توشیبا به طور رسمی فروش بخش تولید تراشه خود را با قیمت ۱۸ میلیارد دلار در دستورکار قرار داده است. مشتری این تجارت، یک گروه سرمایهگذاری ناشناخته در این سطح از بازار است. این قرارداد در حال حاضر مراحل عبور از فرایندهای بررسی رگولاتوریها را پشتسر میگذارد.
از مدتها پیش حرف و حدیثهای زیادی در خصوص چالشهای پیش روی مدیران توشیبا برای اداره بخش تولید حافظههای فلش در این شرکت مطرح بوده است. نکته قابل توجه اینکه، برنده این بازی کسی است که مطمئنا انتظارش را نداشتهاید. به بیان سادهتر، توشیبا موافقت کرده تا بخش تولید حافظههای NAND خود را به گروهی که تحت سرپرستی شرکت سرمایهگذاری Bain قرار دارد واگذار کرده و در ازای آن ۱۸ میلیارد دلار دریافت کند. مطمئنا این امر، وسترن دیجیتال را به عنوان یکی از شرکای اصلی توشیبا در آمریکا خوشحال نخواهد کرد اما مسئولان این شرکت ژاپنی در حال حاضر باید امید داشته باشند تا روند قانونی برای ثبت این قرارداد فروش، بدون مشکل خاصی انجام شود. پرسش اصلی اینجاست که آیا تصمیم توشیبا برای فروش بخش تولید تراشه، روی قیمت سختافزارهای بهرهمند از این مولفهها نیز تاثیر خواهد داشت یا خیر؟!
درنظر داشته باشید قرارداد فروش زیرمجموعه توشیبا در حالی با مبلغ ۱۸ میلیارد دلار به مراحل نهایی نزدیک میشود که فاکسکان پیش از این با پشتیبانی شرکتهایی نظیر آمازون و اپل پیشنهاد ۲۸ میلیارد دلاری را برای خرید این بخش مطرح کرده بود. آنچه مشخص است، پیشنهاد مالی، تنها فاکتور تاثیرگذار روی تصمیم مسئولان توشیبا نبوده است. به بیان دیگر، خرید زیرمجموعهای از شرکت توشیبا توسط برندی خارجی، برای مسئولان و مقامات ژاپنی و رگولاتوریهای این کشور آنچنان خوشایند نیست. Bain اگرچه برندی آمریکایی به حساب میآید اما در زیرمجموعه خود شرکتهای ژاپنی زیادی را مدیریت میکند. به این ترتیب، حرکت یادشده باعث خواهد شد تجارت توشیبا همچنان دور از دسترس رقبای خارجی در این حوزه از تکنولوژی باقی بماند.
اینکه حرکت یادشده، استراتژی مناسبی برای نجات توشیبا از بحران اخیر باشد یا نه، موضوع دیگری است که در درازمدت به پاسخ آن پی خواهیم برد. گروههای سرمایه گذاری خصوصی معمولاً به دریافت سریع سود از سرمایهگذاری انجام شده علاقه دارند. از همین رو بهنظر میرسد در ادامه، بیشتر شاهد تصمیمگیریهایی کوتاهمدت برای سوددهی Bain باشیم تا استراتژیهایی که در درازمدت به مرحله اجرا در میآیند. این امر در نهایت ممکن است به افزایش قیمت حافظههای فلش منجر شود. افزایش قیمتی که در نهایت ممکن است روی قیمتگذاری محصولاتی نظیر گوشیهای هوشمند یا درایوهای SSD نیز تاثیرگذار باشد. اگرچه قراردادهایی اینچنینی برای حفظ رقابت، ضروری به نظر میرسند اما در نهایت امر، معاملات اینچنینی ممکن است به فاکتوری نامطلوب برای مصرفکنندگان و خریداران دستگاههای الکترونیکی تبدیل شوند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت