بحث و تبادل نظر در مورد نگهداری و تکثیر و استفاده از تجربه دوستان در زمینه حیوانات خانگی می تونه برای همه مفید باشه . سئوالات و تجربیات خودتون رو در رابطه با این موضوع اینجا ذکر کنید . قرار دادن عکس حیوانات خانگی شما هم خالی از لطف نیست !
Sara
17-04-08, 23:27
Only the registered members can see the link
طوطی خاکستری با نام علمی Psittacus erithacus در غرب و مرکز آفریقا زندگی می کند.این طوطی دارای دو نژاد کنگو و تیمنه می باشد.نژاد کنگو دارای جثه ای بزرگتر و دارای پرهای دم روشن تری نسبت به تیمنه می باشد.کاملا مشخص نیست چه زمان این پرنده به اروپا را پیدا کرد، اما هنری هشتم پادشاه انگلستان از یک طوطی خاکستری نگهداری می کرد.
طوطی خاکستری آفریقایی از اکثر طوطی ها بزرگتر می باشد.طول بدن نژاد کنگو ۱۲ تا ۱۴ و نژاد تیمنه حدود ۱۰ اینچ می باشد.هر دو نژاد دارای دمهای خیلی کوتاه و قرمز رنگ میباشند و اگر چه نسبت به سایر طوطی ها دارای پر و بال رنگارنگی نیستند اما به واسطه هوش و قدرت سخن گویی بالا بسیار مورد توجه می باشند.
طوطی خاکستری در طبیعت بسیار اجتماعی می باشد.این پرندگان بدلیل داشتن امنیت بالاتر و همچنین علاقه به همنشینی با سایر همنوعانشان بصورت گله ای زندگی می کنند.این احساس دوستی می تواند در یک پرنده خانگی به دوستی با انسان تبدیل شود به طوریکه پرنده به راحتی عصبانیت یا ناراحتی صاحبش را تشخیص و نسبت به آن عکس العمل نشان دهد.
بدلیل زندگی اجتماعی، این پرنده به محبت و توجه زیادی نیاز دارد، بی توجهی به حیوان باعث ایجاد افسردگی و اضطراب در این پرنده می گردد.پرنده ای که مورد بی توجهی قرار گرفته اغلب مهاجم شده و پرهای خود را می کند.این طوطی به صاحبی که برای رابطه با او اشتیاق دارد نیاز دارد، در صورتی که وقت کافی برای گذراندن با این پرنده ندارید از خرید آن صرفنظر کنید.
دلیل شهرت این پرنده هوش باور نکردنی آن است،آلکس،طوطی ای که توسط دکتر Irene Pepperberg آموزش داده شده می تواند کارهایی در حد یک کودک چهار ساله از قبیل تشخیص رنگ ، شکل و تعداد اشیا انجام دهد.توانایی سخن گوئی این پرنده افسانه ایست.طوطی های خاکستری توانایی یادگیری بیش از صد لغت را دارند همچنین می توانند بسیاری از این لغلات را فهمیده کاملا درست استفاده نمایند.علاوه بر این می توانند هر صدائی را که می شنوند از قبیل صدای تلفن یا یک پرنده تقلید کنند.
آموزش دادن به پرنده به واسطه هوش و حس کنجکاوی اش بسیار شیرین است.اگر می خواهید پرنده شما یک عبارت خاص را تکرار نماید.به شکل های مختلف این عبارت را بیان کنید،یک بار با صدای بلند یکبار با صدای کم و یکبار با صدای کودک و یا هر صدای دیگر و موقع آموزش مستقیما به پرنده نگاه کنید به این صورت پرنده می فهد که شما می خواهید او این لغت را تکرار کند.
برای اینکه پرنده اسم یک شی مثلا بیسکوئیت را یاد بگیرد آنرا در دستتان بطوری که پرنده آنرا ببیند نگاه دارید سپس کلمه را بوضوح ادا کنید.کلمه را در یک جمله بکار برید مثلا بگوئید دوست داری؟ بعد بیسکوئیت را به او نشان داده و بگوئید بیسکوئیت.اجازه دهید پرنده بفهمد در مورد چه صحبت می کنید.
همیشه یک صاحب مسئولیت پذیر باشید،هیچگاه به پرنده لغات اشتباه یاد ندهید،اگرمجبور شوید برای مدتی پرنده را به محل جدید انتقال دهید چه رخ می دهد؟ صاحب جدید احتمالا اصلا از یک پرنده بد عنق خوشش نخواهد آمد.
همیشه اسباب بازیهای متنوعی را در اطراف و داخل قفس پرنده قرار دهید تا حوصله حیوان سر نرود، در غیر اینصورت پس از مدتی پرنده مشکلات رفتاری پیدا خواهد نمود.با تغییر دادن اسباب بازیها و بازی کردن با حیوان، پرنده را همیشه فعال نگاه دارید.
این پرنده از میوه های تازه ، سبزیجات ،غله ،میوه های مغزدار وبذر گیاهان تغذیه می کند.در صورتی که از غذای آماده استفاده می کنید اطمینان حاصل کنید که این غذا مخصوص طوطی های بزرگ بوده و همچنین غذای خریداری شده تازه باشد.
این پرنده می تواند گل کلم ،هویج،اسفناج ،ذرت و تقریبا هر نوع سبزیجاتی را بخورد و اصلا نگران تکه تکه کردن این سبزیجات نباشید آنها دارای منقار بسیار قوی می باشند، اجازه دهید خود پرنده غذایش را تکه تکه کند.در مورد میوه ها هم همینگونه رفتار کنید ،پرنده به راحتی می تواند یک سیب یا پرتقال را تکه کرده و بخورد ، اجازه دهید پرنده از منقار خود استفاده کند بعلاوه با این کار می تواند مدتی سرگرم باشد.
دادن غذاهای انسان از قبیل نان به پرنده ایرادی ندارد ولی دقت کنید که پرنده نباید غذاهایی از قبیل شکر،روغن حیوانی ، شکلات ، کافئین و نمک بخورد.
طوطی خاکستری اصلا پرنده کوچکی نیست هر چند دم بلندی مثل یک ماکائو(طوطی آمازون) ندارد اما به یک قفس نیاز دارد که بتواند بالهای خود را از هم باز کند وهمچنین از دیواره آن بالا رود.اندازه قفس حد اقل باید ۳۶ در ۳۶ باشد برای طوطی های بزرگتر بهتر است قفس را بزرگتر در نظر بگیرید.میله ای که در قفس برای نشستن پرنده تعبیه می شود باید حد اقل دارای قطر یک سانتیمتر باشد تا پرتده به راحتی بر آن بنشیند.
