Trance
04-09-09, 10:52
رم (RAM) نوعي قطعه ذخيره سازي اطلاعات به حساب ميآيد كه در آن توانايي دسترسي لحظه اي و تصادفي به اطلاعات وجود دارد.
تفاوت رم با هاردديسك اول در پايداري اطلاعات موجود در آنها و دوم در سرعت تبادل اطلاعات در آنها است. رم مجموعهاي از مدارهاي مجتمع است كه با جريان يافتن الكترونها در آنها به كار ميافتد. با قطع جريان برق از رم يا در واقع خاموش كردن كامپيوتر، اطلاعات موجود در رم پاك ميشوند، در حاليكه هاردديسك چنين وضعيتي را ندارد.
در انتخاب رم فاكتورهاي مختلفي مطرح هستند. در ابتدا، اين فاكتورها را به ترتيب اهميتي كه براي اكثر كاربران دارند، بررسي ميكنيم. لازم به ذكر است كه ما در اين مطلب تنها به حافظه هاي DDR2 خواهيم پرداخت. حافظه هاي DDR تقريبا از گردونه، خارج به حساب ميآيند. حافظه هاي DDR3 نيز با توجه به قيمتهاي بالاي كنوني در ايران، طرفدار چنداني ندارند.
حجم حافظه
حجم حافظه مهمترين فاكتور تاثيرگذار در كارآيي حافظه هاي سيستم شماست. سيستم عامل، نرمافزارها، بازي و... هنگام اجرا تعداد زيادي فايل دارند كه برخي از آنها هنگام اجرا بايد در حافظه بارگذاري شوند. با توجه به حجم نرم افزارها و بازيها و هر چيز ديگري كه سيستم شما با آن سر و كار دارد، هنگام اجراي آنها، حجم خاصي از رم اشغال ميشود. سازندگان نرمافزارهاي كامپيوتري، معمولا يك حداقل حجم حافظه را به عنوان حداقل حجم لازم براي اجراي بهينه نرم افزار خود تراز شود معرفي ميكنند.
گاهي اوقات هم حجم توصيه شده يا recommended از حافظه براي اجراي نرم افزار در بهترين وضعيت ممكن ذكر ميشود. شما هنگام انتخاب حجم حافظه بايد سعي كنيد كه در بدترين حالت، حداقل حجم حافظه را رعايت كنيد. در صورتيكه حجم حافظه توصيه شده را رعايت كنيد، ميتوانيد مطمئن باشيد كه در مورد اجراي آن نرمافزار خاص با محدوديت حجم حافظه مواجه نخواهيد شد.
آخرين نكته در مورد حجم حافظه، براي كاربراني است كه به اجراي همزمان چندين نرم افزار يا Multitasking عادت دارند. اين گونه كاربران با توجه به استفاده زياد از حافظه، به حجم حافظه بيشتري نياز دارند، در غير اينصورت با كندي سيستم مواجه ميشوند.
حداقل حجم حافظه توصيه شده براي سيستم عادي كه به گشت و گذار در اينترنت يا كار با نرمافزارهاي آفيس و از اين قبيل ميپردازد، 512 مگابايت براي ويندوز XP و يك گيگابايت براي ويندوز ويستا است. براي علاقه مندان به گيم، دو گيگابايت حافظه يك انتخاب مناسب و كافي به نظر ميرسد. ساير كاربران نيز با توجه به نوع كاربري و راهنماييهاي سازندگان نرم افزارهاي مورد استفاده آنها ميتوانند حجم مورد نياز حافظه را انتخاب كنند.
فركانس حافظه
سرعت انتقال اطلاعات در حافظه توسط فركانس حافظه مشخص ميشود و با آن رابطه مستقيم دارد. پس هرچه فركانس حافظه بالاتر باشد، رم توانايي انتقال اطلاعات در زمان كوتاهتري را دارد. فركانس حافظه با مگاهرتز بيان ميشود. كمتر كاربري است كه مثلا حافظه DDR2 با فركانس 800 مگاهرتز را نشنيده باشد. اين حافظه توانايي انتقال 400 ميليون اطلاعات در ثانيه را دارد.
پهناي باند تئوري حافظه نيز با استفاده از فركانس آن محاسبه ميشود. براي حافظه هاي DDR2 كافي است فركانس آنها را در عدد 8 ضرب كنيد تا پهناي باند تئوري حافظه مورد نظر بر حسب مگابايت در ثانيه به دست آيد.
