آموزش مونتاژ یک کامپیوتر

[امپراطور]

قسمت اول / مادربرد و CPU


Only the registered members can see the link


یکی از بزرگترین مزایای کامپیوتر های دسکتاپ انعطافشان در ارتقای سخت افزاری است، یعنی زمانی که دسکتاپی که شبهای زیادی را با شما به صبح رسانده و بسیاری از رازهای مگوی شما را می داند فرسوده می شود در خیلی موارد می توان با یکی دو ارتقای سخت افزاری جانی دوباره به آن بخشید. اما مسئله اینجاست خیلی ها از باز کردن Case کامپیوترشان و دست زدن به قطعات ترس عجیبی دارند، برای این دسته از افراد کامپیوتر و قطعات داخل Case تقریبا مثل یک راز داوینچی است و هرگز هم سعی نمی کنند از این راز سر در بیاورند. اما واقعیت این طور نیست و این راز داوینچی به راحتی برای همه قابل کشف است

اساسا زیربنایی ترین قطعات هر کامپیوتری مادربرد و CPU آن هستند. مادربرد یا main board که به اختصار MB هم نامیده می شود همانطور که از نامش پیداست اسکلت اصلی کامپیوتر شماست و کلیه قطعات بدون استثنا با این قطعه ارتباط مستقیم خواهند داشت و بر روی آن سوار می شوند. بنابراین وقتی قصد خرید قطعات کامپیوتر جدیدتان را دارید بهتر است هر چه می توانید روی این قطعه هزینه و برای انتخابش وقت صرف کنید :-)، مادربردی که تهیه می کنید هر چه استاندارد های به روز تری را پشتیبانی کند فرصت بیشتری را برای ارتقا های سخت افزاری بعدی شما فراهم می کند که در مجموع زمانی که بخواهید در سالهای آتی کامپیوتر خود را ارتقا دهید سبب صرف هزینه ی کمتری خواهد شد. در مورد CPU یا مغز اصلی کامپیوتر هم که نیازی به توضیح واضحات نیست؟! هست؟!

توجه داشته باشید که:
قبل از اینکه وارد بحث اصلی بشویم یک نکته ی اساسی و مهم در هنگام مونتاژ قطعات وجود دارد، آنهم اینکه حتما سعی کنید عملیات مونتاژ را روی میز و یا سطحی انجام دهید که نارسانا باشد و احتمال پدید آمدن اتصالی به حداقل برسد، از طرفی وقتی شما قطعات یک کامپیوتر را تهیه می کنید و به خانه می آیید تا آنها را مونتاژ کنید معمولا فروشنده قطعات به شما 24 ساعت مهلت تست می دهد تا اگر قطعه ای اشکالی داشت آن را ببرید و تعویض کنید منتها این مهلت تست منوط بر این است که جای پیچ روی قطعه ی معیوب نیافتاده باشد. لذا شما بایستی یک پیش مونتاژ در خارج از Case انجام دهید یعنی قطعات را در خارج از Case مونتاژ کنید از آنها تست بگیرید و وقتی مطمئن شدید این قطعات برای شما یک کامپیوتر درست و حسابی می شوند(!) آنها را از هم باز کنید و دوباره درون Case سوار کنید، در حین پیش مونتاژ بایستی خیلی دقت کنید که اتصالی پیش نیاید مثلا حتما هارد دیسک را روی یک محیط عایق گذاشته باشید و محل استقرار قطعات (مادربرد و قطعات مونتاژ شده بر روی آن، پاور، و DVD-Rom) طوری باشد که با یکدیگر تداخلی پیدا نکنند و غیره، چون یک اتصالی کوچک می تواند باعث معیوب شدن قطعات و دود شدن پول شما شود.

اما در کل این راهنما شاید سخت ترین بخش قضیه این است که چه مادربرد و CPU یی را بخریم؟ مادربردی که تهیه می کنید بایستی همانطور که گفتم تا حد ممکن استانداردهای روز را داشته باشد یعنی مواردی مثل اینکه یک مادربرد چه مدل رمی بر روی آن سوار می شود، چه نوع کارت گرافیکی با چه استانداردی را می تواند پشتیبانی کند، چه نوع پردازنده یا CPU هایی را تا چه سرعتی پشتیبانی میکند؟، چه تعداد درگاه USB دارد؟ و... را در نظر بگیرید، ضمن اینکه هر مادربردی را که انتخاب نمائید به یک سری سخت افزارهای خاص و مدل های خاص بالاخره محدود خواهید شد و مسلما بعد از انتخاب مادربرد بایستی CPU یی را انتخاب کنید که سازگاری و کارایی کافی و لازم را بر روی آن مادربرد دارا باشد. بهترین راه برای کسانی که بازار سخت افزار را خوب نمی شناسند استفاده از تجربه ها و دانش دیگران در این زمینه است لذا فوروم های فارسی می توانند کمک موثری در این زمینه باشند،