بخاطر داشته باشید که این پرنده یک طوطی بزرگ است و طوطی ها جویدن را دوست دارند این بدین معنی است که اگر قفس پرنده را نزدیک یک کار شیک چوبی یا پارچه ای قرار دهید پرنده نسبتا سریع آنرا از بین می برد.این خطای پرنده نیست جویدن جزئی از وجود این پرنده است.
طوطی های خاکستری حدود ۴۰ تا ۶۰ سال زندگی می کنند.این طوطی پرنده سالمی است و بسیار کم بیمار می شود. شایع ترین بیماری این پرنده پر کنی می باشد که به یک بیماری جسمی یا روانی دلالت می کند.این بیماری زمانی آشکار میشود که پرنده بصورت جدی شروع به کندن پرهای خود می کند.اگر این اتفاق افتاد به پرنده اجازه دهید به کار خود ادامه دهد ،پرنده حتی می تواند نقاطی از بدنش را کاملا بی مو کند.طوطی های خاکستری تنها پرندگانی نیستند که مبتلا به این بیماری می شوند ولی به هر حال یکی از پرندگانی هستند که به این بیماری دچار می شوند.اگر پرنده شما این رفتار را از خود نشان داد به سرعت به یک دامپزشک مراجعه کنید تا در صورتی که پرنده مشکل جسمانی داشته باشد تشخیص داده شود.بیماریهای جسمانی می تواند شامل یک بیماری انگلی،یک آلرژی غذایی یا کمبود مواد غذایی باشد.در صورتی که هیچکدام از علائم بیماری جسمی وجود نداشته باشد احتمالا پرنده به یک بیماری روحی دچار شده است که از دلایل اصلی آن می توان ترس یا تنهایی را نام برد درصوتی که به یک دامپزشک خوب مراجعه کنید می تواند به شما در مورد رفتار با پرنده راهنمائیتان کند.بهترین راهنمائی می تواند این نکته باشد که پرنده را از آسیب در موقع پرواز حفظ کنید. خیلی از پرنده ها هنگامی که خارج از قفس هستند و بالهایشان کوتاه نشده آسیب می بینند.این پرنده ها اجازه پیدا می کنند آزادانه پرواز کنند و در هنگام پرواز به دیوار ، آینه و یا پنجره ها برخورد می کنند و آسیب می بینند. پرنده ای که بالهایش کوتاه شده نمی تواند خارج از قفس پرواز کرده و به خود آسیب برساند.
در صورت تصمیم به خرید طوطی خاکستری بهترین گزینه انتخاب طوطی است که از زمانی که جوجه بوده از مادر جدا شده و توسط یک انسان تغذیه شده است .چنین پرنده ای به راحتی به انسان خو گرفته و به او اعتماد می کند.بسیار کم اتفاق می افتد که آنها نسبت به صاحب جدید خود حالت تهاجمی داشته باشند.با این حال دقت کنید که جوجه باید به سنی رسیده باشدکه به تنهایی غذا بخورد در غیر اینصورت پرنده برای رفتن به یک محیط جدید خیلی جوان است.یک پرنده فروش آگاه هیچگاه چنین پرنده جوانی را نمی فروشد.
طوطی خاکستری می تواند یک دوست حیرت انگیز برای صاحبش باشد که می تواند جذابیتهای زیادی برای صاحبش ایجاد کند. طوطی و صاحبش می توانند مدتهای زیادی با هم سرگرم باشند.اما همانند دیگر حیوانات خانگی، کلید این کار توجه به پرنده است.طوطی خاکستری زمانی طولانی زندگی می کند و می تواند برای صاحبش زندگی شادی را بوجود آورد .
Sara
17-04-08, 23:31
Only the registered members can see the link
●معرفی و تاریخچه:
عروس هلندی پرنده ای با نام علمی Genus Nyphicus بومی استرالیا می باشد. در زبان انگلیسی این پرنده را Cockatiel می نامند. این پرنده در سالهای ۱۸۰۰ میلادی ه انگلستان آورده شده است. احتمالا این پرنده توسط کسانی که به استرالیا تبعید شده بودند در بازگشت به انگلستان آورده شده است. محوبیت این پرنده افزایش پیدا کرد و امروزه این پرنده یکی از محبوب ترین پرندگان خانگی می باشد.بیشتر محبوبیت این پرنده به سبب طبیعت ملایم و سر وتاج رنگی پرنده می باشد. همچنین این پرنده به سادگی اهلی و دست آموز می شود.
●انواع عروس هلندی:
عروس هلندی در چندین جهش رنگی موجود می باشد که به قرار زیر می باشد.
▪خاکستری: دارای بدنی خاکستری با زمینه سفید در بالها، سر زرد رنگ و گونه های نارنجی ، پرهای تاج ممکن است خاکستری یا زرد باشند. در ماده ها رنگ گونه تیره تر می باشد.
▪Lutino : بدن زرد رنگ با سری به رنگ زرد که رنگ سر از بدن تیره تر می باشد. بدن می تواند سفید به نظر آید. هر دو جنس گونه های نارنجی روشنی دارند.
▪صدفی: رنگ پرهای بدن برنگ خاکستری روشن با زمینه سفید می باشد. دارای سر زرد و گونه های نارنجی می باشن.
زدارچینی: رنگ پرهای بدن بسیار روشن و اغلب برنگ قهوه ای روشن می باشد. سر به رنگزرد و گونه ها برنگ نارنجی می باشند.
▪نقره ای: در حقیقت بسیار شبیه نژاد خاکستری است بجز اینکه بدن برنگ سفید می باشد. ماده ها دارای گونه کدر تری هستند.
▪ابلق: ۷۰% زرد یا سفید (رنگ بدن) و ۳۰% ابلق (رنگ بالها خاکستری) نشانه یک عروس هلندی ابلق تمام عیار است. نرها و ماده ها بسیار شبیه هم می باشند.
▪زرد کمرنگ: از نظر رنگ بسیار شبیه نژاد صدفی است با این تفاوت که پرنده صدایی تولید نمی کند.
▪صورت سفید: رنگ آمیزی شبیه نژاد خاکستری داشته با این تفاوت که پرهای صورت بجای زرد سفید بوده و گونه ندارد.
عروس هلندی دارای گونه های بسیار زیادی است که در اثر جهش های ترکیبی مختلف بوجود آمده اند ولی نژاد های بالا رایج ترین گونه ها می باشند.
●رفتار و تربیت:
عروس هلندی پرنده ای خونگرم بوده و به توجه زیادی نیاز دارد. اگر به آنها بی توجهی شود شروع به جیغ کشیدن می کند. آنها کنجکاو و شیرین هستند. یک عروس هلندی در هنگامی که مشغول تمییز کردن خانه یا تماشای تلویزیون هستید بر روی شانه تان سوار می شود. آنها کم تر از طوطی استرالیایی و طوطی های بزرگ خرابی به بار می آورند.
بهترین عروس هلندی برای خرید یک عروس هلندی است که از طفولیت از مادر خود جدا شده و توسط انسان تغذیه شده است. این باعث می شود که پرنده به انسان خو گرفته و از او نترسد. این روش نیاز پرنده به توجه انسان را بیشتر می کند.
این پرنده می تواند حرف زدن را بیاموزد. این کار در صورتی که عروس هلندی تنها پرنده خانه باشد آسانتر است. در صورتی که پرنده دیگری اطراف پرنده باشد حیوان احساس نیازی به برقراری ارتباط با شما نمی کند.
تمرین کردن با آنها برای سخن گفتن بسیار آسان است.فقط به سه چیز توجه کنید فراوانی ، تکرار و پاداش. پرنده تان را بر روی انگشت گذاشته و مستقیما رو به او کلمه ای را با صدایی خوش بیان کنید. بکرات کلمه ای را که می خواهید پرنده بگوید تکرار کنید. جلسه تمرین باید پنج دقیقه یا کمتر و چندین بار در روز تکرار شود. در صورت سعی برای بیان کلمه با دادن جایزه و یا یک غذای و یژه از پرنده قدر دانی کنید. بعد به آنها فقط در صورتی که کلمه را بیان کردند جایزه بدهید. شما همچنین می توانید یک سی دی یا نوار کاست را برای تمرین از فروشگاه های حیوانات تهیه کنید.
یکی از مسائلی که در مورد این پرنده باید مورد توجه قرار گیرد بلوغ جنسی حیوان است. حدود یک تا دو سالگی پرنده نر به بلوغ رسیده و در این هنگام بصورت پرنده ای مهاجم در می آید. حتی برای پرندگان دست آموز نیز این موضوع صدق می کند. در این زمان باید صبور باشید. این حالت پس از مدتی از بین می رود. ولی پرنده دوست داشتنی شما مدتی در یک حالت اندوه فرو می رود. ماده ها بنظر نمی رسد که در این حالت فرو روند یا حداقل هیچگاه در این حد نمی باشد.
بلوغ شاید یک حرکت به حالت سلطه گری مردانه در پرنده شما می باشد. آنها اغلب در حدود دو سالگی یک مقدار سلطه گر می شوند. در این حالت باز باید صبور باشید. آنها جریانی را برای رئیس بودن طی خواهند نمود ولی این رفتار برای همیشه نخواهد بود.
●غذا و قفس:
عروس هلندی یک رژیم متنوع حاوی بذر گیاهان ،دانه های آماده برای پرنده، میوه و سبزیجات را ترجیح میدهد. آنها همچنین از بیسکویت ، نان،ماکارونی و خلاصه هر چیزی که خودتان می خورید استقبال می کنند. از دادن چربی زیاد ، شکر و نمک خودداری کنید.
تنها از دانه های آماده ای که مخصوص عروس هلندی ساخته شده استفاده کنید. اگر پرنده شما این دانه های آماده را نخورد تعجب نکنید . اغلب آنها غذایی را که برای پرنده های کوچکتر از قبیل مرغ عشق تهیه شده ترجیح می دهند. آنها اغلب بر روی دانه ای که می خورند حساس هستند.
عروس هلندی دوست دارد از قفس بالا برود بنابراین برایش از قفسی استفاده کنید که براحتی بتواند از آن بالا رفته و بالهای خود را بکشد. بخاطر داشته باشید این پرنده دارای دم بلندی است و آنها به فضای کافی برای حرکت در قفس بدون آنکه دمشان آسیب بیند نیاز دارند. این فکری است کوته بینانه که یک قفس کوچک برای این پرنده بهتر است. برای یک عدد پرنده حداقل بیش از ۲۰ اینچ مربع جا نیاز می باشد. آنها حقیقتا به خانه ای نیاز دارند که براحتی درون آن حرکت کنند.
●مراقبت در مقابل آسیب و بیماریها:
عروس هلندی به آن صورت بیمار نمی شود و در کل پرنده مقاومی می باشد.سرما بزرگترین تهدید برای این پرنده است. گرمای مناسب برای این پرنده حدود ۱۸ تا ۲۲ در جه سانتیگراد می باشد. عروس هلندی به بیرون قفس بودن و همراهی با صاحبش علاقه خاصی دارد. البته اگر در خانه خود سگ یا گربه نگاه می دارید باید مراقب باشید که پرنده به هیچ عنوان در دسترس آنها نباشد. چرا که شاید این حیوان به خاطر حس غریزی که دارد به پرنده حمله کرده و به آن آسیب برساند.
پرواز آزادانه برای هیچ پرنده ای ایده خوبی نیست. آنها در هنگام پرواز ممکن است به دیوار ، پنجره یا اسباب اثاثیه منزل برخورد نموده و آسیب ببینند. داستانهایی در مورد سوختن پرنده در اثر پرواز در آشپزخانه یا بر روی بخاری غیر معمول نیست. علاوه بر این ممکن است یکی از درها باز مانده باشد و پرنده فرار کند. در صورتی که می خواهید پرنده تان بیرون از قفس باشد بهترین گزینه این است که شاه پرهای پرنده را بچینید. شاهپرهای اصلی ۸ تا ۱۰ پر بزرگی هستند که در سر هر بال قرار دارد. بهتر است دو تا شاهپر اولی پرنده را برای جلوه زیباتر پرنده نچینید.
منبع : دنیای حیوانات
Sara
17-04-08, 23:37
Only the registered members can see the link
● نژاد آیرِدل تِریِر
آیردل تریر از نوع تریرهای بزرگ به همراه پوشش زبر سیمی مانند ، دارای سر بلند صاف و سینه فراخ می باشد. پوشش او بسیار در مقابل رطوبت مقاوم است اما نیاز به جوریدن و مراقبت دارد. دست و پاهایی بلند وصاف دارد. دم خود را همیشه برافراشته نگاه می دارد اما توجه داشته باشید که دم نباید بصورت فرخورده باشد. در زیر پوشش زبر خودداری موهای نرم و لطیف است رنگ پوشش ? قهوه ای? سرخ است و دارای خال و مارکهای سیاه بر روی آن می باشد. البته مقداری رنگ قرمز در بین پوشش سیاه و همچنین مقدار کوچکی از موهای سفید بر روی سینه سگ طبیعی است. پوشش تمامی پاها تا پایین ، سینه ، زیر بدن سگ ، سر و گوشها باید به رنگ قهوه ای باشد. گاهی اوقات رنگ قهوه ای تا بالای شانه نیز ادامه دارد.
