G E N E R A L ™
06-01-09, 13:50
قضات دادگاه تجدیدنظر استان تهران براى پرداخت مهریه سه هزار سكه طلا، به یك مرد ۴۳ ساله، ۲۴۲ سال فرصت دادند.
زن ۲۶ ساله اى با ارائه دادخواست مطالبه مهریه به شعبه ۲۶۶ دادگاه خانواده تهران، مهریه ۳۰۰۰ سكه طلا را به اجرا گذاشت و گفت: پنج سال قبل، پس از قبولى در دانشگاه تصمیم گرفتم همزمان با تحصیل وارد بازار كار نیز بشوم.
مدتى در جست وجوى شغل مناسبى بودم تا این كه در آزمون استخدام یكى از ادارات پذیرفته شدم و به عنوان حسابدار مشغول كار شدم. چند ماه بعد مورد توجه یكى از مدیران ارشد اداره قرار گرفتم و به خاطر موقعیت شغلى وى سعى كردم تا هر روز در نظر او بهتر جلوه كنم. وقتى با پیشنهاد ازدواجش روبرو شدم، سر از پا نمى شناختم و خود را در كاخ رؤیاها سوار بر اسب خوشبختى مى دیدم. هر چند مى دانستم ۱۷ سال اختلاف سنى من و خواستگارم موضوعى نیست كه خانواده ام به راحتى بتوانند از آن چشم پوشى كنند.
اما با این حال نمى توانستم از موقعیت مالى و شغلى خواستگارم چشم پوشى كنم. او صاحب یك مرغدارى بزرگ در اطراف تهران بود و چند قطعه زمین و باغ هم داشت ضمن این كه از موقعیت كارى خوبى هم برخوردار بود.
زن جوان ادامه داد: با بررسى این شرایط تصمیم گرفتم در صورت مخالفت، مقابل خانواده ام بایستم. فكر مى كردم به سنى رسیده ام كه بد و خوب زندگى را تشخیص دهم. سرانجام وقتى در برابر مخالفت هاى خانواده ام با این ازدواج ایستادم به خواسته ام رسیدم. داماد هم براى جلب نظر خانواده ام سند یك قطعه زمین را به آنها نشان داد و قرار شد در نخستین فرصت آن را به نام من منتقل كند. از سوى دیگر روز عقدكنان او با تعیین مهریه ۳۰۰۰ سكه طلا همه میهمانان و حاضرین را غافلگیر كرد.
در حالى كه آوازه خوشبختى ام همه جا پیچیده بود، پس از پایان تحصیلاتم مراسم ازدواجمان به خوبى برگزار شد اما كم كم اختلاف سلیقه هایمان به شكل جدى بروز یافت. همسرم با توجه به شرایط سنى اش نیاز به آرامش و شركت در طرح هاى مالى سودآور داشت اما من سرشار از شور و هیجان جوانى بودم. به همین خاطر رفتارهایم ناراحتى شدید شوهرم را به دنبال داشت و به قول خودش تحمل سبك سرى هایم را نداشت تا اینكه با خود فكر كردم شاید تولد فرزند بتواند كمبودهاى عاطفى بین من و شوهرم را پر كند.
پس از چند روز مرور این تصمیم بزرگ، در این باره با شوهرم صحبت كردم اما او بشدت مخالفت كرد و در حالى كه ۵ سال از زندگى مشتركمان مى گذشت، با صراحت اعلام كرد به دلیل مشكلات فراوان ریشه اى و ناتوانى در تحمل رفتارهایم قصد جدایى دارد.
بنابراین با شنیدن این حرف خانه شوهر را ترك كرده به خانه پدرى بازگشتم. دیگر حوصله رفتن به اداره را هم نداشتم چون روبرو شدن با شوهرم برایم سخت و عذاب آور بود. او همه غرورم را خرد كرده بود و با من مثل یك كودك سر به هوا و نادان رفتار كرده بود. جوانى و شور و شوق زندگى ام، مورد تمسخر او قرار گرفته بود به همین دلیل احساس سرخوردگى مى كردم تا این كه تصمیم گرفتم مهریه ام را به اجرا بگذارم و تعهدات شوهرم را به او یادآورى كنم.
قاضى دادگاه پس از شنیدن اظهارات این زن دستور احضار شوهرش را صادر كرد.
مرد وقتى خواسته همسرش را شنید، رو به قاضى گفت: «به خاطر اختلاف هاى فرهنگى و نداشتن تفاهم اخلاقى ناگزیر تصمیم به جدایى از زنم گرفتم. من قصد ادامه زندگى مشترك ندارم و دادخواست طلاق داده ام. حال آن كه به خاطر بدهى قبلى و ورشكستگى مالى، ماهیانه مبلغ زیادى از حقوقم كسر مى شود بنابراین در حال حاضر قادر به پرداخت كامل مهریه نیستم و تقاضاى تقسیط آن را دارم.»