در مورد همين حافظه هاي 800 مگاهرتزي DDR2، حداكثر پهناي مسير 6400 مگابايت در ثانيه به دست ميآيد. عبارت PC2-6400 كه روي جعبه يا بدنه اينگونه حافظه ها ديده ميشود نيز بيانگر همين موضوع است.
انتخاب فركانس حافظه به پردازنده و چيپست مادربورد سيستم شما بستگي دارد. براي مثال پردازنده هاي سمپرون سوكت AM2 از حافظههاي DDR2 با حداكثر 667 مگاهرتز پشتيباني ميكنند. در صورتيكه شما روي مادربورد سيستم خود كه پردازنده سمپرون دارد، حافظه 800 مگاهرتزي قرار دهيد، اين حافظهها به طور اتوماتيك در 667 مگاهرتز كار خواهند كرد. البته اگر فركانس حافظه شما كمتر از 667 مگاهرتز باشد نيز باز مشكلي پيش نخواهد آمد و حافظه در فركانس خود كه از 667 مگاهرتز كمتر است، كار ميكند. چيپست مادربورد نيز ميتواند در مورد فركانس حافظه محدوديت ايجاد كند. مثلا با اينكه تمام پردازندههاي Core 2 از حافظههاي DDR2 با فركانس 800 مگاهرتز و يا بالاتر پشتيباني ميكنند چيپست 945P اينتل از حداكثر فركانس 667 مگاهرتز براي حافظه پشتيباني ميكند. در اينجا نيز هر حافظه با فركانس بالاتر از 667 مگاهرتز كه روي مادربوردهاي چيپست 945P قرار گيرد، مستقل از پردازنده سيستم در فركانس 667 مگاهرتز كار خواهد كرد.
بنابراين قبل از انتخاب فركانس حافظه بايد به خصوصيات پردازنده و مادربورد سيستم خود و فركانس حافظه قابل پشتيباني توسط آنها توجه كنيد. در حال حاضر حافظههاي DDR2، بيشتر با فركانس 667، 800 و 1066 مگاهرتز ديده ميشوند. فركانسهاي 400 و 533 مگاهرتز براي حافظه هاي DDR2 تقريبا در بازار ديده نميشوند.
مشكل سازگاري فركانس حافظه با نوع پردازنده در حال حاضر تنها در مورد پردازندههاي AMD مطرح ميشود. اين پردازنده ها به دليل وجود كنترلگر حافظه درون خود پردازنده، قادر به كنترل چنين موضوعي هستند. از بين اين پردازندهها تنها سمپرونها هستند كه با حداكثر فركانس 667مگاهرتز سازگار هستند؛ بقيه اين پردازندهها اعم از اتلون X2ها يا اتلونها همگي با فركانس 800 مگاهرتز سازگاري دارند. مادربوردهاي سوكت AM2 نيز، تقريبا همگي با فركانس 800 مگاهرتز سازگاري دارند. بعضي از اين مادربوردها نيز، توانايي كار با حافظههاي 1066مگاهرتزي را دارند.
پردازندههاي اينتل هيچ محدوديتي در مورد فركانس حافظه ايجاد نميكنند اما چيپست مادربوردهاي اين پردازندهها، همانطور كه گفته شد ميتوانند چنين محدوديتي ايجاد كنند كه بايد به آن توجه داشت.
اما اينكه آيا تمام كاربران به حداكثر فركانس ممكن براي حافظه نياز دارند يا خير، بايد گفت كه خير. فركانس حافظه بالاتر كه منجر به پهناي باند حافظه بيشتر ميشود، هميشه موجب افزايش كارآيي نميشود. نرم افزارهاي مختلف به گونه هاي متفاوت از سيستم حافظه بهره ميبرند. برخي از آنها با حجم حافظه بيشتر و برخي با پهناي باند حافظه بيشتر، كارآيي بهتري خواهند داشت. در برخي ديگر نيز از هر دو فاكتور فوق استفاده ميشود.
براي مثال در سيستم خانگي كه كاربري اصلي آن اينترنت و كارهاي مشابه است، ميان دو حافظه با فركانس 667 يا 800 مگاهرتز، تفاوت محسوسي نيست اما براي كاربران حرفهاي، بهتر است با توجه به مادربورد و پردازنده سيستم، از حداكثر فركانس حافظه ممكن استفاده شود. معمولا اكثر كاربران در اين گروه به سمت حافظههاي 800 مگاهرتزي ميروند.