▪ خلق وخو
این نژاد معمولاً با کودکان مهربان است به شرطی که به خوبی اجتماعی شده باشد. اما بازی آنها با بچه های خیلی کوچک توصیه نمی شود. این نژاد به محبت و احترام نیاز دارد. شجاع و مدافع است و به ندرت با غریبه ها خو می گیرد. سگی باهوش ، بازیگوش و با وفا است و می تواند بصورت حرفه ای مورد تعلیم و تربیت قرار گیرد. توله های این نژاد علاقه زیادی به بازی و جست و خیز دارند. آیردل تریر عاشق جلب توجه می باشد و علاقه دارد صاحب خود را خشنود سازد. آنها خیلی سر زنده و شادابند اما در صورتی که به درستی تربیت نشده باشند می توانند به سگی جنجالی و آشوبگر تبدیل شوند. آیردل تریر می تواند به سادگی بیاموزد و به سرعت به آنچه از او درخواست می شود عکس العمل نشان می دهد. آیردل تریر عاشق مسابقه و رقابت است و معمولاً به خوبی با حیوانات دیگر کنار می آید اما گاهی اوقات نسبت به سگهای دیگر حالت تهاجمی دارد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۳-۲۹) ک.گ ، در ماده ها: (۱۸-۲۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۵۶-۶۱) س.م ، در ماده ها: (۵۶-۵۸) س.م
▪ مشکلات سلامتی
نژاد مقاومی است اما گاهی دچار عفونت چشمی و پوستی می گردد. اگر پوست سگ شما خشک است باید به غذای او Omega ۳ و Omega ۶ و روغن اضافه کنید.
▪ شرایط نگهداری
آیردل تریر برای نگهداری در آپارتمان توصیه نمی شود. آنها خیلی پر تحرک هستند و حداقل به یک حیاط متوسط برای زندگی نیاز دارند.
▪ فعالیت بدنی
این نژاد برای انجام کارهای سخت پرورش یافته و به فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد آنها عاشق بازی با توپ ، شنا ، آوردن وسایل و دویدن پشت دوچرخه می باشند. اگر به حد کافی ورزش نکند خیلی زود آزرده و کسل می شود و می تواند به خودش آسیب برساند. البته میزان فعالیت بدنی آنها بعد از دو سالگی کاهش میابد.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲ سال.
▪ آراستن
آیردل تریر دارای پوشش مضاعف و موهای کوتاه زبر است. موهای آن را باید دوبار در سال تمیز و کوتاه کرد. شانه زدن روزانه کافی می باشد. مو و ریش آنها به سادگی کثیف می شود به همین دلیل باید ریش آنها را روزانه شست تا آثار و باقی مانده غذا را تمیز کرد. ریزش مو در این نژاد کم می باشد.
▪ تاریخچه
قدمت آیردل تریر به صد سال قبل در کشور یورک باز می گردد. این نژاد نشعت گرفته از تریر باستانی است. اسم آیردل تریر از نام دره ای در انگلستان نشعت گرفته ، مکانی که مملو از ماهیان کوچک می بوده. اصولاً شکارچی درون آب است. بعد ها جفتگیری با اترهاند (Otter Hound) او را به شناگر ماهرتری تبدیل نمود.
Sara
17-04-08, 23:39
Only the registered members can see the link
● نژاد اِستافورد شِر بول تِریِر
اِستافورد شِر بول تِریِر سگی قدرتمند و عضلانی می باشد. دارای سر پهن و فک بسیار قوی است و قدرت زیادی در مقایسه با جثه اش دارد. خطوط ماهیچه ها به خوبی از زیر پوست نمایان است. چشمها به رنگ قهوه ای و بینی سیاه می باشد. گوشها به شکل گلبرگ رُز و نیمه افراشته است. پاهای جلویی با فاصله از یکدیگر قرار دارد. دارای پوشش کوتاه و نرم می باشد و به رنگهای سیاه ، آبی ، قهوه ای و بلوطی یافت می شود.
▪ خلق وخو
سگ بسیار سر سخت و شجاعی است. غالباً نسبت به افراد جدیدی که می بیند خوش خلق می باشد. با اعضای خانواده رفتار مهربانی دارد اما برای کودکان پیشنهاد نمی شود. غالباً با سایر حیوانات خانگی کنار می آید اما گاهی اوقات حالت تهاجمی نسبت به سایر سگها خصوصاً نژادهای شبیه به خودش پیدا می کند. بسیار باهوش است و گاهی اوقات لجباز می شود. به نظر می آید که بسیاری از رفتارهای انسان گونه را در قالب یک سگ دارا می باشد. سرسخت و فعال است. در زمان تولگی به جویدن علاقه زیادی دارد بنابراین باید از اسباب بازیهای مخصوص جویدنی محکم برای او استفاده نمود. از جنگیدن لذت می برد و دارای فک قدرتمندی است. هرگز نباید در اماکن عمومی از قلاده اش آزاد شود. بسیار نترس و شجاع است و هیچ ترسی از پریدن از ارتفاع یا را رفتن بر روی خورده شیشه ندارد. غالباً برای نگهداری در خانواده پیشنهاد نمی شود مگر آنکه تحت آموزشهای سخت یک فرد با تجربه قرار گرفته باشد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۱۱-۱۷) ک.گ ، در ماده ها: (۱۰-۱۶) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۳۶-۴۱) س.م ، در ماده ها: (۳۳-۳۸) س.م
▪ مشکلات سلامتی
آب مروارید و سایر بیماریهای حاد چشمی مانند: HC و PHPV قابل ذکر می باشد. بنابراین باید قبل از خرید از سلامت چشمی توله و والدین اطمینان حاصل نمود. مانند سایر اعضای تیپ بول ها ، اِستافورد شِر بول تِریِر نیز دارای مشکل گاز معده می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارنمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. اصولاً پر جنب و جوش است و یک حیاط کوچک مکان مناسبی را برایش فراهم می آورد.
▪ فعالیت بدنی
اِستافورد شِر بول تِریِر دارای استقامت زیادی است و به میزان قابل توجهی به فعالیت بدنی و ورزش نیاز دارد. باید در اماکن عمومی از قلاده استفاده شود.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۶ سال.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف آن برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن روزانه ، شامپو خشک و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود. پاک کردن سطح پوست با یک حوله نمدار مناسب است.
