Xtreme
22-04-09, 23:16
مثل همیشه مطلبی فوق العاده از وبلاگ افشین امپراطور ...
Only the registered members can see the link
برای مهدی عزیزی، امیرحسین جلالی،پدرام رمضانی،پویا امیرشیبانی،پویان عسگری،رضا خاندانی، علیرضا معتمدی و همه عزیزانی که ما را در این راه،همراهی کردند و می‌کنند!
می‌دانم افشین قطبی زمانی سرمربی تیم‌ملی شد که هیچ‌کدام منتظرش نبودیم و وقتی انتظار چیزی را نمی‌کشی، یعنی زیاد نمی‌خواهی‌اش و زیاد به فکرش نبودی. اما حالا این اتفاق افتاده. پشت هر لحظه شک ما، لشگری از مایلی‌کهن،دایی، قلعه‌نویی و ... منتظر ایستاده. آن‌ها منتظر شکست خوردن قطبی و ما هستند و اگر ما لحظه‌ای با شک‌مان همراهی‌شان کنیم، مسئول تمام روزهای بدی خواهیم بود که بی‌رودروایسی آماده خراب شدن روی روزهای خوب‌مان هستند.
سناریو سرمربی شدن قطبی، عجیب‌ترین و پیچیده‌ترین داستانی بود که با آن مواجه شده‌ام. ابتدا نزدیک به دو سال پیش قرار بود سرمربی بشود که در لحظه آخر دایی آمد. افشین ماند با پرسپولیس و ما را قهرمان کرد. دوباره قرار بود بیاید که باز در لحظه آخر مایلی‌کهن جایش گرفت و چه نفس‌گیر و پیچیده و عجیب، در کمتر از ١٥ روز جایش را به افشین قطبی داد. من پشت تمام این اتفاقات یک ماورا، یک قدرت عجیب می‌بینم و حس می‌کنم که می‌خواهد ندانستن‌‌ها و قضاوت‌های زودهنگام‌مان را به رخ‌مان بکشد . امیدوارم آن ماوراء عزیز، قصدش از تمام این داستان‌پردازی عجیب، پر از لحظات امیدواری و ناامیدی، پر از روزهای غمگین و شاد، بیشتر دوست شدن با من باشد.
این نوشته همان‌طور که در بالا آمده تقدیم می‌شود به مهدی عزیزی که تمام روزهای بودن امپراطور در ایران، با هم از روی سکوها کاری که از دست‌مان برمی‌آمد برایش انجام دادیم. به امیرحسین جلالی که روز قهرمانی پرسپولیس که ٢٦ روز دیگر یک ساله می‌شود، تمام دلهره‌اش از برنده نشدن را یادم هست و بعد، آمدن و انتظار کشیدنش را در بیرون استادیوم که آمده بود تا حلقه شادی ما را گسترده‌تر بکند. به پدرام رمضانی عزیز، که در تمام بازی‌های پرسپولیس و امپراطور در استادیوم بود، اما دور از ما و در جای بهتری لابد. اما شک نمی‌شود کرد که او هم مثل همه ما، انرژی‌ای را برای افشین قطبی می‌آورد که همه محتاجش بودیم. به پویا امیرشیبانی که همین چند ماه گفت که دیگر لذتی که از قهرمانی پرسپولیس برده برایش تکرار نمی‌شود و امیدوارم رفتن به جام‌جهانی با قطبی، برایش لذت دوباره و بهتر و بالاتری باشد؛ و برای همه‌مان. به پویان عسگری که یک‌بار معرفت به خرج نداد که در استادیوم با ما و امپراطور باشد اما حتما دلش آنجا بود و اول سالی که حرف زدیم گفت دوست دارد امپراطور وقت خوبی برگردد و حالا باید باور کنیم همه‌مان که وقت خوب، همین امروز است و پویان عزیز هم حتما روز بازی با امارات در استادیوم کنار ما و ١٠٠ هزار نفر دیگر خواهد تا انرژی‌اش در لحظه‌هایی باشد که برای زندگی کردن محتاجش هستیم. به رضا خاندانی که می‌دانم در این فصل و در غربتی که افشین قطبی دچارش شده بود چقدر ناراحت بود و حرص می‌خورد و این از نوشته‌ها و کامنت‌هایش معلوم بود و حالا حتما تمام آن ناراحتی‌ها، قرار است جایش را به شادی برنده شدن بدهد. به علیرضا معتمدی که در دوره دوم حضور قطبی، تنها کسی بود که وقت می‌گذاشت و برای دفاع از امپراطور و باور همه‌مان مطلب می‌نوشت و در آن فضای تاریک و وحشی و مشکوک و منفی مطبوعات، مطالبش اشاره به ایمان به چیزی بود که خیلی‌ها در جهت نفی کردنش دست و پا می‌زدند. و به تمام آدم‌های شریف و خوب و حسابی‌ای که می‌خواهند در جایی زندگی کنند که هوای سالمی داشته باشد.