اما برویم سراغ مواد لازم برای آموزش امروز:
1- پیچ گوشتی به تعداد کافی و لازم
2- مادربرد مورد نظر (دفترچه راهنمای مادربرد برای افراد غیر حرفه ای و حتی برخی موارد حرفه ای نیاز هست)
3- CPU سازگار و مناسب با مادربرد مورد نظر
4- Heatsink و فن (معمولا هر دو به صورت یک قطعه در پکیج خود CPU ی شما موجود هستند)
5- یک عدد کیس/Case مناسب با ابعاد مادربرد شما

آماده سازی Case:
اگر بدانید قطعات چگونه داخل Case سوار می شوند مونتاژ کردنشان در خارج از کیس برای تست اولیه چندان تفاوتی ندارد پس برای همین یک راست آمده ایم سراغ اصل مطلب والا کماکان پیش مونتاژ در خارج از Case توصیه می شود. اکثر کیس های امروزی دارای پایه های پیچی هستند که ظاهرا از جنس برنج یا چیزی شبیه به آن هستند و بر روی بخشی از سطح کیس که مادربرد در آنجا قرار میگیرد پیچ می شوند. کار اصلی این پایه ها جلوگیری از اتصال مابین مادربرد و سطح کیس می باشد و بعد مادربرد به خود این پایه ها پیچ می شود.

البته بایستی این نکته را هم در نظر گرفت که کیسی که شما تهیه کرده اید ممکن است تعداد زیادی از این پایه ها داشته باشد لذا بایستی ابتدا مادربرد را با کیس تطبیق بدهید و ببینید مادربرد خودش چند جا برای پیچ شدن به پایه ها دارد و این نقاط در کجا قرار می گیرند بعد پایه هایی را در جایگاه مناسب ببندید. (برای درک بهتر و دیدن این پایه ها روی تصویر مرتبط کلیک کنید)


Only the registered members can see the link


آماده سازی یا تعویض غلاف ورودی و خروجی ها (I/O sheild)

در پشت کیس ها یک نوار فلزی نازک وجود دارد که به آن غلاف ورودی و خروجی ها یا Input/Output Shield می گویند، از طریق حفره های موجود روی این غلاف امکان ارتباط و دسترسی از خارج از کیس با پورت های مادربرد (پورت کیبورد، پورتهای USB و...) که در درون کیس قرار دارند فراهم می آید. بر روی این غلاف معمولا جای پورت های مختلف برجسته شده یا خط چین شده و آماده ی جدا سازی هستند در اکثر موارد اگر مادربرد و کیس هر دو استاندارد باشند با تطبیق پورت های مادربرد با آن و شکاندن و در آوردن کاور پورت های مورد نظر از روی غلاف کیس آماده استفاده می شود ولی اگر کیسی استاندارد نباشد و یا بر عکس مادربرد استاندارد نباشد بایستی غلاف را با غلافی که مناسب باشد تعویض کنید که خیلی خیلی کم این حالت دوم پیش می آید. (برای خود من هرگز پیش نیامده است)


Only the registered members can see the link


نصب CPU:

شاید چون CPU یکی از مهم ترین و گران ترین قطعات است ممکن است با خود تصور کنید باید نصبش بر روی مادربرد بسیار دشوارد باشد. ولی اصلا اینطور نیست و فقط کافی است کمی دقت کنید.


Only the registered members can see the link


CPU بر روی سوکت مخصوص به خودش که در مادربرد تعبیه شده است (به شکل بالا توجه کنید) سوار می شود، این سوکت اساسا خیلی تابلو است و بدون چشم غیر مسلح نیز به راحتی قابل رویت است (!) و یافتنش نیاز به سوزندان فسفر اضافی ندارد D:!! در ابتدا بایستی سوکت CPU را آنلاک کنید یا ساده تر قفلش را آزاد کنید، معمولا یک گیره یا اهرم پلاستیکی یا فلزی مانند یا چیزی شبیه به آن در یکی از گوشه های سوکت قرار دارد لذا بایستی آن را به سمت بیرون فشار دهید و بعد بالا بیاورید تا سوکت آنلاک شود. (روی شکل بالا کلیک کنید حسابی دستگیرتان می شود داستان چیست)

حالا که سوکت آنلاک شد بایستی CPU را با آن برای جا زدن تطبیق دهید، CPU های مختلف دارای لایه های پین مختلف و گوناگونی در زیرشان هستند، اما جهت اینکه فرد مونتاژ کننده راحت بفهمد که CPU از کدام طرف و چگونه در سوکت جا می خورد یکی از گوشه های آن کمی اریب یا زاویه دار و فاقد پین است (در خیلی موارد این گوشه با یک علامت یا برچسب و غیره، از قبل توسط خود کارخانه تولید کننده متمایز شده است). حالا تنها کاری که باید بکنید این است که سوکت CPU روی مادربرد را نگاه کنید و ببینید کدام گوشه ی سوکت با این گوشه ی CPU شما مطابقت دارد تا مشخص شود CPU از کدام طرف و به چه صورت در سوکت جا می خورد و بعدش هم که واضح است CPU را به آرامی در سوکت جا می زنید.