▪ تاریخچه
اِستافورد شِر بول تِریِر در قرن ۱۹ میلادی در شهر استافورد انگلستان به وجود آمد. این نژاد حاصل جفتگیری بولداگ با چندین تریر می باشد. در گذشته در اروپا و خصوصاً آمریکا جهت جنگ با سگها و گاوهای وحشی مورد استفاده قرار می گرفت. به صاحبی سلطه گر و با تجربه نیاز دارد. نگهبان خوبی می باشد.
▪ گروه/ تریرها.
Sara
17-04-08, 23:44
Only the registered members can see the link
● نژاد بولداگ انگلیسی
بولداگ دارای جثه کوچک اما پهن وعضلانی و سری بزرگ می باشد (سر هر چقدر پهن تر باشد امتیاز بیشتری دارد). پوست صورت افتاده و آویزان است. گوشها کوچک و نازک به شکل برگ گل رُز می باشند. دمی کوتاه دارد و در رنگهای متنوعی اعم از قرمز ، سفید ، قهوه ای و یا چند رنگ یافت می شود (رنگ سیاه مورد قبول نمی باشد). پاهای جلویی به حالت نیم دایره در دو طرف بدن عضلانی حیوان قرار دارد.
▪ خلق وخو
اگرچه بولداگ ظاهری هراسناک دارد اما حقیقت امر این است که این نژاد از جمله سگهای آرام می باشد. بولداگ سگی استقلال طلب و مهربان است. نسبت به کودکان آرام است و به شجاعت و استعداد خوبش در نگهبانی معروف می باشد. برای خوشحال کردن این سگ باید توجه و محبت زیادی به او نشان داد. بولداگ می تواند گاهی اوقات حالت سلطه گر داشته باشد بنابراین به صاحبی نیاز دارد که بتواند قدرت خود را به این سگ نشان دهد. وقتی بولداگ ها جوان هستند انرژی زیادی دارند که این انرژی با گذشت زمان کاهش می یابد. صدای خر و پف آنها بلند است و بیشتر آنها ریزش آب از چشم و بینی دارند.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۴-۲۵) ک.گ ، در ماده ها: (۲۲-۲۳) ک.گ
ارتفاع در نرها و ماده ها (۳۱-۴۰) س.م می باشد که هرچه کوتاه تر باشند ارزش بیشتری دارند.
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات تنفسی و دید ضعیف در این نژاد شایع است بولداگ به هوای گرم و فضاهای بسته مثل ماشین و یا اتاق در بسته بسیار حساس می باشد. هوای سرد را نمی تواند تحمل کند. توله ها بعلت داشتن سر پهن غالباً با سزارین به دنیا می آیند. سیستم گوارشی بسیار فعالی دارد که می تواند باعث ایجاد گاز معده زیاد شود. عفونت های پوستی و مشکلات کپل و زانو نیز قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد. غالباً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندارد. نسبت به سرما و گرمای شدید بسیار حساس است .
▪ فعالیت بدنی
بولداگ های بزرگسال گاهی اوقات هیچ تمایلی به فعالیت بدنی ندارند حال آنکه برخی دیگر بسیار پر انرژی اند. به هر حال مقداری فعالیتهای روزانه می تواند به سلامتی آنها کمک کرده و مانع از چاق شدنشان بشود.
▪ طول عمر
معمولاً ۸ سال. حال آنکه برخی بیشتر و برخی نیز کمتر عمر می کنند.
تعداد توله ها ۵-۴ توله. به علت اینکه این نژاد شامل سر بزرگ می باشد ، اکثراً سگ مادرهنگام زایمان باید سزارین شود.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف بولداگ برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد می شود ، صورت ، گوشه چشمها و ما بین چین خوردگی های پوست را باید روزانه با یک دستمال نمدار تمیز کرد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
بولداگ امروزی نسبت به اجدادش بسیار متفاوت است. اجداد آن نژاد ماسیف های باستانی می باشند. موطن اصلی آن بریتانیا است و این نژاد در قرن ۱۹ مورد توجه انگلیسی ها قرار گرفت.
▪ گروه/ سگهای غیر ورزشی.
Sara
17-04-08, 23:51
Only the registered members can see the link
● نژاد باکسِر
بهترین نوع باکسِر سگی است با اندازه متوسط ، اندامهای قوی ، موهای کوتاه و عضلات پرورش یافته که از زیر پوست جلب توجه می کنند. گامهای او محکم ، ارتجاعی و آزادانه است. این سگ اصولاً به منظور حفاظت و نگهبانی و بدلیل شکل بدنی و رفتار خاص بعنوان یک حیوان خانگی نگهداری می شود. زیبایی سر بستگی به میزان هماهنگی بین پوزه و جمجمه دارد. پوزه مسطح آن باید در حدود یک سوم طول سر از ناحیه نوک بینی تا پس سر و دو سوم پهنای جمجمه باشد. سر نباید دارای چین های عمیق باشد. موها کوتاه ، براق ، نرم و چسیبده به بدن است.
▪ خلق وخو
باکسِر سگی شجاع ، باهوش ، خوشحال ، بازیگوش و پر انرژی است. هوشی سرشار و اشتیاق زیادی به آموختن دارد ، البته گاهی اوقات لجباز می شود. بسیار مهربان و باوفا نسبت به اعضای خانواده. باکسِر بدلیل رفتار مهربانش با کودکان شهرت دارد. اگر به خوبی اجتماعی شود رابطه خوبی با سایر سگها و حیوانات خانگی خواهد داشت. باکسِرهای ماده معمولاً حالت سلطه گری و تهاجمی نسبت به سایر ماده ها دارند. نام این نژاد از نحوه جنگیدن آن گرفته شده است. در زمان جنگیدن این سگ درست شبیه به ورزش بوکس و مشت زنی در انسان از پنجه های جلویی خود بهره می گیرد. باکسِر به همراهی صاحبش نیاز دارد و باید در سنین پایین به او آموخت تا بر روی افراد نپرد. چراکه این کار مورد علاقه او می باشد. شجاعت و هوشیاریش او را به یک محافط و سگ پلیس عالی تبدیل کرده است. همچنین دیدبان خوبی است و از ورود مزاحمین همانند بولداگ جلوگیری می کند.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۷-۳۲) ک.گ ، در ماده ها: (۲۴-۲۹) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۵۶-۶۳) س.م ، در ماده ها: (۵۳-۶۱) س.م
▪ مشکلات سلامتی
برخی از بیماریها مانند سرطان ، مشکلات لگن و صرع قابل ذکر می باشد. برخی از سن ۸ سالگی به بعد دچار تومار می شوند که این بیماری در مقایسه با سایر نژادها بیشتر می باشد. آلرژی ، مشکلات قلبی و مشکل گرفتگی بینی و خر خر کردن نیز در این نژاد مشاهده می شود. برخی از باکسِرهای سفید ممکن است ناشنوا باشند.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز به او اجازه ورزش و فعالیت بدنی کافی داده شود. درداخل خانه فعال است و یک حیاط متوسط می تواند مکان مناسبی برای نگهداریش باشد. این نژاد خیلی زود احساس سرما می کند و همچنین در هوای گرم برای خنک کردن خود مشکل دارد.