این چند کامنت هم در مدت کمی که افشین قطبی رسما سرمربی تیم‌ملی ایران شده، در سایت‌ها نوشته شده. نوشته‌ها و نظرات کسانی که تا لحظه‌ای قبل، ناراحت و غمگین و ناامید بودند و حالا اما جور دیگری هستند.
١.قطبی یه روح تازه است تو این فوتبال بی‌روح. ٢.سفر به قاره سیاه با قلب شیر قطبی. ٣.حالا دیگر برای صعود تیم‌ملی دعا می‌کنیم. ٤.اون‌موقع که دایی بود،حتی دوست نداشتم ایران بره جام‌جهانی. اما حالا اگه ایران یک درصد شانس داشته باشه، اون یک درصد رو می‌‌خوام. ٥.جدا شوک عجیبی بود همین الان از دکتر میام زانوم منیسینگش ضرب دیده 1 ماه خونه نشین شدم .ولی الان این خبر رو خوندم پام رو فراموش کردم.افشین قطبی سوپراستار محبوبیت بالاخره به چیزی که حقش بود رسید. ٦.انتخاب افشین قطبی را به عنوان سرمربی تیم‌ملی ایران به همه ایرانی‌های واقعی تبریک میگم. ٧.با قطبی هر باختی برای من پیروزی خواهد بود. همان‌طور که هر پیروزی با مایلی‌کهن برای من باختی فاجعه‌بار بود. ٨.ریسک بزرگی کرد. اما من ترجیح میدم تیم‌ملی با قطبی حذف بشه تا با وجود امثال مایلی‌کهن بره جام‌جهانی. ۹.هنوز نرسیده انرژی مثبتش رو حس می‌کنم. ۱۰.طبق معمول وعده‌های قطبی زودتر از خودش رسیدن. یادتونه پارسال از اول فصل می‌گفت پرسپولیس قهرمانه.و قهرمان شد.حالا هم که میگه ایران میره جام جهانی، پس ایران میره.به این میگن روحیه.میگن انرژی. ۱۱. صد در صد همه پشت هم می‌ایستیم. ۱۲.افشین اومد از یه راه دور با قلب شیر. رو آسمون نوشته ما می‌ریم جام‌جهانی.
Only the registered members can see the link
برای مهدی عزیزی، امیرحسین جلالی،پدرام رمضانی،پویا امیرشیبانی،پویان عسگری،رضا خاندانی، علیرضا معتمدی و همه عزیزانی که ما را در این راه،همراهی کردند و می‌کنند!
می‌دانم افشین قطبی زمانی سرمربی تیم‌ملی شد که هیچ‌کدام منتظرش نبودیم و وقتی انتظار چیزی را نمی‌کشی، یعنی زیاد نمی‌خواهی‌اش و زیاد به فکرش نبودی. اما حالا این اتفاق افتاده. پشت هر لحظه شک ما، لشگری از مایلی‌کهن،دایی، قلعه‌نویی و ... منتظر ایستاده. آن‌ها منتظر شکست خوردن قطبی و ما هستند و اگر ما لحظه‌ای با شک‌مان همراهی‌شان کنیم، مسئول تمام روزهای بدی خواهیم بود که بی‌رودروایسی آماده خراب شدن روی روزهای خوب‌مان هستند.
سناریو سرمربی شدن قطبی، عجیب‌ترین و پیچیده‌ترین داستانی بود که با آن مواجه شده‌ام. ابتدا نزدیک به دو سال پیش قرار بود سرمربی بشود که در لحظه آخر دایی آمد. افشین ماند با پرسپولیس و ما را قهرمان کرد. دوباره قرار بود بیاید که باز در لحظه آخر مایلی‌کهن جایش گرفت و چه نفس‌گیر و پیچیده و عجیب، در کمتر از ١٥ روز جایش را به افشین قطبی داد. من پشت تمام این اتفاقات یک ماورا، یک قدرت عجیب می‌بینم و حس می‌کنم که می‌خواهد ندانستن‌‌ها و قضاوت‌های زودهنگام‌مان را به رخ‌مان بکشد . امیدوارم آن ماوراء عزیز، قصدش از تمام این داستان‌پردازی عجیب، پر از لحظات امیدواری و ناامیدی، پر از روزهای غمگین و شاد، بیشتر دوست شدن با من باشد.
