D J V A H I D
20-07-11, 22:08
پرتره چیست؟
در فرهنگ آریان پور زیر کلمه Portait پرتره در لغت به معنی تصویر، نقاشی، مجسمه، پیکره و …. است و در شکل اختصاصی آن به مجسمه ی صورت، تصویر صورت، عکس صورت و مجسمه ی نیم تنه، اطلاق می شود. همچنین پرتره به معنای شباهت و همانندی، تشریح مطلب، توضیح و عکاس، نقاش صورت،
( Portratist ) تعریف و ارائه شرح روشنی از یک موضوع است. اسم فاعل بر گرفته از این ریشه
به مفهوم به تصویر کشیدن به وسیله مجسمه یا تصویر، شکلی ( Portray ) مجسمه ساز صورت و نیم تنه را معنی می دهد و فعل
را مجسم ساختن و حتی به وسیله ی نمایش، نقش کسی را عینا” بازی کردن است.
در عکاسی، پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها آن هم در قطع صورت و شانه ها می شود به همین دلیل چند سال پیش معادل نادرست ( تک چهره ) برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید.
پرتره با توجه به معانی وسیع آن خصوصا” در عکاسی می تواند انسان ها و حتی حیوانات را در حالت های مختلف ( نه الزاما” از روبه رو یا نیم رخ ) و در اشکال کلی آن ها ( نه صرفا” صورت و سرشانه ها ) شامل شود. بنابراین گرفتن عکس از یک منظره در حالی که آدم ها و یا حیواناتی نیز در آن مشاهده می شوند پرتره می شوند پرتره نگاری از آن ها نیست.
پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود. به طور کلی در عکاسی پرتره همان طوری که گفته شد بیشتر به انسان معطوف است باید به این عوامل توجه داشت:
وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد. باید دقیقا” دریافت که کدام یک از حالات لبخند یا اخم _ به عنوان مثال _نشان واقعی شخصیت درونی اوست.
یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.
معروف است که یوسف کارش, سرشناس ترین عکاس پرتره ی کلاسیک در جهان، تنها عکس اخم کرده ی وینستون چرچیل نخست وزیر خنده روی انگلیس را بدین صورت گرفت که هنگام عکاسی آنقدر با او صحبت کرد تا حوصله ی نخست وزیر خونسرد را سر برد.
در این هنگام دست برد و سیگار برگ معروف او را از لبش لرداشت. این حرکت را آنقدر ناگهانی انجام داد که چرچیل عکس العملی نتوانست از خود نشان دهد و در یک لحظه که اخم بر چهر ی خنده روی او نقش بست عکسش را گرفت و به سرعت قبل از هر واکنشی سیگار را دوباره روی لبش گذاشت. کارش معتقد بود که لبخند چرچیل ماسک ظاهری اوست و او سیاستمدار خشنی است.
اگر چه نگاه و تکنیک عکاسی کلاسیک کارش، مناسب زبان و بیان امروز در پرتره نگاری نیست اما تمام پرتره های موفق _ چه کلاسیک و چه مدرن _ ورای تمام مسائل گفته شده چیزی از ویژگی های فردی سوژه را نیز نشان می دهد.
در فرهنگ آریان پور زیر کلمه Portait پرتره در لغت به معنی تصویر، نقاشی، مجسمه، پیکره و …. است و در شکل اختصاصی آن به مجسمه ی صورت، تصویر صورت، عکس صورت و مجسمه ی نیم تنه، اطلاق می شود. همچنین پرتره به معنای شباهت و همانندی، تشریح مطلب، توضیح و عکاس، نقاش صورت،
( Portratist ) تعریف و ارائه شرح روشنی از یک موضوع است. اسم فاعل بر گرفته از این ریشه
به مفهوم به تصویر کشیدن به وسیله مجسمه یا تصویر، شکلی ( Portray ) مجسمه ساز صورت و نیم تنه را معنی می دهد و فعل
را مجسم ساختن و حتی به وسیله ی نمایش، نقش کسی را عینا” بازی کردن است.
در عکاسی، پرتره نگاری بیشتر معطوف به عکس از انسان ها آن هم در قطع صورت و شانه ها می شود به همین دلیل چند سال پیش معادل نادرست ( تک چهره ) برای واژه ی پرتره باب شد که به دلیل گویا نبودن و نامناسب بودن آن خیلی زود منسوخ گردید.
پرتره با توجه به معانی وسیع آن خصوصا” در عکاسی می تواند انسان ها و حتی حیوانات را در حالت های مختلف ( نه الزاما” از روبه رو یا نیم رخ ) و در اشکال کلی آن ها ( نه صرفا” صورت و سرشانه ها ) شامل شود. بنابراین گرفتن عکس از یک منظره در حالی که آدم ها و یا حیواناتی نیز در آن مشاهده می شوند پرتره می شوند پرتره نگاری از آن ها نیست.
پرتره در حقیقت می بایست نمای بزرگ تری از سوژه را نسبت به کل عکس در برگیرد تا امکان بررسی و مطالعه موضوع اصلی برای مخاطب میسر شود. به طور کلی در عکاسی پرتره همان طوری که گفته شد بیشتر به انسان معطوف است باید به این عوامل توجه داشت:
وضعیت قرار گرفتن دوربین نسبت به سوژه، لنز مورد استفاده، پس زمینه، موقعیت سوژه، حالت سوژه، کادر بندی و نورپردازی. البته نباید فراموش کرد که برای تهیه یک پرتره خوب مطالعه و داشتن اطلاعات قبلی درباره ی سوژه ارزش است. در هنگام عکاسی، می توان درباره کار، سرگرمی ها، علائق و موضوعات مورد توجه سوژه با او به گفتگو پرداخت و در خلال گفتگو به حرکات، اشارات و رفتارهای شخصی او توجه کرد. باید دقیقا” دریافت که کدام یک از حالات لبخند یا اخم _ به عنوان مثال _نشان واقعی شخصیت درونی اوست.
یک عکاس موفق پرتره، باید بتواند با سرعت کار کرده و ویژگی های فردی خاص و معانی حالاتی مانند خم شدن سر، برق زدن چشم و تغییرات آنی چهره سوژه را تشخیص داده و آن ها را ثبت نماید.
معروف است که یوسف کارش, سرشناس ترین عکاس پرتره ی کلاسیک در جهان، تنها عکس اخم کرده ی وینستون چرچیل نخست وزیر خنده روی انگلیس را بدین صورت گرفت که هنگام عکاسی آنقدر با او صحبت کرد تا حوصله ی نخست وزیر خونسرد را سر برد.
در این هنگام دست برد و سیگار برگ معروف او را از لبش لرداشت. این حرکت را آنقدر ناگهانی انجام داد که چرچیل عکس العملی نتوانست از خود نشان دهد و در یک لحظه که اخم بر چهر ی خنده روی او نقش بست عکسش را گرفت و به سرعت قبل از هر واکنشی سیگار را دوباره روی لبش گذاشت. کارش معتقد بود که لبخند چرچیل ماسک ظاهری اوست و او سیاستمدار خشنی است.
اگر چه نگاه و تکنیک عکاسی کلاسیک کارش، مناسب زبان و بیان امروز در پرتره نگاری نیست اما تمام پرتره های موفق _ چه کلاسیک و چه مدرن _ ورای تمام مسائل گفته شده چیزی از ویژگی های فردی سوژه را نیز نشان می دهد.