▪ فعالیت بدنی
این نژاد فعال و پر جنب وجوش به بازی کردن ، کار و پیاده روی های روزانه علاقه دارد. باکسِر همچنین از آوردن اشیاء پرتاب شده و سایر بازیها لذت می برد.
▪ طول عمر
حدود ۱۱-۱۴ سال
▪ تعداد توله ها
۱۰-۲ توله. معمولاً ۶ عدد.
▪ آراستن
موهای کوتاه و صاف باکسِر برای آراستن آسان می باشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری خصوصاً برای پاک کردن چربیهای پوست پیشنهاد می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
این نژاد در قرن۱۶ میلادی از سگهای اروپایی نشعت گرفته است. باکسِرها عملاً یکی از اعضای خانواده تیپ بولداگ می باشند. همچنین مدارکی وجود دارد که باکسِر از نتایج سگهای جنگنده قدیمی است که در تبت زندگی می کردند. در واقع این سگ آلمانی اضافه بر خون بولداگ خصوصیات تریر را نیز دارا می باشد.
▪ گروه
سگهای کاری.
Sara
17-04-08, 23:54
Only the registered members can see the link
● نژاد جایانت اِشنوزر (اِشنوزر غول پیکر)
اِشنوزر غول پیکر سگی بزرگ ، تنومند و باهوش است. دارای ابروهای پرپشت و ریش می باشد. از لحاظ ظاهری به اِشنوزر استاندارد شباهت دارد. پوشش خارجی او دولایه است که در زیر نرم و لایه بیرونی دارای موهای زبر و زمخت می باشد. طول بدن و ارتفاعش تقریباً یکسان است. دارای بینی بزرگ سیاه و رنگ چشمها قهوه ای تیره یا خاکی می باشد. دندانهای سفید و منظم دارد و به رنگهای مشکی ، طوسی و برنز یافت می شود.
▪ خلق وخو
اِشنوزر سگ باهوش ، مدافع ، شجاع و حواس جمع است. آرام ، باوفا ، دوست داشتنی و مسئولیت پذیر. اِشنوزر علاقه دارد تا همیشه در کنار صاحبش باشد. سگ سلطه گری است که به آموزش های یک مربی با تجربه نیاز دارد آموزشها را به خوبی یاد می آموزد و نسبت به آنچه از او می خواهند سریع عکس العمل نشان می دهد. سگ کاری بسیار خوبی است که رفتارش به تریرها شباهت دارد. معمولاً نوع غول پیکر آن برای نگهداری در آپارتمان مناسب نیست و به فضای کافی برای جست و خیز نیازدارد ، همچنین اِشنوزر صاحبی می خواهد که این نژاد را بشناسد و بداند چگونه به این سگ بفهماند رئیس کیست! اِشنوزر در سه اندازه ۱) غول پیکر ، ۲) استاندارد ، ۳) مینیاتور یافت می شود.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن: در نرها : (۲۷-۳۶) ک.گ ، در ماده ها : (۲۵-۳۴) ک.گ
ارتفاع: در نرها : (۶۶-۷۱) س.م ، در ماده ها : (۵۸-۶۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
اِشنوزرها در مقایسه با سایر نژادها بیشتر به بیماری سرطان مبتلا می شوند خصوصاً سرطان انگشت پا ، بیماری ورم کردن ماهیچه ها و همچنین صرع در این نژاد بسیار شایع است.
▪ شرایط نگهداری
سگ پر جنب و جوشی است و برای زندگی در محیط آپارتمان مناسب نمی باشد.
▪ فعالیت بدنی
به فعالیت و ورزش زیاد نیاز دارد و اگر حداقل دوبار در روز فعالیت بدنی سخت نداشته باشد ، کلافه شده ، از دیوار بالا می رود و غیر قابل کنترل می شود حتی اگر به خوبی هم تربیت شده باشد. اگر در طول روز انرژی زیادش را تخلیه نکند در شب مشکل ساز می شود. اِشنوزر علاقه زیادی به انجام فعالیتهای بدنی سخت خصوصاً دویدنهای طولانی مدت دارد.
▪ طول عمر
در حدود ۱۲-۱۵ سال.
▪ آراستن
تمیز نگه داشتن موهای آن آسان است اما گاهی لایه زیرین مو به حالت نمدی در می آید که این مشکل را می توان با شانه کردن هفته ای از بین برد. حداقل چهار بار در سال ناخن هایش را کوتاه کنید و همیشه از خشک و تمیز بودن گوشهایش اطمینان حاصل نمایید. اطراف چشم هایش را با دستمال نمدار تمیز کنید و ریشش را بعد از غذا خوردن بشوئید تا آثار باقیمانده غذا از بین برود. ریزش مو در این نژاد بسیار کم می باشد ( تقریباً ندارد).
▪ تاریخچه
برخی معتقدند که مبدا این نژاد روسیه می باشد. به نظرمی رسد که اِشنوزر غول پیکر حاصل جفتگیری Great Dane و Standard Schnauzer می باشد. معنی کلمه اِشنوزر در آلمانی ماهیچه است. این سگ در ابتدا برای کشیدن سورتمه و بعدها بعنوان سگ پلیس و دوست و همرا انسان مورد استفاده قرار گرفت.
▪ گروه
سگهای کاری.
Sara
17-04-08, 23:59
Only the registered members can see the link
● نژاد چوُچوُ
یکی از دلایل معروف بودن این نژاد زبان آبی - مشکی و پاهای عقبی صاف اوست که باعث خرامیدنش می شود. پوشش خارجی چوچو دو نوع می باشد: یکی پوشش صاف و دیگری زبر و خشن. رنگ موی آن اغلب سرخ ، قهوه ای ، مشکی و آبی است و ممکن است به رنگ کرم وسفید نیز یافت شود که در برخی قسمتها کم رنگ و پر رنگ می شود اما هرگز رنگ پوشش دو رنگ نمی باشد. گوشها گرد و کوچک است و در قسمت پشت سر دارای یال می باشد که به چوچو چهره ای شیر مانند می بخشد. بینی پهن و مشکی و سینه ای فراخ دارد. دم آن پر پشت و پوشیده از موهای زبر است و آن را بصورت فر خورده نگاه می دارد.
