™Ali
06-09-08, 17:01
پست قبل (Only the registered members can see the link)، در واقع مقدمه ای برای شروع بحث IP ها بود. همان طور که گفتم این مبحث بسیار گسترده است و هر کسی دید کاملی از آن ندارد. در این پست سعی می کنم تا حد امکان شما را با جزییات آشنا کنم، اما بدون شک مطالب ذکر شده بخش کوچکی از این مبحث گسترده است. بنابراین هیچ بعید نیست که در آینده هم در این مورد مطلب بنویسم و اطلاعات را کامل تر کنم.
Protocol چیست؟
زبانی که کامپیوتر ها را قادر می سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، پروتکل گویند. به صورت صحیح تر، پروتکل ها قوانین و قواعد های نرم افزاری هستند که بر اساس لایه های مختلف OSI طراحی شده اند تا به سیستم ها توانایی ارتباط با یکدیگر را بدهند. بنا بر این تعریف، پروتکل ها می توانند در لایه های مختلف OSI فعالیت کنند. همچنین محیط هایی هستند که در آنها چندین پروتکل با همدیگر مشغول کار هستند. به این محیط ها Protocol Stack می گویند.
تعداد پروتکل ها بسیار زیاد است و هر قسمت از سیستم، از پروتکل خاصی برای ارتباط استفاده می کند. این وسط 3 پروتکل مهم هستند که مربوط به مبحث ما هستند:
1. TCP/IP
2. NWLINK IPX / SPX
3. Net BEUI
از بین این سه پروتکل هم، ما فقط با اولی کار داریم. اگر عمری بود و نیازی حس شد، در مورد دو پروتکل دیگر هم صحبت خواهیم کرد.
پروتکل TCP/IP (Only the registered members can see the link) یا Transmission Control Protocol / Internet Protocol به چندین دلیل بر سایر پروتکل ها در این زمینه پیشی گرفته است و امروزه به یکی از پر کاربرد ترین پروتکل ها در جهان تبدیل شده است. مهمترین دلایل برتری این پروتکل ویندوزی، امنیت بالا، سازگاری با روتر و کاربر آن در شبکه های بزرگ و همچنین شبکه های کوچک است. شکل کلی آن به صورت W.X.Y.Z است. به هر یک از این حروف، Octed گفته میشود. در ضمن هر کدام از این حروف، در مبنای 10 می توانند تا 255 عدد گذاری شوند. بنابراین هر خانه در مبنای 2، 8 بیتی می شود و چون 4 خانه داریم، مجموعن 32 بیت می شود!
استفاده از TCP/IP:
برای استفاده ی بهینه از آدرس های آی پی، سازمانی به نام IANA آمده و این آدرس ها را کلاس بندی کرده است. در شکل زیر شما با این کلاس بندی های آشنا می شوید.
Only the registered members can see the link
دو کامپیوتری که خواهان ارتباط با یکدیگر هستند، باید دارای شماره شبکه (Net ID) یکسانی باشند. همچنین برای جلوگیری از به وجود آمدن آدرس های مشابه( که اصطلاحن به آن Conflict می گویند) کامپیوتر ها باید دارای Host ID متفاوتی باشند. البته دو کلاس دیگر به نام D و E هم وجود دارند که در این پست نیاز به ذکر آنها نیست. همان طور که در شکل روشن است، در کلاس A ما می توانید 126 شبکه(W) به همراه 2 - 256<sup>3</sup> کامپیوتر داشته باشیم. علت کسر کردن عدد 2 این است که تمام بیت های Host ID هیچ گاه نمی توانند 0 یا 1 باشند. بنابراین مثلن در کلاس A، شما هیچ گاه نمی توانید IP های W.0.0.0 و W.255.255.255 داشته باشید! (255 در مبنای 2، 8 تا یک است!) به همین صورت در کلاس B، شما 64*256 شبکه و در کلاس C، شما 32*256*256 شبکه دارید!
توضیح: برای ست کردن IP به Properties کارت شبکه (Only the registered members can see the link) خود رفته و با انتخاب Internet Protocol، آی پی مورد نظر خودتان را وارد کنید.