در مورد حافظه هاي 1066 مگاهرتزي نيز، ممكن است مادربورد شما نتواند آنها را در اين فركانس به كار بيندازد. مادربوردهايي كه از حافظه هاي 1066 مگاهرتزي پشتيباني ميكنند، هنگام استفاده از اين نوع حافظه ها فركانس آنها را به طور خودكار در 1066 مگاهرتز تنظيم ميكنند.(معمولا به اين صورت است) اما اگر مادربورد شما حداكثر از فركانس 800 مگاهرتز پشتيباني كند در اين صورت ناچار خواهيد بود تا براي بهره حداكثر از حافظه هاي سيستم خود، آنها را تا 1066 مگاهرتز اوركلاك كنيد.
حافظه دو كاناله
مهندسي دوكاناله حافظه يكي از تكنولوژيهاي به كار رفته در مادربوردها است كه سرعت تبادل اطلاعات در حافظه هاي سيستم را دوبرابر ميكند. به عنوان مثال دو حافظه 800 مگاهرتزي در حالت تك كانال، حداكثر پهناي باند 6400 مگاهرتز در ثانيه را دارند. همين دو ماژول حافظه وقتي در حالت دو كاناله كار ميكنند، حداكثر پهناي باند 12800 مگاهرتز را فراهم ميكنند.
براي استفاده از تكنولوژي حافظه دوكاناله، مادربورد شما بايد از آن پشتيباني كند، بعد از آن به يك جفت ماژول حافظه نياز داريد كه هم حجم باشند، فركانس يكساني داشته باشند و تعداد چيپها و طرفهاي آنها با هم برابر باشند. (مثلا هر دو، دو طرفه باشند با 4 چيپ روي هر طرف)
استفاده از جفت حافظه با اين مشخصات روي يك مادربورد سازگار، اين اطمينان را حاصل ميكند كه چينش دوكاناله حافظه به درستي عمل خواهد كرد. البته استفاده از اين تكنولوژي با حافظه هايي با فركانس مختلف نيز امكانپذير است. به عنوان مثال ميتوانيد دو حافظه با فركانسهاي 667 و 800 مگاهرتز را نيز در اين حالت استفاده كنيد. در اين صورت مادربورد به طور خودكار فركانس هر دو ماژول را روي 667 مگاهرتز قرار خواهد داد (هر دو حافظه با مشخصات حافظه كندتر كار خواهند كرد) اما به دليل مشكلات ناسازگاري برخي مادربوردها، توصيه ميشود هر دو حافظه به كار رفته در حالت دوكاناله يكسان باشند.
با مراجعه به مشخصات مادربورد خود ميتوانيد متوجه شويد كه آيا مادربورد شما از تكنولوژي حافظه دوكاناله پشتيباني ميكند يا خير. اكثر مادربوردهاي امروزي داراي چنين قابليتي هستند. براي آگاهي از نحوه قرار دادن ماژول حافظه روي اينگونه مادربوردها به راهنماي مادربورد مربوطه مراجعه كنيد.
يكي از سوالاتي كه براي اكثر كاربران هنگام خريد حافظه پيش ميآيد، زمان تاخير حافظه است. زمان تاخير كمتر براي يك ماژول حافظه به معناي كوتاهتر بودن زمان اتلاف شده بين درخواست و دريافت اطلاعات از حافظه است. ميان دو حافظه 800 مگاهرتزي يكي با زمان تاخير CL4 و ديگري CL5 قطعا حافظه با زمان تاخير كوتاهتر، سريعتر است ولي اين اختلاف كارآيي تنها براي كاربراني كه حداكثر كارآيي ممكن را ميخواهند، قابل توجه است. براي اكثر كاربران عادي اين اختلاف قابل چشمپوشي است.
در يك فركانس مشخص، حافظه هايي كه زمان تاخير كمتري دارند، معمولا قابليت اوركلاك بالاتري دارند.
آخرين نكته نيز به حافظه هاي 1066مگاهرتزي اختصاص دارد. اگرچه اين حافظه تنوع نسبتا خوبي در بازار پيدا كردهاند ولي اكثر آنها قيمتهاي خيلي بالايي دارند كه خريد آنها را غيرقابل توجيه ميكند. به عنوان يك جايگزين، برخي حافظه اي 800 مگاهرتزي با قابليت اوركلاك بالا، حتي توانايي رسيدن به فركانس بالاتر از 1066مگاهرتز را نيز دارند. در هر صورت بايد يك مادربورد مناسب نيز در اختيار داشته باشيد.