▪ خلق وخو
چوچو معمولاً سگ با تربیتی است. اما گاهی اوقات حالت تدافعی دارد. سلطه گر ، جدی و مستقل است. نسبت به اعضای خانواده باوفا است و اصولاً فقط از یک نفر ( صاحبش) فرمانبرداری می کند. سگی حاکم و سلطه جو صاحبی حاکم می خواهد! از چو چو توقع فرمانبرداری زیاد نداشته باشید ، او سگ لجوجی است که افکار خود را دنبال می کند. چوچو آموزشها را به خوبی فرا می گیرد چرا که سگ احمقی نیست اما در اغلب موارد باید علت این فرمانها را بداند. بعضی ها معتقدند که نوع مو کوتاه آن فعالتر و باهوش تر از نوع مو بلند است.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۲۰-۳۲) ک.گ ، در ماده ها: (۲۰-۳۲) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۴۶-۵۶) س.م ، در ماده ها: (۴۶-۵۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
غالباً دچار عفونت چشمی می شود که دلیلش برگشتن پلک به درون چشم است. این بیماری توسط جراحی قابل درمان است. بیماری شایع دیگری نمی توان ذکر کرد.
▪ شرایط نگهداری
برای زندگی در آپارتمان مناسب می باشد به شرطی که در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. چوچو در داخل خانه آرام است اما نسبت به حرارت و گرما حساسیت دارد. به هر حال برای محیط بیرون از خانه مناسب می باشد و یک حیاط کوچک ایده آل است.
▪ فعالیت بدنی
چوچو اصولاً سگ تنبلی است اما مقداری فعالیت روزمره آن را از چاق شدن بازمی دارد.
▪ طول عمر
حدود ۱۵ سال.
▪ آراستن
باید به طور روزانه موهایش شانه شود تا ظاهر خوب خود را حفظ کند. ریزش موی فصلی در این نژاد زیاد است که در آن زمان به شانه زدن بیشتری نیاز دارد.
▪ تاریخچه
چوچو هزاران سال است که در چین بعنوان شکارچی ، محافظ قایق ها و سگ ارابه شناخته شده. روایت است که یک امپراطور در چین دو هزار و پانصد جفت از آنان را نگهداری می کرده است. بعد ها یکی از آنها بعنوان هدیه به پرنس ویلز داده شد. از چوچو برای شکار گرگ و سمور استفاده می شده و پوست آن برای تهیه کت های گرم مورد استفاده قرار می گرفت و گوشت آن هنوز هم در چین مصرف می شود. این سگ در دهه ۱۸۰۰ به انگلستان وارد شد و در آمریکا او را بعنوان یک دوست و همراه خوب می شناسند. چوچو همچنین سگ محافظ و نگهبان خوبی است.
▪ گروه
سگهای غیر ورزشی.
Sara
18-04-08, 00:05
Only the registered members can see the link
● نژاد دابِرمَن
دابِرمَن سگی است با جثه متوسط ، بدنی تو پر ، عضلانی و قوی که جهت سرعت زیاد و استقامت طراحی شده است. از لحاظ ظاهری زیبا و از لحاظ رفتار و حرکات نجیب ، پرانرژی ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، مطیع و اشرافی می باشد. یک دابِرمَن اصیل و تربیت یافته ماهیت خود را بعنوان یک دوست و یک محافظ باوفا به اثبات رسانده است. چشمها بادامی شکل ، دارای عمق متوسط با حالتی قوی و پر انرژی که رنگ آن از قهوه ای معمولی تا قهوه ای تیره در سیاه رنگ و قرمز و خاکستری و حنایی در سگهای لکه دار متغیر است. گوشهای کوتاه شده را بصورت افراشته نگاه می دارد. دندانها بسیار قوی و سفید هستند و عملکرد آن دقیقاً شبیه به قیچی است.
▪ خلق وخو
سگی است پر انرژی ، دقیق ، مصمم ، هوشیار ، نترس ، اشرافی و مطیع و در عین حال مهاجم. هوشیاری ، چاوکی و چالاکی عضلات و رفتار وجود آشکاری است که در چشم هر بیننده ای جلب توجه می کند. دابِرمَن سگی باوفا است و بیشتر از هر نژادی اثرات حیوانات نجیب زاده را دارا می باشد. حس شجاعت و کنجکاوی در چشمهای تیره و در هماهنگی با ویژگیهای بدن کاملاً مشخص است.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۳۰-۴۰) ک.گ ، در ماده ها: (۳۰-۴۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۶-۷۱) س.م ، در ماده ها: (۶۱-۶۶) س.م
▪ مشکلات سلامتی
غالباً سگ سلامتی است. بیماریهای خونی ، مشکل چاق شدن در سنین بالا ، نفخ ، مشکلات لگن و بیماریهای قلبی قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب می باشد به شرط آنکه در طول روز به آن اجازه انجام فعالیت بدنی کافی داده شود. اما بهترین مکان برای او یک حیاط متوسط خواهد بود. دابِرمَن نسبت به سرما حساس است بنابراین در مناطق سردسیر، پلیس قادر به کار با این نژاد نمی باشد.
فعالیت بدنی دابِرمَن بسیار پر انرژی است و به ورزش و فعالیت بدنی زیادی نیاز دارد.
▪ طول عمر
بالای ۱۳ سال.
▪ آراستن
به آراستن کمی نیاز دارد. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
دابِرمَن در سال ۱۸۶۰ در ناحیه آپولدا در آلمان توسط شخصی بنام لویی دابِرمَن پرورش یافت. اجداد او را نژادهای German Pinscher ، Rottweiler ، Beauceron ، Grey Hound و English Grey Hound تشکیل می دهند. این نژاد در سال ۱۹۰۰ برای اولین بار به ثبت رسید.
▪ گروه
سگهای کاری و سگهای نگهبان ، سگهای آموخته با تفنگ.
Sara
18-04-08, 00:10
Only the registered members can see the link
● نژاد رُتوایلِر
رُتوایلِر دارای جثه عضلانی بزرگ و قدرتمندی است. دارای سر پهن است وجمجمه اش گرد می باشد. چشمانی سیاه و نافذ دارد. گوشها به شکل مثلث می باشد و بسمت جلو متمایلند. بینی سیاه و پهن دارد. لب ها به رنگ سیاه هستند و داخل دهان تیره رنگ می باشد. دارای پوشش کوتاه و ضخیم است که رنگ آن سیاه به همراه لکه های قهوه ای بر روی سینه ، پاها و گونه می باشد. (رنگ سرخ به همراه لکه های قهوه ای نیز گزارش می شود). معمولاً رُتوایلِر های ماده توله های زیادی به دنیا می آورند. حتی دوازده توله نیز غیر عادی نمی باشد.