با کمی دقت در جدول، شما هم به همین عدد هایی که ذکر شد، می رسید! اگر مشکلی هم باقی مانده بود، می توانید مطرح کنید. در پست های بعدی این مبحث ادامه پیدا خواهد کرد. در ضمن همچنان می توانید به سوالاتی که در پست قبل (Only the registered members can see the link) مطرح کردم پاسخ بدید.
منبع:
Only the registered members can see the link
Protocol چیست؟
زبانی که کامپیوتر ها را قادر می سازد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، پروتکل گویند. به صورت صحیح تر، پروتکل ها قوانین و قواعد های نرم افزاری هستند که بر اساس لایه های مختلف OSI طراحی شده اند تا به سیستم ها توانایی ارتباط با یکدیگر را بدهند. بنا بر این تعریف، پروتکل ها می توانند در لایه های مختلف OSI فعالیت کنند. همچنین محیط هایی هستند که در آنها چندین پروتکل با همدیگر مشغول کار هستند. به این محیط ها Protocol Stack می گویند.
تعداد پروتکل ها بسیار زیاد است و هر قسمت از سیستم، از پروتکل خاصی برای ارتباط استفاده می کند. این وسط 3 پروتکل مهم هستند که مربوط به مبحث ما هستند:
1. TCP/IP
2. NWLINK IPX / SPX
3. Net BEUI
از بین این سه پروتکل هم، ما فقط با اولی کار داریم. اگر عمری بود و نیازی حس شد، در مورد دو پروتکل دیگر هم صحبت خواهیم کرد.
پروتکل TCP/IP (Only the registered members can see the link) یا Transmission Control Protocol / Internet Protocol به چندین دلیل بر سایر پروتکل ها در این زمینه پیشی گرفته است و امروزه به یکی از پر کاربرد ترین پروتکل ها در جهان تبدیل شده است. مهمترین دلایل برتری این پروتکل ویندوزی، امنیت بالا، سازگاری با روتر و کاربر آن در شبکه های بزرگ و همچنین شبکه های کوچک است. شکل کلی آن به صورت W.X.Y.Z است. به هر یک از این حروف، Octed گفته میشود. در ضمن هر کدام از این حروف، در مبنای 10 می توانند تا 255 عدد گذاری شوند. بنابراین هر خانه در مبنای 2، 8 بیتی می شود و چون 4 خانه داریم، مجموعن 32 بیت می شود!
استفاده از TCP/IP:
برای استفاده ی بهینه از آدرس های آی پی، سازمانی به نام IANA آمده و این آدرس ها را کلاس بندی کرده است. در شکل زیر شما با این کلاس بندی های آشنا می شوید.
Only the registered members can see the link
دو کامپیوتری که خواهان ارتباط با یکدیگر هستند، باید دارای شماره شبکه (Net ID) یکسانی باشند. همچنین برای جلوگیری از به وجود آمدن آدرس های مشابه( که اصطلاحن به آن Conflict می گویند) کامپیوتر ها باید دارای Host ID متفاوتی باشند. البته دو کلاس دیگر به نام D و E هم وجود دارند که در این پست نیاز به ذکر آنها نیست. همان طور که در شکل روشن است، در کلاس A ما می توانید 126 شبکه(W) به همراه 2 - 256<sup>3</sup> کامپیوتر داشته باشیم. علت کسر کردن عدد 2 این است که تمام بیت های Host ID هیچ گاه نمی توانند 0 یا 1 باشند. بنابراین مثلن در کلاس A، شما هیچ گاه نمی توانید IP های W.0.0.0 و W.255.255.255 داشته باشید! (255 در مبنای 2، 8 تا یک است!) به همین صورت در کلاس B، شما 64*256 شبکه و در کلاس C، شما 32*256*256 شبکه دارید!
توضیح: برای ست کردن IP به Properties کارت شبکه (Only the registered members can see the link) خود رفته و با انتخاب Internet Protocol، آی پی مورد نظر خودتان را وارد کنید.
با کمی دقت در جدول، شما هم به همین عدد هایی که ذکر شد، می رسید! اگر مشکلی هم باقی مانده بود، می توانید مطرح کنید. در پست های بعدی این مبحث ادامه پیدا خواهد کرد. در ضمن همچنان می توانید به سوالاتی که در پست قبل (Only the registered members can see the link) مطرح کردم پاسخ بدید.
منبع:
Only the registered members can see the link