پرسی کلاب
Only the registered members can see the link
تفاوت رم با هاردديسك اول در پايداري اطلاعات موجود در آنها و دوم در سرعت تبادل اطلاعات در آنها است. رم مجموعهاي از مدارهاي مجتمع است كه با جريان يافتن الكترونها در آنها به كار ميافتد. با قطع جريان برق از رم يا در واقع خاموش كردن كامپيوتر، اطلاعات موجود در رم پاك ميشوند، در حاليكه هاردديسك چنين وضعيتي را ندارد.
در انتخاب رم فاكتورهاي مختلفي مطرح هستند. در ابتدا، اين فاكتورها را به ترتيب اهميتي كه براي اكثر كاربران دارند، بررسي ميكنيم. لازم به ذكر است كه ما در اين مطلب تنها به حافظه هاي DDR2 خواهيم پرداخت. حافظه هاي DDR تقريبا از گردونه، خارج به حساب ميآيند. حافظه هاي DDR3 نيز با توجه به قيمتهاي بالاي كنوني در ايران، طرفدار چنداني ندارند.
حجم حافظه
حجم حافظه مهمترين فاكتور تاثيرگذار در كارآيي حافظه هاي سيستم شماست. سيستم عامل، نرمافزارها، بازي و... هنگام اجرا تعداد زيادي فايل دارند كه برخي از آنها هنگام اجرا بايد در حافظه بارگذاري شوند. با توجه به حجم نرم افزارها و بازيها و هر چيز ديگري كه سيستم شما با آن سر و كار دارد، هنگام اجراي آنها، حجم خاصي از رم اشغال ميشود. سازندگان نرمافزارهاي كامپيوتري، معمولا يك حداقل حجم حافظه را به عنوان حداقل حجم لازم براي اجراي بهينه نرم افزار خود تراز شود معرفي ميكنند.
گاهي اوقات هم حجم توصيه شده يا recommended از حافظه براي اجراي نرم افزار در بهترين وضعيت ممكن ذكر ميشود. شما هنگام انتخاب حجم حافظه بايد سعي كنيد كه در بدترين حالت، حداقل حجم حافظه را رعايت كنيد. در صورتيكه حجم حافظه توصيه شده را رعايت كنيد، ميتوانيد مطمئن باشيد كه در مورد اجراي آن نرمافزار خاص با محدوديت حجم حافظه مواجه نخواهيد شد.
آخرين نكته در مورد حجم حافظه، براي كاربراني است كه به اجراي همزمان چندين نرم افزار يا Multitasking عادت دارند. اين گونه كاربران با توجه به استفاده زياد از حافظه، به حجم حافظه بيشتري نياز دارند، در غير اينصورت با كندي سيستم مواجه ميشوند.
حداقل حجم حافظه توصيه شده براي سيستم عادي كه به گشت و گذار در اينترنت يا كار با نرمافزارهاي آفيس و از اين قبيل ميپردازد، 512 مگابايت براي ويندوز XP و يك گيگابايت براي ويندوز ويستا است. براي علاقه مندان به گيم، دو گيگابايت حافظه يك انتخاب مناسب و كافي به نظر ميرسد. ساير كاربران نيز با توجه به نوع كاربري و راهنماييهاي سازندگان نرم افزارهاي مورد استفاده آنها ميتوانند حجم مورد نياز حافظه را انتخاب كنند.
فركانس حافظه
سرعت انتقال اطلاعات در حافظه توسط فركانس حافظه مشخص ميشود و با آن رابطه مستقيم دارد. پس هرچه فركانس حافظه بالاتر باشد، رم توانايي انتقال اطلاعات در زمان كوتاهتري را دارد. فركانس حافظه با مگاهرتز بيان ميشود. كمتر كاربري است كه مثلا حافظه DDR2 با فركانس 800 مگاهرتز را نشنيده باشد. اين حافظه توانايي انتقال 400 ميليون اطلاعات در ثانيه را دارد.
پهناي باند تئوري حافظه نيز با استفاده از فركانس آن محاسبه ميشود. براي حافظه هاي DDR2 كافي است فركانس آنها را در عدد 8 ضرب كنيد تا پهناي باند تئوري حافظه مورد نظر بر حسب مگابايت در ثانيه به دست آيد.