این نوشته همان‌طور که در بالا آمده تقدیم می‌شود به مهدی عزیزی که تمام روزهای بودن امپراطور در ایران، با هم از روی سکوها کاری که از دست‌مان برمی‌آمد برایش انجام دادیم. به امیرحسین جلالی که روز قهرمانی پرسپولیس که ٢٦ روز دیگر یک ساله می‌شود، تمام دلهره‌اش از برنده نشدن را یادم هست و بعد، آمدن و انتظار کشیدنش را در بیرون استادیوم که آمده بود تا حلقه شادی ما را گسترده‌تر بکند. به پدرام رمضانی عزیز، که در تمام بازی‌های پرسپولیس و امپراطور در استادیوم بود، اما دور از ما و در جای بهتری لابد. اما شک نمی‌شود کرد که او هم مثل همه ما، انرژی‌ای را برای افشین قطبی می‌آورد که همه محتاجش بودیم. به پویا امیرشیبانی که همین چند ماه گفت که دیگر لذتی که از قهرمانی پرسپولیس برده برایش تکرار نمی‌شود و امیدوارم رفتن به جام‌جهانی با قطبی، برایش لذت دوباره و بهتر و بالاتری باشد؛ و برای همه‌مان. به پویان عسگری که یک‌بار معرفت به خرج نداد که در استادیوم با ما و امپراطور باشد اما حتما دلش آنجا بود و اول سالی که حرف زدیم گفت دوست دارد امپراطور وقت خوبی برگردد و حالا باید باور کنیم همه‌مان که وقت خوب، همین امروز است و پویان عزیز هم حتما روز بازی با امارات در استادیوم کنار ما و ١٠٠ هزار نفر دیگر خواهد تا انرژی‌اش در لحظه‌هایی باشد که برای زندگی کردن محتاجش هستیم. به رضا خاندانی که می‌دانم در این فصل و در غربتی که افشین قطبی دچارش شده بود چقدر ناراحت بود و حرص می‌خورد و این از نوشته‌ها و کامنت‌هایش معلوم بود و حالا حتما تمام آن ناراحتی‌ها، قرار است جایش را به شادی برنده شدن بدهد. به علیرضا معتمدی که در دوره دوم حضور قطبی، تنها کسی بود که وقت می‌گذاشت و برای دفاع از امپراطور و باور همه‌مان مطلب می‌نوشت و در آن فضای تاریک و وحشی و مشکوک و منفی مطبوعات، مطالبش اشاره به ایمان به چیزی بود که خیلی‌ها در جهت نفی کردنش دست و پا می‌زدند. و به تمام آدم‌های شریف و خوب و حسابی‌ای که می‌خواهند در جایی زندگی کنند که هوای سالمی داشته باشد.
این چند کامنت هم در مدت کمی که افشین قطبی رسما سرمربی تیم‌ملی ایران شده، در سایت‌ها نوشته شده. نوشته‌ها و نظرات کسانی که تا لحظه‌ای قبل، ناراحت و غمگین و ناامید بودند و حالا اما جور دیگری هستند.
١.قطبی یه روح تازه است تو این فوتبال بی‌روح. ٢.سفر به قاره سیاه با قلب شیر قطبی. ٣.حالا دیگر برای صعود تیم‌ملی دعا می‌کنیم. ٤.اون‌موقع که دایی بود،حتی دوست نداشتم ایران بره جام‌جهانی. اما حالا اگه ایران یک درصد شانس داشته باشه، اون یک درصد رو می‌‌خوام. ٥.جدا شوک عجیبی بود همین الان از دکتر میام زانوم منیسینگش ضرب دیده 1 ماه خونه نشین شدم .ولی الان این خبر رو خوندم پام رو فراموش کردم.افشین قطبی سوپراستار محبوبیت بالاخره به چیزی که حقش بود رسید. ٦.انتخاب افشین قطبی را به عنوان سرمربی تیم‌ملی ایران به همه ایرانی‌های واقعی تبریک میگم. ٧.با قطبی هر باختی برای من پیروزی خواهد بود. همان‌طور که هر پیروزی با مایلی‌کهن برای من باختی فاجعه‌بار بود. ٨.ریسک بزرگی کرد. اما من ترجیح میدم تیم‌ملی با قطبی حذف بشه تا با وجود امثال مایلی‌کهن بره جام‌جهانی. ۹.هنوز نرسیده انرژی مثبتش رو حس می‌کنم. ۱۰.طبق معمول وعده‌های قطبی زودتر از خودش رسیدن. یادتونه پارسال از اول فصل می‌گفت پرسپولیس قهرمانه.و قهرمان شد.حالا هم که میگه ایران میره جام جهانی، پس ایران میره.به این میگن روحیه.میگن انرژی. ۱۱. صد در صد همه پشت هم می‌ایستیم. ۱۲.افشین اومد از یه راه دور با قلب شیر. رو آسمون نوشته ما می‌ریم جام‌جهانی.