Only the registered members can see the link


دقت داشته باشید اگر CPU در جهت درست و مطابق با سوکت قرار گرفته باشد خیلی راحت و آرام و بی دردسر (هلو برو توی گلو) در سوکت جا میخورد لذا در حین انجام اینکار خشونت یا فشار آوردن اصلا نیاز نیست و اینکار ممکن است سبب صدمه رسیدن به CPU و یا سوکت و یا هر دو شود.


Only the registered members can see the link


CPU را که جا زدید گیره یا اهرم سوکت را به سر جایش بر می گردانید تا CPU در داخل سوکت روی مادربرد قفل شود.

نصب Heatsink و فن

راستش نصب فن و Heatsink (قطعه یی که در تصویر در زیر فن قرار دارد) بعضی وقت ها دردسرهای خودش را داراست (البته امروزه به ندرت دردسر دارد). در برخی موارد میبایستی یک عایق حرارتی خاص را قبل از نصب Heatsink بر روی CPU قرار دهید (معمولا این نوع عایق ها به صورت یک لایه نازک و مسطح روی CPU قرار می گیرند). البته ناگفته نماند امروزه به ندرت از این عایق ها به صورتی که گفته شد استفاده می شود و اساسا چون فن و Heatsink در درون پکیچ CPU و به صورت یک قطعه مجزا وجود دارند خود Heatsink ها به این نوع عایق تجهیز شده اند و اگر در زیر Heatsink را نگاهی بیاندازید می بینید این عایق به صورت یک لایه خاکستری نازک و مسطح است.

معمولا در دور سوکت CPU پایه ای در نظر گرفته شده است که برای مونتاژ فن و متعلقتاش بر روی CPU است، بایستی Heatsink را با ین پایه تطبیق بدهید و بعد آن را سوار کنید و قفلش نمائید Heatsink های مختلف بر روی مادربرد های مختلف به شکل هایی گوناگون سوار و قفل می شوند ولی عملا اینکار دشواری خاصی ندارد. پس از سوار شدن Heatsink و فن بایستی کابل برق فن را به کانکتور مرتبطش در روی مادربرد وصل کنید این کانکتور معمولا در نزدیکی CPU است و حتی در اکثر موارد عبارت Fan هم در کنارش هک شده است ولی برای اینکه راحت تر آن را بیابید به دفترچه ی راهنمای مادربرد سری بزنید خیلی سریع و راحت می توانید جایش را پیدا کنید.


Only the registered members can see the link


نصب مادربرد

CPU و فن که روی مادربرد سوار شدند عملا می شود مادربرد را به داخل Case انتقال داد اما توصیه من این است که سایر قطعات را مونتاژ کند کابل های پاور را متصل کنید، سیستم را تا نصب ویندوز یا سیستم عامل مورد نظر تست نمائید و بعد اگر مشکلی نبود قطعات را داخل Case ببندید، چرا؟ اول اینکه اگر اشکالی در مونتاژ وجود داشته باشد یا قطعه یی معیوب باشد عیب یابی بر روی سیستمی که در داخل Case پیچ شده مصیبت بار است، دلیل دوم را هم قبلا گفتم اکثر فروشنده های قطعات کامپیوتری به شما 24 ساعت مهلت تست می دهند تا قطعات را تست نمائید اگر قطعه یی معیوب باشد تا 24 ساعت قابل تعویض است به شرطی که جای پیچ روی آن نیافتاده باشد. :-)

حالا اگر با توجه به شرایط بالا دوست داشتید می توانید مادربردی که CPU و فن را رویش سوار کردیم را به داخل کیس وارد کنید، فقط قبلش فراموش نکنید پایه هایی که قبلا در موردشان صحبت کردیم و غلاف ورودی و خروجی ها را تطبیق بدهید بعد مادربرد را در کیس بگذارید و پیچ کنید.

حالا چه مادربرد به کیس منتقل شده باشد یا چه کار را بیرون از کیس دنبال می کنید بایستی یکی از کابل های برق پاورتان را به کانکتور مربوط به آن روی مادربرد متصل کنید، اینکار بسیار ساده است کافی است دفترچه ی راهنمای مادربرد را نگاهی بیاندازید تا محلی که کابل برق پاور بایستی روی مادربرد به آن وصل شود را بیابید و بعد کابل مناسب را به آن متصل کنید. البته بعدا جداگانه در مورد انوع کابل های برق پاور صحبت می کنیم اما به هر حال با وصل کابل مورد نظر مرحله ی مونتاژ مادربرد و CPU به پایان میرسد.