در مورد همين حافظه هاي 800 مگاهرتزي DDR2، حداكثر پهناي مسير 6400 مگابايت در ثانيه به دست ميآيد. عبارت PC2-6400 كه روي جعبه يا بدنه اينگونه حافظه ها ديده ميشود نيز بيانگر همين موضوع است.
انتخاب فركانس حافظه به پردازنده و چيپست مادربورد سيستم شما بستگي دارد. براي مثال پردازنده هاي سمپرون سوكت AM2 از حافظههاي DDR2 با حداكثر 667 مگاهرتز پشتيباني ميكنند. در صورتيكه شما روي مادربورد سيستم خود كه پردازنده سمپرون دارد، حافظه 800 مگاهرتزي قرار دهيد، اين حافظهها به طور اتوماتيك در 667 مگاهرتز كار خواهند كرد. البته اگر فركانس حافظه شما كمتر از 667 مگاهرتز باشد نيز باز مشكلي پيش نخواهد آمد و حافظه در فركانس خود كه از 667 مگاهرتز كمتر است، كار ميكند. چيپست مادربورد نيز ميتواند در مورد فركانس حافظه محدوديت ايجاد كند. مثلا با اينكه تمام پردازندههاي Core 2 از حافظههاي DDR2 با فركانس 800 مگاهرتز و يا بالاتر پشتيباني ميكنند چيپست 945P اينتل از حداكثر فركانس 667 مگاهرتز براي حافظه پشتيباني ميكند. در اينجا نيز هر حافظه با فركانس بالاتر از 667 مگاهرتز كه روي مادربوردهاي چيپست 945P قرار گيرد، مستقل از پردازنده سيستم در فركانس 667 مگاهرتز كار خواهد كرد.
بنابراين قبل از انتخاب فركانس حافظه بايد به خصوصيات پردازنده و مادربورد سيستم خود و فركانس حافظه قابل پشتيباني توسط آنها توجه كنيد. در حال حاضر حافظههاي DDR2، بيشتر با فركانس 667، 800 و 1066 مگاهرتز ديده ميشوند. فركانسهاي 400 و 533 مگاهرتز براي حافظه هاي DDR2 تقريبا در بازار ديده نميشوند.
مشكل سازگاري فركانس حافظه با نوع پردازنده در حال حاضر تنها در مورد پردازندههاي AMD مطرح ميشود. اين پردازنده ها به دليل وجود كنترلگر حافظه درون خود پردازنده، قادر به كنترل چنين موضوعي هستند. از بين اين پردازندهها تنها سمپرونها هستند كه با حداكثر فركانس 667مگاهرتز سازگار هستند؛ بقيه اين پردازندهها اعم از اتلون X2ها يا اتلونها همگي با فركانس 800 مگاهرتز سازگاري دارند. مادربوردهاي سوكت AM2 نيز، تقريبا همگي با فركانس 800 مگاهرتز سازگاري دارند. بعضي از اين مادربوردها نيز، توانايي كار با حافظههاي 1066مگاهرتزي را دارند.
پردازندههاي اينتل هيچ محدوديتي در مورد فركانس حافظه ايجاد نميكنند اما چيپست مادربوردهاي اين پردازندهها، همانطور كه گفته شد ميتوانند چنين محدوديتي ايجاد كنند كه بايد به آن توجه داشت.
اما اينكه آيا تمام كاربران به حداكثر فركانس ممكن براي حافظه نياز دارند يا خير، بايد گفت كه خير. فركانس حافظه بالاتر كه منجر به پهناي باند حافظه بيشتر ميشود، هميشه موجب افزايش كارآيي نميشود. نرم افزارهاي مختلف به گونه هاي متفاوت از سيستم حافظه بهره ميبرند. برخي از آنها با حجم حافظه بيشتر و برخي با پهناي باند حافظه بيشتر، كارآيي بهتري خواهند داشت. در برخي ديگر نيز از هر دو فاكتور فوق استفاده ميشود.
براي مثال در سيستم خانگي كه كاربري اصلي آن اينترنت و كارهاي مشابه است، ميان دو حافظه با فركانس 667 يا 800 مگاهرتز، تفاوت محسوسي نيست اما براي كاربران حرفهاي، بهتر است با توجه به مادربورد و پردازنده سيستم، از حداكثر فركانس حافظه ممكن استفاده شود. معمولا اكثر كاربران در اين گروه به سمت حافظههاي 800 مگاهرتزي ميروند.