بدین ترتیب قاضى دادگاه از زن جوان خواست براى توقیف اموال شوهرش فهرست دارایى هاى او را به دادگاه ارائه كند. وى نیز چند روز بعد با عصبانیت به دادگاه مراجعه كرد و گفت: «شوهرم زمان خواستگارى سند مالكیت یك قطعه زمین را به خانواده ام نشان داد و حتى وعده واگذارى آن را داد. او طى این ۵ سال هم در آنجا یك مجتمع مسكونى ساخته و حالا كه تصمیم به توقیف ملك در قبال مهریه ۷۰۰ میلیون تومانى ام گرفته ام، پس از مراجعه به اداره ثبت متوجه شدم او سند قطعى ملك را به نام برادرش انتقال داده است و موجودى تمام حساب هاى بانكى اش را نیز خالى كرده است. حتى امتیاز و مجوز مرغدارى اش را هم به صورت صورى به دیگرى واگذار كرده و سند آن را نیز به نام مادرش تغییر داده است. او در حال حاضر هیچ گونه اموالى ندارد در حالى كه ۲۴ سال سوابق كارى و حقوق و درآمد بالایى دارد.
بدین ترتیب قاضى دادگاه پس از بررسى فیش حقوقى مرد، دستور داد تا وى ۵۰۰ سكه به عنوان پیش قسط و ماهیانه یك سكه به صورت اقساط بپردازد.
پس از صدور این حكم و ابلاغ آن به طرفین پرونده، مرد در مهلت قانونى نسبت به رأى دادگاه اعتراض كرد و گفت: «طبق مدارك موجود هیچ دارایى ندارم و پرداخت ۵۰۰ سكه در حد توانم نیست. به همین خاطر تقاضا دارم تا تعداد سكه هاى پیش قسط كاهش پیدا كند.»
با ارجاع پرونده به شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، هیأت قضایى این دادگاه از آنجا كه دلیلى بر تمكن مالى مرد در پرونده وجود نداشت درخواست وى را پذیرفته و به مرد اجازه دادند تا ۱۰۰ سكه به عنوان پیش قسط و ماهیانه یك سكه تا استهلاك كامل مهریه بپردازد.بدین ترتیب مرد ۴۲ ساله براى پرداخت باقیمانده مهریه، حدود ۲۴۲ سال فرصت دارد.
زن ۲۶ ساله اى با ارائه دادخواست مطالبه مهریه به شعبه ۲۶۶ دادگاه خانواده تهران، مهریه ۳۰۰۰ سكه طلا را به اجرا گذاشت و گفت: پنج سال قبل، پس از قبولى در دانشگاه تصمیم گرفتم همزمان با تحصیل وارد بازار كار نیز بشوم.
مدتى در جست وجوى شغل مناسبى بودم تا این كه در آزمون استخدام یكى از ادارات پذیرفته شدم و به عنوان حسابدار مشغول كار شدم. چند ماه بعد مورد توجه یكى از مدیران ارشد اداره قرار گرفتم و به خاطر موقعیت شغلى وى سعى كردم تا هر روز در نظر او بهتر جلوه كنم. وقتى با پیشنهاد ازدواجش روبرو شدم، سر از پا نمى شناختم و خود را در كاخ رؤیاها سوار بر اسب خوشبختى مى دیدم. هر چند مى دانستم ۱۷ سال اختلاف سنى من و خواستگارم موضوعى نیست كه خانواده ام به راحتى بتوانند از آن چشم پوشى كنند.
اما با این حال نمى توانستم از موقعیت مالى و شغلى خواستگارم چشم پوشى كنم. او صاحب یك مرغدارى بزرگ در اطراف تهران بود و چند قطعه زمین و باغ هم داشت ضمن این كه از موقعیت كارى خوبى هم برخوردار بود.
زن جوان ادامه داد: با بررسى این شرایط تصمیم گرفتم در صورت مخالفت، مقابل خانواده ام بایستم. فكر مى كردم به سنى رسیده ام كه بد و خوب زندگى را تشخیص دهم. سرانجام وقتى در برابر مخالفت هاى خانواده ام با این ازدواج ایستادم به خواسته ام رسیدم. داماد هم براى جلب نظر خانواده ام سند یك قطعه زمین را به آنها نشان داد و قرار شد در نخستین فرصت آن را به نام من منتقل كند. از سوى دیگر روز عقدكنان او با تعیین مهریه ۳۰۰۰ سكه طلا همه میهمانان و حاضرین را غافلگیر كرد.