Only the registered members can see the link


منبع : Update Blog



:whistle::whistle::whistle:

[امپراطور]

Only the registered members can see the link


روزگاری بود که اگر یک هارددیسک 20 گیگابایتی داشتی همه متحیر می شدند، البته داریم تقریبا در مورد همین چند سال اخیر حرف می زنیم و کاری به سالهای دورتر و هاردهای چند مگابایتی یا حتی چند کیلوبایتی نداریم (; . ولی این روزها حتی هارد های چند صد گیگابایتی هم جوابگوی نیاز کاربران نیست و عده ی بسیاری مجبور می شوند که هاردی با حجم بالاتر تهیه کنند و هارد قبلی را یا بفروشند یا به عنوان یک هارد پشتیبان استفاده کنند.

تهیه یک هارد دیسک جدید کار دشواری نیست و کافی است کمی در بازار گشت و گذار کنید تا بفهمید کدامیک با چه مارکی برای شما مناسب است، یا طبق آنچه همیشه توصیه می کنم از انجمن های اینترنتی مرتبط کمک بگیرید. اما وقتی یک هارد جدید تهیه شده مونتاژ کردنش و جایگزین کردنش به جای هارد قدیمی یا در کنار هارد قدیمی از عهده ی خیلی ها بر می آید و از عهده خیلی ها هم نمی آید. لذا امروز قصد داریم در این رابطه و مونتاژ یک هارد دیسک جدید صحبت کنیم فرقی هم ندارد که قصدتان ارتقا باشد یا جمع آوری و مونتاژ یک کامپیوتر نو اگر نمی دانید چگونه هارد دیسک را مونتاژ می کنند این پست احتمالا به کارتان خواهد آمد.

توصیه های ایمنی: کسانی که سلسله پست های سخت افزاری آپدیت بلاگ را دنبال می کنند حتما به خاطر دارند که پیشتر در پستی در مورد مونتاژ مادربرد و CPU صحبت کردیم. در آن پست تعدادی توصیه ایمنی شده بود مثل اطمینان از عایق بودن محیطی که مونتاژ یا پیش مونتاژ بر روی آن انجام می شود و غیره، نیازی به تکرار مکررات نمی بینم فقط به خاطر داشته باشید هارد دیسک جز قطعاتی است که احتمال خرابی اش بالاست و در حین پیش مونتاژ شدیدا احتمال اتصالی ش در صورت استقرار در محل نامناسب وجود دارد پس بنابراین در حین کار با این قطعه دقت دو چندان لازم است، از اینها که بگذریم اگر شما همه ی قطعات یک کامپیوتر نو را از یک فروشنده تهیه کنید احتمال گرفتن مهلت تست برای هارددیسک به همراه سایر قطعات وجود دارد ولی وقتی فقط یک هارد دیسک به صورت جداگانه تهیه می کنید بعید است فروشنده یی به شما مهلت تست بدهد و کلا هارددیسک جز قطعاتی است که در تک فروشی به هیچ عنوان با مهلت تست عرضه نمی شود پس بنابراین گارانتی قطعه یی که می خرید را در اینگونه موارد در نظر بگیرید و سعی کنید هارددیسکی با گارانتی معتبر و اسم و رسم دار تهیه کنید.

از مبحث توصیه های ایمنی که خارج شویم می رسیم به یک مسئله، آن هم اینکه تفاوتی ندارد شما یک هارددیسک را به صورت IDE (مخفف: Integrated Drive Electronics است و به نوعی از کابلهای کانکتور و مرتبط کننده ی مادربرد و قطعاتی مثل هارد دیسک و سی دی رام ها و دی وی دی رام ها گفته می شود) و یا به صورت Sata (مخفف: Serial Advanced Technology Attachment نوع جدید تری از این کابلهای رابط که سریعتر کارآمد تر است و توسط مادربرد های مدرن تر که در سالهای اخیر تولید شده اند پشتیبانی می شود) نصب می کنید، شیوه ی نصب هر دو تقریبا یکسان است و این با شماست که حالا با انداختن یک نگاه به داخل کیس تان یا مطالعه دفترچه مادربرد دریابید که بایستی از کدام نوع رابط استفاده کنید و هاردی تهیه کنید که از رابط مورد نظر شما استفاده کند.

مواد لازم:

* هارددیسک یا احینا به جایش یک DVD-Rom یا CD-Rom (از همینجا حتما دریافتید این راهنما برای این دو مورد نیز کاربرد دارد)
* کابلهای رابط مورد نیاز (این کابلها معمولا به همراه پکیج مادربرد و یا کیس به شما عرضه می شوند، البته در برخی از مدلهای استثنائی از هارد دیسک کابلهای مورد نیاز به همراه خود هارد پک شده اند)
* پیچ گوشتی به میزان لازم (ترجیحا چهار سو و در ابعاد مختلف)
* نیش باریک یا ابزاری مشابه (برای کسانی که مثل من دست و بالشان لمس است نیاز می شود!)


Only the registered members can see the link


در این راهنما قصد داریم این هارد IDE که در بالا مشاهده می کنید را بر روی یک کامپیوتر سوار کنیم البته در مورد هاردهای Sata هم به قدر کافی صحبت خواهیم کرد.

گام اول: نصب نرم افزار درایو جدید

در برخی موارد بسیار نادر ممکن است به همراه هارد دیسک یا درایو اپتیکال مورد نظر ما نرم افزاری نیز عرضه شده باشد و کمپانی سازنده توصیه کرده باشد که قبل/بعد از نصب درایو نرم افزار مذکور اجرا شود. در 99 درصد موارد پروسه ی نصب و راه اندازی درایو جدید بدون اجرای نرم افزار توصیه شده هم بدون مشکل پیش می رود ولی خوب اگر فکر می کنید ممکن است به مشکل بر بخورید تصمیم گیری با خودتان است معمولا این نرم افزارها در حین پارتیشن بندی و و تنظیمات اولیه درایو جدید یا شناسائی آن در موارد خاص توسط سیستم عامل کمک شایانی می کنند. (ناگفته نماند من روی کمتر هارد دیسکی در ایران همچین چیزی دیدم و روی هارد های معمول در بازار عمدتا نرم افزار خاصی عرضه نمی شود).

گام دوم: آماده سازی کامپیوتر


Only the registered members can see the link


یک کلید در پشت پاور کامپیوتر وجود دارد، اول با استفاده از آن کلید اطمینان حاصل کنید که برق ورودی به کامپیوتر به صورت کامل قطع است (بعد از زدن این کلید و قطع برق توصیه می شود تا حداقل 10 ثانیه صبر کنید تا جریان موجود بر روی مادربرد به صورت کامل تخلیه شود). بعد از قطع برق به صورت کامل می توانید یک نفس راحت بکشید چون بزرگترین خطری که یک هارد دیسک را در حین نصب همواره تهدید می کند یعنی جریان الکتریسیته را از بین برده اید و حالا می توانید وارد کیس شوید!

باز کردن کیس با خودتان است چون هر نوع کیسی شیوه ی خاص باز شدن خودش را دارد و البته در کیس های جدید برداشتن پنل کناری کیس کار بسیار ساده ای است، اگر هم وسط مونتاژ یک کامپیوتر جدید هستید که هیچ (: کیس باز است دیگر!).


Only the registered members can see the link


معمولا در کلاس های آموزشی یک توصیه در اینگونه موارد می شود که فرض محال است ولی بد نیست بگوئیم تا فردا اگر اتفاقی افتاد از چشم من نبینید، درست است که پاور را قطع کرده اید ولی حواستان باشد که ممکن است الکتریسیته ساکن موجود در کیس و مدارها بعضا باعث یک اتصالی کوتاه و صدمه زدن به سخت افزار شود که البته خوشبختانه تا به حال نه همچین چیزی دیده ام نه برایم اتفاق افتاده ولی خوب در برخی فروشگاه ها ابزارهای ایمنی ویژه اینگونه موارد عرضه می شود که می توانید تهیه کنید یا الکتریسیته ساکن احتمالی را به روش های معمول تخلیه نمائید (ولی شخصا الزام و نیازی به اینگونه موارد نمی بینم).

گام سوم: یافتن فضای مناسب و خالی برای جا زدن درایو




Only the registered members can see the link


در اکثر مواردجای مخصوص هارد درایو ها در قسمت جلویی کیس ها تعبیه شده است (در کیس های استاندارد که به این صورت است) و پیدا کردن یک فضای خالی و مناسب جا زدن درایو کار چندان دشواری نخواهد بود.

اگر در باکس های موجود در کیس که برای درایو ها تعبیه شده است پیش تر درایو دیگری را جا زده اید یا در آینده قصد انجام چنین کاری را دارید در صورت داشتن فضای کافی بد نیست بین هر درایو یک باکس فضای خالی بگذارید، این امر سبب ایمنی بیشتر و همینطور راحتی بیشتر برای باز کردن ها و بستن های بعدی می شود.


Only the registered members can see the link


معمولا جا زدن هارد درایو در کیس های مختلف در جای ویژه اش بر حسب نوع کیس و طراحی اش متفاوت است بهترین حالت متعلق به کیس هایی است که باکس وبژه ی درایو به صورت ریلی در می آید درایو درش جا می خورد پیچ می شود و بعد دوباره باکس در سر جایش مستقر می شود. در برخی دیگر بایستی درایو را به صورت مستقیم در باکس مرتبط اش در داخل کیس جا زد محل پیچ ها را تطبیق داد و بعد درایو را به کیس و باکس مذکور پیچ کرد. ولی در کل اینکار اصلا پیچیده نیست و مهارت خاصی هم نیاز ندارد.