در مورد حافظه هاي 1066 مگاهرتزي نيز، ممكن است مادربورد شما نتواند آنها را در اين فركانس به كار بيندازد. مادربوردهايي كه از حافظه هاي 1066 مگاهرتزي پشتيباني ميكنند، هنگام استفاده از اين نوع حافظه ها فركانس آنها را به طور خودكار در 1066 مگاهرتز تنظيم ميكنند.(معمولا به اين صورت است) اما اگر مادربورد شما حداكثر از فركانس 800 مگاهرتز پشتيباني كند در اين صورت ناچار خواهيد بود تا براي بهره حداكثر از حافظه هاي سيستم خود، آنها را تا 1066 مگاهرتز اوركلاك كنيد.
حافظه دو كاناله
مهندسي دوكاناله حافظه يكي از تكنولوژيهاي به كار رفته در مادربوردها است كه سرعت تبادل اطلاعات در حافظه هاي سيستم را دوبرابر ميكند. به عنوان مثال دو حافظه 800 مگاهرتزي در حالت تك كانال، حداكثر پهناي باند 6400 مگاهرتز در ثانيه را دارند. همين دو ماژول حافظه وقتي در حالت دو كاناله كار ميكنند، حداكثر پهناي باند 12800 مگاهرتز را فراهم ميكنند.
براي استفاده از تكنولوژي حافظه دوكاناله، مادربورد شما بايد از آن پشتيباني كند، بعد از آن به يك جفت ماژول حافظه نياز داريد كه هم حجم باشند، فركانس يكساني داشته باشند و تعداد چيپها و طرفهاي آنها با هم برابر باشند. (مثلا هر دو، دو طرفه باشند با 4 چيپ روي هر طرف)
استفاده از جفت حافظه با اين مشخصات روي يك مادربورد سازگار، اين اطمينان را حاصل ميكند كه چينش دوكاناله حافظه به درستي عمل خواهد كرد. البته استفاده از اين تكنولوژي با حافظه هايي با فركانس مختلف نيز امكانپذير است. به عنوان مثال ميتوانيد دو حافظه با فركانسهاي 667 و 800 مگاهرتز را نيز در اين حالت استفاده كنيد. در اين صورت مادربورد به طور خودكار فركانس هر دو ماژول را روي 667 مگاهرتز قرار خواهد داد (هر دو حافظه با مشخصات حافظه كندتر كار خواهند كرد) اما به دليل مشكلات ناسازگاري برخي مادربوردها، توصيه ميشود هر دو حافظه به كار رفته در حالت دوكاناله يكسان باشند.
با مراجعه به مشخصات مادربورد خود ميتوانيد متوجه شويد كه آيا مادربورد شما از تكنولوژي حافظه دوكاناله پشتيباني ميكند يا خير. اكثر مادربوردهاي امروزي داراي چنين قابليتي هستند. براي آگاهي از نحوه قرار دادن ماژول حافظه روي اينگونه مادربوردها به راهنماي مادربورد مربوطه مراجعه كنيد.
يكي از سوالاتي كه براي اكثر كاربران هنگام خريد حافظه پيش ميآيد، زمان تاخير حافظه است. زمان تاخير كمتر براي يك ماژول حافظه به معناي كوتاهتر بودن زمان اتلاف شده بين درخواست و دريافت اطلاعات از حافظه است. ميان دو حافظه 800 مگاهرتزي يكي با زمان تاخير CL4 و ديگري CL5 قطعا حافظه با زمان تاخير كوتاهتر، سريعتر است ولي اين اختلاف كارآيي تنها براي كاربراني كه حداكثر كارآيي ممكن را ميخواهند، قابل توجه است. براي اكثر كاربران عادي اين اختلاف قابل چشمپوشي است.
در يك فركانس مشخص، حافظه هايي كه زمان تاخير كمتري دارند، معمولا قابليت اوركلاك بالاتري دارند.
آخرين نكته نيز به حافظه هاي 1066مگاهرتزي اختصاص دارد. اگرچه اين حافظه تنوع نسبتا خوبي در بازار پيدا كردهاند ولي اكثر آنها قيمتهاي خيلي بالايي دارند كه خريد آنها را غيرقابل توجيه ميكند. به عنوان يك جايگزين، برخي حافظه اي 800 مگاهرتزي با قابليت اوركلاك بالا، حتي توانايي رسيدن به فركانس بالاتر از 1066مگاهرتز را نيز دارند. در هر صورت بايد يك مادربورد مناسب نيز در اختيار داشته باشيد.
پرسی کلاب
Only the registered members can see the link