▪ خلق وخو
رُتوایلِر نژادی آرام ، با استعداد ، شجاع و باوفا نسبت به اعضای خانواده می باشد. خلق و خوی قابل اعتمادی دارد. مدافع است و از اعضای خانواده بدون هیچ ترسی محافظت می کند. جنگنده قدرتمندی است و به نظرمی رسد که درد را حس نمی کند. آموزش های جدی و سخت در سنین پایین باید انجام شود در غیر این صورت شما با یک سگ بسیار قدرتمند و غیر قابل کنترل مواجه خواهید شد! رُتوایلِر به صاحبی نیاز دارد که بتواند ازپس جثه بزرگ و قدرتمند او به خوبی برآید. ذاتاً سگی نگهبان با روحیه آرام است. می تواند هم بازی خوبی برای کودکان باشد . اگر از تولگی با سایر حیوانات بزرگ شود با آنها کنار می آید اما بدلیل داشتن خوی تهاجمی نسبت به سایر سگها و غریبه ها هرگز نباید بدون قلاده در مکانهای عمومی حضور یابد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۴۳-۵۹) ک.گ ، وزن در ماده ها: (۳۸-۵۲) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۱-۶۹) س.م ، ارتفاع در ماده ها: (۵۶-۶۳) س.م
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات لگن ، پر خوری ، خر و پف و همچنین بیماری آنتروپی (تحلیل انرژی) قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب است به شرط آنکه در طول روز فعالیت بدنی کافی داشته باشد. یک حیاط کوچک می تواند مکان مناسبی را برایش فراهم کند.
▪ فعالیت بدنی
دویدن درون جنگل ، پارک و فضای باز او را خیلی خوشحال می کند. همچنین شنا ، دویدن کنار دوچرخه و آوردن توپ پرتاب شده از تفریحات دیگر آن به حساب می آید.
▪ طول عمر
حدود ۱۰-۱۲سال.
▪ آراستن
تمیز نگه داشتن موهای کوتاه آن بسیار آسان است. شانه زدن منظم و استحمام در مواقع ضروری توصیه می شود. ریزش مو در این نژاد متوسط می باشد.
▪ تاریخچه
این طور به نظرمی رسد که رُتوایلِر نشعت گرفته از نژاد ماستیف ایتالیایی می باشد در قرون وسطی از آن بعنوان سگ گله استفاده می شده است. موطن او شهری در آلمان به نام Rotweil می باشد. این نژاد در دهه ۱۸۰۰ به ثبت رسید. رُتوایلِر را بعنوان سگ گله ، نگهبان ، دیدبان ، پلیس و مسابقه می شناسند.
▪ گروه
سگهای کاری.
Sara
18-04-08, 00:15
Only the registered members can see the link
● نژاد ژِِرمَن شیپِرد
ژرمن شیپرد در تمام ایام به دلیل رفتار و ساختار بدنی ممتازش در بین سایر نژادها مورد انتخاب قرار گرفته است و حتی ویژگی های دفاعی و تربیت های اختصاصی آن نیز به معرض قضاوت گذارده می شود. مهمترین ویژگی در این نژاد رفتارهای اشرافی ، شهامت و توانایی آموختن رفتارها و فعالیتهای اختصاصی است. اولین ویژگی یک ژرمن شیپرد خوب ، قدرت ، چالاکی ، عضلات مناسب و هوشیاری است. رنگ در سگهای ژرمن شیپرد متفاوت است و تقریباً اکثر رنگها قابل قبول هستند. با این وجود رنگهای خیلی کم رنگ و یا سفید یک دست قابل قبول نمی باشد.
▪ خلق وخو
اغلب بعنوان سگ کار از آن استفده می شود. ژرمن شیپرد سگی باهوش ، نترس ، مشتاق ، شجاع ، شاداب و بیقرار برای آموختن است. به شجاعت و وفاداری شهرت دارد. سگی است جدی و به نظرمی رسد مقداری از هوش خود را از انسان به ارث برده است! استعداد بسیار خوبی در آموختن دارد. آنها خیلی دوست دارند که همیشه نزدیک اعضای خانواده باشند و بلعکس از غریبه ها دوری می جویند. ژرمن شیپرد سگ اجتماع دوستی است و نباید او را برای مدت طولانی تنها گذاشت. تنها زمانی پارس می کند که لازم باشد. شمه قوی در محافظت ونگهبانی دارد و بهتر است که از سنین پایین به آن آموزشهای اختصاصی داده شود. با حیوانات دیگر کنار می آید و با کودکان بسیار مهربان است. به راحتی می توان آنه را برای اهداف گوناگون اعم از سگ گله ، سگ نگهبان ، سگ پلیس ، راهنمای نابینایان ، ناجی و سگ ارتش تعلیم داد.
▪ وزن ، ارتفاع
وزن در نرها: (۳۰-۴۰) ک.گ ، در ماده ها: (۳۰-۴۰) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۶۰-۶۵) س.م ، در ماده ها: (۵۵-۶۰) س.م
▪ مشکلات سلامتی
مشکلات کپل ( باسن) و آرنج در آنها شایع است بنابراین قبل خرید توله سگ از سلامت والدین نسبت به این بیماری اطمینان حاصل نمایید. بیماریهای خونی ، مشکلات هضم غذا ، صرع ، اگزما و کوتاه ماندن اندام قابل ذکر می باشد.
▪ شرایط نگهداری
برای زندگی در آپارتمان مناسب است به شرطی که به آن اجازه فعالیت بدنی روزانه داده شود. در داخل خانه آرام است اما یک حیاط بزرگ برای زندگیش مناسب خواهد بود.
▪ فعالیت بدنی
فعالیت و جست و خیز رادوست دارد. گاهی اوقات به تعلیم و آموزش علاقه نشان می دهد و از کشتی گرفتن و مبارزه لذت می برد.
▪ طول عمر
حدود ۱۳ سال.
▪ آراستن
ریزش مو در این نژاد خصوصاً در فصل ریزش مو زیاد می باشد. شانه کردن روزانه مناسب است. نباید آنها را زیاد استحمام کرد. شستشوی دو بار در سال کافی است تا از خشک شدن و از بین رفتن روغن طبیعی پوست جلوگیری شود.
▪ تاریخچه
در بین سگهای قدیمی گله و مزارع و همچنین از جمله ملازمان و همراهان انسان طی قرون گذشته این نژاد توسعه بسیار زیادی یافته است. ژرمن شیپرد توانست از سال ۱۹۱۴ از آلمان به بسیاری از نقاط جهان انتقال یلبد.
▪ گروه
سگهای کاری - چند منظوره.