گام چهارم: یافتن کابلهای رابط مناسب


Only the registered members can see the link


از اینجا به بعد کار چندان پیچیده و دشواری نداریم و مثل باقلواست، (البته تا اینجاش هم در تئوری پیچیده نبود ولی چپاندن درایوها داخل کیس بعضا آدم را کلافه می کند خصوصا در برخی از کیس های تنگ و تاریک!). در تصویر بالا دو نوع کابل رابط که دو استاندارد متفاوت هستند را مشاهده می کنید (: یعنی IDE و SATA هر یک از این کابلها دو سر دارد (یک سر میخورد روی مادربرد و یک سر هم میخورد به درایو، عجب!) والبته کابل پاور ویژه ی درایوهایی که از IDE پشتیبانی می کنند را می توانید ببینید.


Only the registered members can see the link


در تصویر دیگری هم که در بالا آورده شده است یک عدد هارد دیسک با پشتیبانی از رابط IDE آورده شده است، حالا اگر هارد شما IDE بود یک کابل پاور آزاد پیدا می کنید و وصل می کنید به ورودی پاور تا هارد از منبع تغذیه شما انرژی لازمش را بگیرد، بعد هم کابل رابط IDE را می زنید به محلی که باید وصل کنید و در شکل مشخص شده نگران هم نباشید چون اصلا در هیچ شرایطی با توجه به نوع طراحی کابل ها و محل اتصالشان شما نمی توانید کابلی را اشتباهی جا بزنید. (توجه داشته باشید که می توانید دو درایو IDE را را بر روی یک IDE Channel سوار نمائید- پائین تر در این مورد صحبت خواهیم کرد).

گام پنجم: تنظیم کردن جامپر درایو یا درایوها (فقط برای IDE)
به محل اتصال کابلهای IDE روی مادربرد IDE Channel می گوئیم، هر مادربردی معمولا دو Channel دارد که به یکی Primary Channel و به دیگری Secondary Channel می گویند، به هر یک از این کانالها اگر چه فقط یک کابل IDE وصل می شود ولی ما می توانیم با استفاده از کابلهای اشتراکی IDE به هر کانال دو درایو متصل کنیم به تصویر زیر دقت کنید:


Only the registered members can see the link


اینکه کدام Primary و کدام Secondary است را از خود مادربرد یا دفترچه اش می توان فهمید. حالا فرض کنیم ما یک هارد دیسک داریم که به صورت IDE به Primary Channel مادربرد وصل است یک هارد دیسک نو هم خریده ایم که می خواهیم این دو هارد را به هم مرتبط کنیم و بعد هر دو را بیاوریم روی Primary Channel در این شرایط هاردی که مهم تر است و اطلاعات اصلی رویش است و کامپیوتر با آن بوت می شود را بایستی Master کنیم و هارد دیگر را Slave، نترسید Master و Slave کردن اینها اصلا کاری ندارد.


Only the registered members can see the link


اگر به یکی از تصاویر بالا که درش یک هارد IDE را نشان داده بودیم نگاه کنید در پشت هارد می بینید بخشی با عنوان Drive Jumper معین شده در این بخش قطعه ی فلزی کوچکی وجود دارد که به آن جامپر می گویند (در تصویر بالا هم قابل رویت است)، این جامپر را اگر در بخش درایو جامپر به حالت های گوناگون بگذارید درایو Slave می شود یا Master می شود (نیش باریک اینجا لازم می شود!)، حالا از کجا بفهمیم چگونه جامپر را جا بزنیم که درایوی را Master و Slave کنیم، هر درایوی که باشد فرقی ندارد رویش چاپ شده است که جامپر در چه وضعی آن را Master یا Slave می کند. بنا به نیازتان حالا یکی را مستر و دیگری را Slave می کنید و بعد کابل IDE را به صورت اشتراکی متصل می کنید و می زنید به IDE Channel مورد نظرتان.

+ درایوهای Sata

درایوهای IDE را به شما نشان دادیم انصاف نیست Sata ها را به شما نشان ندهیم و ندیده بمانید، آنچه هم در بالا مشاهده می کنید یک درایو Sata است، البته فکر کنم کسی که ازش عکس می گرفته آن را برعکس کرده تا محل اتصال کانکتور ها در عکس بهتر بیافتند، در زیر هم کانکتور Sata و همینطور کانکتور پاور مخصوص این نوع درایو ها را می توانید مشاهده کنید، این کانکتور ها هم طوری طراحی شده اند که امکان اشتباه جا زدنشان وجود ندارد، اگر دقت کنید می توانید بفهمید چرا امکان اشتباه جا زدن وجود ندارد!


Only the registered members can see the link

Only the registered members can see the link


درایو های Sata هم بعضا جامپر دارند ولی کلا چون Sata تکنولوژی مدرنی است عمدتا شما نیازی به تنظیم کردن جامپرها مثل درایوهای IDE ندارید و همان تنظیمات کارخانه ای کار شما را راه می اندازد. بعضا فقط مجبورید کمی در بایوس بالا و پائین بروید.

