Only the registered members can see the link)
سال 2012 میلادی محققان دانشگاه کارولینای شمالی موفق شدند الکترودهایی را برای ردیابی سوسک‌های ماداگاسکار به شاخک‌های این موجودات زنده متصل کنند، حال دانشمندان درصدد تجهیز این سوسک‌ها به محموله‌های الکترونیکی کوچکی هستند تا با استفاده از آن بتوانند صدا را از محیط‌های بسته و محل‌هایی که سایر موجودات قادر به وارد شدن به آن نیستند، ضبط کنند. آلپر بوزکورت، یکی از مهندسانی که در این طرح مشارکت دارد در این خصوص می‌گوید:
ما درصدد ایجاد شبکه‌ی سنسوری با استفاده از سوسک‌ها هستیم.
Only the registered members can see the link سوسک‌های مجهز به سنسور چگونه کار می‌کنند
1. محموله‌ی متصل شده. متخصصان با استفاده از پرینت 3D ماژول مورد نظر را در پشت سوسک تعبیه می‌کنند. با استفاده از این فرآیند، بلاک دوم که شامل ماژول‌های الکترونیک شامل مدار مورد نظر و میکروکنترلر است، در پشت سوسک قرار می‌گیرد.
2. هدایت سوسک‌ها از طریق تحریک شاخک‌ها. الکترودهای کوچکی روی شاخک‌های سوسک‌ها چسبانده می‌شود که با استفاده از آن دانشمندان می‌توانند با ارسال امواج الکتریکی، نئورون‌های مربوط به حرکت را تحریک کنند. با استفاده از این ساز و کار دانشمندان می‌توانند با تحریک شاخک سمت چپ سوسک مورد نظر را به سمت چپ و با تحریک شاخک سمت راست، سوسک را به سمت راست هدایت کنند.
3. رادیو. یک رادیوی دو طرفه به‌همراه تراشه‌ی آنتن اطلاعات محیطی نظیر مکان و نزدیک‌های صداهای موجود در مکان را برای اتاق کنترل ارسال می‌کنند. با استفاده از اطلاعات ارسال شده توسط سایبرگ‌ها و ترکیب آن با الگوریتم‌های کامپیوتری هدایت کننده، می‌توان چندین سایبرگ را به منشا پخش صدا ارسال کرد و با اتکا به آن عملیات نجات را آغاز کرد.
4. میکروفون. میکروفونی یک یا چند جهته در پشت سوسک مورد نظر تعبیه می‌شود و می‌توان با استفاده از آن جهت صدای منتشر شده در محیط را پیدا کرد. سایبرگ‌ها با دریافت صدای محیط آن را به کامپیوتر مرکزی ارسال می‌کنند که از این طریق می‌توان با الگوریتم‌های توسعه یافته تشخیص داد که آیا صدا متعلق به انسان است یا خیر. در صورتی که کامپیوتر صدا را متعلق به انسان تشخیص دهد، در این صورت دستوری مبنی بر نزدیک شدن به سوژه صادر می‌شود.
5. باتری. یک باتری سه ولتی لیتیویم-پلیمر که تنها نیم گرم وزن دارد، انرژی کل ماژول‌های سخت‌افزاری را تامین می‌کند. این باتری را می‌توان برای شارژ کردن از پشت سوسک جدا کرد. همچنین می‌توان یک پنل خورشیدی را در پشت سوسک سایبرگ قرار داد که با استفاده از آن می‌توان باتری خالی شده را در دو ساعت شارژ کرد.
اخبارعلمی - زومیت/جام جم
منبع : Only the registered members can see the link (Only the registered members can see the link)