در حالى كه آوازه خوشبختى ام همه جا پیچیده بود، پس از پایان تحصیلاتم مراسم ازدواجمان به خوبى برگزار شد اما كم كم اختلاف سلیقه هایمان به شكل جدى بروز یافت. همسرم با توجه به شرایط سنى اش نیاز به آرامش و شركت در طرح هاى مالى سودآور داشت اما من سرشار از شور و هیجان جوانى بودم. به همین خاطر رفتارهایم ناراحتى شدید شوهرم را به دنبال داشت و به قول خودش تحمل سبك سرى هایم را نداشت تا اینكه با خود فكر كردم شاید تولد فرزند بتواند كمبودهاى عاطفى بین من و شوهرم را پر كند.
پس از چند روز مرور این تصمیم بزرگ، در این باره با شوهرم صحبت كردم اما او بشدت مخالفت كرد و در حالى كه ۵ سال از زندگى مشتركمان مى گذشت، با صراحت اعلام كرد به دلیل مشكلات فراوان ریشه اى و ناتوانى در تحمل رفتارهایم قصد جدایى دارد.
بنابراین با شنیدن این حرف خانه شوهر را ترك كرده به خانه پدرى بازگشتم. دیگر حوصله رفتن به اداره را هم نداشتم چون روبرو شدن با شوهرم برایم سخت و عذاب آور بود. او همه غرورم را خرد كرده بود و با من مثل یك كودك سر به هوا و نادان رفتار كرده بود. جوانى و شور و شوق زندگى ام، مورد تمسخر او قرار گرفته بود به همین دلیل احساس سرخوردگى مى كردم تا این كه تصمیم گرفتم مهریه ام را به اجرا بگذارم و تعهدات شوهرم را به او یادآورى كنم.
قاضى دادگاه پس از شنیدن اظهارات این زن دستور احضار شوهرش را صادر كرد.
مرد وقتى خواسته همسرش را شنید، رو به قاضى گفت: «به خاطر اختلاف هاى فرهنگى و نداشتن تفاهم اخلاقى ناگزیر تصمیم به جدایى از زنم گرفتم. من قصد ادامه زندگى مشترك ندارم و دادخواست طلاق داده ام. حال آن كه به خاطر بدهى قبلى و ورشكستگى مالى، ماهیانه مبلغ زیادى از حقوقم كسر مى شود بنابراین در حال حاضر قادر به پرداخت كامل مهریه نیستم و تقاضاى تقسیط آن را دارم.»
بدین ترتیب قاضى دادگاه از زن جوان خواست براى توقیف اموال شوهرش فهرست دارایى هاى او را به دادگاه ارائه كند. وى نیز چند روز بعد با عصبانیت به دادگاه مراجعه كرد و گفت: «شوهرم زمان خواستگارى سند مالكیت یك قطعه زمین را به خانواده ام نشان داد و حتى وعده واگذارى آن را داد. او طى این ۵ سال هم در آنجا یك مجتمع مسكونى ساخته و حالا كه تصمیم به توقیف ملك در قبال مهریه ۷۰۰ میلیون تومانى ام گرفته ام، پس از مراجعه به اداره ثبت متوجه شدم او سند قطعى ملك را به نام برادرش انتقال داده است و موجودى تمام حساب هاى بانكى اش را نیز خالى كرده است. حتى امتیاز و مجوز مرغدارى اش را هم به صورت صورى به دیگرى واگذار كرده و سند آن را نیز به نام مادرش تغییر داده است. او در حال حاضر هیچ گونه اموالى ندارد در حالى كه ۲۴ سال سوابق كارى و حقوق و درآمد بالایى دارد.
بدین ترتیب قاضى دادگاه پس از بررسى فیش حقوقى مرد، دستور داد تا وى ۵۰۰ سكه به عنوان پیش قسط و ماهیانه یك سكه به صورت اقساط بپردازد.
پس از صدور این حكم و ابلاغ آن به طرفین پرونده، مرد در مهلت قانونى نسبت به رأى دادگاه اعتراض كرد و گفت: «طبق مدارك موجود هیچ دارایى ندارم و پرداخت ۵۰۰ سكه در حد توانم نیست. به همین خاطر تقاضا دارم تا تعداد سكه هاى پیش قسط كاهش پیدا كند.»
با ارجاع پرونده به شعبه ۴۷ دادگاه تجدیدنظر استان تهران، هیأت قضایى این دادگاه از آنجا كه دلیلى بر تمكن مالى مرد در پرونده وجود نداشت درخواست وى را پذیرفته و به مرد اجازه دادند تا ۱۰۰ سكه به عنوان پیش قسط و ماهیانه یك سكه تا استهلاك كامل مهریه بپردازد.بدین ترتیب مرد ۴۲ ساله براى پرداخت باقیمانده مهریه، حدود ۲۴۲ سال فرصت دارد.