گام ششم: تمام کردن کار

خوب حالا کار تمام است و وقتش است پاور را دوباره فعال کنیم و بعد هم کامپیوتر را روشن نمائیم، به احتمال قوی بایستی هارد جدید را کامپیوتر پیدا کند و آماده استفاده باشد، اگر یک هارد نو باشد و هارد دیگری در کار نیست بایستی آن را پارتیشن بندی کنید برای اینکار می توانید سیستم را با یک سی دی ویندوز XP بوت کنید و بعد هارد را به صورت دلخواه پارتیشن بندی کنید.

بعضی وقت ها برای اینکه هارد نو توسط کامپیوتر کشف شود بایستی آن را در BIOS آدرس دهی کنید و غیره که چندان پیچیده نیست نگاهی به بخش تنظیمات IDE یا Sata در بایوس بیاندازید اگر همه ی انچه در بالا گفته شد را فهمیده باشید تنظیمات این بخش اصلا توضیح نیاز ندارد و کار ساده ای است.

یک نکته کنکوری هم وقتی روی سیستمی که یک هارد دارد هارد دومی را نصب می کنید ممکن است برای اولین بار بعد از نصب که سیستم را بوت کردید و ویندوز بالا آمد در ویندوز explorer هارد جدیدی قابل رویت نباشد، باز هم نترسید بروید سراغ کنترل پنل، Administrative Tools و بعد Disk Management معمولا ویندوز با ورود به اینجا به شما پیغام میدهد یک درایو جدید پیدا کرده فرمتش کند یا نه؟ و باقی قضیه.

نصب یک سی دی رام یا دی وی دی رام هم به همین ترتیب است و اگر کمی دقت کنید برای نصب آن نیاز به راهنمای خاص دیگری ندارید.


:whistle::whistle::whistle:

[امپراطور]

در ادامه ی مجموعه پستهای مونتاژ یک کامپیوتر امروز قصد داریم به مونتاژ کارتهای PCI بپردازیم. PCI به نوعی از ابزارهای کامپیوتری گفته می شود که به صورت یک کارت ارائه می شوند و می بایستی به صورت مستقیم در جایگاه مخصوص به خودشان بر روی مادربرد سوار شوند، مثل چی؟ مثل مودمهای اینترنال (دایال آپ)، کارتهای شبکه، کارتهای وایرلس، کارتهای TV، کارتهای صدا و... عبارت PCI هم مخفف Peripheral Component Interconnect می باشد.

عرض شود خدمت کسانی که از دست زدن به کامپیوتر و کیس کامپیوترشان واهمه دارند باید بگویم یکی از ساده ترین کارهای دنیا مونتاژ کارتهای PCI است، پس جای هیچ ترس و واهمه یی نیست و با خیال راحت راهنما را دنبال کنید.

توصیه های ایمنی: در قسمت های -پست های- قبلی یک سری توصیه ایمنی در مورد مونتاژ کامپیوتر داشتیم، تکرار مکررات نمی کنم و فقط توصیه می کنم اگر آن موارد را نخوانده اید به عقب برگردید بخوانیدشان و سعی در رعایتشان داشته باشید که به نفع خودتان است و سبب جلوگیری از صدمه دیدن کامپیوترتان خواهد شد Only the registered members can see the link (قسمت اول و دوم)

مواد لازم برای این جلسه:

یک عدد کارت PCI
پیچ گوشتی به تعداد لازم و ترجیحا چهار سو
یک عدد کامپیوتر در حال مونتاژ یا مونتاژ شده که نیازمند کارت PCI جدیدمان است


Only the registered members can see the link


برای نمونه و در این راهنما قصد داریم این کارت TV را که در تصویر بالا آمده است روی یک کامپیوتر مونتاژ کنیم.

گام اول: کامپیوتر خود را آماده کنید


Only the registered members can see the link


برای اینکه کامپیوترتان آماده ی مونتاژ شود بایستی اول آن را ایمن کنیم به همین منظور قبل از هر کاری ابتدا آن را از برق می کشید و کلید پشت پاور یا همان منبع تغذیه را در حالت خاموش قرار می دهید با اینکار خیال شما از بزرگترین خطر ممکن در حین مونتاژ قطعات یعنی اتصالی جریان الکتریسیته راحت می شود.

بعد از اینکه پاور را از کار انداختیم زمان این رسیده است که کیس را باز کنیم، البته اگر در حال مونتاژ یک کامپیوتر نو باشید یا پیش مونتاژش که خوب کیس باز است ولی اگر کامپیوتر فعلی تان نیازمند نصب یک کارت جدید است لازم است کیس را باز کنید. اینکه کیس شما چگونه باز می شود بسته به نوع کیس اندکی متفاوت است و فقط کافی است کمی کیس را نگاه کنید تا بفهمید پیچ هایش کجا هستند و چگونه پنل کناریش باز می شود و از جا در می آید.


Only the registered members can see the link


گام دوم: پیدا و آماده کردن یک Slot یا شیار خالی PCI

قدم بعدی پس از اینکه کیس را کالبد شکافی کردیم پیدا کردن یک شیار خالی PCI است. محلی که کارتهای PCI بر روی آن سوار می شوند را شیار یا PCI Slot می گویند. معمولا همه ی مادربردهای امروزی حداقل سه شیار PCI دارند البته بسته به نوع مدل مادربرد ممکن است تعداد این شیارها بیشتر از سه تا نیز باشند. برای اینکه این شیارها را بیابید دو تا راه حل دارید اول به عکس زیر توجه کنید تا ببینید چه شکلی هستند (برای تصویر بزرگتر روی عکس کلیک کنید) و در کجا معمولا واقع می شوند و بعد بر همین اساس آنها را روی مادربرتان بیابید دوم به دفترچه ی راهنمای مادربردتان مراجعه کنید.


Only the registered members can see the link


اگر شیار خالی اضافه دارید موقع سوار کردن کارتها می توانید بین کارتها یک شیار فاصله بگذارید، اینکار قراردادی نیست و الزامی به انجامش نمی باشد و در صورت عدم رعایتش مشکلی پیش نمی آید تنها نکته اش در این است که این شکل از مونتاژ ایده آل تر می باشد، پس اگر شیار خالی هم نبود مشکلی نیست.

وقتی شیار مورد نظرتان را انتخاب کردید در مقابل شیار روی دیواره ی کیس یک پیچ مشاهده می کنید و همینطور بخشی از پشت کیس مقابل شیار مذکور دارای کاور فلزی نازکی است که جدا شونده می باشد. اول این پیچ را با یک پیچ گوشتی چهارسوی مناسب باز نمائید و در جایی بگذارید چون بعدا لازم می شود سپس کاور مذکور را نیز با همان پیچ گوشتی و اندکی اینور و آنور کردن از جا در بیاورید.


Only the registered members can see the link


گام سوم: نصب کارتهای PCI

همانطور که گفتم در عالم مونتاژ کامپیوتر کاری ساده تر از نصب یک کارت PCI نیست. برای مونتاژش کارت را بردارید و سعی کنید آن را از قسمت فلزی انتهایش بگیرد کلا هر چه دستتان کم کم با برد کارت تماس پیدا کند و اثر انگشت کمتری رویش به جا بگذارید بهتر است، انتهای کارت PCI تان را با شیار مرتبط با آن بر روی مادربرد تطبیق دهید و سپس این دو را بر روی هم گذاشته و با فشار مختصر کارت را در داخل شیار جا بیاندازید، زمانی که لبه ی فلزی کارت با کناره ی برجسته ی کیس روی هم قرار گرفتند یعنی کارت درست جا رفته است.(تصویر زیر گویای همه چیز هست)


Only the registered members can see the link


حالا تنها کاری که از مرحله ی نصب مانده این است آن پیچی که از کیس باز کردیم را دوباره سر جایش ببندیم تا کارت به کیس پیچ شده باشد و در جایش ایمن گردد.

گام چهارم: تمام کردن کار

از اینجا به بعد خیلی ساده است اگر کامپیوتر مونتاژ شده است و فقط یک کارت جدید به آن اضافه شده در کیس را میبندید کامپیوتر را به برق می زنید و پاور یا همان منبع تغذیه را روی حالت روشن می گذارید و اگر در حال مونتاژ یک کامپیوتر جدید هم هستید مونتاژ را کامل می کنید سیستم عامل را نصب و بعد سراغ بقیه قضیه می روید.

معمولا هر کارت PCI یی همراهش یک عدد سی دی حاوی درایورها (راه اندازش) و نرم افزارهای مرتبط به آن می باشد، بعد از مواردی که در بالا گفته شد سیستم را روشن می کنید تا سیستم عامل بالا بیاید و بعد شروع می کنید به نصب درایور و نرم افزارهای کارت از روی سی دی اش تا کارت توسط سیستم عامل شناسائی شود و آماده ی استفاده گردد.

خوب تمام شد، از این به بعد خیلی ساده و راحت می توانید انواع و اقسام کارتهای PCI را روی کامپیوترتان سوار کنید، اینطور نیست؟


:whistle::whistle::whistle:

[hosseingrami]

سلام رفیق.
با اینکه 2 سال و خورده ای از تاپیکت میگذره ولی من امروز به کارم اومد و میخوام ازت تشکر کنم.
ممنون و موفق باشی

[طراحی وب]

ممنون خیلی مفید بودش میتونم ازش استفاده کنم تو سایتم؟؟؟؟؟